-
Merhaba.
-
Benim Adım Daniel Moralles.
-
Bunu yapıyorum çünkü kızımı arıyorum.
-
O'nun adı Sarah Rivera.
-
O'nu 2000 yılından beri görmedim.
-
Ve O'nunla iletişimde olmayı istiyorum.
-
Benim adım Will ve ben Under'ın New York'taki bir üyesiyim.
-
Biz New York şehrinin umutsuz sakinlerine yardım ederiz,
-
onların hikayelerini Twitter'da paylaşırız.
-
Danny, umutsuz New York'lulardan biriydi.
-
Bizden ödemeli bir arama ulaştı.
-
Başlangıçta benim için kolay değildi çünkü nasıl tweet atacğımı bilmiyordum.
-
Bu, bana verdikleri telefon.
-
Bu bir çeşit başlangıcın tamamlanmasıydı ama buna alıştım.
-
Danny, yaklaşık 11 yıldır kızından ayrı,
-
ve internetin insanları bulmak için mükemmel bir yol olduğunu öğrendi.
-
O, sadece bunu nasıl yapacağını bilmiyordu.
-
Willy'ye sordum, dedim ki"Willy, eğer kızımın bir fotoğrafını tweetlersem...
-
...çünkü kızımı arıyordum ama nerede olduğunu bilmiyorum."
-
Kim olduğunu bilmediğim bir bayandan bir e-mail geldi.
-
O'na dedi ki "Dinle, baban Twitter'da ve seni arıyor."
-
Mesaj bana geldiğinde bu olmaz diyordum.
-
Çünkü ben bunca zamandır arıyordum.
-
Bana O'nun Twitter hesabının sayfasını gönderdi.
-
Ve bir telefon numarası.
-
Merhaba. Evet, Sarah ?
-
"Baba, benim." dedi.
-
İnanamadım. Ağlamaya başladım.
-
Söyleyecek çok şeyim vardı.
-
(Gülüşmeler)
-
Önümüdeki günlerden birinde buluşmak için plan yaptık.
-
O burada.
-
Merhaba baba.
-
İki torunumla birlikte geldiğini bilmiyordum.
-
Bu benim için sürprizdi.
-
Varlıklarını bilmediğim iki torunum...
-
Mutluydumç
-
O'nu gerçekten canlı canlı görmek,
-
çok uzun zaman geçtikten sonra. Evet. İyi hissettiriyor.
-
Danny ve Sarah ayrıldıklarında
-
aralarındaki iletişimi 11 yıllığına kaybettiler.
-
Ama şimdi bunun için bir engel yok.
-
Eğer Twitter olmasaydı babamı bulabileceğimi zannetmiyorum.
-
Belki de, kim bilir ? Tek bildiğim, Twitter'a teşekkürler. Kızım yeniden hayatımda.
-
Bilmem gereken tek şey bu.
Translation: ozencicek@yandex.com
