Law of Supply

Introduction to the Law of Supply

Wiele rozmawialiśmy o popycie

Teraz porozmawiajmy o podaży

I użyjmy winogron dla przykladu

Będziemy udawać , że uprawiamy winorośł

Więc zacznę od zapoznania was

(może zrobię to na purpurowo w nawiązaniu do koloru winogron)

z prawem podaży, które podobnie jak prawo popytu,

jest intuicyjnie zrozumiałe.

Jeśli wszystko inne pozostaje bez zmian

i na kilku następnych filmach

porozmawiamy, co się dzieje

gdy zmieniamy niektóre z rzeczy,

które są narazie stałe,

więc jeśli wszystko inne pozostaje bez zmian

a jedyną rzeczą, którą zmieniamy

jest cena,

to wg prawa podaży

jeśli cena idzie do góry

oznaczmy cenę literą "p"

więc jeśli cena idzie do góry, to podaż

albo dokładniej

wielkość podaży też rośnie.

I co łatwo sobie wyobrazić

jeśli cena spada

to wielkość podaży również spada.

Jak pewnie zauważyliście

specjalnie użyłem sformułowania wielkość podaży

To podobnie jak widzieliśmy przy popycie.

Jeśli mówimy o rosnącym lub malejącym popycie

to mamy na myśli przemieszczanie się całej relacji ceny do ilości.

Jeśli mamy na myśli tylko popyt ilościowy

to mówimy wielkość popytu

a nie popyt.

Dokładnie tak samo jest z podażą.

Jeśli mamy na myśli pewną szczególną ilość

to mówimy wielkość popytu,

a kiedy mówimy wzrost popytu,

to myślimy przemieszczeniu całej relacji ceny do popytu

zarówno w dół jak i do góry.

Upewnijmy się tylko, że jest to intuicyjnie zrozumiałe

a myślę, że jest.

Wyobrażmy sobie, że uprawiamy winorośl

tu narysuję niewielki schemat podaży

Podaż

więc schemat podaży winogron, który tak naprawdę jest tylko

tabelką pokazującą relację pomiędzy, wszystko inne jest stałe,

pomiędzy ceną a wielkością podaży.

Oznaczmy tutaj niektóre scenariusze

tak jak zrobiliśmy w przypadku popytu

Scenariusze......napiszmy tutaj naszą cenę

i jest to cena za 1 funt winogron

a to jest ilość wyprodukowana w okresie czasu

i kiedykolwiek robimy schemat

popytu czy podaży

to mamy na myśli jakiś określony okres czasu.

Np dzień,

albo miesiąc

Może być również rok,

tylko w ten sposób to ma sens.

OK, ile możemy wyprodukować dziennie

przy takiej cenie?

Nie dziennie.....

to bez sensu

Wielkość podaży

Więc zacznijmy od scenariusza A

jeśli cena za funt winogron wynosi 50 centów

jeśli 50 centów za funt

właściwie używajmy okrągłych liczb

ale wiecie o co chodzi.

Cena za funt to 1 dolar

Powiedzmy sobie,

że uważamy to za stosunkowo niską cenę.

Więc jesteśmy skłonni uprawiać tylko

na polu, które wymaga najmniej nakładów

jest najbardziej odpowiednie do uprawy winorośli

i nie bardzo nadaje się do czegokolwiek innego

oprócz winorośli.

Więc dostarczymy

- to jest cena za funt-

w tej sytuacji możemy wyprodukować 1000 funtów rocznie

Nigdy nie uprawiałem winorośli.

więc tak naprawdę nie wiem

czy to sensowna ilość czy nie,

ale poprostu taką ilość zakładam, 1000 funtów.

Teraz weżmy scenariusz B

Powiedzmy, że cena wzrasta do 2 dolarów.

Teraz nie tylko moglibyśmy produkować

ilość jak dotychczas,

ale moglibyśmy dokupić trochę ziemi

ziemi, używanej do innych upraw

ziemi, która wymagałaby więcej nakładów

ale zrobilibyśmy to ze względu na wyższą cenę winogron

i w ten sposób chcemy wyprodukować 2000 funtów.

I moglibyśmy postępować

tak samo, przy tej samej tendencji

powiedzmy, gdybu cena wynosiła 3 dolary za funt

chcielibyśmy wyprodukować jeszcze więcej

teraz jesteśmy nawet gotowi popracować trchę więcej

albo zagęścić nasadzenia

albo obsadzić jeszcze więcej ziemi, której

w innym przypadku użylibyśmy do czegoś innego

i tak oto zamierzam wyprodukować 2500 funtów.

I jeszcze jeden scenariusz

Powiedzmy scenariusz D.

Cena rośnie do 4 dolarów za funt.

Ta sama dynamika, przestaję uprawiać cokolwiek innego.

Cała ziemia idzie pod winorośl

Gdyż cena winogron jest tak wysoka

więc chcę wyprodukować 2750 funtów.

W ten sposób możemy narysować krzywą podaży

tak jak narysowaliśmy krzywą popytu

w tej samej konwencji umieszczenia ceny

na osi pionowej, czego nie jestem fanem,

ponieważ jak zobaczycie

zamierzamy mówić o cenie jako niezależnej zmiennej,

a nie zawsze tak to traktujemy,

z reguły w matematyce i nauce

niezależną zmienna umieszczamy na osi poziomej

ale w ekonomii

robimy to na osi pionowej.

Więc cena na osi pionowej

i jest to cena za funt

A tu na osi poziomej ilość wyprodukowana.

Napiszmy ilość wyprodukowana.

Powiedzmy w przyszłym roku,

zakładamy to wszystko na przyszły rok

i jest to w tysiącach funtów

więc piszę w tysiącach funtów.

Więc popatrzmy od 1000 do prawie 3000

tu jest 1000

to 1 dla 1000, tu 2000 i tutaj 3000

a cena idzie do 4

więc mamy 1, 2, 3 i potem 4

Więc możemy zaznaczyć te punkty

te specyficzne punkty na krzywej podaży

Więc przy 1 dolarze dostarczylibyśmy 1000 funtów

To scenariusz A

Przy 2 dolarach dostarczylibyśmy 2000 funtów

To scenariusz B

Przy 3 2500 funtów

3 dolary.... przepraszam...

pomyliły mi się osie

To jest cena

W tym przypadku

rozpatrujemy ją jako zmienną

chociaż nie zawsze należy to tak robić

Więc 1 dolar- 1000 funtów, 2- 2000

3- nie tutaj, to nie są 3 dolary, tutaj są 3- 2500 funtów

Napiszę to

To jest 2500

Zrobię to na niebiesko

żeby nam się nie myliło

3 dolary-2500 funtów

W porządku

To scenariusz C

I teraz scenariusz D przy 4 dolarach

Zrobię to dokładniej

ponieważ jesteśmy za blisko.

2500 funtów idzie tutaj

To scenariusz C

A scenariusz D przy 4 dolarach- 2750

Więc 2750 jest tutaj

4 dolary

Scenariusz D

I jeśli je połączymy

one wszystkie powinny być na krzywej podaży

Więc

to wyglądałoby jakoś tak.

A tutaj jakaś cena minimalna

przy której opłaca nam się w ogóle zacząć uprawiać winorośl.

Za darmo byśmy tego nie robili

więc umieśćmy cenę minimalną gdzieś tutaj.

Od tego punktu opłaca nam się produkować winogron

Więc tak

wyglądałaby nasza krzywa podaży

Pamiętajcie, że jedyną zmienną tutaj jest

cena.

Więc zmieniając cenę, gdy wszystko inne bez zmian,

poruszamy się po tej krzywej.

Na kilku następnych filmach

porozmawiamy o tych innych rzeczach,

których narazie nie zmienialiśmy

i co się stanie

w każdym danym punkcie cenowym,

czy jak ogólnie wpłyną na tą krzywą