Η Ισλαμοφοβία σκότωσε τον αδερφό μου. Ας τελειώσουμε με το μίσος
-
0:01 - 0:03Πέρυσι,
-
0:03 - 0:05τρία μέλη της οικογένειάς μου
δολοφονήθηκαν φρικτά -
0:05 - 0:07σε ένα έγκλημα μίσους.
-
0:08 - 0:10Δεν χρειάζεται να πω
ότι είναι πραγματικά δύσκολο -
0:10 - 0:12για εμένα να είμαι εδώ σήμερα,
-
0:12 - 0:14αλλά ο αδερφός μου Ντία,
-
0:14 - 0:15η γυναίκα του Γιουσούρ,
-
0:15 - 0:17και η αδερφή της Ραζάν
-
0:17 - 0:19δεν μου αφήνουν άλλη επιλογή.
-
0:19 - 0:23Ελπίζω ότι μέχρι το τέλος της ομιλίας
θα κάνετε μια επιλογή, -
0:23 - 0:25και θα σταθείτε πλάι μου
ενάντια στο μίσος. -
0:27 - 0:30Είναι 27 Δεκεμβρίου 2014,
-
0:30 - 0:32το πρωί της ημέρας
του γάμου του αδερφού μου. -
0:32 - 0:34Μου ζητάει να πάω
να του χτενίσω τα μαλλιά -
0:34 - 0:36για τη γαμήλια φωτογράφιση.
-
0:37 - 0:42Ένας εικοσιτριάχρονος, 1.90, φανατικός
του μπάσκετ, κυρίως με τον Στεφ Κάρι. -
0:42 - 0:44(Γέλια)
-
0:46 - 0:49Ένας Αμερικάνος στην οδοντιατρική σχολή
έτοιμος να κατακτήσει τον κόσμο. -
0:50 - 0:52Όταν ο Ντία και η Γιουσούρ
χορεύουν τον πρώτο τους χορό, -
0:53 - 0:54βλέπω την αγάπη στα μάτια του,
-
0:54 - 0:56την απερίγραπτη χαρά της,
-
0:56 - 0:58και τα συναισθήματα
αρχίζουν να με κυριεύουν. -
0:59 - 1:02Πηγαίνω στο πίσω μέρος της αίθουσας
και ξεσπάω σε δάκρυα. -
1:02 - 1:04Αμέσως μόλις τελειώνει το τραγούδι,
-
1:04 - 1:05έρχεται κατά πάνω μου,
-
1:05 - 1:07με σφίγγει στην αγκαλιά του
-
1:07 - 1:09και με ταρακουνάει μπρος-πίσω.
-
1:09 - 1:10Ακόμα κι εκείνο το λεπτό,
-
1:10 - 1:12όταν όλα ήταν τόσο περισπαστικά,
-
1:12 - 1:14εκείνος ήταν εναρμονισμένος μαζί μου.
-
1:14 - 1:16Πήρε στα χέρια του το πρόσωπο μου
και λέει, -
1:16 - 1:17«Σούζαν,
-
1:17 - 1:19είμαι αυτός που είμαι χάρις σε σένα.
-
1:23 - 1:25Σ' ευχαριστώ για όλα.
-
1:25 - 1:26Σ' αγαπώ».
-
1:26 - 1:31Περίπου ένα μήνα μετά, επιστρέφω σπίτι στη
Βόρεια Καρολίνα για μια σύντομη επίσκεψη, -
1:31 - 1:33και το τελευταίο βράδυ τρέχω πάνω
στο δωμάτιο του Ντία, -
1:33 - 1:37ανυπομονώντας να δω
πώς νιώθει όντας νιόπαντρος. -
1:37 - 1:39Με ένα πλατύ παιδιάστικο χαμόγελο είπε,
-
1:39 - 1:43«Είμαι τόσο ευτυχισμένος. Την αγαπώ.
Είναι ένα απίθανο κορίτσι». -
1:43 - 1:44Και είναι.
-
1:45 - 1:48Μόλις στα 21 της, είχε γίνει
δεκτή να πάει με τον Ντία -
1:48 - 1:49στην οδοντιατρική σχολή του UNC.
-
1:50 - 1:53Μοιραζόταν την αγάπη του για το μπάσκετ,
και με δική της παρότρυνση -
1:53 - 1:56ξεκίνησαν το ταξίδι του μέλιτος
παρακολουθώντας -
1:56 - 1:59την αγαπημένη του ομάδα στο NBA,
τους LA Lakers. -
1:59 - 2:00Θέλω να πω, κοιτάξτε φόρμα.
-
2:00 - 2:04(Γέλια)
-
2:07 - 2:10Δε θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή
που καθόμουν εκεί μαζί του, -
2:10 - 2:13πόσο ελεύθερος ήταν στην ευτυχία του.
-
2:13 - 2:15Ο μικρός μου αδερφός,
ένας φανατικός του μπάσκετ, -
2:15 - 2:19είχε γίνει και μεταμορφωθεί
σε έναν καταξιωμένο νέο άντρα. -
2:19 - 2:22Ήταν πρώτος στην τάξη
της οδοντιατρικής σχολής -
2:22 - 2:24και μαζί με τη Γιουσούρ και τη Ραζάν,
-
2:24 - 2:27συμμετείχε σε τοπικά και διεθνή
κοινοτικά προγράμματα, -
2:27 - 2:30αφιερωμένα σε άστεγους και πρόσφυγες,
-
2:30 - 2:33συμπεριλαμβανομένου ενός ταξιδιού
οδοντιατρικής βοήθειας που οργάνωναν -
2:33 - 2:35για Σύριους πρόσφυγες στην Τουρκία.
-
2:35 - 2:37Η Ραζάν, μόλις 19 ετών,
-
2:37 - 2:40χρησιμοποιούσε τη δημιουργικότητά της
ως φοιτήτρια αρχιτεκτόνων μηχανικών -
2:40 - 2:42για να υπηρετεί τους γύρω της,
-
2:42 - 2:45φτιάχνοντας πακέτα φροντίδας
για τους ντόπιους άστεγους, -
2:45 - 2:46ανάμεσα σε άλλα πρότζεκτ.
-
2:46 - 2:48Να τι άνθρωποι ήταν.
-
2:49 - 2:51Στεκόμενη εκεί εκείνο το βράδυ,
-
2:51 - 2:54παίρνω μια βαθιά ανάσα
και κοιτάζω τον Ντία και του λέω, -
2:54 - 2:57«Δεν ήμουν ποτέ πιο περήφανη για σένα
από όσο είμαι αυτήν τη στιγμή». -
2:58 - 2:59Με τράβηξε πάνω στο ψηλό σώμα του,
-
2:59 - 3:01με αγκάλιασε για καληνύχτα
-
3:01 - 3:03και το επόμενο πρωί φεύγω
χωρίς να τον ξυπνήσω -
3:03 - 3:05για να επιστρέψω στο Σαν Φρανσίσκο.
-
3:05 - 3:08Αυτή ήταν η τελευταία φορά
που τον αγκαλιάζω ποτέ. -
3:10 - 3:14Δέκα μέρες μετά, είμαι σε βάρδια
στο Γενικό Νοσοκομείο του Σαν Φρανσίσκο -
3:14 - 3:17όταν παίρνω ένα σωρό από αόριστα
μηνύματα συλλυπητηρίων. -
3:18 - 3:20Μπερδεμένη, τηλεφωνώ στον πατέρα μου
που με ψυχραιμία λέει, -
3:20 - 3:23«Έγιναν πυροβολισμοί στη γειτονιά
του Ντία στο Τσάπελ Χιλ. -
3:23 - 3:25Είναι αποκλεισμένα.
Μόνο αυτό ξέρουμε." -
3:26 - 3:29Το κλείνω και αμέσως ψάχνω στο Google,
«πυροβολισμός στο Τσάπελ Χιλ». -
3:29 - 3:31Ένα αποτέλεσμα εμφανίζεται.
-
3:31 - 3:32Παράθεση:
-
3:32 - 3:35«Τρεις άνθρωποι πυροβολήθηκαν
πίσω στο κεφάλι -
3:35 - 3:37και επιβεβαιώθηκαν ως νεκροί στο σημείο».
-
3:37 - 3:38Κάτι μέσα μου γνωρίζει.
-
3:38 - 3:42Πετάγομαι από την καρέκλα μου και πέφτω
στο σκληρό πάτωμα του νοσοκομείου, -
3:42 - 3:43κλαίγοντας γοερά.
-
3:43 - 3:46Παίρνω την πρώτη νυχτερινή πτήση
από το Σαν Φρανσίσκο, -
3:46 - 3:48μουδιασμένη και αποπροσανατολισμένη.
-
3:48 - 3:51Μπαίνω στο πατρικό μου
και πέφτω στην αγκαλιά των γονιών μου, -
3:51 - 3:52κλαίγοντας με λυγμούς.
-
3:52 - 3:55Μετά τρέχω στο δωμάτιο του Ντία
όπως έκανα τόσες φορές πριν, -
3:55 - 3:57απλώς ψάχνοντάς τον,
-
3:57 - 4:00μόνο για να βρω ένα κενό
που δε θα γεμίσει ποτέ. -
4:04 - 4:07Οι αναφορές της έρευνας
και της νεκροψίας τελικά αποκάλυψαν -
4:07 - 4:09την αλληλουχία των γεγονότων.
-
4:09 - 4:13Ο Ντία μόλις είχε κατέβει
από το λεωφορείο από το μάθημά του, -
4:13 - 4:15Η Ραζάν είχε επισκεφθεί για δείπνο,
-
4:15 - 4:16ήταν ήδη στο σπίτι με τη Γιουσούρ.
-
4:17 - 4:19Καθώς ξεκίνησαν να τρώνε,
άκουσαν έναν χτύπο στην πόρτα. -
4:19 - 4:21Όταν ο Ντία την άνοιξε,
-
4:21 - 4:25ο γείτονάς τους προχώρησε σε μια σειρά
πολλών πυροβολισμών προς αυτόν. -
4:27 - 4:28Σύμφωνα με κλήσεις στο 100,
-
4:28 - 4:30τα κορίτσια ακούστηκαν να ουρλιάζουν.
-
4:32 - 4:35Ο άντρας στράφηκε στην κουζίνα
και έριξε μία βολή στον γοφό της Γιουσούρ, -
4:35 - 4:36ακινητοποιώντας την.
-
4:36 - 4:38Την πλησίασε μετά από πίσω,
-
4:38 - 4:40πίεσε την κάννη του όπλου του
στο κεφάλι της, -
4:40 - 4:43και με μία μονάχα σφαίρα,
κομμάτιασε τον μεσεγκέφαλό της. -
4:44 - 4:47Μετά στράφηκε προς τη Ραζάν,
που φώναζε για τη ζωή της, -
4:47 - 4:50και με τρόπο εκτέλεσης, με μία σφαίρα
-
4:52 - 4:53στο πίσω μέρος του κεφαλιού,
-
4:53 - 4:55τη σκότωσε.
-
4:56 - 4:57Φεύγοντας,
-
4:57 - 5:00πυροβόλησε τον Ντία μία τελευταία φορά --
μία σφαίρα στο στόμα -- -
5:00 - 5:02με σύνολο οκτώ σφαίρες:
-
5:02 - 5:04δύο σφηνωμένες στο κεφάλι,
-
5:04 - 5:05δύο στο στέρνο του
-
5:06 - 5:08και τα υπόλοιπα στα άκρα του.
-
5:09 - 5:12Ο Ντία, η Γιουσούρ
και η Ραζάν εκτελέστηκαν -
5:12 - 5:15σε ένα μέρος που θεωρούνταν
ασφαλές: το σπίτι τους. -
5:16 - 5:18Για μήνες, αυτός ο άντρας
τους παρενοχλούσε: -
5:18 - 5:20χτυπώντας την πόρτα τους,
-
5:20 - 5:22επιδεικνύοντας το όπλο του
σε μερικές περιστάσεις. -
5:23 - 5:26Το Facebook του ήταν γεμάτο
από αντι-θρησκευτικές δημοσιεύσεις. -
5:27 - 5:30Η Γιουσούρ ένιωσε ιδιαίτερα
απειλούμενη από εκείνον. -
5:30 - 5:31Καθώς μετακόμιζε εκεί,
-
5:32 - 5:36είπε στη Γιουσούρ και τη μαμά της
ότι δεν του άρεσε όπως έδειχναν. -
5:37 - 5:40Σε απάντηση, η μαμά της Γιουσούρ της είπε
να είναι ευγενική στον γείτονά -
5:40 - 5:42και καθώς θα τους μάθαινε,
-
5:42 - 5:43θα τους έβλεπε για αυτό που ήταν.
-
5:44 - 5:48Φαντάζομαι όλοι έχουμε γίνει
τόσο αναίσθητοι στο μίσος -
5:48 - 5:51που δε θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε
ότι θα κατέληγε σε θανάσιμη βία. -
5:53 - 5:57Ο άντρας που δολοφόνησε τον αδερφό μου
καταδόθηκε στην αστυνομία -
5:57 - 5:58λίγο μετά τις δολοφονίες,
-
5:59 - 6:01λέγοντας ότι σκότωσε τρία παιδιά,
-
6:01 - 6:02με στυλ εκτέλεσης,
-
6:02 - 6:04σε μια αντιπαράθεση για στάθμευση.
-
6:05 - 6:08Η αστυνομία έβγαλε μια πρόωρη
δημόσια δήλωση εκείνο το πρωί, -
6:08 - 6:12επαναλαμβάνοντας τους ισχυρισμούς του
χωρίς να μπει στον κόπο να το αμφισβητήσει -
6:12 - 6:13ή να ερευνήσει περαιτέρω.
-
6:13 - 6:16Όπως φάνηκε δεν υπήρξε
καμία αντιπαράθεση για στάθμευση. -
6:16 - 6:17Δεν υπήρξε κανένας καβγάς.
-
6:17 - 6:19Καμία παραβίαση.
-
6:19 - 6:21Αλλά η ζημιά είχε ήδη γίνει.
-
6:21 - 6:23Σε έναν 24ωρο πρόγραμμα ειδήσεων,
-
6:23 - 6:27οι λέξεις «διαμάχη στάθμευσης»
είχαν ήδη γίνει σλόγκαν. -
6:30 - 6:33Κάθομαι στο κρεβάτι του αδερφού μου
και θυμάμαι τα λόγια του, -
6:33 - 6:36τα λόγια που μου είπε
τόσο ελεύθερα, με τόση αγάπη, -
6:36 - 6:38«Είμαι αυτός που είμαι χάρις σε σένα».
-
6:39 - 6:42Αυτό μόνο χρειάζεται για να βγω μέσα
από τη θλίψη που με παραλύει -
6:42 - 6:43και να πω τη γνώμη μου.
-
6:43 - 6:46Δε μπορώ να αφήσω τους θανάτους
της οικογένειάς μου να υποβαθμιστούν -
6:46 - 6:47σε ένα κομμάτι
-
6:47 - 6:50που ελάχιστα συζητιέται στα τοπικά νέα.
-
6:50 - 6:53Δολοφονήθηκαν από τον γείτονά τους
εξαιτίας της θρησκείας τους, -
6:53 - 6:56εξαιτίας ενός κομματιού πανιού
που επέλεξαν να βάλουν στα κεφάλια τους, -
6:56 - 6:58επειδή ήταν φανερά Μουσουλμάνοι.
-
7:02 - 7:03Κάποιος από τον θυμό που είχα τότε
-
7:03 - 7:05ήταν πως αν οι ρόλοι είχαν αντιστραφεί,
-
7:05 - 7:09και ένας Άραβας, Μουσουλμάνος
ή κάποιος με όψη Μουσουλμάνου -
7:09 - 7:14είχε σκοτώσει τρεις λευκούς Αμερικανούς
φοιτητές κολεγίου με εκτέλεση, -
7:14 - 7:15στο σπίτι τους,
-
7:15 - 7:17πώς θα το ονομάζαμε;
-
7:18 - 7:19Μια τρομοκρατική ενέργεια.
-
7:20 - 7:23Όταν λευκοί άντρες διαπράττουν
πράξεις βίας στις ΗΠΑ, -
7:23 - 7:25είναι μοναχικοί λύκοι,
-
7:25 - 7:26με διανοητική διαταραχή
-
7:26 - 7:30ή παρακινούμενοι
από μια διαμάχη στάθμευσης. -
7:31 - 7:34Ξέρω πως πρέπει να δώσω
στην οικογένειά μου φωνή, -
7:34 - 7:36και κάνω το μόνο πράγμα που ξέρω:
-
7:36 - 7:39στέλνω ένα μήνυμα στο Facebook
σε όποιον ξέρω στα ΜΜΕ. -
7:41 - 7:43Λίγες ώρες αργότερα,
-
7:43 - 7:47μέσα σε ένα χαοτικό σπίτι
πλημμυρισμένο με φίλους και συγγενείς, -
7:47 - 7:50ο γείτονάς μας, ο Νίαλ, έρχεται,
κάθεται δίπλα στους γονείς μου -
7:50 - 7:52και ρωτάει, «Τι μπορώ να κάνω;»
-
7:53 - 7:57Ο Νίαλ είχε πάνω από δύο δεκαετίες
με εμπειρία στη δημοσιογραφία, -
7:57 - 8:00αλλά κάνει ξεκάθαρο ότι δεν είναι εκεί
με την ιδιότητά του δημοσιογράφου -
8:00 - 8:02αλλά ως γείτονας που θέλει να βοηθήσει.
-
8:02 - 8:04Τον ρωτάω τι πιστεύει
ότι πρέπει να κάνουμε, -
8:04 - 8:08δεδομένου του βομβαρδισμού αιτημάτων
από τα τοπικά ΜΜΕ για συνέντευξη. -
8:08 - 8:12Προσφέρεται να στήσει μια συνέντευξη τύπου
σε ένα τοπικό κοινωνικό κέντρο. -
8:13 - 8:16Ακόμα και τώρα δεν έχω λόγια
να τον ευχαριστήσω. -
8:17 - 8:20«Απλώς πείτε μου πότε και θα έχω
όλα τα κανάλια παρόντα», είπε. -
8:20 - 8:23Έκανε για εμάς ό,τι δε μπορούσαμε
να κάνουμε για τους εαυτούς μας -
8:23 - 8:25σε μια στιγμή απόγνωσης.
-
8:25 - 8:27Έβγαλα τη δήλωση στον τύπο,
-
8:27 - 8:30φορώντας ακόμα τα ρούχα της κηδείας
από το προηγούμενο βράδυ. -
8:30 - 8:32Και σε λιγότερο από 24 ώρες
από τις δολοφονίες, -
8:32 - 8:35είμαι στο CNN σε συνέντευξη
από τον Άντερσον Κούπερ. -
8:35 - 8:37Την επόμενη μέρα, σημαντικές εφημερίδες --
-
8:37 - 8:40συμπεριλαμβανομένων
των Νιου Γιορκ Τάιμς, Σικάγο Τρίμπιουν -- -
8:40 - 8:43δημοσίευσαν ιστορίες για τον Ντίαχ,
την Γιούσουρ και την Ραζάν, -
8:43 - 8:45επιτρέποντάς μας
να ανακτήσουμε την αφήγηση -
8:45 - 8:48και να ζητήσουμε να δοθεί προσοχή
στο σύνηθες αντι-Μουσουλμανικό μίσος. -
8:51 - 8:52Αυτές τις μέρες,
-
8:53 - 8:57φαίνεται σαν η Ισλαμοφοβία να είναι
μια κοινωνικά αποδεκτή μορφή φανατισμού. -
8:58 - 9:00Απλά πρέπει να την ανεχτούμε
και να χαμογελάμε. -
9:01 - 9:03Τα κακά επίμονα βλέμματα,
-
9:03 - 9:05ο προφανής φόβος
όταν επιβιβαζόμαστε σε αεροπλάνο, -
9:05 - 9:09οι τυχαίοι έλεγχοι στα αεροδρόμια
που συμβαίνουν 99 στις εκατό φορές. -
9:10 - 9:11Δε σταματάει εκεί:
-
9:12 - 9:16Έχουμε πολιτικούς που παίρνουν πολιτικά
και οικονομικά οφέλη στις πλάτες μας. -
9:16 - 9:17Εδώ στις ΗΠΑ,
-
9:17 - 9:20έχουμε υποψήφιους προέδρους,
όπως ο Ντόλαντ Τραμπ, -
9:20 - 9:23που καλεί για καταγραφή
των Αμερικάνων Μουσουλμάνων, -
9:23 - 9:25και απαγορεύει στους Μουσουλμάνους
μετανάστες και πρόσφυγες -
9:25 - 9:26την είσοδο στη χώρα.
-
9:26 - 9:30Δεν αποτελεί καμία σύμπτωση
ότι τα εγκλήματα μίσους αυξάνονται -
9:30 - 9:32ταυτόχρονα με τα πολιτικά προγράμματα.
-
9:35 - 9:37Μόλις μερικούς μήνες πριν,
ο Κάλιντ Τζαμπάρα, -
9:37 - 9:39ένας Λιβανέζος-Αμερικάνος Χριστιανός,
-
9:39 - 9:42δολοφονήθηκε στην Οκλαχόμα
από γείτονά του -- -
9:42 - 9:44έναν άντρα που τον φώναζε «βρομοάραβα».
-
9:44 - 9:47Αυτός ο άντρας είχε προηγουμένως
φυλακιστεί για περίπου οκτώ μήνες, -
9:47 - 9:51αφού προσπάθησε να χτυπήσει
τη μητέρα του Καλίντ με το αμάξι του. -
9:51 - 9:54Οι πιθανότητες είναι ότι δεν έχετε ακούσει
για την ιστορία του Καλίντ, -
9:55 - 9:57επειδή δεν έφτασε στις εθνικές ειδήσεις.
-
9:57 - 10:00Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε
είναι να το ονομάσουμε όπως είναι: -
10:00 - 10:01ένα έγκλημα μίσους.
-
10:01 - 10:05Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε
είναι να μιλήσουμε για αυτό, -
10:05 - 10:08γιατί η βία και το μίσος
δε συμβαίνει απλώς στο κενό. -
10:11 - 10:13Όχι πολύ μετά αφού επέστρεψα στη δουλειά,
-
10:13 - 10:15είμαι υπεύθυνη επισκέψεων στο νοσοκομείο,
-
10:15 - 10:19όταν μία από τους ασθενείς μου
κοιτάζει έναν συνάδελφό μου, -
10:19 - 10:22κάνει νόημα με το κεφάλι της
και λέει, «Σαν Μπερναντίνο». -
10:22 - 10:24αναφέροντας μια πρόσφατη
τρομοκρατική ενέργεια. -
10:24 - 10:28Είμαι εδώ, έχοντας μόλις χάσει τρία
μέλη της οικογένειάς μου από Ισλαμοφοβία, -
10:28 - 10:31έχοντας γίνει μαχητική υπερασπίστρια
στο πρόγραμμά μου -
10:31 - 10:33για το πώς να αντιμετωπίζονται
τέτοιες μικροεπιθέσεις, -
10:33 - 10:34και όμως --
-
10:34 - 10:35σιωπή.
-
10:36 - 10:37Είχα αποκαρδιωθεί.
-
10:37 - 10:39Ταπεινωθεί.
-
10:39 - 10:41Μέρες μετά κάνοντας επίσκεψη
στην ίδια ασθενή, -
10:41 - 10:43με κοιτάζει και λέει,
-
10:43 - 10:46«Οι άνθρωποί σου σκοτώνουν
ανθρώπους στο Λος Άντζελες». -
10:47 - 10:49Κοιτάζω γύρω αναμενόμενα.
-
10:49 - 10:51Πάλι:
-
10:51 - 10:52σιωπή.
-
10:53 - 10:55Συνειδητοποιώ για ακόμα μια φορά,
-
10:55 - 10:56ότι πρέπει να μιλήσω.
-
10:58 - 11:00Κάθομαι στο κρεβάτι της
και ευγενικά τη ρωτάω, -
11:00 - 11:04«Έχω κάνει ποτέ κάτι άλλο από το να σου
συμπεριφέρομαι με σεβασμό και καλοσύνη; -
11:05 - 11:09Έχω κάνει κάτι άλλο από το να σου παρέχω
φροντίδα με συμπόνια;» -
11:09 - 11:12Κοιτάζει κάτω και καταλαβαίνει
ότι αυτό που είπε ήταν λάθος, -
11:12 - 11:13και μπροστά σε όλη την ομάδα,
-
11:13 - 11:15απολογείται και λέει,
-
11:15 - 11:17«Έπρεπε να ήξερα καλύτερα,
είμαι Μεξικάνα-Αμερικανή. -
11:18 - 11:20Λαμβάνω αυτού του είδους
την αντιμετώπιση συνέχεια». -
11:23 - 11:27Πολλοί από εμάς βιώνουμε
μικροεπιθέσεις σε καθημερινή βάση. -
11:27 - 11:30Το πιθανόν είναι να το έχετε βιώσει,
-
11:30 - 11:31είτε για τη φυλή σας,
-
11:31 - 11:32το φύλο σας,
-
11:32 - 11:33τη σεξουαλικότητά σας,
-
11:33 - 11:35ή τις θρησκευτικές σας πεποιθήσεις.
-
11:35 - 11:39Όλοι μας έχουμε βρεθεί σε καταστάσεις
όπου έχουμε γίνει μάρτυρες ενός κάτι κακού -
11:39 - 11:40και δε μιλήσαμε.
-
11:40 - 11:44Ίσως δεν ήμασταν εφοδιασμένοι με τα μέσα
για να απαντήσουμε εκείνη τη στιγμή. -
11:44 - 11:46Ίσως δεν είχαμε καν υπόψιν
τις έμμεσες προκαταλήψεις μας. -
11:47 - 11:51Μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε
ότι ο φανατισμός είναι απαράδεκτος, -
11:51 - 11:52αλλά όταν τον βλέπουμε,
-
11:52 - 11:53είμαστε σιωπηλοί,
-
11:53 - 11:55επειδή μας κάνει να νιώθουμε άβολα.
-
11:55 - 11:58Αλλά το να παρεμβαίνουμε
σε αυτήν την άβολη κατάσταση -
11:58 - 12:01σημαίνει ότι παρεμβαίνεις σε όλη αυτήν
την συνδεδεμένη ζώνη. -
12:01 - 12:05Ίσως υπάρχουν πάνω από τρία εκατομμύρια
Μουσουλμάνοι στην Αμερική. -
12:05 - 12:08Αυτό είναι ακόμα μόνο το 1 τις εκατό
του συνολικού πληθυσμού. -
12:09 - 12:11Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είπε κάποτε,
-
12:11 - 12:12«Στο τέλος,
-
12:12 - 12:14θα θυμόμαστε, όχι τα λόγια
των εχθρών μας, -
12:15 - 12:17αλλά τη σιωπή των φίλων μας».
-
12:22 - 12:25Οπότε, τι έκανε τη συμμαχία του
γείτονά μου, του Νίαλ, τόσο σημαντική; -
12:25 - 12:27Μερικά πράγματα.
-
12:27 - 12:29Ήταν εκεί ως ένας γείτονας
που ενδιαφερόταν, -
12:29 - 12:33αλλά επίσης έφερνε την επαγγελματική του
τεχνογνωσία και πόρους -
12:33 - 12:34τη στιγμή που χρειάστηκαν.
-
12:35 - 12:37Άλλοι έκαναν το ίδιο.
-
12:37 - 12:40Η Λαρίσια Χόκινς χρησιμοποίησε
την πλατφόρμα της -
12:40 - 12:43ως η πρώτη Αφρο-Αμερικανή
καθηγήτρια στο Κολέγιο του Γουίτον -
12:43 - 12:45με το να φορέσει μαντήλα σε σύμπνοια
-
12:45 - 12:49με Μουσουλμάνες γυναίκες που
αντιμετωπίζουν διακρίσεις κάθε μέρα. -
12:49 - 12:50Με αποτέλεσμα να χάσει τη θέση της.
-
12:52 - 12:53Μέσα σε έναν μήνα,
-
12:53 - 12:56έγινε μέλος του τμήματος
του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια, -
12:56 - 13:00όπου τώρα δουλεύει πάνω στον πλουραλισμό,
τη φυλή, την πίστη και την κουλτούρα. -
13:01 - 13:03Ο συνιδρυτής του Reddit, Αλέξις Οχάνιαν,
-
13:03 - 13:07έδειξε ότι δε χρειάζεται όλες οι ενεργές
συμμαχίες να είναι τόσο σοβαρές. -
13:07 - 13:10Προσφέρθηκε να στηρίξει την αποστολή
της 15χρονης Μουσουλμάνας κοπέλας -
13:10 - 13:12να παρουσιάσει ενα emoji με μαντήλα.
-
13:12 - 13:14(Γέλια)
-
13:14 - 13:16Είναι μια μικρή χειρονομία,
-
13:16 - 13:18αλλά έχει σημαντικό
υποσυνείδητο αντίκτυπο -
13:18 - 13:21εξομαλύνοντας και εξανθρωπίζοντας
τους Μουσουλμάνους, -
13:21 - 13:24συμπεριλαμβάνοντας την κοινωνία
ως μέλος ενός «εμείς» -
13:24 - 13:26αντί ενός «αυτοί».
-
13:27 - 13:30Η αρχισυντάκτης του περιοδικού
Women's Running -
13:30 - 13:32μόλις έβαλε για πρώτη φορά
γυναίκα με μαντήλα -
13:32 - 13:35στο εξώφυλλο του περιοδικού
γυμναστικής των ΗΠΑ. -
13:35 - 13:37Αυτά είναι όλα πολύ
διαφορετικά παραδείγματα -
13:37 - 13:40ανθρώπων που χρησιμοποίησαν
τις πλατφόρμες και τους πόρους τους -
13:40 - 13:43την πανεπιστημιακή κοινότητα,
την τεχνολογία και τα ΜΜΕ, -
13:43 - 13:45ώστε να εκφράσουν ενεργά
τη συμμαχία τους. -
13:46 - 13:49Τι πόρους και τεχνογνωσία
μπορείτε να φέρετε στο τραπέζι; -
13:49 - 13:52Είστε διατεθειμένοι να μπείτε
σε κάτι που σου προκαλεί δυσφορία -
13:52 - 13:55και να μιλήσετε όταν είστε μάρτυρες
ενός φανατισμού με μίσος; -
13:55 - 13:56Θα είστε ο Νίαλ;
-
13:57 - 14:00Πολλοί γείτονες εμφανίστηκαν στην ιστορία.
-
14:00 - 14:03Και εσείς, στις αντίστοιχες κοινωνίες,
όλοι έχετε έναν Μουσουλμάνο γείτονα, -
14:03 - 14:05συνάδελφο
-
14:05 - 14:07ή φίλο που το παιδί σου
παίζει μαζί στο σχολείο. -
14:07 - 14:08Απλώστε το χέρι σας σε αυτούς.
-
14:08 - 14:11Πείτε τους ότι στέκεστε
μαζί τους σε αλληλεγγύη. -
14:11 - 14:13Μπορεί να φαίνεται πολύ μικρό,
-
14:13 - 14:16αλλά σας υπόσχομαι ότι κάνει τη διαφορά.
-
14:17 - 14:21Τίποτα δε θα φέρει ποτέ πίσω
τον Ντία, τη Γιουσούρ και τη Ραζάν. -
14:22 - 14:24Αλλά όταν υψώνουμε
τις συλλογικές μας φωνές, -
14:24 - 14:26τότε είναι που σταματάμε το μίσος.
-
14:26 - 14:28Σας ευχαριστώ.
-
14:28 - 14:36(Χειροκρότημα)
- Title:
- Η Ισλαμοφοβία σκότωσε τον αδερφό μου. Ας τελειώσουμε με το μίσος
- Speaker:
- Σουζάν Μπαρακάτ
- Description:
-
Στις 10 Φεβρουαρίου 2015, ο αδερφός της Σούζαν Μπαρακάτ, ο Ντία, η νύφη της, η Γιουσούρ, και η αδερφή της Γιουσούρ, η Ραζάν, δολοφονήθηκαν από τον γείτονά τους στο Τσάπελ Χιλ της Νότιας Καρολίνας. Η ιστορία του δράστη, ότι τους σκότωσε σε καβγά στα αυτοκίνητα, πέρασε χωρίς καμία αμφιβολία από τα ΜΜΕ και την αστυνομία μέχρι που η Μπαρακάτ μίλησε σε μια συνέντευξη τύπου, ονομάζοντας τις δολοφονίες αυτό που πραγματικά ήταν: εγκλήματα μίσους. Καθώς σκέφτεται του πως εκείνη και η οικογένειά της ανέκτησαν τον έλεγχο της διήγησης, η Μπαρακάτ καλεί όλους μας να μιλήσουμε όταν γινόμαστε μάρτυρες ενός φανατισμού με μίσος και να εκφράσουμε τη συμμαχία μας με εκείνους που έρχονται αντιμέτωποι με διακρίσεις.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 14:48
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Islamophobia killed my brother. Let's end the hate | ||
Chryssa R. Takahashi approved Greek subtitles for Islamophobia killed my brother. Let's end the hate | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Islamophobia killed my brother. Let's end the hate | ||
Maria Panteli accepted Greek subtitles for Islamophobia killed my brother. Let's end the hate | ||
Maria Panteli edited Greek subtitles for Islamophobia killed my brother. Let's end the hate | ||
Chryssa R. Takahashi rejected Greek subtitles for Islamophobia killed my brother. Let's end the hate | ||
Vlad Popa accepted Greek subtitles for Islamophobia killed my brother. Let's end the hate | ||
Amalia Speleta edited Greek subtitles for Islamophobia killed my brother. Let's end the hate |