"Siyahların Hayatları Önemlidir"in kurucularıyla bir röportaj

Bir sosyal medya gönderisinden doğan Siyahların Hayatı Önemlidir hareketi, tüm dünyada ırk ve eşitsizlik tartışmalarına yol açtı. Hareketin üç kurucusu, Mia Birdsong'la yapılan bu koyu sohbette, liderlik konusunda öğrendiklerini ve acı verici gerçeklikler karşısında kendilerine umut ve ilham kaynağı olan şeyleri paylaşıyorlar. Herkes için özgürlük sağlamaya nasıl katılacağınıza dair tavsiyeleri şöyle: Bir şeylere katılın, bir şeyler başlatın ve "birbirimizi törpüleyin, ki böylece hepimiz yükselebiliriz."

MB:''Siyahların Hayatı Önemlidir'' hareketi
neden ABD için bu kadar önemli?

Ve tabii dünya için de?

PC:''Siyahların Hayatı Önemlidir'' bizim
eylem çağrımızdır.

Dünyayı yeniden tasavvur etmek
için bir araçtır,

öyle bir dünya ki, siyahi insanların
özgürce var olabildiği,

özgürce yaşayabildiği bir dünya.

Sempatizanlarımızın farklı şekillerde
bizi desteklemeleri için bir araçtır.

Katı kuralların hakim olduğu
bir mahallede yetiştim.

Erkek ve kız kardeşlerimin güvenlik
güçleri tarafından

sürekli durdurulup üstlerinin
aranmasına şahit oldum.

Evimin baskına uğradığını hatırlıyorum

Bir çocuk olarak sorularımdan
biri şuydu: ''Neden?''

Neden biz?

''Siyahların Hayatları Önemlidir'' bu sorulara
cevap bulmayı öneriyor.

Dünyadaki siyahi genç kız ve erkeklere
yeni bir bakış açısı sunuyor.

Bizler savaşını verdiğimiz hakları hakediyoruz

Yerel hükümetler tarafından
görülmeyi hakediyoruz

O.T.: Ve siyah karşıtı ırkçılık--

(Alkışlar)

Siyah ırkçılığı sadece ABD'de gerçekleşmiyor.

Aslında tüm dünyada var olan bir durum.

Şimdi en çok ihtiyacımız olan şey, insan
hakları konusunda harekete geçmek

Bu, her durumda mevcut ırkçılığa meydan
okuyan bir hareket.

(Alkışlar)

Buna ihtiyacımız var çünkü küresel gerçeklik

siyahi insanların günümüzdeki zorlayıcı
meselelerin çoğunda

her türlü eşitsizliğe maruz kaldığıdır.

İklim değişikliği gibi konuları

ve iklim değişikliği ile en kötü etkilen-
miş 10 ulustan altısının aslında nasıl

Afrika kıtasında olduğunu düşünüyorum.

İnsanlar doğal olmayan felaketlerin her
türlüsüyle yalpalıyorlar,

ki o felaketler onları baba evlerinden
ediyor

ve düzgün yaşama şansı vermeden
ortada bırakıyor.

Ayrıca Matthew kasırgası gibi felaketleri
de görüyoruz,

ki son zamanlarda pek çok farklı milleti
kasıp kavurdu,

ama en fazla zararı Haiti'ye verdi.

Haiti bu yarıküredeki en fakir ülke

ve yerleşimcileri siyahi insanlar.

Ve Haiti'de gördüğümüz şey,

bu kasırganın bile önüne geçen bir çok
zorlukla

bilfiil karşılaşıyor olmaları.

Depremle sendeliyor,

BM arabulucuları tarafından getirilen
kolerayla sarsılıyorlardı

ve hala kökünü kazıyamadılar.

Bu, akıl almaz bir şey.

Eğer ülke siyahi bir nüfusa sahip olma-
saydı, bu durum başlarına gelmeyecekti,

bu konuda gerçekçi olmalıyız.

Ancak şu an, en sevindirci şey,

bütün bu zorluklara rağmen,

gördüğümüz şey, kıta boyunca

bir Afrikalılar ağı olduğu

ve onların ayaklanıp direnerek iklim
değişikliğinde adaleti talep etmeleridir.

(Alkışlar)

MB: Alicia,

siyahi insanlar özgür olduğunda

herkesin özgür olacağını söylediniz.

Bunun ne anlama geldiğini
konuşabilir miyiz?

Alicia Garza: Tabii

Bence ırk ve ırkçılık belki de bu ülkede
en çok çalışılan

sosyal, ekonomik ve siyasi olgu,

ama aynı zamanda en az anlaşılan.

Gerçek, ABD'de ırk'ın

siyahtan beyaza bir skalayı
yönetiyor olmasıdır.

Bu, ikisi arasındaki insanların ırkçılıkla
karşılaşmadığı anlamına gelmiyor,

ama, o skalada beyaza daha yakınsanız,

daha iyi durumda olduğunuz
anlamına geliyor.

Ve skalada siyaha
daha yakınsanız,

daha kötü durumdasınızdır.

Bu ülkedeki sorunların üzerine nasıl
eğileceğimizi düşündüğümüzde,

çoğunlukla tepeden aşağı
bir yerden başlarız.

Biz diyoruz ki, beyaz insanları kontrol
olarak kullanarak,

beyaz insanlar için bir şeyleri
daha iyi yaparsak,

o zaman diğer herkes özgürleşecek.

Ama aslında bu böyle işlemiyor.

Problemlere kökten eğilmek zorundayız

siyahi camiada olan bitenle
ilgilendiğinizde,

bu köpürme yaratır değil mi?

Öyleyse yukarıdan aşağı değil, aşağıdan
yukarı bir fokurdama.

Bir örnek vereyim.

Maaş uçurumundan
bahsedersek,

kadınların bir erkeğin kazandığı her dola-
ra karşılık 78 sent kazandığını söyleriz.

Hepiniz bunu daha önce duymuşsunuzdur.

Ancak bu, beyaz kadın ve erkekler
için yapılmış bir istatistiktir.

Gerçek ise, siyahi kadınların, beyaz
erkeklerin kazandığı her 78 sente

karşılık 64 sent kazandığıdır.

Hispanik kadınlara gelince, bu rakam
yaklaşık 58 sente kadar düşer.

Eğer yerli kadınlardan bahsetseydik,

ya da transeksüel kadınlardan
bahsetseydik,

bu rakam daha da aşağı düşerdi.

Bu yüzden yine,

eğer en fazla etkilenenlerle
ilgileniyorsanız,

herkesin ondan faydalanma
fırsatı var,

fazla etkilenmeyen insanlarla
ilgilenmekten ziyade

ve onun yukarıdan aşağı gelmesini
beklemekten ziyade.

MB: Köpürmeyi seviyorum,

fokurdamayı.

AG: Köpürme-- şampanya gibi.

(Gülüşmeler)

MB: Bir bardak şampanyayı kim sevmez;
değil mi?

Şampanya ve özgürlük,
değil mi?

(Gülüşmeler)

Daha fazla ne isteyebiliriz, ne
isteyebilirsiniz?

Hepiniz bunu bir dakika yapıyorsunuz,

son birkaç yılda da--

hayal bile edemiyorum,

ama eminim çok dönüştürücü.

Biliyorum ki hepiniz liderlik hakkında
çok şey öğrendiniz.

Liderlik hakkında
öğrendiklerinizle ilgili

seyirci ile ne paylaşmak istersiniz?

Patrisse, seninle başlayalım.

PC: Tabii, siyahi liderliğe yatırım
yapmalıyız.

Son bir kaç yıldır en fazla öğrendiğim
şey bu.

(Alkışlar)

Gördüğümüz şey, yaşamımızı destekleyen
binlerce siyahinin

çok az alt yapı ve çok az desteğe
sahip olduğu.

Bence bizim hareket liderleri olarak
işimiz sadece kendi görünürlüğümüz değil,

bütünün görünür olmasını
nasıl sağladığımız.

Sadece bireysel olarak kendimiz için
değil

herkes için nasıl savaştığımız.

Ve kanımca,

liderlik, siyahi hayatlara destek olan

bu seyircideki herkese benziyor.

Buraya gelip sahnede insanları izlemekle
ilgili değil, değil mi?

sizin nasıl lider olduğunuzla ilgili--

ister iş yerinizde, ister evinizde--

ve siyahi hayatlar hareketinin sadece
bizim için olmadığına,

herkes için olduğuna
inanmanızla ilgili.

(Alkışlar)

MB: Sen ne dersin, Opal?

OT: Dayanışma ile ilgili pek çok şey
öğreniyorum.

Takımınıza nasıl güveneceğinizi
öğreniyorum.

Üç aylık tatilimden döndükten
sonra

bu yeni mantrayı buldum.

ki liderlik konumundaki siyahi kadınlar
nadiren bu tatili yapar,

ancak bunun liderliğim ve takımım için
gerçekten önemli olduğunu hissettim,

bazen devreye girmek kadar,

geri çekilmeyi de deneyimlemek için.

Ve bu süreçte öğrendiğim şey,

farklı insanların farklı güçlerle
destek verdiğini bilmemiz,

ve tüm takımımız ilerlesin diye

onların paylaşmalarına ve sivrilmelerine
izin vermek zorundayız.

Çalıştığım organizyonla

tatilim boyunca,

benim yokluğumda takımımın ilerlediğini
gördüm.

Yeni programlar başlatabilmişler

ve para toplayabilmişlerdi.

Ve geri geldiğimde,

onlara minnettarlığımı ilettim ve
onları övdüm.

Çünkü onlar bana samimiyetle arka
çıktıklarını gösterdiler

ve samimiyetle kendilerine de arka
çıktılar.

Bu tatilim sürecinde,

Ubuntu'nun Güney Afrika

felsefesini hatırladım.

Ben sizin sayenizde benim;

siz de benim sayemde sizsiniz.

Ve farkettim ki; kendi liderliğim

ve yapabildiğim katkılar,

onların yaptığı katkılar nedeniyle
çoğunlukta oldular, haksız mıyım?

Ve bunu kabullenmeliyim ve görmeliyim.

Benim yeni mantram; "Sakin ol ve
takımına güven."

Ve ayrıca,

"Sakin ol ve takımına teşekkür et."

MB: Siyahların Hayatları Önemlidir hareketi
bağlamında

duyduğum şeylerden birisi,

lider dolu hareket olması

ve bu harika bir kavram.

Bence kadınların

sıklıkla liderliğin konusunu açmaları,

gerçekten kolektif bir şey.

Sen ne dersin, Alicia?

AG: Evet...

Kaçınız, liderliğin yalnız olduğunun
söylendiğini duydunuz?

liderliğin yalnız olduğu yerde
bir unsur var,

ayrıca inanıyorum ki, bu
böyle olmak zorunda değil.

Ve o noktaya gelebilmemiz için,

bence yapmamız gereken bir kaç
şey var.

Biri, liderlere süper kahraman gibi
davranmayı bırakmalıyız.

Bizler, sıra dışı şeyleri yapma
girişiminde bulunan sıradan insanlarız

ve bu şekilde desteklenmeliyiz.

Liderlik hakkında öğrendiğim
bir diğer şey,

liderlik ve ünlüler arasında bir fark olduğu,
değil mi?

Bizim, sorunları çözmeye çalışan
insanlardan ziyade,

ünlülere dönüştürüldüğümüz bir
gidişat var.

Ve ünlülere yaptığımız muamele çok
değişken, değil mi?

Bir gün onları seviyoruz,

ertesi gün giydikleri şeyi sevmiyoruz

ve aniden meselemiz oluyor, haksız mıyım?

Bu yüzden, liderleri ululaştırmayı
bırakmalıyız

ki böylece daha çok insan liderliğe
adım atabilsin.

Pek çok insan liderliğe adım atmaktan
korkuyor

başlarına gelecek araştırmalar

ve liderlere karşı gösterilen
acımasızlık nedeniyle.

Liderlikle ilgili öğrendiğim son şey,

herkesin seni sevdiğinde lider olmanın
ne kadar kolay olduğu.

Ancak zor seçimler yapmak ve doğru olanı
yapmak zorunda olduğunuzda,

lider olmak zordur,

insanlar bundan dolayı sizi
sevmeyecek olsalar da.

Ve şöylelikle,

bence liderleri destekleyeceğimiz bir
diğer yol,

bizimle mücadele etmektir,

ama siyasi olarak mücadele etmek,

şahsi olarak değil.

Kavgacı olmadan ihtilaflarımız olabilir,

ama bizim için önemli olan, birbirimizi
bilemektir,

ki böylece hepimiz yükselebilelim.

MB: Çok güzel, teşekkür ederim.

(Alkışlar)

Hepiniz, günlük bazda, sizi bazı gaddar
ve acı dolu

gerçeklerle karşılaştıran

işi yapıyorsunuz.

Size bu bağlamda umut

ve ilham veren şey nedir?

PC: Siyahların geleceği için ümitliyim.

Ve bunu söylüyorum çünkü

siyah ölümlerine kafayı takmış bir
toplumda yaşıyoruz.

Televizyon ekranında ölümlerimizin
görüntüleri var,

Twitter zaman tünelimizde,

Facebook zaman tünelimizde,

ama bunun yerine siyahi bir hayatı
hayal etsek?

Biz siyahi insanların yaşadığını ve
geliştiğini hayal ediyoruz.

Ve bu--

bu bana ilham veriyor.

OT: Şu sıralar bana ilham veren şey,
göçmenler.

Hayatlarını kazanmak için, hayatta kalmak
için ve ayrıca gelişmek için

ellerinden gelenin en iyisini yapan
dünyanın her yerinden gelen göçmenler.

Şu anda, kendi ülkesinde yaşamayan

244 milyonun üstünde insan var.

Bu, 2000 yılından beri yüzde 40 artış
demek.

Bu bana diyor ki

dünya genelinde eşitsizlikler sadece
kötüleşiyor.

Ancak, seyahat etmek için,

taşınmak için,

kendileri, aileleri ve sevdiklerini kıt kanaat
geçindirmek için

güç ve kaynak bulan insanlar da var.

Ve ayrıca, göçmen olan bu insanların
bazılarının

hiç bir belgeleri yok.

Resmi izinleri yok.

Onlar bana daha fazla ilham veriyor,

çünkü, toplumumuz onlara
istenmediklerini,

burada onlara ihtiyaç
olmadığını söylese de

ve çok fazla savunmasız ve tacize,
maaş hırsızlığına,

istismara ve yabancı düşmanı saldırılara açık
olsalar da,

onların pek çoğu kendi camialarında
organize olmaya başlıyor.

Gördüğüm şey, ayrıca siyahilerin,

sisteme direnen belgesiz insanların
ve varlıklarının

suç olarak kabul edilmesine direnen
insanların yeni geliştirdikleri bir ağ var.

Ve bu, bana göre inanılmaz derecede
güçlü bir şey

ve bana her gün ilham veriyor.

MB: Teşekkür ederim.

Alicia?

AG: Biliyoruz ki, gençler şimdi ve gelecektir,

ancak bana ilham veren şey,

bu hareketin hizmetinde bulunmaya
dönüştürülmüş daha yaşlı insanlar.

Hepimiz biliyoruz ki, yaşlandıkça,

yöntemlerinizde biraz daha sabit
oluyorsunuz.

Bu bana oluyor, biliyorum ki doğru.

Ama, yaptıkları şeylerde bir yöntemi olan
insanlar beni çok etkiliyor,

dünyayı düşünme ile ilgili bir yöntemi
olan

ve eşitilikçi ve adil bir dünyada
yaşamak isteyen

pek çoğumuzun deneyimlerini

dinlemeye açık olacak kadar
cesaretli olan insanlar.

Ayrıca, bu hareketin hizmetinde
bulunduğunu gördüğüm

daha yaşlı insanların hareketlerinden
de ilham alıyorum.

Kendi güç ve liderliklerine adım atan
daha yaşlı insanları görmek de ilham veriyor

ve diyorum ki, " Size bir meşale
vermiyorum,

ateş yakmanıza yardım ediyorum."

(Alkışlar)

MB: Bunu çok sevdim--

evet.

Eylem açısından,

bence, burada oturup sizi dinleyebilmek
müthiş

ve görüşlerimizi açmanız ve değiştirmeniz
de öyle,

ancak bu, siyahi insanları kurtarmayacak.

Eğer bu seyirciden ve dünyada bizi izleyen
insanlardan,

gerçekten bir şey yapmalarını
isteseydiniz,

bu ne olurdu?

AG: Evet, iki hızlı şey.

Bir, Beyaz Saray'ı arayın.

Su koruyucuları,

bizi hayata tutan şeyi savunmak için
kurdukları kamptan zorla uzaklaştırılıyor.

Ve bu karmaşık bir şekilde siyahi hayatlar
ile ilgili.

Bu yüzden kesinlikle, Beyaz Saray'ı arayın
ve bu durumu sonlandırmalarını isteyin.

Orada tanklar var

ve polisler, biz şu an konuşurken
herkesi tutukluyor.

(Alkışlar)

Yapabileceğiniz ikinci şey,

bir şeye katılmak.

Bir şeyin parçası olmak.

Gruplar var, ortak girişimler var--

gönüllü kuruluş olmak zorunda değil,
ne demek istediğimi anlıyor musunuz?

Ancak camiamızda, siyahi hayatların
önemli olduğundan ve böylece

tüm hayatlarında önemli olduğundan emin
olmak için çalışan gruplar var.

Katılın;

koltuğunuza oturup insanlara ne
yapmalarını söylemeyin.

Gidin onu bizimle yapın.

MB: Eklemek istediğiniz bir şey
var mı çocuklar?

İyi mi? Tamam. --

Bence bir şeye katılmak,

eğer katılacağınızı düşündüğünüz
bir yer yoksa,

başlatın.

AG: Başlatın.

MB: Bu yaptığımız konuşmaları,

başka birileriyle yapın.

Ve sonra sadece yaptığınız bir konuşma
olması yerine,

gerçekten bir şeyler başlatmaya
karar verin.

OT: Doğru.

MB: Yani, hepinizin yaptığı şey bu.

Bir şeye başladınız ve ne olduğuna bakın.

Hepinize bugün burada bizimle olduğunuz
için çok teşekkür ederim.

OT: Teşekkür ederim.

(Alkışlar)