Return to Video

Δεν έχει σημασία η ηλικία, ο καθένας γράφει τη δική του ιστορία | Γκιγιόμ Μπενές | TEDxParis

  • 0:05 - 0:07
    Καλησπέρα σε όλους!
  • 0:07 - 0:11
    Στις 22 Σεπτεμβρίου θα είναι
    μια μεγάλη μέρα για μένα!
  • 0:11 - 0:13
    Είναι η μέρα που θα εκδοθεί
    το πρώτο μου μυθιστόρημα,
  • 0:13 - 0:16
    από έναν μεγάλο εκδοτικό οίκο.
  • 0:16 - 0:18
    Θα σκέφτεστε: αυτός ο νέος
    εκδίδει μυθιστόρημα στα 16 του,
  • 0:18 - 0:21
    ενώ εγώ προσπαθώ να περάσω
    τις τελικές εξετάσεις γαλλικών.
  • 0:21 - 0:24
    Ας δούμε όμως μια στιγμή
    πώς ξεκίνησε αυτή η ιστορία!
  • 0:24 - 0:27
    Ήμουν 11 χρονών όταν μου έδωσαν
    επτά μυθιστορήματα
  • 0:27 - 0:29
    που σίγουρα γνωρίζετε:
  • 0:29 - 0:30
    τη σειρά του Χάρι Πότερ.
  • 0:30 - 0:33
    Διάβαζα μέρα-νύχτα για δέκα μέρες
    αυτά τα μυθιστορήματα
  • 0:33 - 0:37
    κρύβοντάς τα κάτω από το κρεβάτι μου,
    αν δεν μου τα έπαιρναν οι γονείς μου,
  • 0:37 - 0:40
    τα ξέρετε, πάντα τα ίδια:
    «Ώρα για ύπνο, αύριο έχεις σχολείο».
  • 0:40 - 0:43
    Όταν όμως γύρισα
    την τελευταία σελίδα του Χάρι,
  • 0:43 - 0:45
    γεννήθηκε το πάθος μου για τη λογοτεχνία.
  • 0:45 - 0:50
    Διάβασα άπειρα μπεστ-σέλερ
    λογοτεχνίας για εφήβους.
  • 0:50 - 0:52
    Επίσης, έγραφα κι ο ίδιος λιγάκι.
  • 0:52 - 0:55
    Αλλά αυτό που πραγματικά άλλαξε τη ζωή μου
  • 0:55 - 1:00
    ήταν η αγγελία στο κόμικ Journal de Mickey
    του οποίου ήμουν φανατικός αναγνώστης.
  • 1:00 - 1:02
    Η πρόταση ήταν να γίνουμε
    κριτές του Journal de Mickey
  • 1:02 - 1:04
    για το μεγάλο βραβείο των αναγνωστών.
  • 1:04 - 1:06
    Η βασική αρχή ήταν πολύ απλή:
  • 1:06 - 1:10
    να γράψουμε μερικές κριτικές
    που μετά θα δημοσιεύονταν στο κόμικ
  • 1:10 - 1:12
    και, κάποια στιγμή,
    μαζί με τους άλλους επτά κριτές
  • 1:12 - 1:15
    να επιλέξουμε το μυθιστόρημα
    της χρονιάς για εφήβους.
  • 1:15 - 1:17
    Την προηγουμένη της ψηφοφορίας
  • 1:17 - 1:21
    έγραψα μια κριτική, όπως ζητούσαν,
    που έστειλα την επόμενη,
  • 1:21 - 1:24
    όταν γύρισα από το σχολείο,
    με τη σφραγίδα του ταχυδρομείου.
  • 1:24 - 1:27
    Δύο μήνες αργότερα, ενώ ήμουν
    στο αυτοκίνητο με τη μητέρα μου,
  • 1:27 - 1:29
    έλαβε ένα τηλεφώνημα και μου ζήτησε
  • 1:29 - 1:31
    να ακούσω το φωνητικό μήνυμα.
  • 1:32 - 1:34
    Τότε έμαθα πως είχα επιλεγεί.
  • 1:34 - 1:37
    Έτσι ξεκίνησε η δουλειά μου
    στην κριτική της λογοτεχνίας:
  • 1:37 - 1:38
    τέσσερις μήνες ανάγνωσης,
  • 1:38 - 1:40
    τέσσερις μήνες έκφρασης της άποψής μου,
  • 1:40 - 1:43
    τέσσερις μήνες μέσα στους οποίους
    γνώρισα την Καμίλ,
  • 1:43 - 1:47
    που έμελλε να γίνει η καλύτερή μου φίλη,
    με το ίδιο πάθος για τη λογοτεχνία.
  • 1:47 - 1:50
    Αφού ολοκληρώθηκε ο διαγωνισμός
  • 1:50 - 1:53
    καταλάβαμε ότι όλα θα τελείωναν.
  • 1:53 - 1:56
    Σκεφτείτε το πιο βασικό πράγμα
    στη ζωή σας - και δεν εννοώ το σχολείο! -
  • 1:56 - 1:58
    να σταματούσε έτσι ξαφνικά.
  • 1:58 - 2:00
    Σκεφτήκαμε λοιπόν:
  • 2:00 - 2:03
    γιατί να μη συνεχίσουμε
    να γράφουμε και κριτικές μαζί;
  • 2:03 - 2:05
    Δεν είχαμε πια το Journal de Mickey,
  • 2:05 - 2:08
    ούτε θέλαμε να ξεκινήσουμε
    ένα ιστολόγιο όπως όλοι οι άλλοι,
  • 2:08 - 2:11
    φτιάξαμε ένα διαδικτυακό περιοδικό,
    όπως το Journal de Mickey,
  • 2:11 - 2:14
    αλλά ψηφιακό, και το φτιάξαμε μόνοι μας.
  • 2:14 - 2:16
    Γι’ αυτό όμως, χρειαζόμασταν ένα όνομα.
  • 2:17 - 2:19
    Τότε θυμήθηκα ένα περιοδικό
  • 2:19 - 2:22
    που είχαμε φτιάξει με τους συμμαθητές μου.
  • 2:22 - 2:25
    Η δασκάλα μου στην Δ' Δημοτικού
    μάς ζήτησε να φτιάξουμε
  • 2:25 - 2:27
    το πρωτοσέλιδο ενός περιοδικού.
  • 2:27 - 2:29
    Μας άρεσε τόσο αυτή η δουλειά
  • 2:29 - 2:31
    που συνεχίσαμε να βγάζουμε το περιοδικό,
  • 2:31 - 2:34
    που κυκλοφορούσε σε περίπου 30 αντίτυπα.
  • 2:34 - 2:37
    Ήταν περίπου έξι σελίδες,
    έβγαινε κάθε εβδομάδα.
  • 2:37 - 2:39
    Κι έτσι δημοσιεύσαμε 17 τεύχη.
  • 2:39 - 2:42
    Ήμασταν εννιά χρονών και το περιοδικό μας
    ονομαζόταν L'Petit Mardi.
  • 2:42 - 2:47
    Με την Καμίλ, όταν έπρεπε
    να φτιάξουμε ένα διαδικτυακό περιοδικό,
  • 2:47 - 2:50
    είπαμε: γιατί να μη θυμηθούμε τα παλιά
    και να χρησιμοποιήσουμε το ίδιο όνομα;
  • 2:51 - 2:53
    Έτσι, γεννήθηκε το L'Petit Mardi.
  • 2:53 - 2:56
    Όμως χρειαζόμασταν ακόμα
    μια δομή, κάτι πιο πρακτικό,
  • 2:56 - 2:58
    πέρα από το ψηφιακό.
  • 2:58 - 3:00
    Έτσι, είπαμε...
  • 3:00 - 3:02
    εγώ κυρίως είπα: θα ξεκινήσω
    τον δικό μου εκδοτικό οίκο.
  • 3:02 - 3:06
    Η ιδέα έμοιαζε λίγο δύσκολη τότε.
  • 3:07 - 3:10
    Έπρεπε να στήσω μια εταιρεία
    και ήμουν 14 χρονών, ανήλικος.
  • 3:11 - 3:13
    Ήταν αρκετά περίπλοκο.
  • 3:13 - 3:16
    Σκέφτηκα: γιατί να μη βάλω
    τους γονείς μου ως δικαιούχους;
  • 3:16 - 3:17
    Τόσο απλά.
  • 3:17 - 3:20
    Μέσα σε λίγες ημέρες,
    η εταιρεία είχε δημιουργηθεί
  • 3:20 - 3:22
    με ένα μικρό αρχικό κεφάλαιο:
  • 3:22 - 3:25
    100€ από τις οικονομίες του κουμπαρά μου,
  • 3:25 - 3:28
    τα περισσότερα από τα οποία
    μου έδωσαν οι παππούδες μου.
  • 3:28 - 3:32
    Το L’Petit Mardi κράτησε τέσσερα χρόνια.
  • 3:32 - 3:34
    Συνολικά βγήκαν γύρω στα 60 τεύχη,
  • 3:34 - 3:37
    όλα γραμμένα από εφήβους
    από κάθε γωνιά της γης.
  • 3:38 - 3:43
    Το L’Petit Mardi συνέχισε να μεγαλώνει
    από τον Ιανουάριο του 2016
  • 3:43 - 3:45
    σε έντυπη μορφή με την εκτύπωση
    15.000 αντιτύπων,
  • 3:45 - 3:48
    κυκλοφόρησε σε 500 σημεία
    πώλησης στη Νορμανδία,
  • 3:48 - 3:53
    με την πεποίθηση ότι το έντυπο
    και το ψηφιακό μπορούν να συνυπάρξουν,
  • 3:53 - 3:56
    καθώς θέλαμε να διαφοροποιηθούμε
    από τα άλλα περιοδικά
  • 3:56 - 3:58
    που περνάνε από το έντυπο στο ψηφιακό.
  • 3:58 - 4:00
    Θέλαμε να δείξουμε ότι
    συμβαίνει και το αντίθετο:
  • 4:00 - 4:02
    το ψηφιακό μπορεί να γίνει έντυπο.
  • 4:02 - 4:05
    Με αυτό το περιοδικό,
    αρκεί να πάρετε το κινητό σας
  • 4:05 - 4:08
    να σκανάρετε τις σελίδες
    και αυτές γίνονται εικονικές,
  • 4:08 - 4:10
    χάρη στην εικονική πραγματικότητα.
  • 4:10 - 4:11
    Καταφέραμε να τα συνδυάσουμε
  • 4:11 - 4:15
    κι ο στόχος μας είναι μέσα σε πέντε
    χρόνια να κάνουμε αυτό το περιοδικό
  • 4:15 - 4:19
    το πρώτο δωρεάν γαλλόφωνο
    πολιτιστικό περιοδικό,
  • 4:19 - 4:23
    που είναι ιδιαίτερο γιατί γράφεται
    αποκλειστικά από εφήβους.
  • 4:23 - 4:25
    Αλλά θα μου πείτε,
  • 4:25 - 4:29
    η βασική αρχή ενός εκδοτικού οίκου
    είναι να δημοσιεύει μυθιστορήματα.
  • 4:29 - 4:32
    Σας είπα προηγουμένως:
  • 4:32 - 4:35
    Είχα αρχίσει να γράφω παράλληλα
    με το βραβείο των αναγνωστών.
  • 4:35 - 4:37
    Είπα στον εαυτό μου:
    πρέπει να δημοσιεύσω κάτι.
  • 4:37 - 4:39
    Αλλά τι να δημοσιεύσω;
  • 4:39 - 4:43
    Το μικρό μου μυθιστόρημα
    ήταν εντελώς ατελές!
  • 4:43 - 4:47
    Ήταν πράγματι 40 σελίδες γεμάτες λάθη.
  • 4:47 - 4:49
    Άρπαξα όμως την ευκαιρία.
  • 4:49 - 4:52
    Δεν έβρισκα εκδότη...
    Έτσι, είπα να το προσπαθήσω!
  • 4:52 - 4:55
    Τρεις εβδομάδες μετά, πήρα μέρος
    σ' έναν διαγωνισμό λογοτεχνίας
  • 4:55 - 4:57
    στην πόλη μου, τη Ρουέν,
  • 4:57 - 4:59
    και στο τέλος της μέρας,
  • 4:59 - 5:01
    κατάλαβα ότι πούλησα 25 αντίτυπα.
  • 5:01 - 5:03
    25 αντίτυπα είναι ένα τίποτα,
  • 5:03 - 5:08
    το 0,001% απ' όσα πουλάνε σ' έναν χρόνο
    ο Μαρκ Λεβί ή ο Γκιγιόμ Μουσό.
  • 5:08 - 5:11
    Αλλά σε μένα φαινόταν τεράστιο.
  • 5:11 - 5:13
    Μετά κάποιος με ρώτησε
    πού είναι το τρίτο βιβλίο;
  • 5:13 - 5:15
    Αν θα υπάρξει συνέχεια, κτλ;
  • 5:16 - 5:18
    Κάποιος είχε προπαραγγείλει
    ένα από το διαδίκτυο.
  • 5:18 - 5:21
    Και τότε σκέφτηκα: θα συνεχίσω,
  • 5:22 - 5:24
    παρά τη σχετική αποτυχία του πρώτου τόμου.
  • 5:24 - 5:28
    Τελείωσα τον τρίτο τόμο,
    συγγνώμη τον δεύτερο,
  • 5:28 - 5:30
    που δημοσίευσα τρεις μήνες αργότερα.
  • 5:30 - 5:32
    Τη μέρα που βγήκε,
  • 5:32 - 5:34
    για να είμαι ειλικρινής,
    όλα έγιναν πολύ βιαστικά.
  • 5:34 - 5:36
    Έκανα την πρακτική μου της Γ' Γυμνασίου
  • 5:36 - 5:38
    στον ραδιοφωνικό σταθμό
    France Bleu στη Νορμανδία.
  • 5:38 - 5:42
    Έπρεπε να τηλεφωνήσω
    σ’ έναν δημοσιογράφο της περιοχής.
  • 5:43 - 5:46
    Όλοι οι συντάκτες άκουγαν τη συνομιλία.
  • 5:46 - 5:50
    Αισθανόμουν λίγο άβολα να μιλώ
    στο τηλέφωνο μπροστά σε όλους.
  • 5:50 - 5:54
    Παρ’ όλα αυτά ένας δημοσιογράφος ήρθε
    και μου έκανε κάποιες περίεργες ερωτήσεις.
  • 5:55 - 5:57
    Στο τέλος της ημέρας,
    είχα δώσει δύο συνεντεύξεις.
  • 5:57 - 5:59
    Έτσι ξεκίνησαν όλα!
  • 5:59 - 6:02
    Οι μήνες που ακολούθησαν, ήταν σίγουρα
    οι εντονότεροι της ζωής μου.
  • 6:02 - 6:05
    BFM TV, France 2, Canal +, Europe 1
  • 6:05 - 6:06
    και ούτω καθεξής!
  • 6:06 - 6:10
    Έτσι κατάφερα να πουλήσω
    περίπου 1.500 αντίτυπα των βιβλίων μου.
  • 6:10 - 6:13
    Κάτι σπουδαίο για συγγραφέα
    που κάνει αυτοέκδοση στη Γαλλία.
  • 6:14 - 6:16
    Ύστερα, φτάνοντας ως εκεί, σκέφτηκα:
  • 6:16 - 6:19
    γιατί να μην προσπαθήσω
    να εκπληρώσω το όνειρό μου;
  • 6:19 - 6:22
    Δηλαδή, να εκδοθούν τα έργα μου
    από έναν μεγάλο εκδοτικό οίκο.
  • 6:22 - 6:25
    Εδώ θα πρέπει να ομολογήσω
    ότι αυτό ήταν κάπως περίπλοκο.
  • 6:26 - 6:29
    Βρήκα κλειστές πόρτες
    και επικριτικά μηνύματα:
  • 6:29 - 6:32
    «Πολύ νέος. Το βιβλίο σου είναι χάλια!»
  • 6:32 - 6:35
    Άρχισα να εγκαταλείπω την ιδέα.
  • 6:35 - 6:38
    Μια μέρα όμως, την ώρα
    που είχα πια παραιτηθεί,
  • 6:38 - 6:40
    είχα μια εκπληκτική συνάντηση.
  • 6:40 - 6:43
    Με προσκάλεσαν στην απονομή
    του μεγάλου βραβείου των αναγνωστών
  • 6:43 - 6:45
    του Journal de Mickey, ως πρώην κριτή.
  • 6:46 - 6:47
    (Γέλια)
  • 6:48 - 6:51
    Γιατί γελάτε; Το Journal
    de Mickey είναι πολύ ωραίο!
  • 6:51 - 6:55
    Ήμουν στο Fnac της Τερν και περιπλανιόμουν
    στους διαδρόμους του βιβλιοπωλείου
  • 6:55 - 6:57
    όταν είδα έναν κύριο ολομόναχο.
  • 6:57 - 6:59
    Αυτός ο κύριος κάτι μου θύμιζε!
  • 6:59 - 7:02
    Έψαξα το πρόσωπό του στο Google
    κι έκανα μια μικρή έρευνα.
  • 7:02 - 7:05
    Κατάλαβα ότι αυτός ο κύριος
    ήταν ο Μισέλ Λαφόν,
  • 7:05 - 7:08
    ιδρυτής και γενικός διευθυντής
    του ομώνυμου εκδοτικού οίκου,
  • 7:08 - 7:12
    τον είχα δει σ' ένα βίντεο της Νατού
    που εξέδωσε το βιβλίο της
  • 7:12 - 7:14
    σ’ αυτόν τον εκδοτικό οίκο
    λίγους μήνες νωρίτερα.
  • 7:14 - 7:17
    Πήγα λοιπόν να τον δω και του συστήθηκα.
  • 7:17 - 7:19
    Του εξήγησα τι έκανα κτλ.
  • 7:19 - 7:21
    Με κοίταξε πολύ σοβαρά και μου είπε:
  • 7:21 - 7:23
    «Τηλεφωνήστε μου αύριο».
  • 7:23 - 7:25
    Του τηλεφώνησα, λοιπόν, την επομένη,
  • 7:25 - 7:28
    και δώσαμε ραντεβού την επόμενη
    εβδομάδα στο Νεϊγί-συρ-Σεν
  • 7:28 - 7:31
    όπου πήγα στο γραφείο του
    μαζί με τον πατέρα μου.
  • 7:32 - 7:34
    Η συνάντηση απέδωσε καρπούς
  • 7:34 - 7:36
    και είμαι στην ευχάριστη θέση
    να σας ανακοινώσω
  • 7:36 - 7:39
    ότι το επόμενο μυθιστόρημα,
    η συνέχεια των περιπετειών,
  • 7:39 - 7:42
    - ένας νέος πρώτος τόμος,
    για την ακρίβεια, της σειράς μου -
  • 7:42 - 7:44
    θα βγει σ' αυτό τον εκδοτικό
    οίκο ακριβώς σε εννιά μέρες.
  • 7:44 - 7:48
    Δεν βγήκε σε 25 αντίτυπα, αλλά σε 9.000.
  • 7:48 - 7:50
    (Χειροκρότημα)
  • 7:50 - 7:51
    Ευχαριστώ!
  • 7:54 - 7:55
    Ευχαριστώ πολύ.
  • 7:58 - 7:59
    Ευχαριστώ!
  • 8:00 - 8:01
    Σήμερα, είμαι ευτυχής που μπορώ να πω
  • 8:01 - 8:04
    ότι συμμετέχω σ’αυτόν τον μικρό
    κύκλο συγγραφέων που εκδίδονται
  • 8:04 - 8:06
    και δεν είναι παρά εφηβοι.
  • 8:06 - 8:07
    Γιατί δεν είμαι ο μόνος!
  • 8:07 - 8:09
    Όχι, είμαστε καμιά τριανταριά στη Γαλλία.
  • 8:09 - 8:11
    Υπάρχουν επίσης αρκετοί στο εξωτερικό.
  • 8:11 - 8:16
    Πιστεύουμε όλοι ότι μπορούμε να κάνουμε
    τους νέους να θέλουν να διαβάσουν.
  • 8:17 - 8:20
    Όμως, αντί γι' αυτά, το σχολείο
    μας δίνει την Οδύσσεια, τον Ελ Σιντ,
  • 8:20 - 8:22
    - που όλοι εδώ μάλλον έχετε διαβάσει -
  • 8:22 - 8:26
    και πρέπει να πω πως προσωπικά
    προτιμούσα να κοιμηθώ παρά να διαβάσω.
  • 8:26 - 8:30
    Γι’ αυτό ακριβώς σκέφτηκα ότι πρέπει
    να ενθαρρύνουμε τους νέους
  • 8:30 - 8:33
    να ξεκινούν από τη λογοτεχνία
    για νέους των βιβλιοπωλείων.
  • 8:33 - 8:34
    Χάρι Πότερ, για παράδειγμα.
  • 8:34 - 8:37
    Σκέφτηκα επίσης τους Αγώνες
    Πείνας, την Απόκλιση κτλ.
  • 8:37 - 8:42
    Έπειτα, αφού αποκτήσουμε
    την απαραίτητη ωριμότητα στο λύκειο,
  • 8:42 - 8:43
    να διαβάσουμε και τους κλασικούς.
  • 8:44 - 8:47
    Σήμερα, πιστεύω πως μπορώ να πω
  • 8:47 - 8:50
    ότι πάντα πίστευα στις ευκαιρίες
    που μου παρουσιάζονταν
  • 8:50 - 8:54
    και γι' αυτό προσπάθησα να δημιουργήσω
    τη δική μου προσωπική ιστορία.
  • 8:55 - 8:58
    Η ηλικία δεν παίζει ποτέ ρόλο,
    είτε είστε 16 χρονών,
  • 8:58 - 9:00
    είτε είστε 20, 30, 40, 50, ή και παραπάνω,
  • 9:00 - 9:03
    εφόσον είστε παθιασμένοι
    μ' αυτό που κάνετε,
  • 9:03 - 9:07
    εφόσον ο λόγος που το κάνετε
    σας φαίνεται ενδιαφέρων και σωστός
  • 9:08 - 9:11
    πρέπει να αρπάζετε αυτές τις ευκαιρίες.
  • 9:11 - 9:12
    Ο Μαρσέλ Προυστ είπε:
  • 9:12 - 9:17
    «Η τόλμη ανταμείβει αυτούς που ξέρουν
    να εκμεταλλευτούν τις περιστάσεις».
  • 9:17 - 9:19
    Δεν έχω παρά ένα μήνυμα απόψε.
  • 9:19 - 9:20
    Εκμεταλλευτείτε τες!
  • 9:20 - 9:21
    Ευχαριστώ πολύ!
  • 9:21 - 9:23
    (Χειροκρότημα)
Title:
Δεν έχει σημασία η ηλικία, ο καθένας γράφει τη δική του ιστορία | Γκιγιόμ Μπενές | TEDxParis
Description:

Αυτή η ομιλία έγινε σε μια εκδήλωση TEDx, η οποία χρησιμοποιεί τη μορφή των συνεδρίων TED αλλά διοργανώνεται ανεξάρτητα, από μια τοπική κοινότητα/ομάδα.

Σε ηλικία μόλις 16 ετών, ο Γκιγιόμ είναι επικεφαλής της οργάνωσης L’Petit Mardi που εκδίδει ένα πολιτιστικό περιοδικό, το οποίο διανέμεται δωρεάν στη Νορμανδία. Έχει μεγάλο πάθος για τη λογοτεχνία και το πρώτο του μυθιστόρημα μόλις εκδόθηκε από έναν μεγάλο γαλλικό εκδοτικό οίκο.

Ο Νεύτων έκανε τη μεγαλύτερη ανακάλυψη της ζωής του όταν ένα μήλο έπεσε στο κεφάλι του. Για τον Γκιγιόμ Μπενές, η αφορμή ήταν τα επτά μυθιστορήματα του Χάρι Πότερ όταν ήταν 12 χρονών. Αφού ξεκίνησε ως κριτικός λογοτεχνίας στο κόμικ Journal de Mickey, ο Γκιγιόμ αυτονομήθηκε και έγινε συνδημιουργός ενός δωρεάν πολιτιστικού περιοδικού, του L'Petit Mardi. Σήμερα είναι 16 χρονών κι έγινε επικεφαλής μιας εταιρείας, δημιουργώντας τον δικό του εκδοτικό οίκο. Μαθητής πρώτης λυκείου στη λογοτεχνική κατεύθυνση, ο Γκιγιόμ αυτό τον καιρό συγγράφει μια σειρά για νέους στον εκδοτικό οίκο του Μισέλ Λαφόν.
more » « less
Video Language:
French
Team:
closed TED
Project:
TEDxTalks
Duration:
09:28

Greek subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.