Αργή μόδα -- η διάσωση από την καταστροφή | Μαρίνα Ρος | TEDxKazan

Η Μαρίνα Ρος διαδίδει την ιδέα της «αργής μόδας» ως εργαλείο για τη μείωση των αποβλήτων σε μία από τις πιο ρυπογόνες βιομηχανίες στον κόσμο. Δίνει ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία, ανοίγοντας τα μάτια μας στο μέγεθος του πρβλήματος, και προτείνει τη λύση του με τη βοήθεια της βαθμονόμησης της προσωπικής προσέγγισης στη μόδα.

Η Μαρίνα Ρος είναι η ιδρύτρια και η πρόεδρος της φίρμας HYDROP: νανοεπικάλυψη ρούχων και υποδημάτων, αντιπρόσωπος της Ρωσίας στο ΠΟΦ 2016 στο Ντάβος.

Αυτή η ομιλία έγινε σε μια τοπική εκδήλωση TEDx , μια παραγωγή ανεξάρτητη από τα συνέδρια TED. Μάθετε περισσότερα εδώ: http://ted.com/tedx

Καλησπέρα σε όλους!
Καλησπέρα και στα θεωρεία!

Θέλω να ξεκινήσω τη συζήτηση
με το θέμα που υπαινίσσεται

αυτό το αγοράκι στη φωτογραφία.

Αυτό το θέμα είναι η οικολογία.

Οι επιστήμονες εδώ και καιρό
μας προειδοποιούν

και λένε πως ο πλανήτης μας
έχει μεγάλο πρόβλημα.

Όλοι ξέρουμε πως η κατάσταση
του εδάφους χειροτερεύει,

και τα αποθέματα πόσιμου νερού,
ήδη λίγα, εξαντλούνται.

Μου φαίνεται πως είμαστε
όλοι ενήμεροι, όλοι το γνωρίζουμε.

Ποιος το γνωρίζει;
Σηκώστε, σας παρακαλώ, τα χέρια!

Και στα θεωρεία το ξέρουν,
όλοι το ξέρουν. Τέλεια.

Και ποιος ξέρει πώς χωρίς
τη συμμετοχή της κυβέρνησης

ή κάποιας εξωπραγματικής επένδυσης,

μόνο με τις δικές μας ατομικές δυνάμεις,
μπορούμε να λύσουμε αυτά τα προβλήματα;

Σηκώστε, σας παρακαλώ,
το χέρι, όσοι ξέρετε.

Ορίστε, τα χέρια είναι αισθητά λιγότερα.

Αυτό συμβαίνει επειδή μας μιλάνε
για τα προβλήματα,

αλλά δεν μιλάνε για τις λύσεις τους.

Και οι λύσεις που μας προτείνουν,
απλώς δε μας ταιριάζουν.

Για παράδειγμα, μπορεί να αγοράζουμε
ηλεκτρικά αυτοκίνητα,

για να μειώσουμε τις εκπομπές καυσαερίων,
αλλά δεν έχουμε πού να τα φορτίσουμε.

Ή μπορούμε να διαχωρίζουμε
απλώς τα σκουπίδια μας,

αλλά δεν υπάρχει μονάδα επεξεργασίας τους.

Στη χώρα μας δεν έχουμε καν
τις εγκαταστάσεις για αυτό.

Μα εμείς είμαστε καλοί άνθρωποι,
ίσως και να θέλουμε να βοηθήσουμε,

αλλά δεν μπορούμε.

Δεν έχουμε τη δυνατότητα,
νιώθουμε αβοήθητοι.

Και γι' αυτό δεν κάνουμε τίποτα.

Τι θα γίνει, όμως, αν σας πω
πως στην πραγματικότητα

δεν είμαστε αβοήθητοι,

ότι στην πραγματικότητα έχουμε
τεράστια δύναμη και τεράστια εξουσία;

Και αυτήν την εξουσία τη φοράμε κάθε μέρα.

Είναι η ενδυμασία μας.

Όχι απαραίτητα όπως αυτή της φωτογραφίας.

Μπορεί να είναι οποιαδήποτε.

Και αυτό διότι τώρα η βιομηχανία
μόδας έχει γίνει ο δεύτερος

πιο επιβλαβής περιβαλλοντικά
κλάδος παραγωγής στον κόσμο.

Σκεφτείτε το για λίγο -- δεύτερος!

Και γι' αυτό σήμερα ήθελα
να θίξω δύο ζητήματα.

Τι να φορέσουμε, λοιπόν,
σε αυτήν την περίπτωση;

Και πώς θα σώσουμε τον πλανήτη από αυτό;

Ναι, έχουμε από τι να σώσουμε τον πλανήτη.

Για παράδειγμα, από την ελαφρά βιομηχανία,
η οποία επιφέρει τεράστια ζημιά.

Η ελαφρά βιομηχανία
είναι αυτή η βιομηχανία

η οποία περιλαμβάνει
μερικούς επιμέρους κλάδους:

την κλωστοϋφαντουργία, τη γουνοποιία,
την υπόδηση, τη βυρσοδεψία.

Και όλοι αυτοί οι κλάδοι με τον τρόπο τους
έχουν αντίκτυπο στην οικολογία.

Θα αναφερθώ μόνο στους βασικούς τρόπους
με τους οποίους την επηρεάζουν.

Πρώτον: με την όξινη βροχή στο έδαφος.

Αυτό είναι ένα πολύ έντονο πρόβλημα:
η διαρκής αύξηση της οξύτητας των βροχών.

Δεύτερον: η σκόνη.

Όλες οι επεξεργασίες που συμβαίνουν
στην κλωστοϋφαντουργία,

είναι συνδεδεμένες με ινώδη υλικά,

τα οποία καθαρίζονται από ακαθαρσίες,

επεξεργάζονται, και από αυτά
φτιάχνουν τα νήματα.

Και όλες αυτές οι διαδικασίες συνοδεύονται
από τεράστιες ποσότητες σκόνης,

η οποία πετάγεται στον ατμοσφαιρικό αέρα.

Εκτός από τη σκόνη, πετάγονται
και κάποιες πτητικές ενώσεις.

Αυτές είναι η αμμωνία, η φορμαλδεΰδη,
ατμοί οξικού οξέος και ούτω καθεξής.

Και προφανώς, αυτές οι ουσίες
δεν πετάγονται απλώς στον αέρα,

αλλά καταλήγουν και στα λύματα.

Εκεί επίσης καταλήγουν
και χρωστικές ουσίες και λιπαντικά.

Και καταλήγουμε με μια κατάσταση,
σαν αυτή που φαίνεται στη φωτογραφία.

Αλλά για να είμαι πιο ακριβής,
θα πω πόσοι φυσικοί πόροι χρησιμοποιήθηκαν

για την κατασκευή αυτού
του συγκεκριμένου κόκκινου παντελονιού.

Σε αυτό ξοδεύτηκαν
γύρω στα 13 κυβικά μέτρα χώματος,

στο οποίο καλλιεργήθηκε το βαμβάκι,

περισσότερο από 3.500 λίτρα νερού
καθ' όλη τη διαδικασία,

από το πότισμα ως την παραγωγή,

γύρω στα τρία κιλά
επιβλαβών χημικών ουσιών,

και γύρω στα 400 μεγατζάουλ ενέργειας,

όσο δηλαδή αν άφηνα μια λάμπα
αναμμένη για 115 μέρες συνεχόμενα.

Φανταστείτε το!

Και πόσα τέτοια παντελόνια έχουμε;

Και πόσα φορέματα;

Πόσα από αυτά έχουμε φορέσει
μόνο μία φορά;

Κάποιοι έχουν εκτάρια γκαρνταρόμπας.

Και εμείς, κυρίως, συνεχίζουμε
να αγοράζουμε και να αγοράζουμε·

και μετά να πετάμε και να πετάμε.

Και αυτό το κόκκινο παντελόνι
μετά πάει στη χωματερή.

Ο μέσος άνθρωπος πριν από 60 χρόνια

είχε τρεις φορές λιγότερα ρούχα,
απ' ό,τι έχουμε εμείς τώρα.

Η κατανάλωσή μας αυξάνεται.

Επί τούτου, αυξάνεται και η ποσότητα
σκουπιδιών, τα οποία παράγουμε.

Σήμερα, ο μέσος κάτοικος
μιας ανεπτυγμένης χώρας

πετάει γύρω στα 30 κιλά ρουχισμού ετησίως.

Αφαιρούμε ένα εκατομμύριο ανθρώπους
που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας,

πολλαπλασιάζουμε
με τα υπόλοιπα έξι [εκατομμύρια],

και παίρνουμε τον αριθμό,

ο οποίος μοιάζει με αυτόν
που γράφουν σε διάφορες πηγές:

γύρω στους 200 εκατομμύρια τόνους
ρουχισμού πετάγονται ετησίως.

Δηλαδή πετάμε 200 εκατομμύρια
τόνους ρουχισμού,

και εδώ δεν υπάρχει
κανένας να κατηγορήσουμε.

Είναι μόνο δικό μας σφάλμα.

Και μπορούμε, βεβαίως, να κατηγορούμε
όσο θέλουμε την κλωστοϋφαντουργία --

αυτό θα είναι σιωπηρό--
αλλά εμείς επιφέρουμε ζημιά στη φύση,

συγκρίσιμη, και μερικές φορές
μεγαλύτερη από αυτή της βιομηχανίας.

Αλλά υπάρχει κάποιος να μας σώσει.

Είναι η ιδέα την «αργής μόδας».

Θέλω τώρα να απαριθμήσω
μερικές από τις αρχές της --

μπορούν να λύσουν και να μας σώσουν
από αυτή την οικολογική καταστροφή.

Το πρώτο είναι ότι πρέπει
να αγοράζουμε λιγότερο.

Αυτό είναι κατανοητό.

Αλλά για να το καταλάβουμε,
φανταστείτε πως στο διάστημα δύο μηνών

κάθε δύο μέρες αλλάζετε τα ρούχα σας,
και μετά ξεκινάτε από την αρχή.

Και με αυτόν τον τρόπο θα επαναληφθείτε
μέσα σε έναν χρόνο μόνο έξι φορές,

που είναι εφικτό με τους σύγχρονους
ρυθμούς της ζωής.

Αλλά τότε μέσα σε έναν χρόνο
θα χρειαστείτε μόνο 30 κομμάτια.

Πόσα έχετε στο σπίτι σας;

Ορίστε μια εργασία για το σπίτι, σοβαρά:

πηγαίνετε σήμερα σπίτι
και προσπαθήστε να τα μετρήσετε.

Πολύ παραπάνω, είναι αλήθεια.

Πιστεύω πως τώρα έγινε κατανοητό,

ότι αγοράζουμε κάπως
περισσότερα από ό,τι χρειαζόμαστε.

Ο δεύτερος τρόπος λύσης
είναι να πετάμε λιγότερα.

Εφόσον αγοράσατε κάτι,
φορέστε το μέχρι τέλους.

Αυτό είναι ένα αστείο,
αλλά με ένα μέρος αλήθειας,

διότι υπάρχουν πολλά που μπορούμε
να κάνουμε με τα ρούχα που βαρεθήκαμε,

εκτός από το να τα πετάξουμε
στα σκουπίδια:

μπορούμε να τα δώσουμε σε καταστήματα
μεταχειρισμένα ρούχων, σε ορφανοτροφεία,

μπορούμε να τα δώσουμε σε φίλους,
να τα πουλήσουμε στο διαδίκτυο.

Ναι, αυτό θα μας πάρει κάποιον χρόνο,

αλλά τότε θα έχουμε λιγότερα
σκουπίδια στον πλανήτη μας.

Το τρίτο που πρέπει να κάνουμε
είναι να επιλέγουμε τι αγοράζουμε.

Και είναι πια καιρός
να επιλέγουμε οικολογικά ρούχα.

Καταλαβαίνω πως αυτό που ζητάω

ακούγεται κάπως αμφίβολο,
φαίνεται αδύνατο,

και τέλος πάντων, εγείρει πολλά ερωτήματα.

Τι είναι τα οικολογικά ρούχα;
Πού θα τα αγοράσουμε;

Από τι τα φτιάχνουν; Και τα λοιπά.

Αλλά πιστέψτε με, είμαι
ένας φυσιολογικός άνθρωπος,

δε θα σας ζητήσω να φοράτε
φορέματα από Κίντερ Έκπληξη.

Στην πραγματικότητα, τα οικολογικά ρούχα,
είναι οποιαδήποτε ρούχα από πρώτες ύλες

που παράχθηκαν χωρίς τη χρήση

δύσκολων τεχνικών
και επιβλαβών χημικών ουσιών.

Υπάρχουν μερικών ειδών οικολογικά ρούχα.

Ρούχα από οικολογικά υφάσματα --

αυτά είναι το βαμβάκι,
το δέρμα, το λινάρι--

τα οποία καλλιεργούνται
χωρίς τη χρήση επιβλαβών ουσιών.

Υπάρχουν από εύκολα ανανεώσιμα υλικά --

αυτά είναι η τσουκνίδα, η κάνναβη,
το μπαμπού, και τα λοιπά.

Και ρούχα από επεξεργασμένα υλικά --

αυτό είναι ακριβώς
από εκείνα τα πλαστικά αυγά.

Όλα αυτά τα υλικά έχουν
διαφορετικές και πολύ καλές ιδιότητες.

Η τσουκνίδα, για παράδειγμα, έχει ακόμα
και θερμορυθμιστικές ιδιότητες.

Υφάσματα από λινάρι
έχουν αντιβακτηριδιακές ιδιότητες.

Υφάσματα από ίνες σόγιας θεωρούνται
τα υφάσματα του μέλλοντος,

διότι έχουν αμινοξέα και μας προστατεύουν
από τις υπεριώδεις ακτίνες.

Πάρα πολλοί σχεδιαστές και φίρμες

χρησιμοποιούν αυτά τα υφάσματα
στις συλλογές τους, στα ρούχα τους.

Δυστυχώς, δεν μπορώ πάνω στη σκηνή

να ονομάσω συγκεκριμένες φίρμες
και ονόματα σχεδιαστών,

αλλά πιστέψτε με, μπορείτε
να διαλέξετε ρούχα

για οποιοδήποτε γούστο
και για οποιοδήποτε πορτοφόλι.

Στη Ρωσία διεξάγεται
μέχρι και εβδομάδα οικολογικής μόδας.

Και εάν ψάξετε στο διαδίκτυο, μπορείτε
πολύ εύκολα να βρείτε την ιστοσελίδα,

στην οποία παρουσιάζονται
όλοι οι οικο-σχεδιαστές της Ρωσίας.

Και το τέταρτο που πρέπει να κάνετε,
είναι να προσέχετε τα ρούχα σας.

Έχουμε την κουλτούρα
να προσέχουμε τον εαυτό μας,

αλλά, δυστυχώς, δεν έχουμε την κουλτούρα
να προσέχουμε τα ρούχα μας.

Το μόνο που κάνουμε είναι
να πετάξουμε τα ρούχα στο πλυντήριο,

και μετά να τα σιδερώσουμε,
στην καλύτερη περίπτωση,

και αυτό όχι πάντα.

Ενώ στην Αυστραλία, υπάρχουν
τρελοί επιστήμονες και ερευνητές,

πάνε στις χωματερές, χωματερές ρούχων,

και εκεί ψάχνουν και αναλύουν τα ρούχα.

Και μία από τις βασικές παρατηρήσεις τους,

είναι ότι σε περισσότερες
από τις μισές περιπτώσεις

οι άνθρωποι πετάνε τα ρούχα τους
επειδή εμφανίστηκε ένας λεκές.

Δηλαδή, όχι επειδή σχίστηκε,
ή επειδή έχει πια φθαρεί,

αλλά επειδή εμφανίστηκε ένας λεκές,
ο οποίος δεν μπορεί να αφαιρεθεί.

Αλλά εδώ και καιρό σε ελεύθερη
πρόσβαση υπάρχουν οι τεχνολογίες,

οι οποίες μας επιτρέπουν να σώσουμε
τα ρούχα μας από τις ακαθαρσίες.

Έτσι και η εταιρία μου
ασχολείται με την παραγωγή

και την πώληση τέτοιων πραγμάτων.

Αυτό το σακάκι είναι ήδη
πάνω από τριών χρονών,

επίσης υπό την προστασία
από αυτές τις ουσίες.

Δεν θα χύσω πάνω μου τσάι
πάνω στη σκηνή, για να μην τη λερώσω,

αλλά κοιτάξτε την οθόνη.

Αυτές είναι κοινές σουέτ μπότες Ούγκι,

και μάλλον, ακόμα και στις δικές μας
κλιματολογικές συνθήκες,

και στη δική μας χώρα είναι αρκετά
πιο πιθανό να σώζουμε παπούτσια,

αντί ένα σακάκι από καφέ.

Η μία μπότα είναι
επεξεργασμένη, η άλλη όχι.

Κοιτάξτε, τι θα συμβεί
σε αυτές σε 50 δευτερόλεπτα.

Τέτοιες επικαλύψεις μας επιτρέπουν
να εξοικονομήσουμε

τεράστιες ποσότητες ενέργειας, νερού,

και, βεβαίως, να μειώνουν
τη φθορά του υλικού,

καθώς το επεξεργασμένο σακάκι
χρειάζεται πλύσιμο δέκα φορές λιγότερο.

Ενώ τα επεξεργασμένα παπούτσια --
μια μεταποίηση αρκεί για 2-3 μήνες.

Συνοψίζοντας, θέλω να πω,
να θυμηθείτε εκείνη τη δύναμη,

για την οποία μίλησα στην αρχή,
να νιώσετε την ισχύ της.

Διότι η βιομηχανία μόδας
είναι μία από τις λίγες βιομηχανίες,

την οποία μπορούμε να επηρεάσουμε άμεσα,

στην οποία μπορούμε
να επιβάλλουμε τους δικούς μας όρους,

η οποία μπορούμε
να πούμε πώς θα είναι αύριο.

Όπου δίνουμε τα λεφτά μας,
προς τα εκεί θα αναπτυχθεί.

Μπορούμε με το πορτοφόλι μας
να πούμε στους παραγωγούς,

πόση παιδική εργασία να χρησιμοποιούν,

πόσα εντομοκτόνα να χρησιμοποιούν,
πόσες χρωστικές ουσίες να χρησιμοποιούν.

Νιώστε αυτή τη δύναμη,
και χρησιμοποιείστε τη συνετά.

Τέλος. Σε όλους αργή μόδα!

Ευχαριστώ!

(Χειροκρότημα)