Πώς να διαχειριστείτε τον ελεύθερο χρόνο σας

Η εβδομάδα έχει 168 ώρες. Πώς βρίσκουμε χρόνο για τα πιο σημαντικά πράγματα; Η Λόρα Βάντερκαμ, ειδικός στην διαχείριση χρόνου μελετά πώς οι δραστήριοι άνθρωποι περνάν τη ζωή τους και έχει ανακαλύψει, ότι πολλοί από εμάς υπερεκτιμούμε τον εβδομαδιαίο φόρτο υποχρεώσεων μας, ενώ υποτιμούμε τον προσωπικό μας χρόνο. Μας δείχνει μερικές χρήσιμες στρατηγικές ώστε να βρουμε χρόνο για τα σημαντικά πράγματα και να «κάνουμε τις ζωές που θέλουμε με τον χρόνο που έχουμε.»

Όταν οι άλλοι ακούνε ότι γράφω
σχετικά με τη διαχείριση χρόνου,

φαντάζονται δύο πράγματα.

Πρώτον, ότι είμαι πάντα στην ώρα μου,

κάτι που δεν ισχύει.

Έχω τέσσερα μικρά παιδια

και θα ήθελα να τα κατηγορήσω
για τις αργοπορίες μου,

αλλά κάποιες φορές δε φταίνε εκείνα.

Μια φορά άργησα στην ομιλία μου
σχετικά με τη διαχείριση χρόνου.

(Γέλια)

Μας πήρε μερικά λεπτά όλους
να απολαύσουμε την ειρωνεία.

Το δεύτερο πράγμα που νομίζουν
είναι ότι έχω πολλά τεχνάσματα

για να κερδίζω χρόνο από δω κι από κει.

Καμιά φορά, με καλούν από περιοδικά
που γράφουν άρθρα με συμβουλές

για το πώς να βρουν οι αναγνώστες
μια επιπλέον ώρα μέσα στη μέρα.

Η ιδέα είναι ότι θα κλέψουμε χρόνο
από καθημερινές δραστηριότητες,

θα τον συγκεντρώσουμε

και θα έχουμε χρόνο για τα ωραία πράγματα.

Δεν πιστεύω σε τέτοιες πατέντες
αλλά είναι πολύ ενδιαφέρον

να ακούω τις ιδέες που είχαν
πριν μου τηλεφωνήσουν.

Κάποια από τα αγαπημένα μου:

Να κάνεις τα ψώνια με τέτοια σειρά
ώστε να στρίβεις μόνο δεξιά

(Γέλια)

Να είσαι συνετός όταν
χρησιμοποιείς τα μικροκύματα:

λέει τρία με τριάμισι λεπτά
στη συσκευασία,

οπότε το βάζουμε στο ελάχιστο δυνατό.

Και το αγαπημένο μου,
που βγάζει νόημα ως ένα βαθμό,

είναι η καταγραφή των αγαπημένων εκπομπών,
ώστε να προσπερνάς τις διαφημίσεις.

Έτσι, εξοικονομείς οχτώ λεπτά ανά μισάωρο

και σε δύο ώρες τηλεόρασης,

βρίσκεις 32 λεπτά για γυμναστική.

(Γέλια)

Κάτι που είναι αλήθεια.

Ξέρετε έναν άλλον τρόπο
να βρείτε 32 λεπτά γυναστικής;

Μη βλέπετε δυο ώρες
τηλεόραση τη μέρα, σωστά;

(Γέλια)

Τελος πάντων, η ιδέα είναι ότι
αν εξοικονομήσουμε ώρα εδώ κι εκεί

και την προσθέσουμε, στο τέλος
θα κάνουμε όλα όσα θέλουμε.

Αφού πρόσεξα πώς διαχειρίζονται
το χρόνο τους οι πετυχημένοι άνθρωποι

και μελετώντας λεπτομερώς
το πρόγραμμά τους,

θεωρώ ότι αυτή η ιδέα είναι εντελώς λάθος.

Δεν φτιάχνουμε τη ζωή που θέλουμε
εξοικονομώντας χρόνο.

Ζούμε όπως θέλουμε,

και τότε ο χρόνος θα βρεθεί.

Τι εννοώ,

πρόσφατα έκανα μια έρευνα
χρονοδιαγράμματος

εξετάζοντας 1001 μέρες από τις ζωές
υπερβολικά πολυάσχολων γυναικών.

Είχαν απαιτητικές δουλειές,
πολλές ήταν αυτοαπασχολούμενες,

είχαν παιδιά, ίσως και γονείς
να φροντίσουν,

κοινωνικές υποχρεώσεις...

Άτομα με πολύ φορτωμένα προγράμματα.

Παρακολουθούσα το πρόγραμμά τους καιρό,

ώστε να καταγράψω πόσο
δούλευαν και κοιμόντουσαν.

Και μου είπαν τις στρατηγικές τους

για το βιβλίο μου.

Μια γυναίκα που συμμετείχε
στην έρευνά μου,

βγήκε έξω το βράδι μιας Τετάρτης.

Γυρνώντας σπίτι βρίσκει
τον λέβητα χαλασμένο

και το υπόγειο της πλημμυρισμένο.

Αν σας έχει συμβεί ποτέ κάτι παρόμοιο,

θα ξέρετε ότι είναι μια τρομερά
μεγάλη και καταστρεπτική ζημιά.

Οπότε έλαβε δράση να διαχειριστεί
τις συνέπειες αμέσως,

την επομένη ήρθε ο υδραυλικός

και τη μεθεπόμενη έφερε συνεργείο
καθαρισμού για το κατεστραμμένο χαλί.

Όλο αυτό καταγράφηκε
στο χρονοδιάγραμμά της.

Στο τέλος της είχε φάει
εφτά ώρες από τη βδομάδα της.

Εφτά ώρες.

Αυτό είναι σαν να βρίσκεις
μια επιπλέον ώρα τη μέρα.

Σίγουρα αν τη ρωτούσατε
στην αρχή της βδομάδας,

«Μπορείς να βρεις εφτά ώρες
να προπονηθείς για το τρίαθλο;»

«Μπορείς να βρεις εφτά ώρες
για να συμβουλέψεις εφτά αξιόλογα άτομα;»

Είμαι σίγουρη ότι θα έλεγε
ο,τι όλοι μας θα λέγαμε,

δηλαδή, «Όχι -- δε βλέπεις
πόσο απασχολημένη είμαι;»

Κι όμως όταν χρειάστηκε να βρει εφτά ώρες

επειδή το υπόγειο της πλημμύρισε,

βρήκε τις εφτά ώρες.

Αυτό που παρατηρούμε
είναι ότι ο χρόνος είναι ευέλικτος.

Δεν μπορούμε να γεννήσουμε
περισσότερο χρόνο,

αλλά ο χρόνος ελίσσεται έτσι
ώστε να συμπεριλάβει όλα όσα

θέλουμε να κάνουμε.

Οπότε το κλειδί στη διαχείριση χρόνου

είναι να αντιμετωπίζουμε
τις προτεραιότητές μας

όπως έναν χαλασμένο λέβητα.

Σε αυτό το σημείο,

αναφέρω συνήθως τα λόγια
από το πιο δραστήριο άτομο

που συνάντησα ποτέ.

Με το «δραστήρια» εννοώ
ότι είχε μια μικρή επιχείρηση

με 12 άτομα προσωπικό

και έξι παιδιά να φροντίσει
στον ελεύθερο χρόνο της.

Της τηλεφωνούσα για να κλείσω
μια συνέντευξη μαζί της

για το πώς «τα κατάφερνε όλα».

Θυμάμαι ήταν ένα πρωί Πέμπτης

και δεν μπορούσε να μιλήσει μαζί μου.

Λογικό, έτσι;

Αλλά ο λόγος για τον οποίο
δεν μπορούσε να μου μιλήσει

ήταν ότι είχε πάει για περπάτημα,

επειδή ήταν ένα όμορφο ανοιξιάτικο πρωινό,

και ήθελε να περπατήσει.

Φυσικά αυτό μου κεντρίζει
ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον,

και όταν καταφέρνω να της μιλήσω
μου το εξηγεί ως εξής.

Μου λέει: «Κοίταξε Λόρα, ό,τι κάνω,

κάθε λεπτό που περνάω, είναι επιλογή μου».

Αντί να πει,

«Δεν έχω χρόνο να κάνω το α, β, ή γ»,

θα πει, «Δεν κάνω το α, β, ή γ
επειδή δεν έχουν προτεραιότητα».

Το «δεν έχω χρόνο» συχνά σημαίνει
«Αυτό δεν έχει προτεραιότητα».

Αν το καλοσκεφτείτε
αυτή η έκφραση είναι πιο ακριβής.

Μπορώ να πω ότι δεν έχω χρόνο
να ξεσκονίσω τα παντζούρια,

αλλά δεν ισχύει.

Αν μου δίναν 100.000 δολάρια
για να τα ξεσκονίσω,

θα το έκανα πολύ γρήγορα.

(Γέλια)

Καθώς κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί,

μπορώ να αναγνωρίσω ότι το θέμα
δεν έχει να κάνει με την έλλειψη χρόνου.

Απλώς δεν θέλω να το κάνω.

Χρησιμοποιώντας τέτοιες εκφράσεις
καταλαβαίνουμε ότι ο χρόνος είναι επιλογή.

Και σίγουρα,

διαφορετικές επιλογές
μπορεί να έχουν κακές συνέπειες,

το δέχομαι αυτό.

Αλλά είμαστε έξυπνα άτομα,

και σίγουρα μακροπρόθεσμα

έχουμε τη δύναμη να γεμίσουμε τη ζωή μας

με πράγματα που αξίζουν το χρόνο μας.

Πώς το κάνουμε αυτό;

Πώς αντιμετωπίζουμε τις προτεραιότητές μας

όπως ακριβώς ένα χαλασμένο λέβητα;

Πρώτα πρέπει να βρούμε ποιες είναι αυτές.

Θα σας δώσω δύο στρατηγικές
για να το διαπιστώσετε αυτό.

Πρώτον, σε επαγγελματικό επίπεδο:

Είμαι σίγουρη ότι κάποιοι
στο τέλος του χρόνου

δίνουν ή λαμβάνουν
ετήσιες αξιολογήσεις απόδοσης.

Κοιτάτε τις φετινές επιτυχίες σας,

τις «ευκαιρίες σας για εξέλιξη».

Αυτό εξυπηρετεί ένα σκοπό,

αλλά αυτό λειτουργεί πιο καλά
αν το αντιστρέψουμε.

Ας πούμε ότι βρισκόμαστε
στα τέλη του επόμενου έτους.

Δίνετε στον εαυτό σας
μια αξιολόγηση απόδοσης

και ήταν ένα υπέροχο έτος
για σας επαγγελματικά.

Ποια ήταν τα τρία με πέντε πράγματα
που το έκαναν τόσο τέλειο;

Έτσι μπορείτε να γράψετε τώρα
την αξιολόγηση του επόμενου έτους.

Μπορείτε να το εφαρμόσετε
και στην προσωπική σας ζωή.

Είμαι βέβαιη ότι όπως κι εγώ τον Δεκέμβριο

λαμβάνετε αυτές τις κάρτες που περιέχουν
ένα χρωματιστό διπλωμένο χαρτί,

στο οποίο είναι γραμμένο το λεγόμενο
οικογενειακό χριστουγεννιάτικο γράμμα.

(Γέλια)

Ένα από τα πιο αξιοθρήνητα
είδη λογοτεχνίας,

που λέει πόσο υπέροχοι είναι όλοι,

ή πιο εντυπωσιακά,

πόσο δραστήριοι είναι όλοι
μέσα στην οικογένεια.

Αυτά τα γράμματα όμως έχουν ένα σκοπό:

να πούμε σε φίλους και οικογένεια

τι σημαντικό μας συνέβη το περασμένο έτος.

Το έτος αυτό σχεδόν τελείωσε,

αλλά πείτε ότι είσαστε
στο τέλος του επόμενου έτους

και ότι ήταν ένα εντελώς υπέροχο έτος

για σας και για τα αγαπημένα σας άτομα.

Σε ποιες πέντε πράξεις προβήκατε
που το έκαναν τόσο υπέροχο;

Γράψτε τώρα λοιπόν το οικογενειακό
χριστουγεννιάτικο γράμμα για του χρόνου.

Μην το στείλετε.

(Γέλια)

Παρακαλώ, μην το στείλετε.

Αλλά γράψτε το.

Έχοντας πλέον την αξιολόγηση
και το οικογενειακό γράμμα,

κρατάμε μια λίστα με έξι εώς δέκα
στόχους για το επόμενο έτος.

Θα ορίσουμε λογικά βήματα
για να πετύχουμε τους στόχους μας.

Ας πούμε ότι γράφετε
μια οικογενειακή ιστορία.

Πρώτα διαβάστε κάποιες άλλες
οικογενειακές ιστορίες,

να δείτε το ύφος.

Σκεφτείτε τι θα ρωτήσετε τους συγγενείς,

κανονίστε συνάντησεις
για να τα συζητήσετε.

Ή ίσως θέλετε να τρέξετε 5 χλμ.

Πρέπει να λάβετε συμμετοχή σε αγώνα,
να φτιάξετε πρόγραμμα προπόνησης,

και να ξεθάψετε τα αθλητικά
από την ντουλάπα.

Και τότε, -αυτό είναι σημαντικό-

αντιμετωπίζουμε τις προτεραιότητές μας
όπως ακριβώς έναν σπασμένο λέβητα,

βάζοντας αυτές πρώτες στο πρόγραμμα μας.

Αυτό γίνεται όταν οργανώνουμε
τις βδομάδες μας προκαταβολικά.

Μου αρέσει να το κάνω αυτό
τα μεσημέρια Παρασκευής.

Το μεσημέρι της Παρασκευής είναι αυτό
που ένας οικονομολόγος θα ονόμαζε

ώρα «χαμηλού κόστους ευκαιρίας».

Οι περισσότεροι δεν καθόμαστε
την Παρασκευή το μεσημέρι λέγοντας,

«Έχω όρεξη να προοδεύσω

και να πετύχω τους προσωπικούς
και επαγγελματικούς μου στόχους

αυτή τη στιγμή».

(Γέλια)

Αλλά είμαστε πρόθυμοι να σκεφτούμε
ποιοί είναι αυτοί οι στόχοι.

Αφιερώστε λοιπόν λίγη ώρα
το μεσημέρι της Παρασκευής,

και κατηγοριοποιήστε τις προτεραιότητες
σε: καριέρα, σχέσεις, και προσωπικά.

Χωρίζοντας τη λίστα στα τρία
μας υπενθυμίζει

ότι πρέπει να υπάρχει κάτι
και στις τρεις κατηγορίες.

Σκεφτόμαστε συνήθως την καριέρα μας,

αλλά σχέσεις και προσωπικά

όχι και τόσο.

Παρόλα αυτά, μια μικρή λίστα

δύο με τρία πράγματα στην κάθε κατηγορία.

Έπειτα κοιτάξτε τη βδομάδα που έρχεται

και δείτε πώς θα τα προγραμματίσετε.

Το πού θα τα βάλετε εξαρτάται από εσάς.

Ξέρω ότι αυτό θα είναι
πιο πολύπλοκο για κάποιους.

Οι ζωές κάποιων είναι πιο δύσκολες
από τις ζωές των άλλων.

Δεν είναι εύκολο να βρεθεί χρόνος
για το μάθημα ποίησης

όταν φροντίζεις πολλά παιδιά μόνη σου.

Το καταλαβαίνω,

Δεν φιλοδοξώ να μειώσω
το φόρτο εργασίας κανενός.

Αλλά πιστεύω ότι οι αριθμοί
που ακολουθούν είναι αξιοσημείωτοι.

Η βδομάδα έχει 168 ώρες.

Εφτά εικοσιτετράωρα μας δίνουν 168 ώρες.

Είναι πολύς χρόνος.

Αν δουλεύετε οχτάωρο
τότε είναι 40 ώρες τη βδομάδα,

ύπνος οχτώ ώρες τη νύχτα,
άρα 56 ώρες τη βδομάδα,

μένουν 72 ώρες για άλλα πράγματα.

Αυτό κι αν είναι πολύς χρόνος.

Δουλεύετε 50 ώρες τη βδομάδα,

ίσως εργασία και έξτρα δουλειές σπιτιού.

Τότε σας μένουν 62 ώρες για άλλα πράγματα.

Δουλεύετε 60 ώρες;

Τότε μένουν 52 ώρες για τα υπόλοιπα.

Μου λέτε ότι δουλεύετε
περισσότερο από 60 ώρες;

Είστε σίγουρες;

(Γέλια)

Εϊχε γίνει μια έρευνα που σύγκρινε
τις ώρες εργασίας των εργαζομένων

με τις ατζέντες τους.

Αποδείχθηκε ότι αυτοί που ισχυρίζονταν
ότι δούλευαν 75+ ώρες τη βδομάδα

έπεφταν έξω κατά 25 ώρες περίπου.

(Γέλια)

Φαντάζεστε προς ποια μεριά έκλιναν...

Τέλος πάντων, σε μια βδομάδα 168 ωρών

πιστεύω ότι μπορούμε να βρούμε
χρόνο για όσα θέλετε να κάνετε.

Αν θέλετε να αφιερώσετε
πιο πολύ χρόνο στα παιδιά σας,

να διαβάσετε για ένα διαγώνισμα,

να κάνετε τρεις ώρες γυμναστική
και δύο ώρες εθελοντισμό,

μπορείτε.

Ακόμη και αν δουλεύετε
πιο πολύ από οχτάωρο.

Έχουμε λοιπόν πολύ χρόνο
και αυτό είναι τέλειο,

γιατί μαντέψτε...

Δεν χρειαζόμαστε όλον αυτόν τον χρόνο
για να κάνουμε απίστευτα πράγματα.

Αλλά όταν έχουμε μικρά κενά
οι περισσότεροι τι κάνουμε;

Βγάζουμε το κινητό, σωστά;

Αρχίζουμε να διαγράφουμε τα e-mail.

Ή χαζολογούμε μέσα στο σπίτι

ή βλέπουμε τηλεόραση.

Αλλά οι μικρές στιγμές είναι σημαντικές.

Μπορείτε να αξιοποιήσετε τα μικρά κενά σας

για στιγμές ευτυχίας.

Γιατί δεν διαλέγετε να διαβάσετε
κάτι που σας αρέσει στο λεωφορείο

πηγαίνοντας στη δουλειά;

Όταν έπρεπε να αλλάξω μέσο μεταφοράς
τρεις φορές για να πάω στη δουλειά,

δανειζόμουν από τη βιβλιοθήκη
τα σαββατοκύριακα βιβλία να διαβάζω.

Αυτό έκανε όλη τη διαδικασία
σχεδόν, σχεδόν διασκεδαστική.

Τα διαλείμματα στη δουλειά αξιοποιούνται
κάνοντας διαλογισμό ή προσευχή.

Αν ακυρωθεί το οικογενειακό δείπνο
λόγω του φόρτου εργασίας σας,

ίσως ένα οικογενειακό πρωινό
να ήταν μια καλή εναλλακτική.

Το κόλπο είναι να κοιτάξει κανείς
τον χρόνο του από ψηλά

για να δει πού θα βάλει τα ωραία πράγματα.

Το πιστεύω αυτό.

Υπάρχει χρόνος.

Ακόμη και αν είμαστε γεμάτοι δουλειές,

έχουμε χρόνο για τα σημαντικά πράγματα.

Και όταν επικεντρωνόμαστε στα σημαντικά,

μπορούμε να κάνουμε τη ζωή που θέλουμε

με τον χρόνο που έχουμε.

Ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)