Neden ahşap gökdelenler inşa etmeliyiz

Bir gökdelen inşa etmek? Mimar Michael Green çelik ve betonu unutun, ve onu tahtadan inşa edin diyor. İlginç konuşmasını ayrıntılandırırken, 30 kat yüksekliğe kadar (ve kendisi daha yükseğini umuyor) güvenli ahşap yapılar inşa etmenin sadece mümkün olmakla kalmayıp aynı zamanda gerekli olduğunu belirtiyor.

Bu benim büyükbabam

ve bu benim oğlum

Ben küçük bir çocukken

büyükbabam bana tahta ile çalışmayı öğretti

ve bana şunu da öğretti ki

eğer bir ağacı bir şeye dönüştürmek için kesersen

o şeyi yapabileceğin en güzel şekilde yaparak

o ağacın hayatını onurlandır

Benim küçük oğlum bana hatırlattı ki

dünyadaki tüm teknoloji ve tüm oyuncaklar için

bazen sadece küçük bir tahta parçası için dahi

eğer onu uzun şekilde istiflersen

aslında oldukça ilham verici bir şey ortaya çıkar.

Bunlar benim binalarım.

Vancouver ve New York'taki ofisimizin dışında

dünyanın her tarafında inşa ediyorum.

Ve biz nerede olduğumuza bağlı olarak değişik boyutlarda

değişik şekillerde ve değişik malzemelerden binalar inşa ediyoruz

Fakat tahta benim en sevdiğim malzeme

ve size tahta hakkındaki hikayeyi anlatacağım.

Tahtayı sevme sebebimin bir kısmı tahtadan binalarımdan

birine insanlar girdiğinde her seferinde

onların tamamen farklı tepki verdiklerini fark ediyor olmam.

Hiçbir zaman birinin binalarımdan birine girip

çelik ya da betondan bir kolona sarıldığını görmedim

fakat tahta bir binada bunun olduğunu gerçekten gördüm.

Gerçekten insanların tahtaya nasıl dokunduğunu gördüm

ve sanırım bunun bir sebebi var.

Tıpkı kar taneleri gibi dünyanın hiçbir yerinde

iki tahta parçası birbirinin aynısı olamaz.

Bu muhteşem bir şey.

Tahtanın binalarımıza Doğa Ananın

parmak izlerini bıraktığını düşünmeyi seviyorum.

Doğa Ananın parmak izleri sayesinde

binalarımız inşa edilmiş ortamda bizi doğaya bağlıyor.

Şu anda Vancouver'da 33 kat yüksekliğe kadar büyüyen

bir ormanın yakınında yaşıyorum.

California'da kıyıya doğru inişte sekoya ormanı

40 kat yüksekliğe kadar büyüyor.

Fakat tahtadan yapılan binaları düşündüğümüzde

dünyanın çoğu yerinde sadece 4 kat yükseklikte oluyorlar.

İmar kanunları bile inşa etme olanağımızı

dört kaz yükseklikten daha uzun olacak şekilde kısıtlıyor

ve bu durum burada ABD'de de geçerli.

Şimdi bazı istisnalar bulunuyor

fakat bazı istisnaların olması gerekiyor

ve umuyorum işler ileride değişecek.

ve böyle düşünmemin sebebi şu ki

bugün yarımız şehirlerde yaşıyor

ve bu sayı yüzde 75'e yükselecek.

Şehirler ve yoğunluk binalarımızın büyük olmaya

devam edeceği anlamına geliyor,

ve bence şehirlerde tahtanın da oynayacağı bir rol bulunuyor.

Ve böyle düşünüyorum çünkü bugün dünyada

üç milyar insan önümüzdeki 20 yıl içinde

yeni bir eve ihtiyaç duyacak.

Bu dünyanın yüzde 40'ı önümüzdeki 20 yıl içinde kendileri için

yeni bir bina inşa edilmesine ihtiyaç duyacak demektir.

Şimdi, bugün şehirlerde yaşayan her üç insandan biri

aslında bir gecekonduda yaşıyor.

Bu dünyada bir milyar insan gecekonduda yaşıyor demektir.

Dünyada yüz milyon insan evsiz.

İnşa etme konusunda mimarlar için

ve toplum için meydan okumanın boyutu

bu insanları ev sahibi yapacak bir çözümün bulunmasıdır.

Fakat meydan okuma şu ki, biz şehirlere taşındıkça

şehirler şu iki malzemeden inşa ediliyor

çelik ve beton, ve bunlar harika malzemeler.

bunlar geçen yüzyılın malzemeleri.

Fakat bunlar aynı zamanda işlenmeleri sırasında oldukça

yüksek enerji ve sera gazı salınımı ortaya çıkaran malzemeler

İnsanoğlunun sera gazı salınımının yüzde üçünü

çelik oluşturuyor

ve betonun oranı yüzde beşin üzerinde.

Yani bir düşünürseniz bugün sera gazlarına

katkımızın yüzde sekizi

yalnızca bu iki malzemeden geliyor.

bunun hakkında fazla düşünmüyoruz ve ne yazık ki

bence aslında binalarımız hakkında bile

yapmamız gerektiği kadar düşünmüyoruz.

Bu ABD'nin sera gazına etkisi ile ilgili bir istatistik.

Sera gazı salınımımızın neredeyse yarısı inşaat endüstrimiz ile ilgili

ve eğer enerjiye bakacak olursak, orada da durum aynı.

Taşımanın listede yaklaşık olarak ikinci sırada olduğunu fark edeceksiniz

fakat bu bizim hakkında en fazla duyduğumuz muhabbet.

ve bunun çoğu enerji ile ilgili olsa da

aynı zamanda karbon ile de ilgili.

benim gördüğüm kadarıyla sorun, nihayetinde

bu sorunu nasıl çözeceğimiz hakkındaki uyuşmazlık

bir eve ihtiyacı olan üç milyar insana nasıl hizmet edileceği

ve iklim değişikliği gerçekleşmek üzere olan ya da zaten gerçekleşen

bir kafa kafaya çarpışma.

Bu meydan okuma yeni yollardan düşünmeye başlamamız gerektiği anlamına geliyor

ve bence tahta bu çözümün bir parçası olacak,

ve ben size neden öyle olduğunun hikayesini anlatacağım.

Bir mimar olarak tahta zaten

güneş enerjisiyle büyümüş olan büyük ve

inşaatta kullanabileceğim tek malzeme.

Ormanda bir ağaç büyüdüğünde ve oksijen yaydığında

ve karbondioksit emdiğinde

ve öldüğünde ve ormanın zeminine düştüğünde

karbondioksidi atmosfere geri verir ya da toprağa aktarır.

Bir orman yangınında yanacak olursa da karbonu

atmosfere geri verecektir.

Fakat eğer o tahtayı alıp binanın içine ya da

bir mobilya parçasına veya tahta bir oyuncağın içine koyarsanız

aslında ağaç karbonu muhafaza etmek için inanılmaz bir kapasiteye sahiptir

ve bize haciz yoluyla katkıda bulunur

Bir metreküp tahta

bir ton karbondioksidi muhafaza edecektir.

Şu anda iklime karşı iki çözüm yolu açık şekilde

salınımları azaltmak ve depolama alanı bulmaktır.

Tahta bu iki şeyi gerçekten yapan benim inşaat

yapabileceğim başlıca inşaat malzemesi.

Yani inanıyorum ki biz Dünyanın bizim besinimizi büyüttüğü

bir etik anlayışına sahibiz

ve bu yüzyılda dünyanın bizim evlerimizi büyütmesi gereken

bir etiğe yönelmemiz gerekiyor.

Şimdi bu oranla şehirleşirken

bunu nasıl yapacağız ve ahşap binalarımızı

sadece dört katlı olarak düşüneceğiz?

Beton ve çeliği azaltmalı ve daha büyümeliyiz

ve bizim üzerinde çalıştığımız şey

30 kat yüksekliğinde ahşaptan yapılmış binalar.

Mühendisliğini Eric Karsh adında benimle birlikte proje

üstünde çalışan bir mühendisle yapıyoruz

ve bu yeni işi bir süredir yapıyoruz çünkü

bizim kullanabileceğimiz yeni ahşap ürünler piyasada bulunuyor

ve biz onları dev kereste paneller olarak adlandırıyoruz.

Bunlar genç ağaçlardan yapılan paneller

kısa boylu ağaçlar, kısa tahta parçaları

birbirine yapıştırılarak dev paneller oluşturuluyor

2,34 metre genişliğinde, 19,5 metre uzunluğunda ve değişik kalınlıklarda.

Bunu en iyi şekilde açıklamak için bulduğum yol şu ki

tahta ile ilgili düşündüğümüzde

hepimiz ikiye dört inşaata alışkınız.

İnsanların erkenden vardıkları sonuç bu.

İkiye dört inşaat bir şekilde çocukken oynadığımız

küçük sekiz noktalı Lego parçalarını andırıyor,

ve o boyutta ikiye dörtlerle legolardan her türde

havalı şeyler yapabilirsiniz.

Fakat çocuk olduğunuz zamanı

ve lego yığınını evinizin bodrum katında gözden geçirdiğinizi

ve o büyük 24 noktalı lego parçasını bulduğunuzu hatırlayın

şöyle düşündünüz,

"Harika, bu muhteşem. Gerçekten büyük bir şey inşa edebilirim,

ve bu şahane olacak"

İşte bu değişim.

Dev kereste paneller işte o 24 noktalı parçalar.

Onla yapabileceklerimizin boyutunu değiştiriyor

ve geliştirdiğimiz şey bizim deyimimizle FFTT

bir Yaratıcı Avam çözümü

inşaatta çok esnek bir sistem inşa etmek için

bu geniş panellerle istediğimiz zaman altı katı aynı anda

yukarıya doğru eğebiliyoruz.

Bu animasyon size binanın çok basit bir şekildenasıl bir araya geldiğini gösteriyor

fakat bu binalar mimarlar ve mühendisler için

şimdi dünyada değişik kültürler için

değişik mimari tarzlar ve karakterlerde

inşaat için hazır bulunuyor.

Güvenli bir şekilde inşaat yapabilmemiz için

bu binaların mühendisliğini , aslında

yüksek bir deprem bölgesinde olan

Vancouver koşullarında işe yarayacak şekilde

30 kat yükseklikte bile yaptık

Şimdi açık şekilde bunu ne zaman söylesem

hatta burada konferansta bile insanlar

"Ciddi misin? Otuz kat? Bu nasıl olabilir?" diyorlar.

Ve çok sayıda gerçekten çok sayıda iyi soru

ve biz raporumuzu ve hakemli raporu bir araya getirirken

cevapları üzerinde uzun zaman harcadığımız

ciddi sorular yöneltildi

Şimdi sadece bunlardan birkaçına odaklanacağım

ve yangınla başlayalım, çünkü sanırım yangın

muhtemelen şu anda hepinizin hakkında düşündüğü ilk şey.

Yeterince uygun.

Ve benim bunu tanımlama yöntemim şöyle.

Eğer size bir kibrit çöpü çıkarmanızı ve yakmanızı

ve bir kütüğe doğru tutmanızı, kütüğü ateşe vermeyi denemenizi söylesem

Bu gerçekleşmez, değil mi? Hepimiz bunu biliyoruz.

Fakat bir ateş yakmak için önce küçük tahta parçalarıyla

başlarsınız ve devam edersiniz

ve sonunda kütüğü de ateşe katabilirsiniz

ve siz kütüğü ateşe kattığınızda tabii ki

kütük yanar fakat yavaş şekilde yanar.

Dev kereste paneller, bizim kullandığımız bu yeni ürün

kütüğe çok benziyor.

onları tutuşturmak çok güç ve tutuştuklarında

hakikaten olağandışı şekilde tahmin edilebilir hızda yanıyorlar

ve biz yangın bilimini tahmin için kullanabilir

ve bu binaları en az beton kadar

ve en az çelik kadar güvenli hale getirebiliriz.

sonraki büyük mesele, ormanların yok olması

dünya genelinde sera gazlarına katkımızın

yüzde on sekizlik bölümü

ormanların yok olmasının sonucudur.

Yapmak istediğimiz en son şey ağaçları kesmek.

Ya da en son yapmak istediğimiz şey yanlış ağaçları kesmek.

Ağaçları düzgün şekilde kesmemize müsaade eden

Sürüdürülebilir ormancılık modelleri bulunuyor,

ve bu ağaçlar bu tip sistemlerde kullanılmak için

uygun olan yegane ağaçlar.

Şimdi bu fikirlerin ormanların yok olması ekonomisini

gerçekten değiştireceğini düşünüyorum.

Ormanların yok olması sorunu olan ülkelerde

orman için daha iyi değer sağlayan

bir yol bulmak

ve insanları çok hızlı büyüme çemberleri aracılığıyla

para kazanmaya teşvik etmek zorundayız.

10, 12, 15 yaşındaki ağaçlar bu ürünleri oluşturuyor

ve bize bu ölçekte inşa etme imkanı tanıyor.

20 katlı bir binayı hesapladık:

Kuzey Amerika'da her 13 dakikada yeteri kadar tahta yetiştiriyor olacağız.

Alacağı süre bu kadar.

Buradaki karbon hikayesi gerçekten iyi bir hikaye.

eğer 20 katlı bir binayı çimento ve betondan inşa etseydik

süreç çimento ve 1,200 ton

karbondioksit üretimi ile sonuçlanırdı.

Eğer bu binayı tahtadan yapsaydık, bu çözümde

3,100 ton hapsetmiş olurduk

4,300 ton net fark oluşurdu.

Bu bir yılda yaklaşık 900 arabanın

trafikten çekilmesine eşdeğer.

Yeniden yeni bir eve ihtiyacı olan

o üç milyar insanı düşünün,

ve belki bu şey azaltıma katkı sağlayıcı olabilir.

Umudum inşa etme yöntemimizde bir devrimin başlangıcında olmamız

Çünkü bu geçtiğimiz yüz ya da daha fazla yılda

bir gökdelen inşa etmek için sunulan ilk yeni yöntem.

Asıl güç olan toplumun bu olasılığı algılayışını

değiştirmek ve bu büyük bir meydan okuma.

Dürüst olarak mühendislik bu işin kolay kısmı.

Ve bunu tanımlama yolum şöyle.

Teknik olarak ilk gökdelen ve gökdelenin tanımı

10 kat yüksekliğinde olmasıydı. inanin ya da inanmayın-

fakat ilk gökdelen Şikago'daki bu binaydı

ve insanlar bu binanın yanından yürümeye korkarlardı.

Fakat inşasının dört yıl ardından

Gustave Eiffel Eyfel Kulesini inşa ediyordu

ve Eyfel Kulesini inşa ederken

dünya şehirlerinin siluetlerini de değiştirdi

değiştirdi ve

geliştiricilerin daha büyük binalar inşa etmeye başlamasıyla

ve sınırları daha yükseğe doğru iterken

daha iyi mühendislikle birlikte

New York City ve Şikago gibi şehirler arasında rekabet başladı.

Aslında biz bu modeli New York'ta

yakında gelecek bir teknik üniversite kampüsünde

teorik bir model olarak inşa ettik

ve bu alanı seçmemizin nedeni

sizlere bu binaların neye benzediğini gösterebilmekti

çünkü dış cephe değişebiliyor.

Bu aslında tam da hakkında konuştuğumuz yapı.

Bunu seçmemizin nedeni burasının bir teknik üniversite olması

ve bana göre tahta inşaat yapabileceğim teknolojik

olarak en gelişmiş malzeme.

Sadece Doğa Ana patenti elinde bulunduruyor

ve biz bu yüzden gerçekten rahat hissedemiyoruz.

Fakat olması gereken de bu,

İnşa edilmiş çevrede doğanın parmak izleri.

Buna kendi deyimimizle

bir Eyfel Kulesi anı yaratmak fırsatı olarak bakıyorum.

Dünyanın her yanında binalar daha da yükselmeye başlıyor.

Londra'da dokuz katlı bir bina var,

Avustralya'da sanırım 10 ya da 11 katlı

yeni bir bina.

Bu ahşap binalarda yüksekliği yukarılara taşımaya başlıyoruz,

ve umuyoruz, ve ben umuyorum ki

memleketim Vancouver gerçekten potansiyel olarak

yaklaşık 20 katla dünyanın en yükseğinin anonsunu

çok da uzak olmayan bir gelecekte yapacak.

O Eyfel Kulesi anı tavanı kıracak

o rastgele yükseklik tavanlarını

ve ahşap binaların rekabete katılmasına izin verecek.

Ve inanıyorum ki yarış sonuna kadar devam etmek üzere başladı.

Teşekkürler.

(Alkış)