กฎที่มากเกินไปในที่ทำงานทำให้เราทำงานไม่เสร็จได้อย่างไร
-
0:01 - 0:07พอล ครูกแมน (Paul Krugman) เจ้าของรางวัล
โนเบลสาขาเศรษฐศาสตร์ เคยเขียนไว้ว่า -
0:07 - 0:10"ผลิตภาพ (productivity) ไม่ใช่ทุกอย่าง
-
0:10 - 0:15แต่ในระยะยาว มันแทบจะเป็นทุกอย่าง"
-
0:16 - 0:18ฉะนั้น เรื่องนี้จึงสำคัญจริงจัง
-
0:18 - 0:23มีอยู่ไม่กี่อย่างบนโลกนี้
ที่ "เป็นแทบทุกอย่าง" -
0:24 - 0:31ผลิตภาพเป็นตัวขับดันหลัก
ของความเจริญมั่งคั่งของสังคม -
0:32 - 0:33ซึ่งตอนนี้เรามีปัญหา
-
0:34 - 0:37ในสังคมเศรษฐกิจยุโรปที่ใหญ่ที่สุด
-
0:37 - 0:40ผลิตภาพเคยเติบโตห้าเปอร์เซ็นต์ต่อปี
-
0:40 - 0:43ในยุค 50, 60 และต้น 70
-
0:43 - 0:47ตั้งแต่ปี 1973 ถึง 1983
สามเปอร์เซ็นต์ต่อปี -
0:47 - 0:50ตั้งแต่ปี 1983 ถึง 1995
สองเปอร์เซ็นต์ต่อปี -
0:50 - 0:55ตั้งแต่ ค.ศ. 1995
น้อยกว่าหนึ่งเปอร์เซ็นต์ต่อปี -
0:55 - 0:57แนวโน้มเป็นแบบเดียวกันในญี่ปุ่น
-
0:58 - 1:01เป็นแบบเดียวกันในอเมริกา
-
1:01 - 1:06แม้ว่าจะปรับตัวขึ้นมาชั่วคราวครั้งหนึ่ง
เมื่อ 15 ปีก่อน -
1:06 - 1:10และแม้ว่าจะมีนวัตกรรมทางเทคโนโลยี
ทุกอย่างรอบตัวเรา -
1:10 - 1:12ทั้งอินเทอร์เน็ต ข้อมูล
-
1:12 - 1:16ข้อมูลใหม่ และเทคโนโลยีการสื่อสารใหม่ๆ
-
1:16 - 1:21เมื่อผลิตภาพเติบโตสามเปอร์เซ็นต์ต่อปี
-
1:21 - 1:24มาตรฐานการครองชีพ
ก็เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าทุกรุ่น -
1:25 - 1:30คนแต่ละรุ่นจะร่ำรวย
มากเป็นสองเท่าของรุ่นพ่อแม่ -
1:31 - 1:34เมื่อผลิตภาพเติบโตหนึ่งเปอร์เซ็นต์ต่อปี
-
1:34 - 1:38ก็ต้องใช้ถึงสามรุ่น
จึงจะเพิ่มมาตรฐานการครองชีพได้สองเท่า -
1:38 - 1:43และในกระบวนการนี้
หลายคนจะร่ำรวยน้อยกว่าพ่อแม่ -
1:44 - 1:46พวกเขามีทุกอย่างน้อยกว่า
-
1:46 - 1:50บ้านเล็กกว่า
บางทีไม่มีหลังคาคุ้มหัวด้วยซ้ำ -
1:51 - 1:57เข้าถึงการศึกษา วิตามิน ยาปฏิชีวนะ วัคซีน
-
1:57 - 1:58และทุกๆ อย่าง ได้น้อยกว่า
-
2:00 - 2:05คิดถึงปัญหาทุกอย่าง
ที่เรากำลังเผชิญตอนนี้สิครับ -
2:06 - 2:08ทั้งหมดเลย
-
2:09 - 2:13เป็นไปได้ว่ามันมีรากฐานมาจาก
วิกฤติผลิตภาพ -
2:15 - 2:17ทำไมถึงเป็นวิกฤตินี้
-
2:18 - 2:24เพราะว่าหลักความเชื่อพื้นฐาน
เกี่ยวกับประสิทธิภาพ -
2:24 - 2:29ความมีประสิทธิภาพในองค์กร
ในการบริหาร -
2:29 - 2:33ได้กลับกลายเป็นตัวบั่นทอนผลิตภาพ
จากความพยายามของมนุษย์ -
2:34 - 2:38ทุกๆ ที่ในงานบริการสาธารณะ
ในบริษัท ในวิถีการทำงานของเรา -
2:38 - 2:42วิธีที่เราสร้างสรรค์ ลงทุน
และการพยายามเรียนรู้ที่จะทำงานให้ดีขึ้น -
2:43 - 2:47ลองดูเสาหลักสามด้านของประสิทธิภาพ
-
2:49 - 2:55คือ ความชัดเจน การวัด และความรับผิดชอบ
-
2:56 - 2:58มันทำให้ความพยายามของมนุษย์
ไม่เป็นไปตามแผน -
3:00 - 3:04นี่คือสองมุมมอง ที่จะพิสูจน์มัน
-
3:04 - 3:06หนึ่ง ประเด็นที่ผมชอบเลย
-
3:06 - 3:12คือคณิตศาสตร์ที่ถูกต้อง อลังการ งดงาม
-
3:13 - 3:16แต่คณิตศาสตร์ที่สมบูรณ์
ใช้เวลานานสักหน่อย -
3:16 - 3:18ก็เลยมีอีกอันหนึ่ง
-
3:18 - 3:20มันเหมือนกับการแข่งวิ่งผลัด
-
3:21 - 3:22นี่คือสิ่งที่เราจะคุยกันวันนี้
-
3:22 - 3:29มันดูมีชีวิตชีวากว่า เห็นภาพมากกว่า
และเร็วกว่าด้วย ก็มันคือการวิ่งแข่งนี่นะ -
3:30 - 3:31หวังว่า มันจะเร็วกว่า
-
3:31 - 3:32(เสียงหัวเราะ)
-
3:32 - 3:37ในการแข่งชิงแชมป์โลกรอบสุดท้ายทีมหญิง
-
3:37 - 3:39แปดทีมในการแข่งรอบสุดท้าย
-
3:39 - 3:42ทีมที่วิ่งเร็วที่สุดคือสหรัฐอเมริกา
-
3:43 - 3:46ซึ่งมีผู้หญิงที่วิ่งเร็วที่สุดในโลก
อยู่ในทีม -
3:46 - 3:49เป็นทีมตัวเก็งที่จะชนะ
-
3:49 - 3:53น่าสังเกตว่า ถ้าคุณเปรียบเทียบทีมนี้
กับทีมทั่วๆ ไป -
3:53 - 3:55เช่นทีมฝรั่งเศส
-
3:55 - 3:56(เสียงหัวเราะ)
-
3:56 - 4:01จากผลการแข่งขัน 100 เมตร
ครั้งที่ดีที่สุดของพวกเธอ -
4:01 - 4:07ถ้าคุณรวมเวลาของนักวิ่งหญิงแต่ละคน
ในทีมสหรัฐเข้าด้วยกัน -
4:07 - 4:14พวกเธอจะไปถึงเส้นชัย
ก่อนทีมฝรั่งเศส 3.2 เมตร -
4:14 - 4:17และปีนี้ ทีมสหรัฐก็ดูดีทีเดียว
-
4:18 - 4:20ตามผลงานที่ดีที่สุดของพวกเธอปีนี้
-
4:20 - 4:25พวกเธอจะถึงเส้นชัยก่อนทีมฝรั่งเศส 6.4 เมตร
-
4:25 - 4:27ตามข้อมูล
-
4:27 - 4:29เดี๋ยวผมจะให้ดูการแข่งขัน
-
4:29 - 4:31ในบางจุดคุณจะเห็น
ใกล้ช่วงสุดท้ายของการแข่งขัน -
4:31 - 4:38ว่า ทอร์รี่ เอ็ดเวอร์ด
นักวิ่งคนที่สี่ของสหรัฐ อยู่นำหน้า -
4:38 - 4:44ไม่น่าแปลกใจ -- ปีนี้
เธอได้เหรียญทองในการแข่งขัน 100 เมตร -
4:44 - 4:49อ้อ นอกจากนี้ คริสตี้ เกนส์
นักวิ่งคนที่สองของสหรัฐ -
4:49 - 4:52ยังเป็นผู้หญิงที่วิ่งเร็วที่สุดในโลกด้วย
-
4:52 - 4:57ฉะนั้น ผู้หญิงทั้งหมด 3.5 พันล้านคนบนโลก
-
4:58 - 5:01สองคนที่วิ่งเร็วที่สุดอยู่ไหน
ในทีมสหรัฐ -
5:01 - 5:04และนักวิ่งอีกสองคนในทีมสหรัฐ
ก็ไม่เลวเลยทีเดียวเหมือนกัน -
5:04 - 5:06(เสียงหัวเราะ)
-
5:06 - 5:11ฉะนั้น มันชัดเจน
ทีมสหรัฐชนะสงครามพรสวรรค์ -
5:12 - 5:16แต่เบื้องหลัง
ทีมโดยทั่วไปกำลังพยายามจะไล่ให้ทัน -
5:16 - 5:18ลองมาดูการแข่งขันกัน
-
5:18 - 5:23(วีดีโอ: โฆษกกีฬาฝรั่งเศสบรรยายการแข่ง)
-
6:07 - 6:09(วีดีโอ: การบรรยายจบ)
-
6:10 - 6:12อีฟ: มันเกิดอะไรขึ้นครับ
-
6:12 - 6:16ทีมที่วิ่งเร็วที่สุดไม่ได้ชนะ
ทีมที่ช้ากว่าชนะ -
6:17 - 6:19แล้วจะว่าไป ผมหวังว่าคุณจะชื่นชม
-
6:19 - 6:25การค้นคว้าศึกษาทางประวัติศาสตร์แบบเจาะลึก
ที่ผมทำมาเพื่อให้ฝรั่งเศสดูดี -
6:25 - 6:27(เสียงหัวเราะ)
-
6:29 - 6:34เอาล่ะ อย่าให้มันเกินจริงไปก็ได้ --
มันก็ไม่ถึงกับเป็นโบราณคดีหรอกครับ -
6:34 - 6:36(เสียงหัวเราะ)
-
6:36 - 6:37แต่ทำไมล่ะ
-
6:37 - 6:39เพราะว่าความร่วมมือครับ
-
6:39 - 6:41เมื่อคุณได้ยินประโยคนี้
-
6:41 - 6:45"ขอบคุณในความร่วมมือ ภาพรวมทั้งหมด
มีค่ามากกว่าผลรวมจากแต่ละส่วน" -
6:46 - 6:49นี่ไม่ใช่คำกลอน นี่ไม่ใช่ปรัชญา
-
6:49 - 6:51มันเป็นคณิตศาสตร์
-
6:51 - 6:54คนเหล่านั้นที่ถือไม้ผลัด วิ่งช้ากว่า
-
6:54 - 6:56แต่ไม้ผลัดของพวกเขาวิ่งเร็วกว่า
-
6:57 - 6:58นั่นคือความอัศจรรย์ของการร่วมมือ
-
6:59 - 7:04มันเพิ่มพูนพลัง และความฉลาด
ในความพยายามของมนุษย์ -
7:04 - 7:07มันคือสิ่งสำคัญของความพยายาม
-
7:07 - 7:13เราทำงานด้วยกันอย่างไร แต่ละความพยายาม
ช่วยเสริมความพยายามของคนอื่นๆ อย่างไร -
7:14 - 7:17ด้วยความร่วมมือ พวกเราสามารถ
ทำได้มากกว่า ด้วยต้นทุนที่น้อยกว่า -
7:18 - 7:23ทีนี้ มันเกิดอะไรขึ้นกับความร่วมมือ
เมื่อแกนหลัก -- -
7:23 - 7:26หรือแม้แต่สามแกนหลัก
-
7:26 - 7:32คือ ความชัดเจน การวัด และความรับผิดชอบ
-
7:32 - 7:33มันปรากฏขึ้น
-
7:35 - 7:36ความชัดเจน
-
7:36 - 7:41รายงานการบริหารเต็มไปด้วยคำติ
ว่าขาดความชัดเจน -
7:41 - 7:45การตรวจการปฏิบัติตามมาตรฐาน
การวินิจฉัยจากที่ปรึกษา -
7:46 - 7:51เราต้องการความชัดเจนมากกว่านี้
เราต้องการทำให้หน้าที่ และกระบวนการชัดเจน -
7:52 - 7:56มันราวกับว่านักวิ่งในทีมจะบอกว่า
-
7:56 - 8:02"เอาให้ชัดๆ นะ
ตกลงหน้าที่ฉันเริ่มและจบตรงไหน -
8:03 - 8:08ฉันควรจะวิ่ง 95 เมตร 96, หรือ 97 เมตร"
-
8:08 - 8:10มันสำคัญ ต้องทำให้ชัดเจน
-
8:11 - 8:14ถ้าคุณบอกว่า 97 เมตร
หลังจาก 97 เมตรแล้ว -
8:14 - 8:17คนก็จะทิ้งไม้ผลัด
ไม่ว่าจะใครมารับมันต่อไปหรือเปล่า -
8:19 - 8:20ความรับผิดชอบ
-
8:21 - 8:25เราพยายามตลอดที่จะมอบความรับผิดชอบ
-
8:25 - 8:26ให้กับใครสักคน
-
8:27 - 8:29ใครกันที่ควรรับผิดชอบกระบวนการนี้
-
8:29 - 8:32เราต้องการใครสักคน
ที่จะมารับผิดชอบกระบวนการนี้ -
8:33 - 8:37ฉะนั้นในการแข่งวิ่งผลัด
เมื่อการส่งต่อไม้มีความสำคัญ -
8:37 - 8:41เราก็ต้องการใครสักคนที่รับผิดชอบ
ในการส่งต่อไม้ผลัด -
8:42 - 8:44ฉะนั้น ระหว่างนักวิ่งแต่ละคน
-
8:44 - 8:49ตอนนี้เรามีนักกีฬาใหม่ที่ทุ่มเท
-
8:49 - 8:53มีหน้าที่ชัดเจนว่าต้องทุ่มเท
รับไม้ผลัดจากนักวิ่งอีกคน -
8:53 - 8:56และส่งมันไปยังนักวิ่งคนถัดไป
-
8:56 - 8:59และเราจะมีอย่างน้องสองคนที่ทำหน้าที่นั้น
-
9:00 - 9:07ครับ แล้วถ้าเรามีคนทำหน้าที่นี้
เราจะชนะการแข่งขันหรือเปล่า -
9:08 - 9:10ผมไม่รู้หรอกครับ แต่ที่แน่ๆ
-
9:10 - 9:13เราจะจุดเชื่อมประสานที่ชัดเจน
-
9:13 - 9:16มีขอบเขตความรับผิดชอบที่ชัดเจน
-
9:16 - 9:18เราจะรู้ว่าเราต้องโทษใคร
-
9:19 - 9:21แต่เราจะไม่มีทางชนะการแข่งขัน
-
9:21 - 9:26ถ้าคุณลองนึกดู
เรามักให้ความสำคัญ -
9:26 - 9:30กับการหาว่าเราจะโทษใคร
ในกรณีที่เราล้มเหลว -
9:30 - 9:34มากกว่าการสร้างสภาพการณ์
ที่เอื้อต่อความสำเร็จ -
9:35 - 9:39ความฉลาดของมนุษย์ทุกคน
ถูกนำมารวมกันในการออกแบบองค์กร -
9:39 - 9:42โครงสร้างเมือง, ระบบปฏิบัติการ
-
9:42 - 9:43อะไรคือเป้าหมายที่แท้จริง
-
9:44 - 9:47เพื่อให้มีใครสักคนต้องรับผิด
กรณีที่องค์กรล้มเหลว -
9:48 - 9:53เรากำลังสร้างองค์กร
ที่สามารถผิดพลาดได้ -
9:53 - 9:56แบบยินยอมพร้อมใจ
-
9:56 - 10:00โดยหาใครสักคนมารับผิดชอบ
เมื่อเราผิดพลาด -
10:00 - 10:04และเราก็ค่อนข้างเชี่ยวชาญเรื่องนั้นด้วย
เรื่องการล้มเหลวน่ะ -
10:05 - 10:06ต่อไป การวัด
-
10:07 - 10:08อะไรที่วัดได้ ก็จัดการได้
-
10:08 - 10:13ลองดูสิครับ การส่งต่อไม้ผลัด
คุณจะต้องทำในเวลาที่เหมาะสม -
10:13 - 10:15ใช้มือถูกข้าง และความเร็วถูกต้อง
-
10:15 - 10:18แต่จะทำอย่างนั้นได้
คุณต้องทุ่มเทพลังงานไปที่แขนของคุณ -
10:18 - 10:21พลังงานนี้ ต้องอยู่ที่แขนของคุณ
ไม่ใช่อยู่ที่ขาของคุณ -
10:21 - 10:24มันจะต้องแลกกับ
ความเร็วของคุณที่จะลดลง -
10:25 - 10:29คุณต้องตะโกนบอกนักวิ่งคนถัดไป
ล่วงหน้าเนิ่นๆ -
10:29 - 10:32เมื่อคุณจะส่งไม้ผลัด
เพื่อส่งสัญญาณว่าคุณมาใกล้ถึงแล้ว -
10:32 - 10:35เพื่อให้นักวิ่งคนถัดไป
สามารถเตรียมตัว และรอคอยจังหวะ -
10:35 - 10:38และคุณจะต้องตะโกนให้ดัง
-
10:38 - 10:42แต่เลือด พลังงาน
ที่จะอยู่ในคอหอยของคุณ -
10:42 - 10:44จะไม่ไปอยู่ที่ขา
-
10:44 - 10:47เพราะว่ามันจะมีนักวิ่งอยู่แปดคน
ที่ตะโกนพร้อมกัน -
10:47 - 10:50ฉะนั้น คุณจะต้องจดจำเสียง
ของเพื่อนร่วมทีมให้ได้ -
10:50 - 10:52คุณไม่อาจบอกว่า "นั่นเธอใช่ไหม"
-
10:53 - 10:54สายไปแล้วครับ
-
10:54 - 10:55(เสียงหัวเราะ)
-
10:55 - 11:00ทีนี้ ลองมาดูภาพช้าของการแข่งขันกัน
-
11:00 - 11:03สังเกตที่นักวิ่งคนที่สามนะครับ
-
11:03 - 11:07ดูว่าเธอแบ่งความพยายาม
-
11:07 - 11:10พลังงาน และความสนใจของเธอไปที่ไหน
-
11:11 - 11:14ไม่ได้อยู่ในขาของเธอทั้งหมด
ซึ่งนั่นอาจจะดีสำหรับความเร็วของเธอ -
11:14 - 11:18แต่พลังของเธอต้องส่งไปที่คอหอย
แขน ตา และสมองด้วย -
11:18 - 11:20แล้วมันมีผลกับขาใครล่ะ
-
11:20 - 11:22กับขาของนักวิ่งคนถัดไปไงครับ
-
11:23 - 11:26เมื่อนักวิ่งคนถัดไปวิ่งได้เร็วมาก
-
11:26 - 11:28มันเป็นเพราะเธอ
ใช้สุดยอดพลังความพยายาม -
11:28 - 11:31หรือเป็นเพราะวิธี
ที่นักวิ่งคนที่สามส่งต่อไม้ผลัด -
11:31 - 11:35มันไม่มีหน่วยวัดใดบนโลก
ที่จะให้คำตอบกับเราได้ -
11:36 - 11:41และถ้าเราให้รางวัลคนตาม
ผลการทำงานของพวกเขาที่วัดได้ -
11:41 - 11:44พวกเขาจะทุ่มพลังของพวกเขา
ความสนใจ และเลือดเนื้อ -
11:44 - 11:46ไปกับสิ่งที่เราสามารถวัดได้
นั่นคือขาของเขาเอง -
11:47 - 11:49และไม้ผลัดก็จะตก และก็ทีมจะช้าลง
-
11:50 - 11:52การประสานงานไม่ใช่การใช้สุดยอดพลัง
-
11:52 - 11:54มันคือการแบ่งถ่ายความพยายามของคุณ
-
11:55 - 11:57มันคือการรับความเสี่ยง
-
11:57 - 12:01เพราะว่าคุณเสียสละ
การปกป้องตนเองขั้นสูงสุด -
12:01 - 12:07ที่ได้มาจากการวัดผลงานส่วนบุคคล
ที่วัดได้เชิงประจักษ์ -
12:09 - 12:12การประสานงานคือสร้างความแตกต่าง
ที่โดนเด่นขึ้นให้ผลงานของคนอื่น -
12:12 - 12:14คนที่เราถูกเอาไปเปรียบเทียบด้วย
-
12:15 - 12:17เราต้องโง่นะ เราถึงจะร่วมมือ
-
12:18 - 12:20แต่คนเราก็ไม่โง่
พวกเขาจึงไม่ให้ความร่วมมือ -
12:21 - 12:26ครับ ความชัดเจน ความรับผิดชอบ
การวัด มันโอเค -
12:26 - 12:28เมื่อโลกของเรามันเรียบง่ายกว่านี้
-
12:29 - 12:32แต่ธุรกิจพัฒนาจนมีความซับซ้อนกว่าเดิมมาก
-
12:32 - 12:33ผมและทีมของผม
-
12:33 - 12:37วัดวิวัฒนาการของความซับซ้อนทางธุรกิจ
-
12:37 - 12:43ปัจจุบันการดึงดูดและรักษาลูกค้าไว้
เป็นสิ่งที่จำเป็นมาก -
12:43 - 12:46ในการสร้างความได้เปรียบ
ในการแข่งขันระดับโลก -
12:46 - 12:48ที่จะสร้างคุณค่า
-
12:49 - 12:51และยิ่งธุรกิจซับซ้อนมากขึ้น
-
12:51 - 12:57เรายิ่งอ้างถึงความชัดเจน
ความรับผิดชอบ การวัด -
12:57 - 13:00ในการเพิ่มโครงสร้าง
กระบวนการ ระบบให้มากขึ้น -
13:01 - 13:06การขับเคลื่อนเพื่อสร้างความชัดเจน
และความรับผิดชอบ -
13:06 - 13:11ได้เพิ่มตัวบั่นทอนผลิตภาพในรูป
จุดเชื่อมต่อ สำนักงานกลาง -
13:11 - 13:16ผู้ประสานงาน ที่ไม่เพียงแต่
ขับเคลื่อนคนและแหล่งทรัพยากร -
13:16 - 13:19แต่ยังเพิ่มอุปสรรคในการทำงานด้วย
-
13:19 - 13:24และยิ่งองค์กรซับซ้อนเท่าไร
-
13:24 - 13:28มันก็ยิ่งยากต่อการเข้าใจว่า
จริงๆ มันกำลังเกิดอะไรขึ้น -
13:28 - 13:33ฉะนั้น เราต้องการบทสรุป
ตัวแทน รายงาน -
13:33 - 13:36ตัวชี้วัดผลงาน ระบบการวัด
-
13:36 - 13:41ฉะนั้น คนจึงทุ่มพลังไปกับสิ่งที่วัดได้
-
13:41 - 13:43แทนที่จะให้ความร่วมมือกัน
-
13:43 - 13:46และเมื่อผลงานเสื่อมถอย
-
13:46 - 13:49เราก็เพิ่มโครงสร้าง กระบวนการ
และระบบให้มากขึ้น -
13:49 - 13:52ผู้คนใช้เวลาไปกับการประชุม
-
13:52 - 13:56เขียนรายงานที่พวกเขาต้องทำแล้วทำอีก
-
13:56 - 14:00ตามการวิเคราะห์ของเรา
ทีมงานต่างๆ ในองค์กร -
14:00 - 14:06ใช้เวลาราว 40 และ 80 เปอร์เซ็นต์
เสียไปกับการทำอะไรที่ไม่ได้ประโยชน์ -
14:06 - 14:10แต่ทำงานหนักขึ้นและหนักขึ้น
นานขึ้นและนานขึ้น -
14:10 - 14:13กับกิจกรรมที่มีมูลค่าเพิ่มน้อยลงและน้อยลง
-
14:14 - 14:17นี่คือสิ่งที่ฆ่าผลิตภาพ
-
14:17 - 14:19ที่ทำให้คนเป็นทุกข์ในที่ทำงาน
-
14:19 - 14:24องค์กรของเรา
ใช้สติปัญญาของมนุษย์ไปอย่างสูญเปล่า -
14:24 - 14:27พวกเขาหันมาเป็นศัตรูกับความพยายามของคน
-
14:29 - 14:32เมื่อคนไม่ให้ความร่วมมือ
-
14:32 - 14:36อย่าโทษที่กรอบความคิด
รูปแบบวิธีคิด และบุคลิกของพวกเขา -
14:36 - 14:38ขอให้มองที่สถานการณ์การทำงาน
-
14:39 - 14:43ว่าการให้ความร่วมมือ
เป็นประโยชน์กับตัวเขาจริงหรือไม่ -
14:43 - 14:47ถ้าเมื่อเขาร่วมมือแล้ว
มันทำให้ผลงานส่วนบุคคลของเขาแย่ลง -
14:48 - 14:50ทำไมพวกเขาต้องร่วมมือด้วยล่ะ
-
14:50 - 14:54เมื่อเราโทษที่บุคลิกภาพของคน
-
14:54 - 15:00แทนที่จะโทษความชัดเจน
ความร่วมมือ และการวัด -
15:00 - 15:03เราก็ยิ่งเพิ่มความอยุติธรรม
ให้กับความไม่มีประสิทธิผลเข้าไปอีก -
15:06 - 15:08เราต้องการสร้างองค์กร
-
15:08 - 15:12ที่การให้ความร่วมมือจะกลายเป็น
สิ่งที่มีประโยชน์ต่อคนแต่ละคน -
15:13 - 15:18จงนำจุดเชื่อมต่อ
หรือหน่วยประสานงานกลางออกไป -
15:18 - 15:21โครงสร้างความร่วมมือที่ยุ่งยากทั้งหมดนี้
-
15:22 - 15:26อย่ามองหาความชัดเจน
จงเลือกความยุ่งเหยิง -
15:26 - 15:28ความคลุมเครือ การซ้อนทับ
-
15:29 - 15:34กำจัดค่าวัดเชิงปริมาณ
ที่ใช้ตัดสินผลงานส่วนใหญ่ออกไป -
15:34 - 15:36เร่งถามคำถามที่ว่า "ทำไม"
-
15:36 - 15:39มองหาความร่วมมือ ว่าทำ "อย่างไร"
-
15:39 - 15:41ที่ผ่านมาคุณส่งต่อไม้ผลัดอย่างไร
-
15:41 - 15:44คุณขว้างมันหรือเปล่า
หรือคุณส่งต่อได้อย่างมีประสิทธิภาพ -
15:47 - 15:53คุณทุ่มเทพลังงานไปกับสิ่งที่สามารถวัดได้
-
15:53 - 15:57ขาของคุณ ความเร็วของคุณ
หรือในการส่งต่อไม้ผลัด -
15:57 - 16:01คุณ ในฐานะผู้นำ ในฐานะผู้บริหาร
-
16:01 - 16:07คุณได้สร้างเงื่อนไขที่ทำให้คนแต่ละคน
ได้ประโยชน์จากการร่วมมือหรือยัง -
16:08 - 16:11อนาคตขององค์กรของเรา
-
16:11 - 16:15บริษัทของเรา สังคมของเรา
-
16:15 - 16:20แขวนอยู่บนคำตอบของคุณ
ต่อคำถามเหล่านี้ -
16:21 - 16:22ขอบคุณครับ
-
16:22 - 16:26(เสียงปรบมือ)
- Title:
- กฎที่มากเกินไปในที่ทำงานทำให้เราทำงานไม่เสร็จได้อย่างไร
- Speaker:
- อีฟ มอริเยอ (Yves Morieux)
- Description:
-
more » « less
งานสมัยนี้ ตั้งแต่งานบริกร ไปจนถึงคำนวณตัวเลข หรือสร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์ใหม่ ล้วนต้องมีการไขปัญหาใหม่ๆ ทุกวัน ซึ่งต้องอาศัยความยืดหยุ่น และวิธีการใหม่ๆ แต่อย่างที่อีฟ มอริเยอ แสดงให้เห็นในการบรรยายที่มีมุมมองลึกซึ้งนี้ บ่อยครั้ง กระบวนการ ขั้นตอนการอนุมัติ และระบบการวัดภายในองค์กร ขัดขวางไม่ให้เราทำงานของเราให้ดีที่สุด เขาเสนอทางเลือกใหม่ของมุมมองที่เรามีต่องาน นั่นคือ การร่วมมือกัน ไม่ใช่การแข่งขัน
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 16:38
|
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for How too many rules at work keep you from getting things done | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut accepted Thai subtitles for How too many rules at work keep you from getting things done | |
|
Thipnapa Huansuriya declined Thai subtitles for How too many rules at work keep you from getting things done | |
|
|
Thipnapa Huansuriya edited Thai subtitles for How too many rules at work keep you from getting things done | |
|
|
Thipnapa Huansuriya edited Thai subtitles for How too many rules at work keep you from getting things done | |
|
|
Thipnapa Huansuriya edited Thai subtitles for How too many rules at work keep you from getting things done | |
|
|
Thipnapa Huansuriya edited Thai subtitles for How too many rules at work keep you from getting things done | |
|
|
Thipnapa Huansuriya edited Thai subtitles for How too many rules at work keep you from getting things done |