Wyższe wykształcenie niższym kosztem

Na internetowym Uniwersytecie Ludowy (University of the People) każdy, kto zdał maturę, może pobierać nauki na kierunkach administracji biznesu lub informatyki - bez standardowych opłat (choć trzeba płacić za egzaminy). Jego założyciel Shai Reshef ma nadzieję, że wyższe wykształcenie ewoluuje przywileju dla nielicznych do podstawowego prawa, niedrogiego i dostępnego dla wszystkich.

Chciałbym się z wami podzielić

nowym modelem wyższego wykształcenia,

który raz rozprzestrzeniony

może spotęgować inteligencję zbiorową

milionów kreatywnych
i zmotywowanych jednostek,

które w przeciwnym razie
byłyby zostawione samym sobie.

Spójrzcie na świat.

Wybierzcie miejsce i skupcie się na nim.

Zobaczycie ludzi w pogoni
za wyższym wykształceniem.

Przyjrzyjmy się niektórym z nich.

Patrick.

Patrick urodził się w Liberii,

w rodzinie z 20. dzieci.

Podczas wojny domowej

musiał wraz z rodziną uciec do Nigerii.

Tam, pomimo ciężkiej sytuacji,

Patryk ukończył liceum
prawie na samych szóstkach.

Chciał pójść na studia,

jednak ze względu
na skrajne ubóstwo rodziny

został wysłany do Afryki Południowej,

żeby pracować i wysyłać rodzinie

pieniądze na jedzenie.

Patrick nigdy nie zrezygnował
z marzeń o wyższym wykształceniu.

Późno w nocy, po pracy

surfował po internecie, szukając
możliwości studiowania.

Poznajmy Debbie.

Debbie pochodzi z Florydy.

Jej rodzice nie studiowali,

tak jak nikt z jej rodzeństwa.

Debbie pracuje przez całe życie,

płaci podatki, utrzymuje się
z miesiąca na miesiąc,

dumna z "amerykańskiego snu",

snu, który nie będzie spełniony

bez wyższego wykształcenia.

Ale Debbie nie ma oszczędności,

by zapłacić za studia.

Nie stać ją na czesne.

Nie może też rzucić pracy.

Poznajmy Waela.

Wael jest Syryjczykiem.

Doświadcza bezpośrednio

nędzy, strachu i błędów

nałożonych na jego kraj.

Wael mocno wierzy w edukację.

Wie, że gdyby miał szansę

na studia wyższe,

szansę na pójście do przodu,

to miałby też większą szansę na przeżycie

w świecie wywróconym do góry nogami.

System szkolnictwa wyższego

zawiódł Patricka, Debbie oraz Waela,

dokładnie tak, jak zaniedbuje

miliony potencjalnych studentów,

miliony, które kończą szkoły średnie,

miliony, które kwalifikują się
na studia wyższe,

miliony, które chcą studiować,

ale nie mogą - z różnych przyczyn.

Po pierwsze - finansowych.

Uniwersytety są kosztowne.
Wszyscy o tym wiemy.

W znacznej części świata

wyższe studia są nieosiągalne

dla przeciętnego mieszkańca.

To jest prawdopodobnie największy problem

naszego społeczeństwa.

Wyższe wykształcenie przestało być
prawem dostępnym dla wszystkich,

a stało się przywilejem dla niewielu.

Po drugie, kwestie kulturowe.

Uczennice, które kwalifikują się
na studia wyższe,

mają pieniądze i chęci
- nie mogą iść na studia,

ponieważ to nieprzyzwoite,

to nie miejsce dla kobiety.

To jest historia niezliczonych kobiet

na przykład w Afryce,

którym uniemożliwiono studia wyższe

z powodu barier kulturowych.

Jest też trzeci powód:

UNESCO stwierdziło, że w 2025 roku

100 milionów studentów

zostanie pozbawionych
wyższego wykształcenia

po prostu z braku miejsc,

przez za duży popyt.

Podejdą do egzaminów wstępnych,

zdadzą je,

ale mimo to nie zostaną przyjęci,

bo zabraknie miejsc.

To są powody, dla których założyłem

Uniwersytet Ludowy
(University of the People),

nie nastawioną na zyski, wolną od opłat,

przyznającą stopnie naukowe
uczelnię wyższą.

Aby stworzyć alternatywę

dać sposobność tym, którzy jej nie mają.

Możliwość, która będzie
przystępna finansowo

oraz skalowalna.

Alternatywa, która rozbije

obecny system edukacji

otworzy bramy do wyższego wykształcenia

dla każdego zakwalifikowanego studenta

bez względu na to,
ile zarabia, gdzie mieszka,

lub co na jego temat mówi społeczeństwo.

Patrick, Debbie i Wael

są tylko trzema przykładami

z 1700 przyjętych studentów

ze 143 krajów.

(Brawa) Dziękuję.

Nie trzeba było wynajdować powtórnie koła.

Spojrzeliśmy tylko na to, co nie działało

i skorzystaliśmy
z niezwykłej mocy internetu,

żeby obejść te problemy.

Budowaliśmy model,

który obetnie niemal wszystkie

koszty wyższego wykształcenia,

a oto jak to zrobiliśmy.

Po pierwsze, każdy biznes
mający siedzibę kosztuje.

Uniwersytety mają wydatki,

których nie mają wirtualne uczelnie.

Nie musimy przenosić tych wydatków

na naszych studentów.

One nie istnieją.

Nie musimy też martwić się
o liczbę miejsc.

Nie ma limitu miejsc

w wirtualnym uniwersytecie.

Nikt nie musi stać

z tyłu sali wykładowej.

Podręczniki to również coś,

czego nasi studenci nie muszą kupować.

Przez użycie otwartych źródeł edukacji

i hojności profesorów,

którzy udostępniają swoje materiały

za darmo i dla każdego.

Nie musimy wysyłać studentów
po zakup podręczników.

Wszystkie materiały mamy za darmo.

Nawet profesorzy,

największy wydatek w uczelnianym bilansie,

nic nie kosztują studentów.

Ponad 3000 profesorów,

łącznie z rektorami, prorektorami,

profesorami i doradcami akademickimi

z czołowych uniwersytetów jak NYU,

Yale, Berkeley i Oxford,

zgłosiło się do pomocy naszym studentom.

Wierzymy też w samopomoc koleżeńską.

Używamy tego modelu pedagogicznego,

by zachęcić studentów z całego świata

do współpracy i wspólnej nauki

oraz żeby skrócić czas, jaki profesorowie

poświęcają na sprawdzanie zadań.

Skoro Internet uczynił
z nas globalną wioskę,

to ten model rozwinie
przyszłe kierownictwo.

Spójrzcie, jak to robimy.

Oferujemy tylko dwa kierunki:

zarządzanie i informatykę,

oba najbardziej poszukiwanie na świecie.

Kierunki, które w największym stopniu

pomogą studentom w znalezieniu pracy.

Gdy studenci zostają przyjęci,

umieszcza się ich w małej klasie,

20-30 osobowej, aby w razie potrzeby

zapewnić im indywidualną uwagę.

Co więcej, podczas każdego
9-tygodniowego kursu

spotykają oni nowych kolegów,

całkowicie nową grupę studentów

z całego świata.

Każdego tygodnia po wejściu do klasy

znajdują notatki z wykładów z tygodnia,

listę lektur i zadań domowych

oraz listę pytań do dyskusji,
która stanowi podstawę studiów.

Każdego tygodnia każdy student

musi wziąć udział w dyskusji klasowej

i musi skomentować

udział innych osób.

W ten sposób otwieramy umysły studentów,

rozwijamy pozytywne aspekty w zachowaniu

w stosunku do innych kultur.

Pod koniec każdego tygodnia

studenci rozwiązują test,

oddają zadania domowe,

które są oceniane przez rówieśników

pod okiem instruktorów,

uzyskują ocenę, zaczynają kolejny tydzień.

Pod koniec kursu zdają egzamin końcowy,

uzyskują stopień
i przechodzą do kolejnego kursu.

Otworzyliśmy drzwi do wyższej edukacji

każdemu spełniającemu warunki studentowi.

Każdy student z dyplomem
ukończenia szkoły średniej,

znajomością angielskiego
i łączem internetowym

może z nami studiować.

Nie używamy audio ani wideo.

Szybkie łącze nie jest konieczne.

Każdy student z całego świata

z dowolnym łączem internetowym

może z nami studiować.

Nie trzeba płacić czesnego.

Nasi studenci muszą tylko opłacić

koszty egzaminów,

100 dolarów za egzamin.

Aby uzyskać licencjat,

student biorący udział w 40 kursach

zapłaci 1000 dolarów za rok.

4000 dolarów za cały kierunek.

Tym zaś, których nie stać nawet na to,

oferujemy szereg stypendiów.

Naszą misją jest to,
by nikt nie został w tyle

z powodów finansowych.

Przy 5000 studentów w 2016 roku

model ten jest finansowo zrównoważony.

Pięć lat temu to była wizja.

Dzisiaj to rzeczywistość.

W zeszłym miesiącu otrzymaliśmy

ostateczne akademickie poparcie
naszego modelu.

Uniwersytet Ludowy jest już
w pełni akredytowany.

(Brawa)

Dziękuję.

Z tą akredytacją

pora na zwiększenie skali.

Pokazaliśmy, że nasz model działa.

Zachęcam uniwersytety i, co ważne,

rządy rozwijających się państw,

by powieliły ten model,

by drzwi do wyższej edukacji

były szeroko otwarte.

Nadchodzi nowa era,

która będzie świadkiem

przełomu w modelu edukacji wyższej,

jaki znamy obecnie,

gdzie przywilej dla niektórych

stanie się podstawowym prawem

dostępnym dla każdego.

Dziękuję.

(Brawa)