Jak gra prowadzi do nowych pomysłów

Shimpei Takahashi zawsze marzył o projektowaniu zabawek. Jednak gdy zaczął pracować w tej dziedzinie, odkrył, że wykorzystywanie danych rynkowych jako punktu startowego do projektowania pozbawia go kreatywności. W tej krótkiej, zabawnej prelekcji Takahashi opisuje, jak sprawił, że nowe pomysły zaczęły znowu do niego napływać, i dzieli się prostą grą umożliwiającą każdemu tworzenie nowych pomysłów.

Witajcie.

Jestem projektorem zabawek.

Moim marzeniem jest tworzenie zabawek,
jakich nigdy wcześniej nie było.

Od dziewięciu lat pracuję
w firmie zabawkowej.

Na początku pracy

codziennie przedstawiałem szefowi
mnóstwo nowych pomysłów.

Jednak szef zawsze pytał,

czy mam dowody, że to się sprzeda,

i prosił o projektowanie produktów
po analizie danych rynkowych.

Dane, dane, dane.

Więc zanalizowałem dane rynkowe
przed myśleniem o produkcie.

Jednak nie umiałem wtedy
wymyślić nic nowego.

(Śmiech)

Moje pomysły były oklepane.

Nic nowego nie przychodziło mi do głowy
i myślenie przychodziło mi z trudem.

Od tego czasu jestem taki chudy.

(Śmiech)

To prawda.
(Brawa)

Każdy pewnie przez to
przeszedł i tak się czuł.

Szef sprawiał problemy.
Dane sprawiały problemy.

Macie dość myślenia.

Wyrzucam dane.

Moim marzeniem jest tworzyć nowe zabawki.

Teraz zamiast danych

używam gry zwanej Shiritori
do wpadania na nowe pomysły.

Chciałbym dzisiaj zaprezentować tę metodę.

Czym jest Shiritori?

Weźmy na przykład jabłko, słonia i trąbkę.

W tej grze każdy po kolei mówi słowa,

które zaczynają się ostatnią literą
poprzedniego słowa.

Tak samo po japońsku i angielsku.

Można grać w Shiritori dowolnie:

"neko, kora, raibu, burashi..."
[kot, cola, koncert, szczotka].

Pojawi się wiele losowych słów.

Łączy się te słowa z tym, o czym
chce się myśleć i wychodzą pomysły.

Na przykład w moim przypadku
ponieważ chcę myśleć o zabawkach,

jak wyglądałby kot-zabawka?

Może lądowałby po zrobieniu
salta z wysokiej półki?

A zabawka z colą?

Może pistolet na colę, którym można
kogoś zmoczyć do suchej nitki?

(Śmiech)

Głupie pomysły są w porządku.
Ważne, żeby cały czas powstawały.

Im więcej pomysłów, tym większa
szansa na kilka dobrych.

Czy można na przykład szczoteczkę
do zębów zmienić w zabawkę?

Można na przykład połączyć
szczoteczkę do zębów oraz gitarę i...

(Odgłosy muzyki)

Mamy zabawkę, którą można
się bawić w czasie mycia zębów.

(Śmiech) (Brawa)

Dzieci, które nie lubią mycia zębów,
teraz mogłyby je polubić.

Czy można zamienić kapelusz w zabawkę?

Co sądzicie o czymś w rodzaju ruletki,
gdzie każdy po kolei zakłada kapelusz,

i za którymś razem z denka
wyskakuje straszny potwór

i krzyczy "Aaa!".

Ciekawe, czy byłby
na to popyt na imprezach?

Zaczynają się pojawiać pomysły
nieobecne podczas patrzenia na dane.

Ta folia bąbelkowa, używana
do pakowania delikatnych przedmiotów,

w formie zabawki tworzy Mugen Pop Pop,

zabawkę, która można
dowolnie długo ściskać.

Była wielkim hitem,
kiedy weszła do sprzedaży.

Dane nie miały
nic wspólnego z jej sukcesem.

Choć to tylko pękające bąbelki,

to świetny sposób do zabijania czasu,

więc, proszę, przekażcie to dalej

i pobawcie się tym dzisiaj.

(Brawa)

W każdym razie wymyślajcie
więcej bzdurnych pomysłów.

Niech każdy ma mnóstwo
banalnych pomysłów.

Opierając pomysły na analizie danych
i założeniach z góry,

będziecie myśleć zbyt konkretnie

i nic nie wymyślicie.

Nawet przy zakładaniu celu z góry,

uwolnijcie umysł, jak przy grze
w rzutki z zamkniętymi oczami.

Z pewnością traficie wtedy
w okolicę środka.

Przynajmniej raz.

Ten właśnie pomysł trzeba wybrać.

Wtedy na ten pomysł będzie popyt

i co więcej, to będzie coś całkiem nowego.

Tak wymyślam nowe projekty.

Nie musi to być Shiritori,
jest wiele różnych metod.

Chodzi tylko o wybieranie losowych słów.

Można kartkować słownik
i wybierać losowe słowa.

Albo składać słowa
z dwóch przypadkowych liter,

czy też pójść do sklepu
i łączyć nazwy produktów

z tym, co sobie wymyślicie.

Chodzi o zebranie losowych słów,

nie połączonych z tym, o czym myślicie.

W ten sposób zbiera się składniki
potrzebne do kojarzenia i łączenia,

które wygenerują wiele pomysłów.

Największą zaletą tej metody
jest stały napływ obrazów.

Ponieważ myślicie
o jednym słowie za drugim,

obraz poprzedniego słowa
jest nadal z wami.

Ten obraz będzie samoistnie
kojarzony z kolejnymi słowami.

Koncert będzie nieświadomie
połączony ze szczotką,

a ruletka połączona z kapeluszem.

Zupełnie bezwiednie.

Można wpadać na nieoczekiwane pomysły.

Ta metoda działa nie tylko z zabawkami.

Można zbierać pomysły na książki,
programy, wydarzenia i wiele innych.

Mam nadzieje, że wszyscy
wypróbujecie tę metodę.

Są przyszłości zrodzone z danych.

Ale przy użyciu
głupiej gry zwanej Shiritori,

nie mogę się doczekać
ekscytujących przyszłości waszego pomysłu.

przyszłości, których nie potrafilibyście
sobie nawet wyobrazić.

Dziękuje wam bardzo.

(Brawa)