Mini robot zasilany... telefonem

Może uważasz smartfona za przyjaciela, ale prawdziwy przyjaciel czasem by się do ciebie uśmiechnął. Na TED2013 Keller Rinaudo prezentuje Romo, zasilanego smartphonem mini robota, który może towarzyszyć nam na spacerze, przesunąć filiżankę kawy i zmieniać wyraz twarzy dzięki zaprogramowanym minom.

Kto w domu ma robota?

Niewiele osób.

A ile z tych osób

ma coś innego niż odkurzacz Roomba?

Kilka osób.

W porządku.

To właśnie próbujemy rozwiązać w Romotive,

ja i 20 innych maniaków komputerowych.

Chcemy zbudować robota dla każdego

od 8- do 80-latka.

Okazuje się, że trudno zbudować

małego i przenośnego robota,

nie tylko w przystępnej cenie,

ale też takiego,

żeby ludzie chcieli mieć go
w domu przy dzieciach.

Robot nie może być straszny czy dziwny,

powinien być przyjazny i uroczy.

Poznajcie Romo,

którego mózgiem jest
znany i kochany iPhone.

którego mózgiem jest
znany i kochany iPhone.

Dzięki mocy procesora iPhone'a

możemy stworzyć robota
łączącego się z wi-fi

i z monitorem komputera
za jedyne 150 dolców,

czyli 1% tego, ile takie roboty
kosztowały dawniej.

Po przebudzeniu Romo przechodzi
w tryb żywej istoty.

Używając kamery iPhone'a,
śledzi moją twarz.

Zniżam się, a on ze mną.

Jest uważny, dlatego mi się przygląda.

Jeśli się przesunę, przesunie się za mną.

Jeśli przesunę się tutaj... (Śmiech)

Mądrala.

Jeśli zbliżę się za bardzo,

przestraszy się, jak każda istota.

Pod wieloma względami
jest jak samodzielny zwierzak.

Dzięki, maluchu.

(Kichnięcie)

Na zdrowie.

Romo jest zmęczony...

Jeśli chcę poznawać świat z Romo,

mogę podłączyć go do innych urządzeń iOS,

na przykład iPada.

Romo prześle wideo na to urządzenie,

żebym widział wszystko to, co on.

Patrzę na świat z jego perspektywy.

To darmowa aplikacja z App Store,

więc jeśli byście ją mieli,

moglibyśmy wspólnie
kontrolować robota i grać w gry.

Pokażę wam szybko.

Romo przesyła obraz wideo.

Jeśli przed nim stanę,

widzicie mnie i całą widownię TED.

Mogę nim sterować.

Jeżdżę dookoła,

mogę również zrobić wam zdjęcie.

Zawsze chciałem mieć
zdjęcie 1500-osobowej widowni TED.

Zrobię zdjęcie.

Tak, jak przewija się tekst na iPadzie,

mogę dobierać kąt widzenia kamery.

Oto wy, widziani oczami Romo.

Ponieważ Romo to jakby część mnie,

mogę wyrażać siebie za pomocą jego emocji.

Mogę sprawić, żeby Romo się ucieszył.

Ale co najważniejsze, udało się nam

stworzyć coś całkowicie intuicyjnego.

Nikogo nie trzeba uczyć obsługi Romo.

Kto chciałby nim posterować?

Super. Świetnie.

Proszę bardzo.

Dzięki, Scott.

Fajnie, bo żeby nim sterować,

nie musimy znajdować się
w tym samym miejscu.

Może przesyłać i odbierać wideo

między dwoma urządzeniami.

Możemy się zalogować przez przeglądarkę

i otrzymać rodzaj Skype'a na kółkach.

Mówiliśmy już dzisiaj o "teleobecności",

to jest świetny przykład.

Wyobraźcie sobie ośmiolatkę z iPhonem,

której mama kupuje robota.

Dziewczynka może umieścić w nim iPhone'a,

wysłać e-maila do babci
na drugim końcu kraju.

Babcia może się zalogować do robota
i bawić się z wnuczką w chowanego

15 minut każdego wieczoru.

Inaczej mogłyby się widywać
dwa razy do roku.

Dzięki, Scott.

(Brawa)

To kilka fajnych rzeczy,
które Romo potrafi już dzisiaj.

Na koniec powiem
o planach na przyszłość.

To coś, co nasz inżynier Dom,
zbudował w weekend

z pomocą darmowego oprogramowania
Google Blockly.

Za pomocą przeciągania
można edytować kod semantyczny

i tworzyć różne zachowania robota.

Nie trzeba umieć programować,
żeby tworzyć zachowania Romo.

Można symulować te zachowania
w przeglądarce.

To właśnie robi tam po lewej Romo.

Jeśli coś się nam podoba,

można to pobrać na robota i uruchomić.

A jeśli jesteśmy z tego dumni,

możemy się tym podzielić

z innymi posiadaczami robotów na świecie.

Te roboty uczą się od siebie nawzajem.

Budujemy roboty, które można trenować,

bo uważamy ludzi
za siłę napędową "robotyki osobistej".

Każdy ma inne wymagania.

Jeśli chcecie mieć w domu robota,

powinien on odzwierciedlać waszą wyobraźnię.

Chciałbym móc przewidzieć
przyszłość "robotyki osobistej",

ale nie potrafię.

Na pewno nie chodzi o 10 lat
czy 10 mld dolarów

lub wielkiego humanoidalnego robota.

Przyszłość robotyki osobistej
widzimy już dziś.

Podstawa to małe,
zręczne roboty, jak Romo,

i kreatywność ludzi takich jak wy.

Palimy się, żeby wam dać roboty

i zobaczyć, co z nimi zbudujecie.

(Brawa)

Dziękuję.