Czarująca sztuka anatomii człowieka

Vanessa Ruiz zabiera nas w ilustrowaną podróż przez stulecia po sztuce anatomii człowieka, dzieląc się informacjami o fascynujących obrazach oraz ich współczesnych twórcach, tchnącymi w nie życie. „Anatomiczne ilustracje mają możliwość wyjścia poza ramy podręczników medycyny ” mówi, „łącząc przez sztukę naszą jaźń z ciałem ”.

Jako miłośniczka ludzkiej anatomii

cieszę się, że nasze ciała w końcu
znalazły się w centrum uwagi.

Za sprawą leczenia zapobiegawczego,

upodmiotowienia pacjenta

czy samobadania,

aż po obsesyjne zważanie
na wszystko, co robimy.

Działania te mają na celu

poprawę komunikacji
między nami, a naszymi ciałami.

Mimo całej tej obsesji
na punkcie zdrowego życia,

ogólna wiedza na temat
naszego ciała kuleje.

Wiele osób nie wie, gdzie leżą ich organy,

ani nawet jak funkcjonują.

To dlatego, że anatomia człowieka

to trudny i czasochłonny temat do nauki.

Ilu z was udało się przez to przebrnąć?

Pięknie...

większość z was studiuje medycynę.

Podobnie jak wy spędziłam niezliczone
godziny na zapamiętywaniu setek struktur.

Coś, czego żaden student nie mógłby
zrobić bez pomocy wizualnych.

Ostatecznie,

bez względu na to, czy zapamiętasz
każdą strukturę czy nie,

to dzięki ilustracjom medycznym
nauka staje się tak fascynująca.

Patrząc na nie,

widzimy podręcznik obsługi nas samych.

Ale co się stanie, gdy skończymy naukę?

Te wspaniałe ilustracje kończą
wtedy swój żywot zapomniane,

na stronach podręcznika medycznego

lub w aplikacji

i wspominane są tylko w razie potrzeby.

Dla reszty ludzi

rysunki medyczne to tylko obrazki wiszące

na ścianach w gabinecie lekarskim.

Od początków medycyny współczesnej

ilustracje medyczne

i w efekcie cała anatomia,

nie wykraczają poza sferę
edukacji medycznej.

Mimo to, dzieje się teraz
coś fascynującego.

Artyści "wyjmują" anatomię
z ram świata medycznego

i prezentują w przestrzeni publicznej.

Od dziewięciu lat kataloguję i dzielę się

pracami sztuki anatomicznej z ludźmi,

z perspektywy ilustratora medycznego.

Zanim pokażę wam, jak dzisiejsi
artyści przedstawiają anatomię,

chcę podkreślić, jak ważne jest
zrozumienie wpływu sztuki na anatomię.

Anatomia z natury jest nauką wizualną.

Jako pierwsi zrozumieli to
anatomowie renesansowi.

Pomagali im artyści,

którzy pokazywali światu
odkrycia w odpowiedni sposób.

To miało nie tylko uczyć, ale i bawić.

Tak powstały jedne z najdziwniejszych
ilustracji anatomicznych.

Anatomia uwięzła na styku
świata nauki, sztuki i kultury

przez ponad 500 lat.

Artyści ukazywali rozcięte zwłoki,
niczym żywych ludzi,

pozujących nago w humorystyczny sposób.

Wyobraźcie sobie taki obrazek
w waszym podręczniku.

Artysta pokazuje modeli
jako martwe istoty,

pozbawione skóry.

Odłączone od ciała kończyny były dosłownie
pokazywane jako martwa natura.

Niektóre ilustracje zawierały
nawet odwołania do kultury popularnej.

To Klara,

słynny nosorożec pokazywany
w Europie w połowie XVIII wieku,

w czasach, gdy widok nosorożca
był wyjątkową rzadkością.

Jej obecność na rysunku była porównywalna
z dzisiejszym sponsoringiem celebrytów.

Wprowadzenie koloru

nadało anatomii nową głębię i wyrazistość,

czyniąc ją oszałamiającą.

Na początku XX wieku

odnaleziono idealną równowagę
między sztuką i nauką

wraz z pojawieniem się
ilustratorów medycznych.

Stworzyli oni uniwersalny obraz anatomii,

coś ani żywego, ani martwego,

wolnego od wpływów sztuki artystycznej.

Skupienie się na dokładności
bez dodatkowych ozdobników

było korzystne dla edukacji medycznej.

Tak uczymy się dziś anatomii.

Dlaczego ilustracje medyczne,

dawne i współczesne,

pobudzają naszą wyobraźnię?

Jesteśmy z natury wrażliwi
na piękno ludzkiego ciała.

Ilustracje medyczne to nadal sztuka.

Nic nie wzbudza takich emocji,

od zachwytu po kompletne obrzydzenie,

jak ludzkie ciało.

Obecnie

artyści wyposażeni w tę wiedzę

"wyjmują" anatomię ze świata medycyny

i ożywiają ją poprzez sztukę
na najbardziej pomysłowe sposoby.

Świetnym przykładem jest współczesny
artysta z Hiszpanii, Fernando Vicente.

Bierze on XIX-wieczne ilustracje medyczne
przedstawiające ciało mężczyzny

i dodaje im kobiecej zmysłowości.

Kobiety z jego obrazów kuszą nas,
by nie patrzeć tylko na ich wygląd,

wprowadzając dużo kobiecości,

której brakowało kiedyś
w rysunkach anatomicznych.

Artyzm widać również w odbudowie
i odtworzeniu ludzkiego ciała.

To rentgen kobiety, której kostka
została złamana i przemieszczona

w wypadku na rolkach.

Na pamiątkę tego wydarzenia

kobieta zamówiła u mieszkającego
w Montrealu architekta Federico Carbajala

rzeźbę z drutu, przedstawiającą
podudzie, które ucierpiało w wypadku.

Zwróćcie uwagę na czerwone śruby
powiększone na rzeźbie.

To oryginalne śruby chirurgiczne,
których użyto do rekonstrukcji jej kostki.

Sprzęt medyczny stał się sztuką.

Ludzie często pytają mnie, jak dokonuję
wyboru prac pokazywanych w Internecie

czy na wystawach w galeriach.

Dla mnie jest to równowaga
między techniką i wizją,

przesuwanie granic anatomii,
dzięki czemu można poznać samego siebie.

To dlatego twórczość Michaela
Reedy'ego tak mocno na mnie działa.

Jego poważne rysunki często
okraszone są szczyptą humoru.

Na przykład spójrzcie na jej twarz.

Zwróćcie uwagę na te czerwone plamy.

Michael ukazuje brak pewności siebie,
wywołany stanem skóry,

jako kreskówkowe potworki

irytujące i nieokiełznane, widoczne w tle.

U lustrzanej postaci

artysta przedstawia pełną anatomię

i pokrywa ją brokatem

przypominającym cukierki.

Michael odrzuca w ten sposób
współczesne postrzeganie anatomii

jako dziedziny ściśle związanej
z chorobą i śmiercią.

Kolejny koncept może nie mieć sensu,

ale anatomia nie ogranicza się
w końcu tylko do ludzi.

Czy w dzieciństwie

chcieliście, by wasze zabawki ożyły?

Jason Freeny urzeczywistnia te sny,

przeprowadzając na zabawkach sekcje zwłok.

(Śmiech)

Można pomyśleć, że będzie to
makabryczne w przypadku

niewinnych, dziecięcych postaci,

ale Jason mówi o tych autopsjach:

"Jedyna reakcja,
jakiej nigdy nie widziałem

u dziecka na moją twórczość, to strach".

To zawsze jest ciekawość,

zdumienie

i chęć poznania.

Strach przed anatomią i wnętrznościami
to wyuczona reakcja.

Taka analiza dotyka także obiektów
związanych z życiem społecznym i polityką.

W książce Noaha Scalina "Anatomia wojny"

widzimy broń, w której przekroju
widać ludzkie organy.

Jeśli spojrzycie bliżej,

zauważycie brak mózgu.

Jeśli przyjrzycie się bliżej, zauważycie,

że Noah celowo umieścił odbyt

tam, skąd wylatuje pocisk.

A teraz artysta, którego
poczynania śledzę od wielu lat,

obserwując, jak rozpala widzów anatomią.

Danny Quirk to młody artysta,

który maluje bohaterów,
przeprowadzających na sobie autopsję

Nagina zasady ilustracji medycznej,

dodając niepokojące światło i cień.

Tworzy to iluzję trójwymiaru,

który idealnie sprawdza się
w malowaniu bezpośrednio na skórze.

Danny stwarza wrażenie, jakby skóra
człowieka naprawdę została usunięta.

Efekt ten,

wyglądający jak tatuaż,

łatwo przekształcić w ilustrację medyczną.

Obecnie Danny podróżuje po świecie,

ucząc anatomii
za pomocą swoich ilustracji.

Dlatego trudno uwierzyć,

że nie przyjęto go
jako ilustratora medycznego.

Ale radzi sobie dobrze.

Są artyści,

którzy wyjmują anatomię zarówno
ze świata medycyny, jak i sztuki

i umieszczają ją wprost na ulicy.

Artysta SHOK-1 z Londynu tworzy
ogromne rentgeny ikon pop kultury.

Jego prace pokazują, że kultura
może mieć własną anatomię.

I na odwrót: że kultura może
stać się częścią czyjejś anatomii.

Jego prace budzą podziw,

ponieważ ręczne malowanie rentgenów,
nie mówiąc już o malowaniu sprayem,

jest szczególnie trudne.

Jednak ten artysta uliczny

ma dyplom z chemii stosowanej.

Nychos, artysta uliczny z Austrii,

wznosi na wyższy poziom
termin "obraz rozstrzelony",

malując ludzkie i zwierzęce autopsje
na murach całego świata.

Zainspirowany przez komiksy i heavy metal

Nychos wprowadza młodzieńczą

i kuszącą energię do anatomii,

którą po prostu uwielbiam.

Artyści uliczni wierzą,
że sztuka należy do ludzi.

Anatomia uliczna jest tak ujmująca,

ponieważ wykracza daleko
poza świat medyczny.

Zmusza do spojrzenia na to

i skonfrontowania z własnym
wyobrażeniem o anatomii.

Nieważne, czy uznacie to za piękne,

obrzydliwe,

makabryczne

czy, jak ja - porywające.

Fakt, że wywołuje takie reakcje,

wynika z naszego osobistego,

często zmieniającego się do niej stosunku.

Wszyscy z wymienionych
przeze mnie artystów

w swoich pracach
zawarli ilustracje medyczne.

Dla nich

anatomia to nie tylko coś,
co trzeba zapamiętać.

To podstawa do zrozumienia ludzkiego ciała

w sposób znaczący.

Ukazanie ciała w sposób,
z którym możemy się utożsamiać.

Czy to przez kreskówki,

malowanie ciała

czy też sztukę uliczną.

Sztuka anatomii ma tą siłę,

że wykracza daleko poza strony
medycznych podręczników,

pobudza w ludziach emocje

i ożywia entuzjazm świata medycznego,

Ostatecznie,

łącząc duszę

i ciało

przez sztukę.

Dziękuję.

(Brawa)