ชาวสวนกองโจรในเซาธ์ เซนทรัล แอล.เอ.
-
0:00 - 0:04ผมอาศัยอยู่ในย่านเซาธ์ เซนทรัล
-
0:04 - 0:06นี่คือเซาธ์ เซนทรัล
-
0:06 - 0:09ร้านขายเหล้า
-
0:09 - 0:11อาหารจานด่วน
-
0:11 - 0:13ที่ดินรกร้าง
-
0:13 - 0:15พวกนักวางผังเมืองก็เลยคุยกัน แล้วคิดว่า
-
0:15 - 0:18จะเปลี่ยนชื่อย่านเซาธ์ เซนทรัล
ให้มันสะท้อนอะไรอย่างอื่น -
0:18 - 0:21เขาเลยให้ชื่อมันใหม่ว่า เซาธ์ ลอสแองเจลิส
-
0:21 - 0:25ราวกับว่ามันจะแก้ปัญหาที่มีอยู่ในเมืองนี้ได้
-
0:25 - 0:29และนี่คือ เซาธ์ ลอสแองเจลิส (เสียงหัวเราะ)
-
0:29 - 0:31ร้านขายเหล้า
-
0:31 - 0:34อาหารจานด่วน
-
0:34 - 0:36ที่ดินรกร้าง
-
0:36 - 0:40ผมก็เหมือนคนอเมริกันอีก 26.5 ล้านคน
-
0:40 - 0:42ที่อยู่ในทะเลทรายของอาหาร
-
0:42 - 0:44ในเซาธ์ ลอสแองเจลิส
-
0:44 - 0:49เมืองแห่งร้านอาหารแบบขับรถเข้าไปซื้อ (drive-thru)
และคดีขับรถผ่านแล้วยิงกัน (drive-by) -
0:49 - 0:54ที่ตลกคือ ร้านอาหารแบบขับรถเข้าไปซื้อ
ฆ่าคนตายมากกว่าพวกที่ขับรถผ่านแล้วยิงกันเสียอีก -
0:54 - 0:56โรคที่รักษาได้ กำลังคร่าชีวิตผู้คน
-
0:56 - 0:59ในเซาธ์ เซนทรัล ลอสแองเจลิส
-
0:59 - 1:02เช่น อัตราคนเป็นโรคอ้วนในชุมชนที่ผมอยู่
-
1:02 - 1:05สูงกว่าชุมชนอย่างเบเวอร์ลีฮิลส์ถึงห้าเท่า
-
1:05 - 1:09ทั้งที่อยู่ห่างกันแค่ 8-10 ไมล์
-
1:09 - 1:12ผมเห็นปรากฏการณ์นี้แล้วก็สุดจะทน
-
1:12 - 1:14ผมสงสัยขึ้นมาว่า คุณจะรู้สึกอย่างไร
-
1:14 - 1:18ถ้าคุณไม่ทางเข้าถึงอาหารที่ดีต่อสุขภาพเลย
-
1:18 - 1:20ถ้าทุกครั้งที่คุณก้าวออกจากประตูบ้าน
คุณเห็นความป่วยไข้ -
1:20 - 1:24ที่เป็นผลของระบบอาหารในปัจจุบัน
ที่มีต่อชุมชนของคุณ -
1:24 - 1:27ผมเห็นคนซื้อขายเก้าอี้รถเข็น
-
1:27 - 1:29ราวกับรถมือสอง
-
1:29 - 1:33ผมเห็นศูนย์ฟอกล้างไตผุดขึ้นเหมือนร้านสตาร์บัคส์
-
1:33 - 1:36ผมเลยคิดว่า เราต้องหยุดสิ่งเหล่านี้
-
1:36 - 1:42ผมคิดว่า ตัวปัญหานั่นแหละ คือทางแก้
-
1:42 - 1:46อาหารเป็นปัญหา และอาหารก็เป็นทางแก้
-
1:46 - 1:49และผมเองก็เบื่อเต็มทนที่ต้องขับรถไปกลับ 45 นาที
-
1:49 - 1:53เพื่อหาซื้อแอปเปิ้ลที่ไม่อาบยาฆ่าแมลง
-
1:53 - 1:58ผมก็เลยปลูกป่าอาหารตรงหน้าบ้านผม
-
1:58 - 2:00บนพื้นที่เล็กๆ บนฟุตบาทหน้าบ้านผม
-
2:00 - 2:03เป็นพื้นที่ยาว 150 ฟุต กว้าง 10 ฟุต
-
2:03 - 2:06พื้นที่นี้เป็นกรรมสิทธิ์ของเมือง
-
2:06 - 2:08แต่คุณต้องดูแลมัน
-
2:08 - 2:13ผมเลยคิดว่า "เจ๋งเลย งั้นผมจะทำอะไรกับมันก็ได้
-
2:13 - 2:17เพราะมันเป็นความรับผิดชอบของผมที่ต้องดูแลมัน"
-
2:17 - 2:20และนี่คือวิธีดูแลพื้นที่หน้าบ้านของผม
-
2:20 - 2:23ผมกับพรรคพวก ชื่อกลุ่ม แอล. เอ. กรีน กราวด์
เรามารวมตัวกัน -
2:23 - 2:25และเริ่มปลูกป่าอาหาร ไม้ผล
-
2:25 - 2:27และผักนานาชนิด
-
2:27 - 2:30สิ่งที่เราทำ ถือหลักส่งต่อน้ำใจต่อไปเป็นทอดๆ
-
2:30 - 2:35กลุ่มของเรามีชาวสวนจากทุกสาขาอาชีพ
-
2:35 - 2:37จากทั่วเมือง และเป็นอาสาสมัครล้วนๆ
-
2:37 - 2:39ทุกอย่างที่เราทำนั้นให้ฟรีหมด
-
2:39 - 2:42และสวนของเราก็สวยงาม
-
2:42 - 2:45จนมีใครคนหนึ่งไปร้องเรียน
-
2:45 - 2:47แล้วเจ้าหน้าที่ของเมืองก็มาหาผม
-
2:47 - 2:51และออกใบสั่งให้ผมรื้อสวนของผมทิ้ง
-
2:51 - 2:54แล้วใบสั่งนี้ก็กลายเป็นหมายจับ
-
2:54 - 2:56ผมงงเลย แบบ "อะไร จริงเหรอ?
-
2:56 - 2:59หมายจับข้อหาปลูกพืชที่เป็นอาหาร บนพื้นที่
-
2:59 - 3:03ที่คุณไม่เคยเห็นค่าเลยเนี่ยนะ? (เสียงหัวเราะ)
-
3:03 - 3:05ผมเลยบอกว่า "ได้ เอาหมายจับมาเลย"
-
3:05 - 3:08เพราะคราวนี้เขาทำอะไรไม่ได้หรอก
-
3:08 - 3:13หนังสือพิมพ์ แอล. เอ. ไทม์รู้เรื่องนี้
สตีฟ โลเปซเสนอข่าวเรื่องนี้ -
3:13 - 3:16และไปพูดกับสมาชิกสภาของเมือง
-
3:16 - 3:18สมาชิกกลุ่มกรีน กราวด์ของเราคนหนึ่ง
-
3:18 - 3:21ไปสร้างฎีกาล่ารายชื่อผู้สนับสนุนที่เว็บไซต์ Change.org
-
3:21 - 3:23มีคนมาลงชื่อ 900 รายชื่อ
เราประสบความสำเร็จ -
3:23 - 3:26ชัยชนะอยู่ในกำมือเรา
-
3:26 - 3:29ขนาดสมาชิกสภาของเมืองยังโทรมา
และบอกว่าเขาสนับสนุน -
3:29 - 3:32และชอบสิ่งที่เราทำมากแค่ไหน
-
3:32 - 3:34แหม ทำไมเขาจะไม่ชอบล่ะครับ?
-
3:34 - 3:39แอล. เอ. เป็นเมืองที่มีพื้นที่รกร้าง
ไม่ได้ใช้ประโยชน์มากที่สุดในอเมริกา -
3:39 - 3:44มีพื้นที่รกร้างเปล่าประโยชน์อยู่ 26 ตารางไมล์
-
3:44 - 3:47นั่นคือ 20 เท่าของเซนทรัล พาร์ค
-
3:47 - 3:55ซึ่งเพียงพอที่จะปลูกมะเขือเทศ 725 ล้านต้น
-
3:55 - 4:00พวกเขาจะไม่โอเคกับงานนี้ได้ยังไง?
-
4:00 - 4:04การปลูกพืชต้นหนึ่ง
จะให้เมล็ดพันธุ์ 1,000 ถึง 10,000 เมล็ด -
4:04 - 4:07เมล็ดถั่วแขกมูลค่า 1 ดอลลาร์
-
4:07 - 4:10จะให้ผลผลิตมูลค่า 75 ดอลลาร์
-
4:10 - 4:14มันเหมือนบทสวดเลย เวลาผมบอกผู้คนว่า
จงปลูกอาหารของคุณเอง -
4:14 - 4:17การปลูกอาหารของคุณเอง ก็เหมือนคุณพิมพ์เงินเอง
-
4:17 - 4:24(เสียงปรบมือ)
-
4:24 - 4:27เห็นไหมครับ ผมสร้างตำนานไว้ในเซาธ์ เซนทรัล
-
4:27 - 4:32ผมโตที่นั่น เลี้ยงลูกชายของผมที่นั่น
-
4:32 - 4:36และผมปฏิเสธที่จะเป็นส่วนหนึ่งของความจริงสังเคราะห์
-
4:36 - 4:39ที่ใครก็ไม่รู้สร้างขึ้นมาให้ผม
-
4:39 - 4:41ผมกำลังสร้างความจริงของผมเอง
-
4:41 - 4:44เห็นไหมครับ ผมเป็นศิลปิน
-
4:44 - 4:48การทำสวนคือภาพกราฟฟิติของผม
ผมปลูกงานศิลปะ -
4:48 - 4:52เหมือนศิลปินภาพกราฟฟิติที่วาดกำแพงให้สวยงาม
-
4:52 - 4:56ส่วนผม ทำสนามหญ้าและฟุตบาทให้สวยงาม
-
4:56 - 5:00ผมใช้สวนและดินเป็นผืนผ้า
-
5:00 - 5:02ใช้พืชและต้นไม้
-
5:02 - 5:06เป็นเครื่องประดับบนผืนผ้า
-
5:06 - 5:12คุณจะประหลาดใจว่าผืนดินทำอะไรได้บ้าง
-
5:12 - 5:13ถ้าคุณปล่อยให้มันกลายเป็นผืนผ้าใบ
-
5:13 - 5:17คุณอาจจินตนาการไม่ออกเลย
ว่าดอกทานตะวันน่าทึ่งแค่ไหน -
5:17 - 5:20และมันส่งอิทธิพลต่อผู้คนอย่างไร
-
5:20 - 5:22เกิดอะไรขึ้นน่ะหรือครับ
-
5:22 - 5:28ผมได้เห็นกับตาว่าสวนของผม
กลายเป็นสื่อการเรียนการสอน -
5:28 - 5:31เป็นเครื่องมือในการปฏิรูปชุมชนของผม
-
5:31 - 5:35การเปลี่ยนแปลงชุมชมนั้น
คุณต้องเปลี่ยนองค์ประกอบของดิน -
5:35 - 5:40พวกเรานี่แหละคือดิน
-
5:40 - 5:46คุณจะแปลกใจ ว่าสวนพวกนี้มีผลกับเด็กๆ แค่ไหน
-
5:46 - 5:50การทำสวนเป็นกิจกรรมที่มีผลบำบัด
-
5:50 - 5:53และท้าทายที่สุด
-
5:53 - 5:55โดยเฉพาะในย่านชุมชนแออัดในเมือง
-
5:55 - 5:58แถมยังได้สตรอว์เบอร์รีอีก
-
5:58 - 6:01(เสียงหัวเราะ)
-
6:01 - 6:04ผมจำได้ ครั้งหนึ่ง
-
6:04 - 6:06มีแม่กับลูกสาวคู่หนึ่ง
-
6:06 - 6:10ตอนสักสี่ทุ่มครึ่ง พวกเขาเข้ามาในสวนของผม
-
6:10 - 6:13ผมออกมาพอดี พวกเขาท่าทางอายมาก
-
6:13 - 6:17ผมรู้สึกแย่เหมือนกันที่ออกมาเจอเขา
-
6:17 - 6:19ผมบอกเขาไปว่า รู้ไหม คุณไม่ต้องแอบมาแบบนี้ก็ได้
-
6:19 - 6:21สวนนี้อยู่บนถนนก็เพื่อเหตุนี้แหละ
-
6:21 - 6:25ผมรู้สึกแย่ที่เห็นผู้คนที่หิวโหย
-
6:25 - 6:28ยืนอยู่ใกล้ผมแค่นี้
-
6:28 - 6:31และมันยิ่งทำให้ผมอยากทำอย่างนี้ต่อไป
-
6:31 - 6:34มีคนถามผมว่า "ฟิน นายไม่กลัวเหรอ
-
6:34 - 6:35ว่าจะมีคนมาขโมยอาหารของนายไป?"
-
6:35 - 6:37ผมตอบว่า "เฮ้ย ไม่เลย ผมไม่กลัวใครขโมยเลย
-
6:37 - 6:40ผมถึงได้ปลูกมันไว้บนถนนไงล่ะ
-
6:40 - 6:43ผมตั้งใจแบบนั้นอยู่แล้ว
-
6:43 - 6:44ผมอยากให้คนมาเก็บไปกิน และในขณะเดียวกัน
-
6:44 - 6:48ผมอยากให้เขากู้สุขภาพของเขากลับคืนมา
-
6:48 - 6:51มีอยู่ครั้งหนึ่ง
-
6:51 - 6:56ผมไปทำสวนในที่พักพิงของคนไร้บ้าน
ในใจกลางเมืองลอสแองเจลิส -
6:56 - 6:59คนเหล่านี้ช่วยผมขนของลงจากรถ
-
6:59 - 7:02มันเจ๋งมาก พวกเขาเล่าให้ผมฟัง
-
7:02 - 7:05ว่าโครงการนี้มีผลกับเขาอย่างไรบ้าง
-
7:05 - 7:08และเล่าว่าเขาเคยทำสวนกับแม่ และยายของเขาด้วย
-
7:08 - 7:11มันเจ๋งมากเลย ที่ได้เห็นว่าโครงการนี้
เปลี่ยนแปลงพวกเขาไปยังไง -
7:11 - 7:17แม้ว่าจะแค่ในชั่วขณะนั้น
-
7:17 - 7:20ดังนั้น กลุ่ม กรีน กราวด์ จึงทำสวนต่อไป
-
7:20 - 7:21น่าจะได้ 20 แห่งแล้ว
-
7:21 - 7:26เรามีคนสัก 50 คนที่มาช่วยขุดดิน
-
7:26 - 7:28มาร่วมมือกัน ล้วนแล้วแต่เป็นอาสาสมัคร
-
7:28 - 7:32ถ้าเด็กๆ ปลูกคะน้า เขาก็จะกินคะน้า
-
7:32 - 7:33(เสียงหัวเราะ)
-
7:33 - 7:38ถ้าเขาปลูกมะเขือเทศ
เขาก็จะกินมะเขือเทศ (เสียงปรบมือ) -
7:38 - 7:42แต่ถ้าไม่มีการทำสวนแบบนี้ให้เขาเห็น
-
7:42 - 7:45ถ้าเขาไม่ได้เห็นว่าอาหาร
ส่งผลต่อจิตใจและร่างกายอย่างไร -
7:45 - 7:50พวกเขาก็จะกินอะไรก็ตามที่คุณเอามาวางตรงหน้าเขา
-
7:50 - 7:52ผมเห็นเด็กหนุ่มสาว
-
7:52 - 7:55พวกเขาอยากทำงาน
-
7:55 - 7:57แต่พวกเขาก็ติดอยู่ในกรอบ
-
7:57 - 8:01ผมเห็นเด็กผิวสีที่เดินบนเส้นทาง
-
8:01 - 8:03ที่มีคนออกแบบไว้ให้
-
8:03 - 8:05ซึ่งไม่ได้นำไปสู่ทางเจริญเลย
-
8:05 - 8:08กับการทำสวน ผมเห็นโอกาส
-
8:08 - 8:10ที่เราจะฝึกเด็กๆ เหล่านี้
-
8:10 - 8:13ให้เข้ามาดูแลชุมชนของเขา
-
8:13 - 8:17ให้มีชีวิตที่ยั่งยืน
-
8:17 - 8:19และเมื่อเราทำอย่างนี้ ใครจะไปรู้ครับ
-
8:19 - 8:22เราอาจจะสร้างจอร์จ วอชิงตัน คาร์เวอร์ คนต่อไปก็ได้
(นักวิทยาศาสตร์ผู้ผลักดันการปลูกพืชทางเลือก) -
8:22 - 8:25แต่ถ้าเราไม่เปลี่ยนองค์ประกอบของดิน
-
8:25 - 8:26เราจะไม่มีวันทำอย่างนั้นได้เลย
-
8:26 - 8:29และนี่คือหนึ่งในแผนของผม
นี่คือสิ่งที่ผมอยากทำ -
8:29 - 8:33ผมอยากทำสวนให้เต็มตลอดช่วงตึก
-
8:33 - 8:37ให้คนในละแวกเดียวกันมาแลกเปลี่ยนอาหารกัน
-
8:37 - 8:39ผมอยากเอาตู้ขนส่งสินค้า
-
8:39 - 8:42มาดัดแปลงเป็นร้านอาหารเพื่อสุขภาพ
-
8:42 - 8:44อย่าเข้าใจผมผิดนะครับ
-
8:44 - 8:46ผมไม่ได้กำลังพูดถึงของฟรี
-
8:46 - 8:50เพราะของฟรีนั้นไม่ยั่งยืน
-
8:50 - 8:52ไอ้ความยั่งยืนนี่ตลกนะ
มันไม่ได้อยู่ได้ด้วยตัวมันเอง -
8:52 - 8:53คุณต้องคอยดูแล ทำให้มันยั่งยืน
-
8:53 - 8:58(เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ)
-
8:58 - 9:00ผมกำลังพูดถึงการทำให้คนมีงานทำ
-
9:00 - 9:03และดึงเด็กๆ ออกจากท้องถนน สอนให้เขารู้จัก
-
9:03 - 9:08ความสุข ความภาคภูมิใจ และความมีเกียรติ
จากการปลูกอาหารกินเอง -
9:08 - 9:10เปิดตลาดนัดเกษตรกร
-
9:10 - 9:12ดังนั้น สิ่งที่ผมอยากทำคือ
-
9:12 - 9:15เราต้องทำให้โครงการนี้มันเซ็กซี่ น่าดึงดูด
-
9:15 - 9:19ผมอยากให้เราทุกคน
เป็นกบฏนักปฏิวัติทางนิเวศวิทยา -
9:19 - 9:21เป็นนักเลง นักเลงชาวสวน
-
9:21 - 9:25เราต้องเปลี่ยนกรอบความคิดว่านักเลงคืออะไร
-
9:25 - 9:27ถ้าคุณไม่ทำสวน คุณไม่ใช่นักเลง
-
9:27 - 9:32จงเป็นนักเลงถือพลั่ว โอเคไหม?
-
9:32 - 9:35เลือกพลั่วเป็นอาวุธคู่กาย
-
9:35 - 9:42(เสียงปรบมือ)
-
9:42 - 9:47สรุปคือ ถ้าคุณอยากเจอผม
-
9:47 - 9:50จำไว้ ถ้าอยากเจอผม
-
9:50 - 9:54ไม่ต้องโทรมาเลย ถ้าคุณอยากนั่งเก้าอี้นุ่มสบาย
-
9:54 - 9:58และพูดคุยเกี่ยวกับการทำอะไรสักอย่าง
-
9:58 - 10:01ถ้าคุณได้แต่ "พูด" ว่าอยากทำอะไร
-
10:01 - 10:04ถ้าอยากเจอผม ให้คุณมาที่สวน
-
10:04 - 10:08เอาพลั่วมาด้วย เราจะได้ลงมือปลูกอะไรกันซะเลย
-
10:08 - 10:11แด่สันติภาพ ขอบคุณครับ
-
10:11 - 10:15(เสียงปรบมือ)
-
10:15 - 10:19ขอบคุณครับ (เสียงปรบมือ)
- Title:
- ชาวสวนกองโจรในเซาธ์ เซนทรัล แอล.เอ.
- Speaker:
- รอน ฟินลีย์ (Ron Finley)
- Description:
-
more » « less
รอน ฟินลีย์ ปลูกสวนผักในย่านเซาธ์ เซนทรัล แอล. เอ. ในพื้นที่รกร้างว่างเปล่า เกาะกลางถนน ตามแนวฟุตบาท ทำไมล่ะ? เพื่อความสนุก เพื่อความท้าทาย เพื่อความสวยงาม และเพื่อเสนอทางเลือกทางอาหารที่ไม่ใช่อาหารจานด่วนให้แก่ชุมชนที่ "ร้านอาหารจานด่วนแบบขับรถผ่านเข้าไปซื้อ กำลังฆ่าคนมากมายยิ่งกว่าพวกที่ขับรถผ่านแล้วยิงกันเสียอีก"
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 10:45
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for A guerrilla gardener in South Central LA | |
|
Kanawat Senanan approved Thai subtitles for A guerrilla gardener in South Central LA | |
|
|
Kanawat Senanan commented on Thai subtitles for A guerrilla gardener in South Central LA | |
|
|
Kanawat Senanan edited Thai subtitles for A guerrilla gardener in South Central LA | |
|
|
Kanawat Senanan edited Thai subtitles for A guerrilla gardener in South Central LA | |
|
|
Kanawat Senanan edited Thai subtitles for A guerrilla gardener in South Central LA | |
|
Unnawut Leepaisalsuwanna accepted Thai subtitles for A guerrilla gardener in South Central LA | |
|
|
Unnawut Leepaisalsuwanna edited Thai subtitles for A guerrilla gardener in South Central LA |
Unnawut Leepaisalsuwanna
Thank you for the translation na krub. I added a description of "George Washington Carver" to 8:19 because I think rarely people know about him. Another suggestion is "guerilla gardener" sounds more like "ชาวสวนกองโจร" similar to "นักรบกองโจร" What do you think?
Kanawat Senanan
thank you both of you for the collaboration. It's a great peice of work. Only few typos fixed krab.