Ένα ανώτερο πτυχίο με πολύ χαμηλό κόστος

Στο διαδικτυακό Πανεπιστήμιο του Λαού, οποιοσδήποτε με απολυτήριο Λυκείου μπορεί να παρακολουθήσει μαθήματα για την απόκτηση πτυχίου στη Διοίκηση Επιχειρήσεων ή την Πληροφορική - χωρίς πάγια δίδακτρα (παρότι οι εξετάσεις δεν είναι δωρεάν). Ο ιδρυτής Σάι Ρέσεφ ελπίζει ότι η ανώτερη εκπαίδευση αλλάζει «από προνόμιο των λίγων σε βασικό δικαίωμα, οικονομικά προσιτό και προσβάσιμο για όλους».

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας

ένα νέο μοντέλο ανώτερης εκπαίδευσης,

το οποίο εφόσον αναπτυχθεί,

μπορεί να ενδυναμώσει τη συλλογική ευφυία

εκατομμυρίων δημιουργικών
και πρόθυμων ατόμων

που σε άλλη περίπτωση θα έμεναν πίσω.

Κοιτάξτε τον κόσμο.

Διαλέξτε ένα μέρος και εστιάστε σ' αυτό.

Θα βρείτε ανθρώπους
να επιδιώκουν ανώτερη εκπαίδευση.

Ας γνωρίσουμε κάποιους απ' αυτούς.

Ο Πάτρικ.

Ο Πάτρικ γεννήθηκε στη Λιβερία

και ανήκε σε οικογένεια με 20 παιδιά.

Κατά τον εμφύλιο πόλεμο,
αυτός και η οικογένειά του

αναγκάστηκαν να διαφύγουν στη Νιγηρία.

Εκεί, παρά την κατάστασή του,

αποφοίτησε από το γυμνάσιο
σχεδόν με άριστα.

Ήθελε να συνεχίσει σε ανώτερες σπουδές

αλλά λόγω της οικογένειάς του,

που ζούσε στο όριο της φτώχειας,

σύντομα στάλθηκε στη Νότιο Αφρική

για να δουλέψει και να στείλει χρήματα

ώστε να τραφεί η οικογένειά του.

Ο Πάτρικ ποτέ δεν εγκατέλειψε
το όνειρό του για ανώτερες σπουδές.

Αργά τη νύχτα, μετά τη δουλειά,

έψαχνε στο διαδίκτυο
τρόπους για να σπουδάσει.

Αυτή είναι η Ντέμπι.

Η Ντέμπι είναι από τη Φλόριντα.

Οι γονείς της δεν πήγαν στο κολέγιο,

ούτε και κάποιο από τα αδέρφια της.

Η Ντέμπι δουλεύει όλη της τη ζωή,

πληρώνει φόρους,
βγάζει τα προς το ζην κάθε μήνα,

περήφανη για το αμερικανικό όνειρο,

όνειρο που δεν θα ολοκληρωθεί

χωρίς ανώτερη εκπαίδευση.

Όμως η Ντέμπι δεν έχει
τους οικονομικούς πόρους

για ανώτερη εκπαίδευση.

Δεν μπορεί να πληρώσει τα δίδακτρα.

Ούτε και να εγκαταλείψει τη δουλειά της.

Αυτός είναι ο Γουαέλ.

Ο Γουαέλ είναι από τη Συρία.

Γνωρίζει από πρώτο χέρι

την αθλιότητα, τον φόβο και την αποτυχία

που επιβάλλεται στη χώρα του.

Έχει μεγάλη πίστη στην εκπαίδευση.

Ήξερε ότι αν έβρισκε μια ευκαιρία

για ανώτερη εκπαίδευση,

μια ευκαιρία να περάσει μπροστά
από τους άλλους,

θα έχει καλύτερες πιθανότητες να επιβιώσει

σ' έναν εξωφρενικό κόσμο.

Το σύστημα ανώτερης εκπαίδευσης

απογοήτευσε τον Πάτρικ,
τη Ντέμπι και τον Γουαέλ,

ακριβώς όπως απογοητεύει

εκατομμύρια πιθανούς σπουδαστές,

εκατομμύρια αποφοίτων γυμνασίου,

εκατομμύρια ικανών για ανώτερη εκπαίδευση,

εκατομμύρια που θέλουν να σπουδάσουν,

όμως δεν μπορούν
για διάφορους λόγους.

Πρώτα, οικονομικούς.

Τα πανεπιστήμια είναι ακριβά.
Το ξέρουμε όλοι.

Σε μεγάλα τμήματα του κόσμου,

οι ανώτερες σπουδές είναι ανέφικτες

για τον μέσο πολίτη.

Αυτό είναι πιθανόν το μεγαλύτερο πρόβλημα

που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας.

Η ανώτερες σπουδές
έπαψαν να είναι δικαίωμα όλων

και έγιναν προνόμιο των λίγων.

Δεύτερον, πολιτισμικούς.

Σπουδαστές που έχουν τα προσόντα
για ανώτερη εκπαίδευση,

έχουν τα χρήματα
και επιθυμούν να σπουδάσουν,

δεν μπορούν
επειδή δεν είναι ευπρεπές,

επειδή δεν είναι κατάλληλο μέρος
για γυναίκες.

Αυτή είναι η ιστορία αμέτρητων γυναικών

στην Αφρική, για παράδειγμα,

που αποκλείονται από ανώτερες σπουδές

εξαιτίας πολιτισμικών φραγμών.

Εδώ εμφανίζεται κι ο τρίτος λόγος:

Η ΟΥΝΕΣΚΟ δήλωσε ότι το 2025,

100 εκατομμύρια σπουδαστές

θα στερηθούν τις ανώτερες σπουδές

απλά επειδή δεν θα υπάρχουν αρκετές θέσεις

να τους δεχθούν, να καλύψουν τη ζήτηση.

Θα γράψουν κατατακτήριες εξετάσεις,

θα τις περάσουν επιτυχώς,

αλλά ακόμη δεν θα έχουν πρόσβαση

επειδή δεν υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις.

Αυτοί είναι οι λόγοι

που ίδρυσα το Πανεπιστήμιο του Λαού,

ένα μη κερδοσκοπικό,
χωρίς δίδακτρα,

πανεπιστήμιο προπτυχιακών σπουδών,

για να προσφέρω μια εναλλακτική λύση,

να δημιουργήσω εναλλακτική
για αυτούς που δεν έχουν,

μια εναλλακτική που θα είναι
οικονομικά εφικτή

και προσαρμόσιμη,

μια εναλλακτική που θα διασπάσει

το τρέχον εκπαιδευτικό σύστημα,

θ' ανοίξει τις πύλες
των ανώτερων σπουδών

για κάθε ικανό σπουδαστή

άσχετα με το πόσα βγάζουν,
πού ζουν,

ή τι πιστεύει γι' αυτούς η κοινωνία.

Ο Πάτρικ, η Ντέμπι κι ο Γουαέλ

είναι μόνο τρία παραδείγματα

από 1.700 φοιτητές που έγιναν δεκτοί

από 143 χώρες.

Εμείς - (Χειροκρότημα) -
Ευχαριστώ.

Δεν χρειάστηκε να επανεφεύρουμε τον τροχό.

Απλά ψάξαμε τι δεν λειτουργούσε

και χρησιμοποιήσαμε
την εκπληκτική δύναμη του διαδικτύου

για να το παρακάμψουμε.

Ξεκινήσαμε να φτιάξουμε ένα μοντέλο

που θα περικόψει σχεδόν συνολικά

το κόστος της ανώτερης εκπαίδευσης,

και να πώς το καταφέραμε.

Κατ' αρχάς, τα δομικά υλικά κοστίζουν.

Τα πανεπιστήμια έχουν έξοδα

που τα εικονικά πανεπιστήμια δεν έχουν.

Δεν χρειάζεται να μετακυλίσουμε
αυτά τα έξοδα

στους φοιτητές μας.

Δεν υπάρχουν.

Επίσης δεν χρειάζεται να ανησυχούμε
για τη χωρητικότητα.

Δεν υπάρχει όριο θέσεων

στο εικονικό πανεπιστήμιο.

Κανείς δεν χρειάζεται να σταθεί όρθιος

στο πίσω μέρος μιας αίθουσας διαλέξεων.

Τα συγγράμματα είναι επίσης κάτι

που οι φοιτητές
δεν χρειάζεται να αγοράσουν.

Κάνοντας χρήση ελεύθερων
εκπαιδευτικών πόρων

και με τη γενναιοδωρία των καθηγητών

που διαθέτουν το υλικό τους

ως δωρεάν προσβάσιμο,

δεν βάζουμε τους φοιτητές μας
να αγοράσουν συγγράμματα.

Όλο το υλικό μας είναι δωρεάν.

Ακόμη και οι καθηγητές,

η πιο ακριβή εγγραφή
σε κάθε ισολογισμό πανεπιστημίου,

είναι δωρεάν για τους φοιτητές μας,

πάνω από 3.000 καθηγητές,

μαζί με προέδρους, αντιπρυτάνεις,

καθηγητές και ακαδημαϊκούς συμβούλους

από κορυφαία πανεπιστήμια
όπως το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης,

του Γιέιλ, του Μπέρκλεϋ και της Οξφόρδης,

συντάχθηκαν μαζί μας
για να βοηθήσουν τους φοιτητές μας.

Τέλος, είναι η πίστη μας
στη μάθηση μέσω των ομότιμων.

Χρησιμοποιούμε αυτό
το ισχυρό παιδαγωγικό μοντέλο

για να ενθαρρύνουμε τους φοιτητές μας
απ' όλο τον κόσμο

να αλληλεπιδρούν και να μελετούν μαζί,

και επίσης για να μειώσουμε τον χρόνο

που οι καθηγητές πρέπει να αφιερώσουν
στις εργασίες της τάξης.

Αν το διαδίκτυο
μας έκανε ένα παγκόσμιο χωριό,

αυτό το μοντέλο μπορεί να εξελίξει
τη μελλοντική του ηγεσία.

Δείτε πώς το κάνουμε.

Προσφέρουμε μόνο δύο προγράμματα:

Διοίκηση Επιχειρήσεων και Πληροφορική,

τα δύο προγράμματα

που είναι σε μεγαλύτερη ζήτηση παγκοσμίως,

προγράμματα που είναι τα πιο πιθανά

να βοηθήσουν τους φοιτητές μας
να βρουν δουλειά.

Όταν οι φοιτητές γίνονται δεκτοί,

τους βάζουμε σε μια μικρή τάξη

των 20 με 30 ατόμων
για να σιγουρευτούμε

ότι όσοι χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή
θα την έχουν.

Επιπλέον, για κάθε διδακτική ενότητα
εννέα εβδομάδων,

έχουν νέους συμφοιτητές,

μια τελείως καινούργια ομάδα φοιτητών

απ' όλο τον κόσμο.

Κάθε εβδομάδα,
όταν πάνε στην τάξη,

βρίσκουν τις σημειώσεις
των διαλέξεων της εβδομάδας,

την ανάθεση μελέτης,
την εργασία για το σπίτι,

και το προς συζήτηση ερώτημα

που είναι ο πυρήνας των σπουδών μας.

Κάθε εβδομάδα, κάθε μαθητής

πρέπει να συμβάλει
στη συζήτηση εντός της τάξης

και πρέπει επίσης να σχολιάσει

τις προτάσεις των άλλων.

Έτσι διευρύνουμε τον τρόπο σκέψης
των φοιτητών μας,

αναπτύσσουμε μια θετική στάση

προς τις διαφορετικές κουλτούρες.

Στο τέλος κάθε εβδομάδας,

οι φοιτητές γράφουν ένα τεστ,

παραδίδουν τις εργασίες τους,

που αξιολογούνται από τους συμμαθητές

με την επίβλεψη των καθηγητών,

βαθμολογούνται,
προχωρούν στην επόμενη εβδομάδα.

Στο τέλος της ενότητας,
γράφουν το τελικό διαγώνισμα,

βαθμολογούνται
και προχωρούν στην επόμενη ενότητα.

Ανοίξαμε τις πύλες
της ανώτερης εκπαίδευσης

για κάθε ικανό σπουδαστή.

Κάθε σπουδαστής με απολυτήριο λυκείου,

επαρκή γνώση της Αγγλικής
και σύνδεση στο διαδίκτυο

μπορεί να φοιτήσει σ' εμάς.

Δεν χρησιμοποιούμε ηχητικά
ή οπτικά μέσα.

Σύνδεση ευρείας ζώνης
δεν είναι απαραίτητη.

Κάθε σπουδαστής
από κάθε μέρος του κόσμου

με όποια διαδικτυακή σύνδεση

μπορεί να φοιτήσει σ' εμάς.

Δεν χρεώνουμε δίδακτρα.

Το μόνο που οι φοιτητές μας
πρέπει να καλύψουν

είναι το κόστος των εξετάσεων,

100 δολάρια ανά εξέταση.

Ένας προπτυχιακός φοιτητής
πλήρους φοίτησης

που θα πάρει 40 θεματικές ενότητες,

θα πληρώσει 1.000 δολάρια το χρόνο,

δηλαδή 4.000 δολάρια
για όλη τη διάρκεια των σπουδών,

και γι' αυτούς που δεν μπορούν
να καλύψουν ούτε αυτά,

προσφέρουμε μια ποικιλία υποτροφιών.

Αποστολή μας είναι
να μη μείνει κανείς πίσω

για οικονομικούς λόγους.

Με 5.000 φοιτητές το 2016,

αυτό το μοντέλο
θα είναι οικονομικά βιώσιμο.

Πέντε χρόνια πριν,
ήταν απλά ένα όραμα.

Σήμερα είναι πραγματικότητα.

Πριν ένα μήνα πήραμε την κορυφαία

ακαδημαϊκή έγκριση για το μοντέλο μας.

Το Πανεπιστήμιο του Λαού
είναι πλέον πλήρως διαπιστευμένο.

(Χειροκρότημα)

Ευχαριστώ.

Με αυτή τη διαπίστευση,

τώρα είναι η ώρα μας ν' αναπτυχθούμε.

Έχουμε αποδείξει
ότι το μοντέλο μας αποδίδει.

Προσκαλώ πανεπιστήμια και,
ακόμα περισσότερο,

τις κυβερνήσεις των αναπτυσσόμενων χωρών,

να αναπαράγουν αυτό το μοντέλο

για να εξασφαλίσουμε
ότι οι πύλες της ανώτερης εκπαίδευσης

θα ανοίξουν διάπλατα.

Μια νέα εποχή καταφθάνει,

μια εποχή στην οποία θα βιώσουμε

τη διάσπαση του μοντέλου
ανώτερης εκπαίδευσης

όπως το ξέρουμε σήμερα,

από το να είναι προνόμιο των λίγων

να γίνει βασικό δικαίωμα,

οικονομικά προσιτό
και προσβάσιμο για όλους

Σας ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)