Kuyruklu yıldızlar Dünya'daki yaşamın kaynağı olabilir mi? - Justin Dowd

Dersin tamamı için: http://ed.ted.com/lessons/could-comets-be-the-source-of-life-on-earth-justin-dowd

Tarihsel açıdan kuyruklu yıldızlar savaş ve kıtlığın kötü işaretleri olarak düşünülmüş olsa da, günümüz bilimi bu göksel gezginlerin aslında Dünya'daki yaşamın yapıtaşı olan amino asitleri içerdiğini açığa çıkardı. Justin Dowd, bu muhteşem keşfin düşündürdüklerini inceliyor.

Ders: Justin Dowd, animasyon: Justin Dowd.

İnsanlar binlerce yıldır yolları Dünya'dan
görülebilir bir uzaklığa düşen

kuyruklu yıldızları gözlemlemişlerdir.

Tarihsel kayıtlara bakılırsa,

bir anda beliren ve kısa sürede kaybolan

bu gizemli ışıklar,

savaşın ve kıtlığın ya da
tanrıların gazabının

kötü işaretleri olarak düşünülmüştür.

Ancak yakın zamanda yapılan araştırmalar,
kuyruklu yıldızların, bu efsanelerde

söylenenden çok daha derin biçimde

insanlıkla ve Dünya'daki varlığımızla
bağlantılı olabileceğini açığa çıkardı.

Güneş Sistemi'ni düşündüğünüzde,
Güneş'in etrafında dönen muhtemelen dokuz,

pardon sekiz gezegen düşünüyorsunuz.

Ancak Neptün'ün ötesinde,
Güneş'in ısısından çok uzakta

boyutları bilyelerden küçük gezegenlere
kadar değişen buzul yığınlarından oluşmuş

seyrek bir halka bulunur.

Bundan binlerce kez daha uzakta,
Güneş Sisteminin en uzak uçlarında ise

küçük parçalardan ve gazlardan oluşan
küresel bir bulut bulunur.

Bu antik yıldız tozu kümelerinin çoğu
Güneş Sisteminin 4,6 milyar yıl önceki

oluşum zamanlarından kalma olup

en uzaktakilerden bazılarının komşu bir
sistemden gelme olasılıkları bile vardır.

Ancak bazen geçtikleri gezegenlerin
veya yıldızların kütleçekimi

onları Güneş'imize doğru çekerek

milyonlarca yıl sürebilecek
bir yolculuğu başlatır.

Donmuş nesne Güneş Sistemi'nin
içerilerinde ilerledikçe,

Güneş uzak bir kıvılcımdan
bir cehenneme dönüşerek

milyarlarca yıl sonra ilk kez
buzun erimesine yol açar.

Gaz ve buhar, uzaya toz yayarak

koma adı verilen parlak bir
çevreleyici bulut oluşturur.

Koma, Güneş'ten bile büyük
boyutlara ulaşabilir.

Güneş rüzgarı olarak bilinen
yoğun yüksek enerjili parçacık akımı

Güneş'ten sürekli yayımlanırken,
kuyruklu yıldızın çekirdeğinden de

parçacık sürükleyerek,
milyonlarca mil uzunluğunda

döküntü kuyrukları
oluşmasına neden olur.

Kuyruktaki buz, gaz ve toz
ışığı yansıtarak ışıl ışıl parlar.

Bir kuyruklu yıldız doğmuştur ve
Güneş Sistemindeki diğer

nesnelerle birlikte, Güneş'in
çevresindeki yörüngesinde dolaşır.

Ancak kuyruklu yıldız Güneş
Sisteminde yolculuk ederken,

güneş rüzgarı, molekülleri ayırıp parçalar
ve farklı bileşikler biçimine sokar.

İlk olarak Kanada'nın kuzeyinde dağılan
bir göktaşı parçasının bıraktığı taşlarda,

ardından bir kuyruklu yıldızın kuyruğundan
uzay aracı tarafından toplanan örneklerde,

bilimcilerin bulduğu bazı bileşikler,

amino asitler kadar önemliydi.

Bunlar, DNA'da kodlanmış olan yönergelere
göre proteinleri oluşturmak için birleşir

ve bakterilerden mavi balinalara kadar,

yaşayan tüm hücrelerin
temel aktif bileşenleridir.

Eğer kuyruklu yıldızlar, bu yaşam
yapıtaşlarının ilk oluştuğu yerlerse,

o zaman Dünya'daki yaşamın
nihai kaynağı demektirler ve

belki de ziyaret ettikleri
başka yerlerdeki yaşamların.

Geceleri gökyüzünde görülen hemen her
yıldızın çevresinde gezegenler olduğunu ve

bu yıldızların beşte birinin boyut ve
sıcaklık bakımından Dünya'ya benzer

gezegenleri olduğunu biliyoruz.

Eğer Dünya benzeri gezegenler ve DNA'da
bulunan moleküller anormallik değilse,

belki de biz, doğru koşullarda bulunan
bir gezegenin bir kuyruklu yıldız

tarafından organik
moleküllerle tohumlanmasının

olası sonuçlarından sadece biriyiz.

Yani bir ölüm işareti değil de,

amino asitleri Dünya'ya
ilk getiren kuyruklu yıldız,

yaşamın bir işareti olmuş olabilir.

Yıldız tozundan oluşmuş yaratıkların,
uzak bir gelecekte uzaya dönüp

nereden geldiklerine ilişkin gizemi
bulmaya çalışacaklarının işareti.