Γιατί οι Αμερικανοί και οι Καναδοί γιορτάζουν την Ημέρα της Εργασίας; - Κένεθ Ντέιβις

Δείτε ολόκληρο το μάθημα εδώ: http://ed.ted.com/lessons/why-do-americans-and-canadians-celebrate-labor-day-kenneth-c-davis

Στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά, η πρώτη Δευτέρα του Σεπτεμβρίου είναι μια ομοσπονδιακή αργία, είναι η «Ημέρα της Εργασίας». Αρχικά εορτάστηκε στην πλατεία Ένωσης της Νέας Υόρκης το 1882, η Ημέρα της Εργασίας οργανώθηκε από τα συνδικάτα ως μία μέρα ανάπαυσης από την υπερεργασία στη διάρκεια της Βιομηχανικής Επανάστασης. Ο Κένεθ Ντέιβις απεικονίζει την ιστορική διαδρομή της «Ημέρας της Εργασίας» από την πλατεία Ένωσης μέχρι σήμερα.

Μάθημα από τον Κένεθ Ντέιβις, κινούμενη απεικόνιση από το Ted-Ed.

Πώς σας φαίνεται αυτό
ως μια παράξενη ιδέα:

μια μέρα ρεπό από τη δουλειά
προς τιμή της ίδιας της δουλειάς;

Πράγματι, αυτή είναι
η «Ημέρα της Εργασίας»

που γιορτάζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες
και στον Καναδά

την πρώτη Δευτέρα κάθε Σεπτέμβρη.

Η «Ημέρα της Εργασίας» στην Αμερική

γιορτάστηκε πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη

στις 5 Σεπτεμβρίου, το 1882,

καθώς χιλιάδες εργάτες
και οι οικογένειές τους

κατέβηκαν στην πλατεία Ένωσης
για μια μέρα στο πάρκο.

Δεν ήταν εθνική εορτή

είχε όμως οργανωθεί από ένα συνδικάτο

προς τιμή των εργαζομένων
και των σκληρών προσπαθειών τους

με μια σπάνια μέρα ανάπαυσης

ανάμεσα της 4ης Ιουλίου και
της ημέρας των Ευχαριστιών.

Υπήρχαν πικ-νικ και παρέλαση,

αλλά υπήρχαν και διαμαρτυρίες.

Οι εργαζόμενοι είχαν συγκεντρωθεί

όχι μόνο για ξεκουραστούν
και να γιορτάσουν,

αλλά και για να απαιτήσουν
λογικούς μισθούς,

τον τερματισμό της παιδικής εργασίας,

και το δικαίωμα
να οργανώνονται σε συνδικάτα.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου
γνωστής ως Βιομηχανική Επανάσταση,

πολλές θέσεις εργασίες ήταν δύσκολες,
βρώμικες και επικίνδυνες.

Οι άνθρωποι εργάζονταν δώδεκα ώρες,

έξι μέρες την εβδομάδα,

χωρίς πρόσθετες παροχές,

όπως διακοπές, υγειονομική περίθαλψη
και συνταξιοδότηση,

και αν ήσασταν νέοι, πιθανότατα

να κάνατε χειρωνακτική εργασία

αντί για ανάγνωση και μαθηματικά.

Παιδιά ακόμη και στην ηλικία των 10 ετών

εργάζονταν σε μερικά
από τα πιο επικίνδυνα μέρη

όπως, ανθρακωρυχεία,
εργοστάσια με καυτά καζάνια

ή επικίνδυνες μηχανές.

Προσπαθώντας να κερδίσουν
καλύτερους μισθούς, λιγότερες ώρες

και ασφαλέστερες συνθήκες εργασίας,

οι εργάτες είχαν αρχίσει
να ιδρύουν εργατικά συνδικάτα

στην Αμερική και στον Καναδά,

όμως οι εταιρείες στις οποίες εργάζονταν

αγωνίζονταν συχνά να κρατήσουν
τα συνδικάτα εκτός

και να καταστείλουν τις απεργίες.

Μερικές φορές αυτό οδηγούσε
σε βίαιες μάχες

μεταξύ των εργαζομένων
και των εργοδοτών

με τους εργοδότες συχνά
να υποστηρίζονται από την αστυνομία

ή ακόμα και από τον στρατό.

Στα επόμενα χρόνια

η ιδέα της «Ημέρας της Εργασίας»
καθιερώθηκε στην Αμερική

με επίσημους εορτασμούς σε 30 πολιτείες.

Αλλά μετά ήρθε η βίαιη εξέγερση

στην πλατεία Χέιμαρκετ το 1886,

κατά την οποία σκοτώθηκαν
αρκετοί αστυνομικοί

και εργάτες στο Σικάγο

και εκτελέστηκαν τέσσερις
συνδικαλιστικοί ηγέτες.

Μετά από αυτό, πολλές εργατικές
και πολιτικές ομάδες

σε όλο τον κόσμο

είχαν ξεκινήσει να εορτάζουν την εξέγερση
στην πλατεία Χέιμαρκετ την 1η Μαΐου

η οποία έγινε γνωστή ως

«Διεθνής Ημέρα των Εργατών».

Το 1894, ο πρόεδρος Γκρόβερ Κλίβελαντ

υπέγραψε τον νόμο καθιερώνοντας
την «Ημέρα της Εργασίας»

ως μια ομοσπονδιακή αργία στην Αμερική,

μόνο λίγες μέρες αφού είχε στείλει

12.000 στρατιώτες για τον τερματισμό

της βίαιης απεργίας των σιδηροδρόμων

που είχε ως αποτέλεσμα
τον θάνατο αρκετών ανθρώπων.

Η αρχική ημέρα του Σεπτεμβρίου
διατηρείται εν μέρει

για να αποφευχθούν οι πιο ριζοσπαστικοί
συσχετισμοί της 1ης Μαΐου.

Ο Καναδάς καθιέρωσε επίσης τη δική του
«Ημέρα της Εργασίας» το 1894.

Όμως, παρά τη νέα αυτή αργία

θα περάσει αρκετός καιρός
μέχρι οι αλλαγές

που ήθελαν οι εργάτες

να γίνονται πραγματικότητα.

Το 1938, κατά τη διάρκεια
της Μεγάλης Ύφεσης

που άφησε εκατομμύρια χωρίς δουλειά

ο πρόεδρος Φραγκλίνος Ντελάνο Ρούζβελτ

υπέγραψε έναν νόμο ζητώντας
οκτώ ώρες εργασίας την ημέρα,

πέντε μέρες εργασίας την εβδομάδα

και τον τερματισμό της παιδικής εργασίας

κάποιες από τις πρώτες
ομοσπονδιακές προφυλάξεις

για τους Αμερικανούς εργάτες.

Καθώς η Αμερική και ο Καναδάς
γιορτάζουν την «Ημέρα της Εργασίας»

τα περισσότερα από τα παιδιά
των δύο χωρών απολαμβάνουν

μια μέρα μακριά από το σχολείο.

Όμως είναι σημαντικό να ενθυμούμαστε

πως υπήρχε μια εποχή όπου

κάθε μέρα ήταν μια μέρα εργασίας για
τα παιδιά στην Αμερική και στον Καναδά

και δυστυχώς,

το ίδιο γεγονός εξακολουθεί να ισχύει

για εκατομμύρια παιδιά
σε όλο τον κόσμο σήμερα.