ای. اُ. ویلسون: پیشنهاداتی به دانشمندان جوان

«جهان به شدت به شما نیاز دارد» زیست‌شناس مشهور ای.اُ. ویلسون نامه‌اش به دانشمندان جوان را اینگونه آغاز می‌کند. در طی بررسی کتاب در حال چاپش، او پیشنهاداتی می‌دهد که در طی یک عمر تجربه به دست آمده است -- به ما یاداوری می‌کند که شگفتی و خلاقیت مرکز زندگی علمی هستند. (ضبط شده در TEDMED)

کاری که میخوام بکنم اینه که چندتا نکته بگم،

و این از کتابیآست که دارم آماده میکنم به نام

«نامههایی به دانشمندان جوان»

فکر کردم که خوبه که این رو ارائه کنم،

بر این اساس که من تجربه زیادی در

آموزش و مشاوره دانشمندانی در دامنه وسیعی از زمینههای تحقیقی داشتهام.

و ممکنه که شما علاقه داشته باشید که بعضی از اصولی که

من در تدریس و مشاوره بهشون رسیدم را بشنوید.

خوب بگذاریم شروع کنم با تشویق کردن شما،

به خصوص شما در بخش جوانترها،

در این راهی که انتخاب کردهاید،

که تا جایی که میتوانید پیش بروید.

جهان بد جوری به شما احتیاج داره.

انسانها هماکنون کاملا در عصر فناوری-علم هستند.

هیچ راه برگشتی نخواهد بود.

با اینکه تغییراتی در رشتههای مختلف هست -- مثلا نجوم

ژنتیک مولکولی، ایمنیشناسی، میکروبیولوژی، سلامت عمومی --

نسبت به زمینههای جدید در رابطه با بدن انسان ِ اجتماعی

تا سلامت عمومی، علوم محیط زیست.

دانش در علوم پزشکی و بطور کلی علم

هر ۱۵ تا ۲۰ سال دو برابر میشود.

فناوری هم با سرعت مشابهی رشد میکند.

بین آنها، این دو قبل از این،

همونطور که خیلی از شمایی که اینجا نشستهاید میدانید،

در همه ابعاد زندگی انسان نفوذ کردهاند.

سرعت انتقلاب فناوری-علم اینقدر سریع است

و پیچیدگیها و چرخشهایش اینقدر تکاندهنده است که

هیچکس نمیتواند نتایجش را تا دهسال بعد پیشبینی کند.

مسلما زمانی خواهد آمد که

رشد خارقالعاده اکتشافات و دانش،

که در واقع از سالهای ۱۶۰۰ شروع شد،

باید به ماکزیممش برسد و ثابت شود،

ولی آن برای شما اهمیتی ندارد.

انتقلاب حداقل برای چندین دهه دیگر ادامه خواهد یافت.

انتقلاب حداقل برای چندین دهه دیگر ادامه خواهد یافت.

آن شرایط انسان را به شدت نسبت به امروزه تغییر خواهد داد.

آن شرایط انسان را به شدت نسبت به امروزه تغییر خواهد داد.

زمینههای سنتی علم رشد خواهند کرد

و در این رشد، ناچار به یکدیگر خواهند رسید و رشته جدیدی را خواهند ساخت.

زمانی، تمامی علم

روندی پیوسته از توصیفاتِ (توضیحاتی از شبکههای) اصول و قوانین خواهد شد.

به این دلیل است که شما نه تنها نیاز دارید در یک تخصص آموزش ببینید،

بلکه شمهای از رشتههای دیگر،

مرتبط یا حتی دور از انتخاب اولیهتان، داشته باشید.

چشماتون را باز کنید و سرتون را به اطراف بچرخانید.

جستجوی دانش در ژنهای ماست.

توسط پیشینیان دور ما که در سراسر جهان پخش شدند، آنجا گذاشته شده،

توسط پیشینیان دور ما که در سراسر جهان پخش شدند، آنجا گذاشته شده،

و هرگز از بین نخواهد رفت.

فهمیدن و استفاده عاقلانه از آن،

به عنوان بخشی از تمدن که هنوز باید تکامل یابد

نیاز به جمعیت خیلی بزرگتری از آدمهایی مثل شما که به طور علمی آموزش دیدهاند دارد.

در آموزش، پزشکی، قانون، دیپلماسی،

حکومت، تجارت و رسانههایی که امروزه موجودند.

رهبران سیاسی ما حداقل درجه مناسبی در علم،

و ادبیات نیاز دارند، که امروزه به شدت کمبود هست --

لطفا تشویق نکنید.

برای همه بهتر خواهد بود

اگر آنها قبل از ورود به قدرت آماده بشوند به جای اینکه در طول کار یاد بگیرند.

بنابراین شما کار خوبی میکنید که از کنار فعالیت میکنید

مهم نیست چقدر در آزمایشگاه پیش رفتید

ممکنه شما بروید، ودر طول مدت شغلتان معلم بشوید.

ممکنه شما بروید، ودر طول مدت شغلتان معلم بشوید.

خوب از الان من سریع ادامه میدهم،

و قبل از هر چیزی، درباره موضوعی که هم ارزش حیاتی و

هم مانع احتمالی در راستای شغل علمی است.

اگر شما کمی در مهارتهای ریاضی کم دارید،

نگران نباشید.

خیلی از دانشمندان بسیار موفق در کار

امروزه سواد نصفه نیمهای در ریاضی دارند.

استعارهای در اینجا قابل استفاده است:

آنجاییکه ریاضیدانهای نابغه و آمارشناسان

و تئوریزیسینها اغلب طراحان گسترش قلمرو علم هستند،

بخش باقیمانده از تعداد زیادی از دانشمندان علوم پایه کاربردی،

شامل بخش عمدهای از آنهایی که میتوان گفت جزو اولین درجهها هستند،

کسانی هساند که راهها را ثبت میکنند، آنها مرزها را طی میکنند،

آنها راهها را ایجاد میکنند،

و آنها ساختمانها را در طول راه میسازند.

بعضی ممکنه من را بیپروا به حساب بیاورند،

ولی این عادت من است که ترس از ریاضیات را به کناری بگذارم

وقتی که با دانشمندان منتخب صحبت میکنم.

در طول ۴۱ سال تدریس زیستشناسی در هاروارد،

من متاسفانه مشاهده کردم که دانشجویان مستعد از امکان

کار آکادمیک رو برگرداندند و

حتی از اخذ درسهای غیرضروری در علم

به این خاطر که آنها از شکست میترسیدند.

این ترس از ریاضیات، علم و پزشکی را از

استعدادهای غیرقابل شمارشی که شدیدا مورد نیاز است محروم کردهاست.

این هم راه اینکه چطور ترستون را آروم کنید، اگر ترسی دارید:

بفهمید که ریاضیات یک زبان است که

مانند همه زبانهای شفاهی دیگر،

یا مثل یک زبان شفاهی به طور کلی، گرامر و

سیستم منطقی خودش را دارد.

و آدمی با کمیت هوشی متوسط

که خواندن و نوشتن ریاضیات را در مرحله ابتدایی یاد میگیرد

همانند زبان شفاهی، مشکلی کمی در

دریافت بسیاری از اصول اولیه دارند

اگر بخواهند که زبان ریاضی بسیاری از رشتههای علمی را بفهمند.

هر چقدر که شما بیشتر صبر کنید که حداقل نیمه حرفهای شوید

حرفهای شدن در زبان ریاضیات سختتر خواهد شد، دوباره مثل هر

زبان شفاهی دیگر، ولی میشود در هر سنی این کار را انجام داد.

من به عنوان یک خبره دارم صحبت میکنم،

چون مورد من یک مورد خیلی نادره.

من تا اولین سال در دانشگاه آلاباما درس جبر برنداشتم.

من تا اولین سال در دانشگاه آلاباما درس جبر برنداشتم.

آنها قبل از اون، آن را درس نمیدادند.

نهایتا در سن ۳۲ سالگی وقتی که پروفسور هاروارد بودم حساب دیفرانسیل را پاس کردم.

جایی که من به طور ناراحتی در کلاس همراه با دانشجویان کارشناسی

که کمی بیشتر از نصف من سن داشتند نشستم.

بعضی از آنها دانشجویان درسی بودند

که من درباره زیستشناسی تکاملی ارائه میکردم.

من غرورم را غورت دادم و حسابدیفرانسیل را یاد گرفتم.

من فهمیدم که در علم و تمامی کاربردهایش،

چیزی که خیلی مهم است تواناییهای تکنیکی نیست،

بلکه تصورات درباره همه کاربردهایش است.

توانایی شکلدهی مفاهین از تصاویر پدیدهها و روشهایی که

با بصیرت عکسبرداری شدهاند.

من فهمیدم که پیشرفتها در علم خیلی به ندرت به سمت بالا رخ میدهند

از توانایی در ایستادن جلوی تخته سیاه و

و جادو کردن عکسها از قضایای و معادلات ریاضی.

و جادو کردن عکسها از قضایای و معادلات ریاضی.

آنها در عوض محصول گسترش رو به پایین تخلیاتاند که منجر به سختکوشی میشوند،

که در طی آن دلایل ریاضی ممکن هست مرتبط باشند یا نباشند.

ایدهها وقتی شکل میگیرند که بخشی از جهان واقعی یا مجازی

به خاطر خودش مطالعه شود.

مهمترین چیز، دانش کاملا عمیق و طبقهبندی شده

از همه اجزا و روشهای مرتبطی است که ممکن است در

دامنهای که شما قصد ورود به آن را دارید، نقش داشته باشند.

وقتی که چیز جدیدی کشف میشود،

منطقیاست که گامهای بعدی اینست که

روشهای ریاضی و آماری برای جلو بردن آنالیز آن پیدا کنیم.

اگر این قدم برای شخص یا تیمی که کشف را انجام داده خیلی سخت است،

اگر این قدم برای شخص یا تیمی که کشف را انجام داده خیلی سخت است،

یک ریاضیدان را میتوان به عنوان همکار به گروه اضافه کرد.

یک ریاضیدان را میتوان به عنوان همکار به گروه اضافه کرد.

اصل زیر را در نظر بگیرید،

که من کاملا فروتنانه اسمش را اصل اول ویلسون میگذارم:

خیلی سادهتر است برای دانشمندان

شامل محققان پزشکی، که نیاز به همکاری

در ریاضیات و آمار داشته باشند

تا اینکه ریاضیدانان یا آمارشناسانی که

دانشمندی را پیدا کنند که بتواند از فرمولهایشان استفادهای ببرد.

این در اینکه که چه مسیری را در علم انتخاب میکنید اهمیت پیدا میکنه

که موضوعی را در حد تواناییهای خودتان و اینکه عمیقا به آن علاقه دارید را پیدا کنید

و روی آن تمرکز کنید.

سپس قانون دوم ویلسون را به خاطر بسپارید:

به ازای هر دانشمند، چه محقق، تکنیسین،

معلم، مدیر یا تاجر،

که در مرحله از توانایی ریاضی کار میکند،

تخصصی در علم یا پزشکی وجود دارد که

آن سطح برای دستیابی به موفقیت کافی است.

خوب الان به خلاصه میخواهم

چندتا از اصولی که برای سازماندهی تحصیلات و شغلتان مفید خواهد بود، بگم.

چندتا از اصولی که برای سازماندهی تحصیلات و شغلتان مفید خواهد بود، بگم.

یا اینکه اگر شما تدریس میکنید، چطور شما ممکنه

تدریس و مشاوره محققان جوان از طرف خودتان را بهبود بدهید.

در انتخاب موضوعی که تحقیق اصولی درباره آن میکنید،

یا تخصص جهانی درباره آن کسب کنید،

در تخصصی شرکت کنید که حداقل شرکتکنندهها را داشته باشد.

موقعیت را با تعداد کم دانشجویان و محققان دمدست بسنجید.

موقعیت را با تعداد کم دانشجویان و محققان دمدست بسنجید.

این بدین معنی نیست که نیاز اولیه کلاسهای آموزشی را بیاهمیت کنیم

یا اعتبار کارآموزی کردن در

تحقیقات در حال اجرا تا کارهای با کیفیت بالا بیاهمیت باشد.

ولی مهم است که استاد راهنماهایی قدیمیتر درون این برنامههای موفق پیدا کنید،

و همکاران و دوستانی هم سن و سال خودتان برای پشتیبانی دوطرفه بیابید.

و همکاران و دوستانی هم سن و سال خودتان برای پشتیبانی دوطرفه بیابید.

ولی در بین همه اینها، به دنبال راهی برای خروج بگردید،

رشته و موضوعی را پیدا کنید که هنوز مشهور نیست.

شما این رو در سخنرانیهای قبل از من دیدید.

این سریعترین راهی است که ممکن است پیشرفتها حاصل شوند،

با در نظر گرفتن تعداد کشفِ هر محقق در هر سال.

ممکنه این قانون نظامی را

برای جمع کردن ارتش شنیده باشید:

به سمت صدای تفنگها رژه بروید.

در علم دقیقا خلاف آن برقرار است: خلاف جهت صدای تفنگها گام بردارید.

خوب اصل سوم ویلسون:

خلاف جهت صدای تفنگها گام بردارید.

از راه دور مشاهده کنید،

ولی وارد جنگ نشوید.

جنگ خودتان را بسازید.

وقتی که یک تخصص را انتخاب کردید،

و کاری که شما میتوانید بهش علاقه داشتهباشید، و یک موقعیت ثابت داشتید،

اگر شما به اندازه کافی درباره آن مطالعه کرده باشید تا خبره شوید،

پتانسیل موفقیت شما خیلی بهتر خواهد بود.

هزاران موضوع نامحدود تخصصی وجود دارد

که از فیزیک و شیمی شکل میگیرد تا زیستشناسی و پزشکی.

که از فیزیک و شیمی شکل میگیرد تا زیستشناسی و پزشکی.

و درون آنها تا علوم اجتماعی،

جاییکه در زمان کوتاهی میتوان مقام خبرگی بدست آورد.

جاییکه در زمان کوتاهی میتوان مقام خبرگی بدست آورد.

وقتی که تعداد خیلی کمی روی موضوعی کار میکنند،

شما میتوانید با پشتکار و سختکوشی در سطح جهانی سرشناس شوید.

شما میتوانید با پشتکار و سختکوشی در سطح جهانی سرشناس شوید.

جهان به این مهارتها نیاز دارد،

و به اون دسته از آدمهایی که علاقهدارند که آن را بدست آورند، پاداش میدهد.

و به اون دسته از آدمهایی که علاقهدارند که آن را بدست آورند، پاداش میدهد.

اطلاعات موجود و آنچه که شما خودتان کشف میکنید

ممکن است که در ابتدا ناقص به نظر برسد و سخت باشد که

با سایر بخشهای دانش ارتباط دهید.

خوب، اگه موضوع این است،

خوبه. چرا سخت بجای آسان؟

جواب حقشه که اسمش قانون چهارم باشه.

در تلاش برای کشفهای علمی

هر مشکلی یک موقعیت هست،

و هر چه مشکل سختتر باشد،

اهمیت راه حلش بیشتر خواهد بود.

خوب با این من میرسم به طبقهبندی اولیه در

روشهایی که اکتشافات علمی شکل میگیرند.

محققان، ریاضیدانان محض در میان آنها،

یکی از این دو راه را دنبال میکنند:

اول در طی اکتشافات اولیه،

یک مشکل شناسایی شده و

به دنبال راهحل اون خواهند گشت.

مشکل ممکنه نسبتا کوچک باشه؛

مثلا، دقیقا از کجای کشتی ویروس شروع به گسترش کرده؟

یا بزرگتر، نقش ماده تاریک در انبساط جهان چیست؟

همانطور که دنبال راهحل میگردیم، معمولا پدیدههای دیگری کشف میشوند

و سوالهای دیگری ایجاد میشوند.

این استراتژی اول از دوتا، شبیه شکارچی است،

جنگل را برای پیدا کردن یک شکار مشخص جستجو میکنه

و شکارهای دیگهای را هم در طول مسیر پیدا میکنه.

دومین استراتژی تحقیق

اینه که یک موضوع را به طور گسترده مطالعه کنید

و در جستجوی پدیدههای ناشناخته یا الگویی از پدیدههای شناختهشده باشید

مثل یک شکارچی در چیزی که ما اسمش رو میگذاریم «خلسه طبیعت شناس»

محققان فکر برای هر چیز جالبی آمادهاند،

هر شکاری ارزش گرفتن دارد.

جستجو برای پیدا کردن راهحل برای سوال نیست،

ولی برای خود مشکلاتی است که ارزش حلکردن داشته باشند.

هر دو استراتژی تحقیق،

تحقیق اصیل، را میشود طبق آنچه که میاد بیان کرد،

در آخرین اصل میخواهم این رو به شما بدهم:

برای هر مشکل در هر بخشی از علم،

یک گونه، نهاد یا پدیده ایدهآل برای حل آن وجود دارد.

یک گونه، نهاد یا پدیده ایدهآل برای حل آن وجود دارد.

و بالعکس، برای هر گونه یا نهاد

و یا پدیدهای، یک سوال مهم وجود دارد

که برای جواب آن، آن اجزای خاص تحقیق به طور ایدهآلی مناسبند.

پیدا کنید که آنها چی هستند.

شما راهتان را برای کشف، برای آموزش، برای تدریس پیدا خواهید کرد.

شما راهتان را برای کشف، برای آموزش، برای تدریس پیدا خواهید کرد.

دهههای پیش رو پیشرفتهای شگرفی را خواهد دید

در پیشگیری از بیماریها، سلامتی و کیفیت زندگی.

همه انسانیت بسته به دانش و تجربه در پزشکی و

و تسلط شما بر علمی که پشت آن است بستگی دارد.

شما راهی را برگزیدید که قدم به قدم میآید

که در پایان به شما رضایتمندی درباره یک زندگی با ارزش را میدهد.

و من از شما برای اینکه من رو به اینجا دعوت کردید متشکرم.

(تشویق)

اوه، متشکرم.

خیلی از شما متشکرم.

من به شما احترام میگذارم.