Facilaj memfaradaj projektoj por infanaj inĝenieroj

TED-stipendiulino Fawn Qiu dezajnas amuzajn, malmultekostajn projektojn, kiuj uzas ĉiutagajn materialojn, kiel paperon kaj teksaĵon por prezenti inĝenierion al infanoj. En tiu ĉi rapida, lerta parolado, ŝi prezentas, kiel netradiciaj laborsesioj kiel ŝiaj povas ŝanĝi la percepto pri teknologio kaj inspiras studentojn partopreni en ĝia kreado.

Mi dezajnas inĝenieriajn projektojn

por mez- kaj alt-lernejaj studentoj,

ofte uzante materialojn
neatenditajn.

Mia inspiro venas el problemoj
de mia ĉiutaga vivo.

Ekzemple,

foje mi bezonis kostumon
por bildstria kunveno,

sed ne volis elspezi tro da mono,

do mi mem faris ĝin ...

kun prilumita krono kaj jupo.

(Ridoj)

Alifoje,

mi estis konsternita
ĉar mia plejŝatata movebla ludo,

'Flappy Bird',

estis forigita de la aplikaĵo-vendejo

(Ridoj)

Mi estis metita antaŭ dilemo:

aŭ neniam ĝisdatigi la telefonon,
aŭ neniam plu ludi al Flappy Bird.

(Ridoj)

Ne ŝatante ambaŭ elektojn,

mi faris la solan aĵon,
kiu ŝajnis senca al mi.

Mi faris fizikan version de 'Flappy Bird',

kiu neniel estos forigita
de la aplikaĵo-vendejo.

(Ridoj)

(Muziko)

(Pepado)

(Muziko)

(Ridoj)

Kelkaj amikoj estas maniuloj pri la ludo,

kaj mi invitis ankaŭ ilin ludi.

Amiko: Ah!

(Ridoj)

Amiko: Diable!

(Ridoj)

Kaj ili diris, ke ĝi estas
tiel incita kiel la originala.

(Ridoj)

Mi alŝutis demonstraĵon
de tiu projekto enrete,

kaj, surprize ĝi furoris rapide.

Pli ol 2 milionoj da vidadoj
en nur kelkaj tagoj.

(Ridoj)

Kaj eĉ pli interesaj estas la komentoj.

Multaj volis havigi ĝin al si,

aŭ demandis kiel fari ĝin.

Tio kongruis kun mia ideo, ke
per kreema projekto,

oni povas instrui homojn pri inĝenierio.

Per la mono gajnita per la filmeto,

ni ebligis studentojn
en la klasĉambro

fari iliajn proprajn ludojn en skatoleto.

Kvankam tio malfacilegis,

ili lernis multe da novaj konceptoj
pri inĝenierio kaj programado.

Ili avide lernis,
cele al fini la ludon.

(Ridoj)

Antaŭ la 'Flappy Bird' skatoleto,

mi havis ideon uzi kreemajn inĝenieriajn
projektojn por instrui studentojn.

Kiam mi instruis en mezlernejo,

ni petis studentojn konstrui roboton
el standarda teknika ekipaĵo.

Mi rimarkis, ke multaj el
ili ŝajne enuiĝis.

Kaj kelkaj ekuzis pecojn de papero

kaj ornamis siajn robotojn.

Poste pli el ili partoprenis,

kaj tiel interesiĝis
pri la projekto.

Tial, mi ekserĉis pli kreemajn vojojn

por prezenti teknologion al studentoj.

Mi malkovris, ke la plejparto de
teknologiaj ekipaĵoj

aspektas iom timiganta.

Ili estas faritaj el plastikpecoj,
kiujn oni ne povas personecigi.

Plue, ili estas multekostaj:

-- centojn da dolaroj po ekipaĵo.

Tio ne estas ĉipa kompare al
kutimaj klasĉambraj buĝetoj.

Ĉar mi ne trovis ion ajn,

mi decidis fari ion mi mem.

Mi komencis kun papero kaj teksaĵo.

Ni ĉiuj ludis kun tiuj ekde infanaĝo,

kaj ili estas malmultekostaj

kaj troviĝas ĉie en la domo.

Kaj mi dezajnis projekton

por kiu studentoj povas krei
prilumitan kreitaĵon

per teksaĵo kaj turn-okuloj.

Ili ĉiuj helpis unu la alian
en klasĉambroj,

kaj ridis kaj diskutis pri la projekto.

Kaj plej grave,

ili povis enmeti propran kreemon
en la projekton.

Pro la sukceso de tiu projekto,

mi daŭre kreis pli da inĝenieriajn
projektojn

por strebigi miajn studentojn.

Mi ankaŭ ofertis tiujn laborsesiojn
ekster la lernejo

kaj en la komunumo.

Kaj io vere interesa okazis.

Mi rimarkis, ke multe da homoj de tre
diversaj spertoj

ekvenis al niaj laborsesioj.

Kaj specife,

ĉeestis multe pli da virinoj kaj
minoritatanoj ol atenditaj,

homoj, kiujn oni kutime ne vidas
en tradiciaj inĝenieriaj renkontiĝoj.

Jen raporto pri dungitoj ĉe granda
teknologia firmao en 2016.

Virinoj konstituas nur 19% de la
teknologia laborforto.

Kaj minoritatanoj konstituas nur 4%.

Tiu statistiko ŝajnas ordinara

rilate al altlerneja
robotika klubo

aŭ kolegia inĝenieria klaso.

Multe da diversaj problemoj

kaŭzas mankon de diverseco en la
teknologia laborforto.

Por trovi solvon, oni eble povus

prezenti teknologion al studentoj
per kreemaj projektoj.

Mi ne diras, ke tiu povas solvi ĉion,

sed tio povus konigi teknologion

al homoj kiuj antaŭe
ne interesiĝis pri ĝi

pro la maniero per kiu oni prezentas
kaj instruas ĝin en lernejo.

Do kiel ni ekŝanĝas la percepton
pri teknologio?

Plejparto de studentoj pensas
ke ĝi estas enua kaj malloganta,

tial mi ĉiam dezajnas projektojn
laŭ tri principoj.

Unue, malalta bazo:

la projekto estas
facile komencebla.

Vidu tiun ĉi instruilon.

Kiel unua projekto, ni petis studentoj

fari cirkviton sur papero.

Kiel vi vidas, oni ne bezonas
longan tempon por lerni,

kaj ĝi estas facila eĉ por komencantoj.

Malalta bazo ankaŭ signifas,
ke ni forigas la financan barilon

kiu malebligas homojn plenigi projekton.

Do kun papero, kupra bendo,
ampolo kaj baterio,

oni povas plenigi tiun projekton
kun malpli ol dolaro.

Dua principo:
alta supra limo.

Tio signifas, ke ekzistas sufiĉa
spaco por kreski,

kaj studentoj estas
ĉiam antaŭenpelitaj.

Komence, eble estas nur
prilumita kreitaĵo,

sed poste oni povas aldoni sensilojn
kaj mikroregilojn,

kaj ekprogrami la kreitaĵon por
interago kun la medio.

(Ridoj)

Kaj finfine,

la tria principo: personecigo.

Tio signifas, ke la projekto
povas utili kaj allogi al ĉiu ajn.

Jen la avantaĝo uzi
ĉiutagajn materialojn;

estas tre facile personecigi
per papero kaj teksaĵo.

Do se vi ne ŝatas 'Flappy Bird'-on,

vi povas fari vian propran ludon.

Studento:
Nia ludo temas pri Justin Bieber,

ĉar li trorapidas,

la celo estas ebligi lin
forkuri de la polico --

(Ridoj)

Studento:
Jes, sed li ŝanĝas, kaj --

ni estas parto de lia grupaĉo.

(Ridoj)

Dankon.

(Aplaŭdo)