Wat zijn die drijvende dingen in je oog? - Michael Mauser

Volledige les: http://ed.ted.com/lessons/what-are-those-floaty-things-in-your-eye-michael-mauser

Soms zie je tegen een egale heldere lucht of een computerscherm dingen drijven in je gezichtsveld. Wat zijn deze bewegende voorwerpen en hoe zie je ze? Michael Mauser legt dit visuele verschijnsel van de drijvers uit.

Les door Michael Mauser, animatie door Reflective Films,

Heb je ooit gemerkt dat er iets
in je gezichtsveld zwom?

Het kan op een kleine worm lijken
of een doorzichtig bol ding.

Als je het beter probeert te zien,
verdwijnt het weer.

Je ziet het pas weer
als je je blik verschuift.

Ga je ogen niet uitspoelen.

Het verschijnsel wat je ziet,
staat bekend als een 'floater' (drijver).

De wetenschappelijke naam hiervoor
is Muscae volitantes,

Latijn voor 'vliegende vliegen',

en dat klopt wel:
ze kunnen je enigszins storen.

Het zijn in feite geen beestjes
of iets anders aan de buitenkant.

Integendeel, ze zitten in je oogbol.

Floaters lijken te leven,
omdat ze bewegen en van vorm veranderen,

maar ze leven niet.

Floaters zijn kleine voorwerpen
die hun schaduw werpen op het netvlies,

het lichtgevoelige weefsel
aan de achterkant van je oog.

Het kunnen stukjes weefsel zijn,

rode bloedcellen,

of klompjes eiwit.

Omdat ze in het glasvocht zitten,

het gel-achtige vocht
waarmee je oog is gevuld,

drijven ze mee met oogbewegingen

en lijken ze wat te stuiteren
als je oog stopt.

Floaters zijn meestal
nauwelijks te onderscheiden.

Je ziet ze beter
als ze dichter bij het netvlies zitten,

zoals een hand onder het licht

dichterbij de tafel
een scherpere schaduw geeft.

Floaters zie je vooral goed
als je naar een egaal helder vlak kijkt,

zoals een leeg computerscherm,

sneeuw,

of een heldere lucht,

waarbij de achtergrond
ze beter zichtbaar maakt.

Hoe helderder het licht is,
hoe meer je pupil samentrekt.

Dit heeft hetzelfde effect

als het vervangen
van een groot, diffuus licht

door een enkele lamp boven je hoofd,

die de schaduwen ook scherper maakt.

Er is nog een ander visueel verschijnsel
dat lijkt op floaters,

maar dat er niets mee te maken heeft.

Als je wel eens puntjes licht
rond hebt zien gaan

als je naar een heldere blauwe hemel keek,

heb je gezien wat bekend staat als
het blauw veld entoptisch fenomeen.

Het is in zekere zin het tegengestelde
van het zien van floaters.

Je ziet hier geen schaduwen,

maar kleine bewegende vensters
die licht doorlaten naar het netvlies.

De vensters worden veroorzaakt
door witte bloedlichaampjes

die door haarvaatjes gaan
langs je netvlies.

Deze leukocyten kunnen zo groot zijn
dat ze een haarvat bijna vullen

waardoor ze een plasmaruimte
vóór zich creëren.

Omdat de ruimte in de witte bloedcellen

doorzichtiger is voor blauw licht

dan de rode bloedcellen in haarvaten,

zien we bewegende lichtpuntjes
als dat gebeurt.

Zij volgen het pad van de haarvaten
en bewegen met je hartslag.

Onder ideale omstandigheden

zie je zelfs iets wat lijkt
op een donkere staart die de punt volgt.

Dit zijn de rode bloedcellen die zich
achter de leukocyten hebben opgehoopt.

Sommige wetenschapsmusea stellen
een scherm van blauw licht tentoon,

waarmee je de blauweluchtgeesten
duidelijker ziet dan normaal.

Iedereen kan dit soort effecten zien,

maar de hoeveelheid en soort varieert.

Bij de floaters zie je ze vaak niet,
omdat je hersenen ze negeren.

Maar abnormale hoeveelheden
of grote floaters die je zicht belemmeren,

kunnen een teken zijn van iets ernstigers
en moeten meteen behandeld worden.

Maar meestal zijn
entoptische verschijnselen,

zoals floaters en blauweluchtgeesten,

een vriendelijke herinnering aan het feit
dat wat we denken te zien

net zo veel afhangt
van ons lichaam en onze geest

als van de buitenwereld.