Świat ukryty w muzeach historii naturalnej - Joshua Drew

Zobacz całą lekcję: http://ed.ted.com/lessons/the-hidden-worlds-within-natural-history-museums-joshua-drew

Myśląc o muzeach historii naturalnej, pewnie wyobrażacie sobie wystawy pełne prehistorycznych eksponatów, takich jak dinozaury, meteoryty czy kamienie szlachetne. Jednak za fasadą edukacyjnej ekspozycji kryją się laboratoria, w których mają miejsce naukowe przełomy. Joshua Drew otwiera wrota do ukrytego świata w muzeach historii naturalnej.

Lekcja: Joshua Drew, animacja: Provincia Studio.

Myśląc o muzeach historii naturalnej,

pewnie wyobrażacie sobie wystawy
pełne prehistorycznych eksponatów,

takich jak dinozaury,

meteoryty

czy kamienie szlachetne.

Ale za fasadą edukacyjnej ekspozycji,

stanowiącej zaledwie 1% całej kolekcji,

kryją się laboratoria, w których
dochodzi do naukowych przełomów.

Za nieoznaczonymi drzwiami

i na piętrach, na które
nie zabierze was żadna winda,

można znaleźć okna
na niesamowite światy.

Ten labirynt korytarzy i laboratoriów
to naukowe sanktuarium,

gromadzące nieskończenie wiele eksponatów.

Naukowcy próbują tu
rozwikłać tajemnice ewolucji,

początków kosmosu

i historii naszej planety.

Jedno muzeum może mieć miliony okazów.

Amerykańskie Muzeum
Historii Naturalnej w Nowym Jorku

ma w swojej kolekcji
ponad 32 miliony eksponatów.

Oto jeden z nich.

Naukowcy określili dokładny czas
i miejsce jego znalezienia

i użyli różnych technik datowania,
żeby określić jego wiek.

Powtórzcie tę czynność
milion razy, a te rośliny,

zwierzęta,

minerały,

szczątki

i artefakty pozwolą zajrzeć
do czasów i miejsc na całym świecie

na przestrzeni miliardów lat.

Kiedy pojawia się problem badawczy,

naukowcy zaglądają przez takie okna,
sprawdzając różne hipotezy.

Na przykład w 1950 roku
populacje ptaków drapieżnych,

takich jak sokoły wędrowne,

sowy

i orły, zaczęły w tajemniczy sposób maleć,

aż w końcu wiele z nich,
w tym bielika amerykańskiego,

uznano za gatunki zagrożone.

Na szczęście naukowcy
z Muzeum Historii Naturalnej w Chicago

od dziesięcioleci zbierali jaja
tych drapieżników.

Odkryli, że skorupy jaj były kiedyś grube,

ale zaczęły robić się cieńsze,

gdy na uprawach zaczęto rozpylać
środek owadobójczy znany jako DDT.

DDT zabijał owady,

jednak gdy przylatywały ptaki
i zjadały stosy martwych robaków,

DDT zaczął odkładać się w ich ciele.

Przeszedł w górę łańcucha pokarmowego

i ptaki drapieżne wchłonęły go
w tak wysokich stężeniach,

że skorupy jaj stały się cieńsze,

więc nie mogły utrzymać piskląt.

Wszędzie było pełno omletów,

póki naukowcy z muzeum w Chicago

i innych z instytucji

nie rozwiązali zagadki, ratując świat.

Ameryka dziękuje
Muzeum Historii Naturalnej.

Muzea historii naturalnej,
okna w przeszłość,

rozwiązały wiele innych naukowych zagadek.

Badacze skorzystali z kolekcji,

aby odtworzyć genom Neandertalczyka,

odkryć geny odpowiadające
za czerwone futro mamutów

i wskazać miejsce narodzin
prehistorycznych rekinów gigantów.

Na świecie istnieje około
900 muzeów historii naturalnej,

które każdego roku dokonują
nowych odkryć i spostrzeżeń

na temat przeszłości,
teraźniejszości i przyszłości Ziemi.

Muzealne eksponaty pomagają
zrozumieć, jak obecne zagrożenia,

na przykład globalne zmiany klimatu,

wpływają na nasz świat.

Przyrodnicy przez ponad sto lat

zbierali próbki z jeziora Walden Pond,

uwiecznionego w utworach
Henry'ego Davida Thoreau.

Dzięki takim ludziom jak Thoreau

wiadomo, że rośliny wokół Walden Pond

zakwitają trzy tygodnie
wcześniej niż 150 lat temu.

Ponieważ zmiany te zachodzą stopniowo,

jedna osoba może ich nie zauważyć,

ale dzięki muzealnym kolekcjom

mamy ciągły zapis pokazujący,
jak zmienia się świat.

Podczas następnej wizyty
w muzeum historii naturalnej

pamiętajcie, że to, co widzicie,
to tylko jeden klejnot

w wielkiej naukowej skarbnicy.

Za tymi ścianami i wokół was
są okna do zapomnianych światów.

Kto wie,

może pewnego dnia jakiś naukowiec
zajrzy przez jedno z nich i zobaczy was.