Προγραμματίζοντας το μυαλό σου για επιτυχία | Κάρι Γκριν | TEDxManchester

Η Κάρι Γκριν ξεκίνησε την πρώτη της διαδικτυακή επιχείρηση στην ηλικία των 20 χρονών, ενώ σπούδαζε νομική στο πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ. Μέσα σε λίγα χρόνια έκανε την επιχείρηση παγκόσμια, πουλώντας παντού σε Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία και Ευρώπη και λαμβάνοντας πάνω από 100.000 επισκέψεις στην ιστοσελίδα κάθε μήνα. Το 2011 η Κάρι ίδρυσε την Ένωση Γυναικών Επιχειρηματιών σαν ένα τρόπο για να βοηθήσει να εμπνεύσει και να ενώσει γυναίκες επιχειρηματίες από όλο τον κόσμο.

Αυτή ή ομιλία έγινε σε μια εκδήλωση TEDx, η οποία χρησιμοποιεί τη μορφή
των συνεδρίων TED αλλά διοργανώνεται ανεξάρτητα, από μια τοπική κοινότητα/ομάδα. Διαβάστε περισσότερα στο http://ted.com/tedx

Λοιπόν, θέλω όλοι να συμμετέχετε
στην ομιλία μου σήμερα

και να δοκιμάσουμε ένα μικρό πείραμα,

αλλά για να το κάνω αυτό,
χρειάζομαι κάποιον να έρθει εδώ πάνω

μαζί μου στη σκηνή.

Γι' αυτό, παρακαλώ,
μπορώ να έχω ένα εθελοντή;

Μην τρέξετε όλοι ταυτόχρονα.

Λοιπόν, μπορείτε να έρθετε εδώ
μαζί μου με τον Τεντ.

Μπορούμε να πιούμε και τσάι μαζί.

Κάποιος; Άντε!

Απλά θα έρθει πάνω, όποιος θέλει,
δεν θα διαλέξω κάποιον.

Κάποιος πρέπει να έρθει,

και υπάρχουν εθελοντές εδώ κάτω
να σας φέρουν πάνω στη σκηνή.

Α, να κάποιος!

(Χειροκρότημα)

Είναι λίγο δρόμος μετ' εμποδίων, νομίζω,

αλλά υπόσχομαι ότι αξίζει τον κόπο.

(Γέλια)

Ο καημένος!

Ευχαριστώ.

Πώς σε λένε;

Εθελοντής: Ίαν.

Κάρι Γκριν: Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ, Ίαν.

Έχω κάτι για σένα,
μόλις κέρδισες 20 λίρες.

Ορίστε, σ' ευχαριστώ πολύ,
μπορείς να πας να καθίσεις τώρα.

Ένα δυνατό χειροκρότημα!

(Χειροκρότημα)

Έτσι, η ερώτησή μου προς εσάς είναι αυτή:

Εσύ γιατί δεν προσφέρθηκες;

Τι σε σταμάτησε από το να έρθεις εδώ πάνω;

(Γέλια)

Υποθέτω ότι ήταν για έναν
από τους επόμενους λόγους:

Φόβος.

Ο φόβος του να έρθεις εδώ πάνω
μπροστά σε 1.000 άτομα.

Είναι αρκετά τρομακτικό.

Ή ίσως ήταν ο φόβος για το άγνωστο,

γιατί δεν είχατε ιδέα
τι θα σας έβαζα να κάνετε.

Ίσως σκεφτήκατε,

«Μπορεί να μου πει να κάνω κάτι
που δεν μπορώ να κάνω,

και θα δείχνω εντελώς ηλίθιος».

Ίσως ήταν εξαιτίας των εμποδίων.

Υπάρχουν πολλά εμπόδια σ'αυτή την αίθουσα.

Ίσως είσαι στο βάθος,
και απλά σκέφτηκες,

«Είμαι πολύ μακριά, είναι σκοτεινά,
υπάρχουν πολλά τραπέζια στο δρόμο μου,

και μάλλον θα πέσω πάνω σε κάποια
σαν τον βλάκα,

κι απλά δεν μπορώ να το κάνω,
είναι πολύ δύσκολο,

κάποιος άλλος θα πρέπει
να προσφερθεί αντί για μένα».

Ή ίσως ήταν απλά έλλειψη κινήτρου.

Ίσως απλά δεν μπήκατε στον κόπο
να σηκωθείτε να έρθετε εδώ πάνω.

Αλλά όποιος και να ήταν ο λόγος σας,
η απόφασή σας ξεκίνησε εδώ πάνω·

στο μυαλό σας.

Γιατί μόλις είπα,
«Μπορώ να έχω έναν εθελοντή παρακαλώ;»

σκέψεις άρχισαν
να πλημμυρίζουν το μυαλό σας.

Εκείνη η μικρή φωνή μέσα στο κεφάλι σας
άρχισε να σας μιλά,

και μπορεί για κάποιους από εσάς,
να έλεγε,

«Ω Θεέ μου, τι θα μας βάλει να κάνουμε;

Δεν θέλω να πάω εκεί πάνω,

ελπίζω να μην μας βάλει
να κάνουμε κάτι εντελώς ηλίθιο».

Επίσης, μπορεί για κάποιους άλλους,

κάποιοι μπορεί να σκεφτόσασταν,

μπορεί εδώ μπροστά
να σας πέρναγε από το μυαλό,

«Θεέ μου, δεν θέλω να το κάνω,
κοίτα αλλού,

απέφυγε την οπτική επαφή,
έτσι δεν θα με διαλέξει!»

Και μπορεί κάποιοι από σας
τη στιγμή που είπα,

«Μπορώ να έχω έναν εθελοντή;»

μπορεί να σας πλημμύρισαν
φόβος, αμφιβολίες, και ανησυχία

με την προοπτική του να έρθετε εδώ πάνω,

του να έρθετε εδώ πάνω
μπροστά σε τόσο κόσμο.

Και μετά, εσείς που προσφερθήκατε

σκεφτόσασταν κάτι εντελώς διαφορετικό.

Σκεφτόσασταν πράγματα σαν,
«Α, θέλει έναν εθελοντή,

άραγε τι θα μας βάλει να κάνουμε,
πολύ ενδιαφέρον, θα το κάνω».

Ή ίσως κάποιοι σκεφτήκατε,

«Πω-πω, αυτό είναι πολύ αμήχανο,
κανένας δεν σηκώνεται,

οπότε θα πρέπει να προσφερθώ εγώ».

Αλλά εσείς που δεν προσφερθήκατε,

χάσατε την ευκαιρία να κερδίσετε £20.

Αλλά αυτό το πείραμα δεν αφορά τα λεφτά.

Αυτό το πείραμα αποδεικνύει
τη δύναμη του μυαλού σας.

Το γεγονός πως ό,τι συμβαίνει
μέσα στο κεφάλι σας

έχει τόσο μεγάλη επίπτωση
στις πράξεις που κάνετε,

στις αποφάσεις που παίρνετε,
και στα πράγματα που βιώνετε.

Και δεν είναι μόνο
σε ανόητες καταστάσεις σαν αυτή,

που οι άνθρωποι χάνουν απίθανες ευκαιρίες.

Οι άνθρωποι χάνουν απίστευτες
ευκαιρίες κάθε στιγμή

εξαιτίας όσων γίνονται στο κεφάλι τους,

γιατί παίρνουν κακές αποφάσεις
βασισμένοι σε ένα πολύ κακό σκεπτικό.

Ξέρετε, αυτές τις αυτοπεριοριστικές
σκέψεις όπως:

«Δεν μπορώ να το κάνω αυτό»,

«Δεν είμαι αρκετά καλός»,

ή, «Δεν έχω την ώρα ή τα λεφτά».

Ή ίσως επειδή σκέφτεστε,

«Δεν θέλω να μπω στον κόπο,
θα το κάνω αύριο».

Αλλά ποτέ δεν το κάνεις,

και έτσι αυτές οι θαυμάσιες ιδέες,
και αυτές οι απίστευτες δυνατότητες

μένουν κλειδωμένες μέσα,
και ποτέ δεν ωφελείσαι από αυτές,

κι αυτό ακριβώς μου συνέβαινε
πριν μερικά χρόνια.

Ήταν το καλοκαίρι του 2005,
και μόλις είχα τελειώσει

το πρώτο μου έτος στη νομική
στο πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ.

Είχα ξεμείνει εντελώς από λεφτά,
και σκεφτόμουν τι να κάνω.

Έτσι άρχισα να ψάχνω για δουλειά,

κι έψαχνα και δεν έβρισκα
απολύτως τίποτα της προκοπής.

Έτσι, αναζητούσα περισσότερες ευκαιρίες,

και τελικά βρήκα αυτή την ευκαιρία.

Θα έφτιαχνα δική μου επιχείρηση
ξεκλειδώματος κινητών τηλεφώνων,

που βασικά σημαίνει ότι
αν έχεις ένα κινητό τηλέφωνο

που είναι κλειδωμένο
σ' ένα ορισμένο δίκτυο,

και πες ότι θες να πας στην Αυστραλία,

και να βάλεις μια κάρτα SIM
της Αυστραλίας,

μπαίνεις στην ιστοσελίδα
και ξεκλειδώνεις το τηλέφωνο.

Υπήρχαν μόνο κάποια
τεράστια προβλήματα μ' αυτό·

πρώτο, δεν ήξερα και πολλά
για κινητά τηλέφωνα

πέρα από το ότι καλούν
και στέλνουν μηνύματα,

πόσο μάλλον σχετικά με ξεκλείδωμα κινητών.

Και δεν είχα ιδέα πώς να φτιάξω
μια ηλεκτρονική επιχείρηση.

Αλλά η μόνη άλλη ευκαιρία
ήταν να πουλώ γλυκά στο Cirque du Soleil.

Έτσι ή θα πουλούσα γλυκά
στο Cirque du Soleil,

ή θα άρχιζα δική μου επιχείρηση.

Έτσι, προτίμησα με την ιδέα
της δικής μου επιχείρησης,

ακουγόταν πιο περιπετειώδες.

Έτσι ξεκίνησα, και κατάλαβα πολύ γρήγορα,

ότι όταν δεν έχεις ιδέα τι να κάνεις,

μπορείς μόνο να ζητήσεις βοήθεια,
και αυτό έκανα κι εγώ.

Έτσι, ζήτησα βοήθεια
και μέσα σε λίγες εβδομάδες,

έφτιαξα μάλλον
την χειρότερη ιστοσελίδα του κόσμου.

Βρήκα το Google AdWords ως τρόπο
να αυξήσω την κίνηση στην ιστοσελίδα,

και με μια πιστωτική κάρτα
με όριο εξόδων μέχρι £30 τη μέρα,

η επιχείρησή μου ήταν επισήμως
σε πλήρη λειτουργία.

Μέσα στα δύο επόμενα χρόνια,
όταν δεν μελετούσα για το πτυχίο μου,

μάθαινα πώς να χτίσω μια επιχείρηση·

διάβαζα βιβλία,

άκουγα ακουστικές εκπομπές,

και το τελευταίο χρόνο,
πήγα σε νυχτερινό σχολείο

για να μάθω για την ανάπτυξη ιστότοπων.

Αποφοίτησα το 2007 με ένα απίθανο πτυχίο

και μια επιχείρηση που πετούσε.

Κι αποφάσισα ότι
το να είμαι επιχειρηματίας

θα είχε πιο πολλή πλάκα
απ' το να είμαι δικηγόρος.

Έτσι έθεσα ψηλούς στόχους
και αποφάσισα να φτιάξω,

-για να την κάνω παγκόσμια-

να χτίσω μια επιτυχημένη
παγκόσμια επιχείρηση.

Έτσι βρήκαμε καινούριο πάροχο
με έδρα την Αμερική

που μπορεί να ξεκλειδώνει
σχεδόν όλα τα τηλέφωνα στην υφήλιο.

Ξαναφτιάξαμε την ιστοσελίδα,
μεγαλώσαμε την ομάδα,

γίναμε πολύ καλοί
στο διαδικτυακό μάρκετινγκ,

και μέσα σε λίγα χρόνια λαμβάναμε

πάνω από 100.000 επισκέψεις
στην ιστοσελίδα κάθε μήνα.

Πουλούσαμε πολλές χιλιάδες
κωδικούς κάθε μήνα,

και είχα πετύχει το στόχο του να φτιάξω
μια επιτυχημένη παγκόσμια επιχείρηση.

Αλλά υπήρχε ένα τεράστιο πρόβλημα.

Ήμουν δυστυχισμένη.

Διεύθυνα αυτή την επιχείρηση
κυρίως από το γραφείο στο σπίτι,

στο διαμέρισμα που έμενα,
το δεύτερο υπνοδωμάτιο έγινε γραφείο.

Και ένιωθα τελείως μόνη,
εντελώς απομονωμένη και χαμένη.

Κάτι που νομίζω ότι βιώνουν
πάρα πολλοί άνθρωποι

αλλά πολύ λίγοι μιλούμε γι'αυτό.

Και κατέρρευσα.

Άρχισα να αμφισβητώ τα πάντα
και να τυραννιέμαι από ερωτήσεις όπως:

Τι κάνω;

Ποιο είναι το νόημα σ' όλα αυτά;

Όσο σκεφτόμουνα αυτές τις ερωτήσεις,
τόσο πιο μπερδεμένη ένιωθα.

Και όσο πιο μπερδεμένη ένιωθα,

τόσο οι κακές σκέψεις
θόλωναν το μυαλό μου,

κι άρχιζα να τα αμφισβητώ όλα
και να ανησυχώ για τα πάντα,

και απλά να αμφιβάλλω για όλα.

Κι όσο περνούσαν οι μήνες,
γινόμουν όλο και περισσότερο αρνητική,

όλο και περισσότερο απαισιόδοξη,

και κυριολεκτικά, αυτό το αισιόδοξο
και δραστήριο άτομο που ήμουν κάποτε,

απλά εξαφανίστηκε.

Είχα γίνει εντελώς αρνητική
και σαμπόταρα τον εαυτό μου.

Επινοούσα ιδέες,

τις απέρριπτα, μετέπειθα τον εαυτό μου.

Έφθασε το 2010 και ένιωθα
ότι ήμουν σε απόλυτη απόγνωση.

Κι έτσι έφτιαξα τις βαλίτσες μου
και πήγα ταξίδι στην Αυστραλία

με ελπίδα να μου έρθει η επιφώτιση.

Πέρασα τρεις μήνες ταξιδεύοντας σε όλη
την Αυστραλία -καμία επιφώτιση-

και σκεφτόμουν «Τι πρέπει να κάνω;»

Έτσι ήρθα πίσω στο Ηνωμένο Βασίλειο,
ακόμη πιο θλιμμένη από πριν,

γιατί όλα μου τα προβλήματα παρέμεναν,

και ο καιρός ήταν χάλια.

Τότε έλεγα, «Τι θα κάνω;»

Έτσι τους επόμενους μήνες ένιωθα
να με πνίγουν τα προβλήματά μου.

Ξέρεις, όταν νιώθεις ότι δεν μπορείς
να απαλλαγείς από τις αμφιβολίες

και τις ανησυχίες,
και ήταν το μόνο που σκεφτόμουν.

Σκεφτόμουν ιδέες, έβρισκα ευκαιρίες,

και μετά μετέπειθα τον εαυτό μου,
θεωρώντας ότι δεν μπορώ να το κάνω.

Κι επιτέλους το 2011,
κατάλαβα τι έκανα λάθος.

Και πιστεύω έκανα λάθος
για δύο σοβαρούς λόγους:

ο πρώτος λόγος ήταν ότι,
ναι, ήθελα να είμαι επιτυχημένη,

και ειλικρινά,

δεν θέλουν όλοι εδώ μέσα
να είναι πετυχημένοι;

Αλλά το ξεκλείδωμα κινητών
δεν ήταν το όνειρό μου.

Τότε, διάβαζα το βιβλίο
του Μάικλ Γκέρμπερ «The E-Myth»,

και το «The E-Myth» έχει ένα κεφάλαιο
για τους βασικούς στόχους.

Ο Μάικλ Γκέρμπερ λέει:
«Φαντάσου να μπαίνεις σ' ένα δωμάτιο·

καθισμένοι στο δωμάτιο,
είναι οι φίλοι και η οικογένειά σου,

και στη μέση του δωματίου
βλέπεις ένα κουτί.

Και όταν φτάνεις μπροστά στο δωμάτιο
καταλαβαίνεις ότι είσαι μέσα στο κουτί,

και είναι η κηδεία σου».

Και λέει, «Τι πράγματα
θέλεις να λένε οι άλλοι

για το τι είδους ζωή είχες,

για το τι είδους άνθρωπος ήσουν,

και για το τι πράγματα πέτυχες;»

Και κατάλαβα ότι δεν είχα ιδέα.

Οπότε δεν ήταν έκπληξη
ότι ένιωθα εκτός πορείας.

Δεν ήμουν ποτέ στο σωστό δρόμο.

Και ο δεύτερος λόγος
που νομίζω γιατί έκανα λάθος,

είναι εξαιτίας του τι γινόταν εδώ πάνω·
τι γινόταν μέσα στο κεφάλι μου.

Όλες οι αμφιβολίες, όλες οι ανησυχίες,
αυτή το σκεπτικό αυτοπεριορισμού.

Έπεσα πάνω σε μια φράση
του Άντονι Ρόμπινς που έλεγε,

«Η μοίρα σου καθορίζεται από τις επιλογές
που κάνεις. Διάλεξε τώρα. Διάλεξε σωστά.»

Και κατάλαβα ότι εγώ
ήμουν υπεύθυνη γι' αυτή τη μιζέρια.

Ήμουν υπεύθυνη για το γεγονός
ότι ήμουν σε αδιέξοδο.

Θυμάμαι ότι έβλεπα την ζωή μου και
σκεφτόμουν ότι ξυπνάω κάθε μέρα

και εστιάζω στα προβλήματά μου.

Ξυπνάω κάθε μέρα και δίνω
τόση εστίαση και προσοχή

σε όλες αυτές τις φρικτές σκέψεις,
τις αμφιβολίες, και ανησυχίες.

Και σκέφτομαι ιδέες και τις απορρίπτω,

μεταπείθω τον εαυτό μου
από το να κάνω οτιδήποτε.

Και κατάλαβα ότι αν ήθελα να ζήσω
μια καταπληκτική ζωή

και να καταφέρω απίστευτα πράγματα
-και πραγματικά ήθελα-

θα έπρεπε να συντονίσω το μυαλό μου
στο ίδιο μήκος κύματος με εμένα.

Κατάλαβα ότι έπρεπε να βρω
τι ήταν αυτό που ήθελα να πετύχω·

γιατί ήθελα να το πετύχω,
γιατί πραγματικά σήμαινε κάτι για μένα.

Έπρεπε να βρω τι είδους άνθρωπος
χρειαζόμουν να γίνω,

έτσι ώστε να το πραγματοποιήσω.

Και μετά, έπρεπε να προγραμματίσω
το μυαλό μου για να το καταφέρω.

Έπρεπε να προγραμματίσω
το μυαλό μου για την επιτυχία.

Και ακριβώς αυτό κατέληξα να κάνω.

Η «Αποστολή Επιτυχία» ξεκίνησε.

Και έτσι το ξεκίνησα αυτό με το να
σκέφτομαι: τι πραγματικά θέλω;

Έτσι κοίταξα τη ζωή μου και σκέφτηκα,
«Μου αρέσει να είμαι επιχειρηματίας,

λατρεύω να σκέφτομαι ιδέες,
και να τις πραγματοποιώ,

είναι πολύ ευχάριστο».

Και μετά είδα τα προβλήματά μου
και σκέφτηκα,

«Νιώθω πολύ μόνη και χαμένη
ως επιχειρηματίας».

Και τα είδα από μια διαφορετική προοπτική.

Αντί να νιώθω άσχημα γι' αυτά,
σκέφτηκα, «Τι μπορώ να κάνω γι'αυτό;

Πρέπει να υπάρχουν και άλλοι εκεί έξω
που είναι στην ίδια θέση με μένα».

Έτσι μου ήρθε η ιδέα να δημιουργήσω
την Ένωση Γυναικών Επιχειρηματιών

και ακουγόταν τόσο επίσημο.

Και το έκανα,
είχα αυτή την τεράστια ιδέα,

θα έφτιαχνα αυτό το παγκόσμιο δίκτυο

χιλιάδων γυναικών από όλο τον κόσμο

και θα βοηθούσα να τις εμπνεύσω,
και να τις ενώσω,

και απλά να τις ενδυναμώσω
για να χτίσουν πετυχημένες επιχειρήσεις.

Αλλά δεν είχα ιδέα
πώς θα το έκανα αυτό.

Τότε είπα, «Ωραία, πρέπει να προγραμματίσω
το μυαλό μου για να το κάνω αυτό».

Έτσι άρχισα να αντιλαμβάνομαι πραγματικά

όλα τα πράγματα
που σκεφτόμουν κάθε μέρα,

και όποτε έπιανα τον εαυτό μου
να σκέφτεται κάτι σαν,

«Κάρι, ποιος θα έρθει
σ' αυτή την ιστοσελίδα;

Ποια είσαι εσύ για να δίνεις συμβουλές;

Αυτό είναι χάλια,
αυτή είναι παράλογη ιδέα,

δεν θα καταφέρεις ποτέ να το κάνεις».

Κάθε φορά που έπιανα τον εαυτό μου
να λέει κάτι τέτοιο, με σταματούσα,

και κατάλαβα ότι είχα τη δύναμη
να ελέγχω τις σκέψεις μου

αντί να τις αφήνω να με ελέγχουν αυτές.

Ήξερα ότι μπορούσα να σταματήσω τον εαυτό
μου από το να σκέφτεται αυτά τα πράγματα.

Και το έκανα,

αντικατέστησα τις αρνητικές,
ανόητες και ενοχλητικές σκέψεις,

και τους είπα να σκάσουν,

και τις αντικατέστησα με θετικές σκέψεις
που με ενθάρρυναν,

σκέψεις που πραγματικά με βοηθούσαν
να κινηθώ προς το στόχο μου.

Επίσης άρχισα να ακούω
κατευθυνόμενες απεικονίσεις,

για να προγραμματίσω για επιτυχία
τον υποσυνείδητο νου μου.

Και άρχισα να ασχολούμαι
πολύ με τις απεικονίσεις

που έδειχναν έντονα τι ήθελα να καταφέρω,
να το βλέπω να γίνεται,

και μετά να το νιώθω να γίνεται,
λες και γινόταν εκείνη την ώρα,

όπως ακριβώς κάνουν οι καλύτεροι αθλητές.

Ξεκαθάρισα το τι ήθελα να καταφέρω,

και από τότε η ζωή μου άλλαξε εντελώς.

Έχτισα ένα από τα πιο μεγάλα ηλεκτρονικά
δικτυακά γκρουπ γυναικών επιχειρηματιών,

με μέλη πάνω από 100.000 γυναίκες.

Και μου ήρθε η τρελή ιδέα
να φτιάξω ένα ψηφιακό περιοδικό

για γυναίκες επιχειρηματίες,
και το οποίο είχε ταχύτατη ανάπτυξη.

Όταν το έφτιαξα, έκανα
μια λίστα επιθυμιών στο μυαλό μου

με όλους του ανθρώπους
που ήθελα στο εξώφυλλο·

συγγραφείς με κορυφαίες πωλήσεις,
απίστευτα πετυχημένους επιχειρηματίες.

Δεν είχα ιδέα πώς θα τα κατάφερνα,
αλλά ήμουν πεπεισμένη ότι θα το έκανα.

Τότε έβαλα τα πρόσωπά τους
σε προσχέδια του εξώφυλλου,

τα εκτύπωσα και τα κόλλησα
στον πίνακα με τους στόχους μου,

και απλά τους φαντάστηκα
να είναι στο εξώφυλλο·

φαντάστηκα πώς θα ένιωθα τη στιγμή

που θα έστελνα email στο δίκτυο μου,

και θα τους έλεγα, «Γεια σε όλους,

αυτό το άτομο θα είναι στο εξώφυλλο
αυτό το μήνα, πόσο συναρπαστικό!»

Ξεκαθάρισα εντελώς το τι ήθελα να κάνω.

Κάποιοι με πλησίαζαν και έλεγαν,

«Πως θα το καταφέρεις αυτό;»

κι έλεγα,
«Δεν ξέρω, αλλά θα το καταφέρω».

Και έτσι έγινε,

Και τότε σκέφτηκα,

«Τι άλλους τρελούς στόχους
θα μπορούσα να καταφέρω;

Τι άλλο είναι πιθανό;»

Έτσι έβαλα κι άλλους τρελούς στόχους.

Έλεγα, «Θέλω να πάω
στα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ,

θέλω να πάω στη Βουλή των Λόρδων,
να μιλήσω στη Βουλή των Κοινοτήτων».

Έβαλα κι άλλους τρελούς στόχους.

Και πέρσι όλοι τους υλοποιήθηκαν.

Και κατάλαβα ότι αν μπορούσα
να πείσω το μυαλό μου

ότι θα μπορούσα να καταφέρω κάτι,

ότι κάπως θα έβρισκα ένα τρόπο,
και πάντα έβρισκα.

Γιατί η επιτυχία δεν είναι τυχαίο γεγονός.

Να έχεις μια καταπληκτική ζωή
δεν είναι τυχαίο γεγονός.

Πρέπει να το κάνεις εκούσια,

και ξεκινά με το να ξέρεις ακριβώς
το τι θέλεις να πετύχεις,

να ξέρεις γιατί θέλεις να το πετύχεις,

να ξέρεις το τι άνθρωπος πρέπει να γίνεις
έτσι ώστε να το πραγματοποιήσεις,

και μετά να προγραμματίσεις το μυαλό σου
για να το πετύχεις.

Γιατί έχεις μόνο μια ζωή
για να πετύχεις όλα όσα θες να πετύχεις,

άρα θα πρέπει να πράξεις ανάλογα.

Ευχαριστώ πολύ.

(Χειροκρότημα)