Szkolimy żołnierzy na wojnę. Szkolmy ich również na powrót do domu
-
0:01 - 0:02Carlos,
-
0:02 - 0:04weteran piechoty morskiej z Wietnamu,
-
0:04 - 0:08zgłosił się na ochotnika na trzy tury
i podczas każdej został postrzelony. -
0:08 - 0:11Emerytowany w 1971 roku
z powodu stanu zdrowia, -
0:11 - 0:13ponieważ w jego ciele
tkwiło tyle odłamków, -
0:13 - 0:15że uruchamiał wykrywacze metalu.
-
0:16 - 0:19Przez następne 42 lata
cierpiał z powodu koszmarów, -
0:19 - 0:22skrajnych lęków w sytuacjach publicznych,
-
0:22 - 0:24izolacji, depresji.
-
0:24 - 0:26Leczył się sam za pomocą alkoholu.
-
0:26 - 0:29Trzykrotnie się ożenił i rozwiódł.
-
0:29 - 0:31Carlos cierpiał
na zespół stresu pourazowego. -
0:32 - 0:36Zostałem psychologiem,
żeby nieść ulgę ludzkiemu cierpieniu, -
0:36 - 0:40a od 10 lat walczę z cierpieniem
wynikającym ze stresu pourazowego, -
0:40 - 0:43którego doświadczają
weterani tacy, jak Carlos. -
0:43 - 0:49Do niedawna nie istniała żadna nauka
na temat zespołu stresu pourazowego. -
0:49 - 0:52Nie widzieliśmy, co robić.
-
0:52 - 0:54Niektórym weteranom
przepisywaliśmy silne leki. -
0:54 - 0:57Innych wysyłaliśmy do szpitali
i na zwykłą terapię grupową, -
0:57 - 0:59jeszcze innym mówiliśmy tylko:
-
0:59 - 1:02"Po prostu wróć do domu i spróbuj
zapomnieć o tym, co przeżyłeś". -
1:04 - 1:07Od niedawna próbujemy terapii
z udziałem psów, wyjazdów do głuszy, -
1:07 - 1:10wielu czynności, które mogą
chwilowo niwelować stres, -
1:10 - 1:14ale które wcale nie eliminują objawów
stresu pourazowego na dłuższą metę. -
1:15 - 1:16Ale sprawy uległy zmianie.
-
1:16 - 1:22I chcę tu powiedzieć, że można dzisiaj
wyeliminować stres pourazowy, -
1:22 - 1:23a nie jedynie zwalczać jego objawy,
-
1:23 - 1:25i to u bardzo wielu weteranów.
-
1:25 - 1:28Ponieważ nowe badania naukowe pokazały
-
1:28 - 1:30obiektywnie i wielokrotnie,
-
1:30 - 1:34które terapie naprawdę
usuwają objawy, a które nie. -
1:34 - 1:36Okazuje się,
-
1:36 - 1:41że najlepsze terapie stresu pourazowego
wykorzystują te same zasady, -
1:41 - 1:45których wojsko używa do szkolenia
rekrutów przed wyruszeniem na wojnę. -
1:46 - 1:48W prowadzeniu wojen
-
1:48 - 1:51jesteśmy dobrzy.
-
1:51 - 1:55My, ludzie, prowadziliśmy wojny
zanim w pełni staliśmy się ludźmi. -
1:56 - 1:59Od tamtego czasu przeszliśmy
od używania kamieni i ścięgien -
1:59 - 2:04do budowy najwymyślniejszych
i wyniszczających broni. -
2:04 - 2:06Aby umożliwić żołnierzom użycie tej broni,
-
2:06 - 2:09stosujemy najnowsze metody szkolenia.
-
2:09 - 2:10Dobrze prowadzimy wojny.
-
2:11 - 2:14Dobrze szkolimy żołnierzy do walki.
-
2:15 - 2:18Jednak kiedy spojrzymy
na przeżycia współczesnych weteranów, -
2:18 - 2:23zobaczymy, że niezbyt dobrze
przygotowaliśmy ich na powrót do domu. -
2:23 - 2:25Dlaczego?
-
2:26 - 2:29Życie naszych przodków
nurzało się w konflikcie -
2:29 - 2:31i walczyli blisko miejsca zamieszkania.
-
2:32 - 2:35Do niedawna w historii naszej ewolucji
-
2:35 - 2:38nie było potrzeby uczyć się,
jak wracać do domu z wojny, -
2:38 - 2:40bo tak naprawdę
nigdy nie miało to miejsca. -
2:41 - 2:43Ale na szczęście obecnie
-
2:43 - 2:46większość ludzi żyje
w spokojniejszych miejscach, -
2:46 - 2:50a kiedy pojawia się konflikt,
zwłaszcza w USA, -
2:50 - 2:53umiemy poddać żołnierzy
zaawansowanemu szkoleniu, -
2:53 - 2:56rzucić ich do walki w dowolnym miejscu,
-
2:56 - 2:59a kiedy skończą, przywieźć ich
z powrotem na spokojne przedmieścia. -
3:01 - 3:04Ale wyobraźcie sobie przez chwilę,
jakie to musi być uczucie. -
3:05 - 3:07Słyszałem od weteranów,
-
3:07 - 3:10że jednego dnia są w środku
brutalnych walk w Afganistanie, -
3:10 - 3:13gdzie widzą zniszczenie i śmierć,
-
3:14 - 3:16a ledwo trzy dni później
-
3:16 - 3:19dźwigają przenośną lodówkę
na mecz piłki nożnej swoich dzieci. -
3:20 - 3:23"Mętlik w głowie"
to najczęstsze określenie. -
3:23 - 3:25(Śmiech)
-
3:25 - 3:28Tak najczęściej opisywano te przeżycia.
-
3:28 - 3:29I właśnie tak jest.
-
3:29 - 3:33Bo choć nasi żołnierze spędzają
wiele godzin na przygotowaniu do walki, -
3:33 - 3:35dopiero niedawno zrozumieliśmy,
-
3:35 - 3:39że wielu z nich potrzebuje szkolenia
o powrocie do cywilnego życia. -
3:40 - 3:44Ja każde szkolenie, najlepsze terapie
stresu pourazowego wymagają powtarzania. -
3:44 - 3:45W wojsku
-
3:45 - 3:48nie daje się po prostu
rekrutom granatników Mark-19, -
3:48 - 3:51mówiąc: "Tutaj jest spust,
tu amunicja, powodzenia". -
3:51 - 3:56Nie, szkoli się ich na strzelnicy
i w określonych warunkach, -
3:56 - 3:58w kółko i w kółko,
-
3:58 - 4:01aż podnoszenie broni i atakowanie celu
-
4:01 - 4:02tak wpiszą się w pamięć mięśniową,
-
4:03 - 4:05że można je wykonywać bez myślenia,
-
4:05 - 4:08nawet w warunkach maksymalnego stresu.
-
4:09 - 4:11Tak samo działają terapie
oparte na szkoleniu. -
4:12 - 4:15Pierwszą z nich jest terapia poznawcza,
-
4:15 - 4:19będąca rodzajem ponownej
kalibracji umysłowej. -
4:19 - 4:21Kiedy weterani wracają z wojny,
-
4:21 - 4:23ich sposób myślenia
o świecie dostosowany jest -
4:23 - 4:26do o wiele bardziej
niebezpiecznego środowiska. -
4:27 - 4:32Kiedy próbują je zastosować
do pokojowego środowiska, -
4:32 - 4:33pojawiają się problemy.
-
4:33 - 4:38Obawiają się zagrożeń, których nie ma.
-
4:38 - 4:41Przestają ufać rodzinie i przyjaciołom.
-
4:42 - 4:46Co nie znaczy, że cywilne życie
jest wolne od zagrożeń; nie jest. -
4:46 - 4:49Chodzi tylko o to, że szansa
na zetknięcie się z nimi -
4:49 - 4:53w porównaniu do warunków bojowych
jest o wiele niższa. -
4:54 - 4:57Nie radzimy więc weteranom
całkowitego zaniechania ostrożności. -
4:57 - 4:59Szkolimy ich jednak,
żeby dopasowywali ostrożność -
4:59 - 5:01do tego, gdzie się znajdują.
-
5:02 - 5:04Jeśli jesteś w gorszej dzielnicy,
-
5:04 - 5:05jesteś bardziej ostrożny.
-
5:06 - 5:08Idziesz z rodziną na obiad?
-
5:08 - 5:09Jesteś mniej ostrożny.
-
5:10 - 5:13Szkolimy weteranów,
żeby byli niezwykle racjonalni, -
5:13 - 5:17żeby regularnie badali
statystyczne prawdopodobieństwo -
5:17 - 5:21znalezienia na przykład improwizowanego
ładunku wybuchowego w spokojnej Ameryce. -
5:21 - 5:26Przy odpowiednim ćwiczeniu
te ponowne kalibracje zostają na zawsze. -
5:27 - 5:30Kolejną z tych terapii jest ekspozycja,
-
5:30 - 5:32będąca rodzajem ćwiczeń terenowych
-
5:32 - 5:36i najszybciej działającą
z dostępnych terapii. -
5:36 - 5:38Pamiętacie Carlosa?
-
5:38 - 5:39Właśnie tę terapię wybrał.
-
5:40 - 5:44Zaczęliśmy od ćwiczeń,
które dla niego stanowiły wyzwanie: -
5:44 - 5:46wyjście do sklepu spożywczego,
-
5:46 - 5:48wyjście do supermarketu,
wyjście do restauracji, -
5:48 - 5:51siedzenie plecami do drzwi.
-
5:51 - 5:52I co najważniejsze,
-
5:53 - 5:55pozostanie w tych środowiskach.
-
5:56 - 5:58Na początku czuł lęk.
-
5:58 - 6:00Chciał siedzieć tam,
skąd mógł wszystko widzieć, -
6:00 - 6:02gdzie mógł zaplanować trasę ucieczki,
-
6:02 - 6:05gdzie mógł znaleźć zaimprowizowaną broń.
-
6:05 - 6:08Chciał wyjść, ale tego nie robił.
-
6:08 - 6:11Przypomniał sobie szkolenie
w piechocie morskiej -
6:11 - 6:13i poradził sobie z dyskomfortem.
-
6:14 - 6:17Za każdym powtórzeniem
lęki odrobinę malały, -
6:17 - 6:20jeszcze trochę i jeszcze trochę,
-
6:20 - 6:21aż w końcu
-
6:21 - 6:26ponownie nauczył się siedzieć
w miejscu publicznym -
6:27 - 6:28i po prostu miło spędzać czas.
-
6:30 - 6:33Słuchał również nagrań
o swoich przeżyciach na wojnie, -
6:33 - 6:35w kółko i w kółko.
-
6:36 - 6:40Słuchał ich tak długo, aż te wspomnienia
przestały wywoływać u niego lęk. -
6:40 - 6:43Tak dalece przetworzył swoje wspomnienia,
-
6:43 - 6:46że jego mózg nie potrzebował już
powracać do tych doświadczeń -
6:46 - 6:48we śnie.
-
6:48 - 6:52A kiedy rozmawiałem z nim
rok po zakończeniu terapii, -
6:52 - 6:53powiedział mi:
-
6:53 - 6:58"Doktorze, pierwszy raz od 43 lat
-
6:58 - 7:00nie mam koszmarów".
-
7:01 - 7:06Nie chodzi tu o wymazywanie wspomnień.
-
7:06 - 7:09Weterani zawsze będą pamiętać
swoje traumatyczne przeżycia, -
7:09 - 7:11ale przy odpowiednich ćwiczeniach
-
7:11 - 7:16wspomnienia te przestają być tak bolesne.
-
7:16 - 7:20Emocjonalnie nie czują się tak,
jakby te wydarzenia miały miejsce wczoraj, -
7:20 - 7:24co jest o wiele lepszym stanem.
-
7:26 - 7:27Ale często jest trudno.
-
7:28 - 7:31I, jak każde szkolenie,
nie na każdego odziała. -
7:32 - 7:33Są problemy z zaufaniem.
-
7:34 - 7:35Czasami pytają mnie:
-
7:35 - 7:38"Jeśli pan tam nie był,
jak może mi pan pomóc?". -
7:38 - 7:39Co jest zrozumiałe.
-
7:40 - 7:45Ale przy powrocie do cywilnego życia
-
7:45 - 7:48nie potrzeba kogoś, kto tam był.
-
7:48 - 7:51Nie potrzeba szkolenia
na temat operacji na polu walki, -
7:51 - 7:55potrzeba szkolenia
na temat powrotu do domu. -
7:59 - 8:01Przez ostatnie 10 lat pracy
-
8:01 - 8:04miałem styczność ze szczegółowymi opisami
-
8:04 - 8:07najgorszych możliwych doświadczeń,
-
8:07 - 8:08codziennie.
-
8:08 - 8:10Nie zawsze było to łatwe.
-
8:10 - 8:13Zdarzało się, że czułem, jak pęka mi serce
-
8:13 - 8:15lub że za dużo wchłonąłem.
-
8:16 - 8:19Ale te oparte na szkoleniu terapie
działają tak dobrze, -
8:19 - 8:23że ta praca więcej mi daje niż zabiera,
-
8:23 - 8:26ponieważ widzę, jak ludzie zdrowieją.
-
8:27 - 8:29Widzę, jak zmienia się ich życie.
-
8:31 - 8:34Carlos może teraz wychodzić z wnukami,
-
8:34 - 8:37czego nie był w stanie robić
nawet ze swoimi dziećmi. -
8:38 - 8:42To moim zdaniem niesamowite,
że po 43 latach cierpienia -
8:42 - 8:45odzyskał życie po zaledwie
10 tygodniach intensywnego szkolenia. -
8:46 - 8:48Podczas rozmowy powiedział mi:
-
8:48 - 8:52"Wiem, że nie odzyskam tych lat,
-
8:53 - 8:58ale przynajmniej wiem,
że te dni, które pozostały mi na Ziemi -
8:58 - 9:00mogę przeżyć w spokoju".
-
9:01 - 9:05Powiedział też: "Mam nadzieję,
że ci młodzi weterani nie będą zwlekać -
9:05 - 9:06z szukaniem potrzebnej pomocy".
-
9:07 - 9:08Ja też mam taką nadzieję.
-
9:09 - 9:10Ponieważ...
-
9:11 - 9:12życie jest krótkie
-
9:13 - 9:17i jeśli udało ci się przeżyć wojnę
-
9:17 - 9:19albo inną traumatyczną sytuację,
-
9:19 - 9:22jesteś winien samemu sobie,
żeby dobrze przeżyć życie. -
9:23 - 9:25I nie powinieneś czekać na szkolenie,
-
9:25 - 9:27które ci to umożliwi.
-
9:29 - 9:34Najlepszym sposobem zakończenia
ludzkiego cierpienia spowodowanego wojną -
9:35 - 9:36jest zakończenie wojen.
-
9:37 - 9:40Ale na to nie jesteśmy
gotowi jako gatunek. -
9:40 - 9:41Zanim staniemy się gotowi,
-
9:41 - 9:47cierpienie psychiczne, na jakie skazujemy
naszych synów i nasze córki, -
9:47 - 9:48kiedy posyłamy ich do walki,
-
9:49 - 9:51można złagodzić.
-
9:52 - 9:58Ale musimy dopilnować,
żeby nauka, energia i koszty, -
9:58 - 10:01które wkładamy w posyłanie ich na wojnę
-
10:02 - 10:03były przynajmniej równe tym,
-
10:03 - 10:07które wkładamy w przygotowanie ich
na powrót do domu. -
10:08 - 10:09Jesteśmy im to winni.
-
10:10 - 10:11Dziękuję.
-
10:11 - 10:18(Brawa)
- Title:
- Szkolimy żołnierzy na wojnę. Szkolmy ich również na powrót do domu
- Speaker:
- Hector Garcia
- Description:
-
Zanim żołnierze zostaną wysłani do walki, szkoli się ich na temat działania w niezwykle niebezpiecznym środowisku. Ale jak twierdzi psycholog Hector Garcia, potrzebują oni również szkolenia na temat powrotu z pola bitwy do cywilnego życia. Stosując te same zasady, które wykorzystuje się przygotowując żołnierzy na wojnę, Garcia pomaga odzyskać życie weteranom cierpiącym na zespół stresu pourazowego.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 10:31
Rysia Wand approved Polish subtitles for We train soldiers for war. Let's train them to come home, too | ||
Rysia Wand accepted Polish subtitles for We train soldiers for war. Let's train them to come home, too | ||
Rysia Wand edited Polish subtitles for We train soldiers for war. Let's train them to come home, too | ||
Agnieszka Jaromin edited Polish subtitles for We train soldiers for war. Let's train them to come home, too | ||
Agnieszka Jaromin edited Polish subtitles for We train soldiers for war. Let's train them to come home, too |