Return to Video

ตลาดรองเท้าผ้าใบที่เร้นลับ -- และทำไมมันถึงสำคัญ

  • 0:01 - 0:06
    นี่คือแอร์จอร์แดนทรีแบลคซีเมนต์
  • 0:07 - 0:10
    นี่อาจเป็นรองเท้าผ้าใบที่สำคัญที่สุด
    ในประวัติศาสตร์
  • 0:11 - 0:13
    เปิดตัวครั้งแรกใน ค.ศ. 1988
  • 0:13 - 0:16
    นี่เป็นรองเท้าที่เริ่มการตลาดไนกี้
    อย่างที่เรารู้กัน
  • 0:17 - 0:21
    นี่เป็นรองเท้าที่ขับเคลื่อน
    สินค้ายี่ห้อแอร์จอร์แดนทั้งหมด
  • 0:21 - 0:23
    และอาจจะช่วยไนกี้ด้วย
  • 0:23 - 0:26
    สิ่งที่แอร์จอร์แดนทรีแบลคซีเมนต์ทำกับ
    วงการรองเท้าผ้าใบ
  • 0:26 - 0:28
    คือสิ่งที่ไอโฟนทำกับวงการมือถือ
  • 0:28 - 0:30
    มันถูกเปิดตัวซ้ำอีกทั้งหมด 4 ครั้ง
  • 0:31 - 0:33
    คนมีชื่อเสียงทุกคนเป็นลูกค้ามัน
  • 0:33 - 0:35
    มีเว็บไซต์เกี่ยวกับสิ่งที่ควรสวมใส่
    กับเจ้าแบลคซีเมนต์
  • 0:35 - 0:38
    มันอยู่ใต้จมูกพวกคุณเป็น
    เวลาหลายทศวรรษ
  • 0:38 - 0:40
    และคุณไม่เคยมองไปข้างล่าง
  • 0:41 - 0:42
    และในตอนนี้
  • 0:42 - 0:46
    พวกคุณส่วนใหญ่คงกำลังคิดว่า
    "รองเท้าผ้าใบเหรอ"
  • 0:46 - 0:48
    (เสียงหัวเราะ)
  • 0:48 - 0:49
    ใช่ครับ
  • 0:49 - 0:51
    รองเท้าผ้าใบครับ
  • 0:52 - 0:55
    สิ่งมหัศจรรย์เกี่ยวกับรองเท้าผ้าใบ
  • 0:55 - 0:57
    และข้อมูล
  • 0:57 - 0:58
    และไนกี้
  • 0:59 - 1:03
    และพวกมันมีส่วนเกี่ยวข้องกันอย่างไร
    เป็นไปได้ว่ามันเกี่ยวพันกับอนาคตของการค้าออนไลน์
  • 1:03 - 1:04
    ใน ค.ศ. 2011
  • 1:04 - 1:07
    ครั้งสุดท้ายที่จอร์แดนทรีแบลคซีเมนต์
    เปิดตัวสู่สาธารณชน
  • 1:07 - 1:10
    ที่ห้างค้าปลีกที่ราคา 160 ดอลลาร์
  • 1:10 - 1:12
    มันขายหมดทั่วโลกภายในไม่กี่นาที
  • 1:12 - 1:15
    และนั่นเป็นเพราะว่ามีคนตั้งเต้นท์
    นอนอยู่ข้างนอกร้านขายรองเท้าผ้าใบ
  • 1:15 - 1:17
    เป็นเวลาหลายวันก่อนที่มันจะวางขาย
  • 1:17 - 1:19
    และเพียงไม่กี่นาทีหลังจากนั้น
  • 1:19 - 1:22
    รองเท้าหลายพันคู่อยู่บนอีเบย์
    วางขายราคาแพงกว่าห้างอยู่สองสามเท่า
  • 1:23 - 1:27
    อันที่จริง มีรองเท้ามากกว่าพันคู่บนอีเบย์
    ตอนนี้ ซึ่งก็คือ 4 ปีต่อมา
  • 1:28 - 1:30
    แต่ประเด็นก็คือ
  • 1:30 - 1:33
    นี่เกิดขึ้นทุกวันเสาร์
  • 1:34 - 1:36
    ทุกสัปดาห์จะมีการออกรองเท้าใหม่
    หนึ่งหรือสองหรือสามแบบ
  • 1:36 - 1:38
    และทุกคู่ก็มีเรื่องราวของมัน
  • 1:38 - 1:41
    ที่น่าสนใจไม่แพ้เจ้าจอร์แดนทรีแบลคซีเมนต์
  • 1:42 - 1:46
    นี่คือไนกี้กำลังสร้างตลาดซื้อขายสำหรับ
    พวกที่คลั่งไคล้รองเท้าผ้าใบอยู่
  • 1:46 - 1:50
    คนที่สะสมรองเท้าผ้าใบ
  • 1:50 - 1:51
    และลูกสาวของผม
  • 1:51 - 1:53
    (เสียงหัวเราะ)
  • 1:53 - 1:55
    นั่นคือเสื้อยืด "หนูรักพ่อค่ะ"
  • 1:56 - 1:59
    สำหรับแบรนด์ต่าง ๆ นักสะสมรองเท้าผ้าใบ
    คือกลุ่มลูกค้าที่สำคัญมาก
  • 1:59 - 2:03
    นี่คือ ผู้นำแฟชั่น
    นี่คือแฟน ๆ ยี่ห้อแอปเปิ้ล
  • 2:03 - 2:05
    เพราะจะมีใครที่จะซื้อ
  • 2:05 - 2:08
    รองเท้าคู๋ละ $8,000 รุ่น
    Back to the Future ล่ะครับ
  • 2:09 - 2:10
    (รองเท้าผ้าใบ)
  • 2:10 - 2:13
    ใช่ครับ 8000 ดอลลาร์
  • 2:13 - 2:16
    และขณะที่นั่นเป็นความวิปริตอย่างเห็นได้ชัด
  • 2:16 - 2:19
    ตลาดที่ซื้อรองเท้าไป
    ขายต่อไม่วิปลาสแน่นอน
  • 2:19 - 2:21
    ใช้เวลาสร้าง 30 ปี
  • 2:21 - 2:23
    สิ่งที่เริ่มจากวัฒนธรรมใต้ดิน
  • 2:23 - 2:26
    ของกลุ่มคนเล็ก ๆ ที่ชอบรองเท้า
    มากเกินไปหน่อย --
  • 2:26 - 2:27
    (เสียงหัวเราะ)
  • 2:29 - 2:31
    ตอนนี้เรามีกระแสการติดรองเท้าผ้าใบ
  • 2:31 - 2:33
    ในตลาดเมื่อ 12 เดือนก่อน
  • 2:33 - 2:35
    มีรองเท้า 9 ล้านคู่
  • 2:35 - 2:37
    ที่มีการซื้อไปขายต่อในสหรัฐฯอย่างเดียว
  • 2:37 - 2:42
    เป็นมูลค่า 1.2 พันล้านดอลลาร์
  • 2:42 - 2:44
    และนั่นเป็นการประมาณคร่าว ๆ
  • 2:44 - 2:47
    ผมควรจะรู้ว่าผมเป็นนักสะสมรองเท้าผ้าใบ
  • 2:47 - 2:48
    นี่คือที่ผมสะสม
  • 2:49 - 2:53
    ที่ผมสะสมเทียบเทพนักสะสมทั้งหลาย
    ไม่ติดหรอกครับ
  • 2:53 - 2:56
    ผมมีประมาณ 250 คู่
    แต่เชื่อผมเถอะ นี่มันแค่จิ๊บจ๊อย
  • 2:56 - 2:58
    เทพนักสะสมมีหลายพันคู๋
  • 2:59 - 3:01
    ผมเป็นแค่นักสะสมรองเท้าผ้าใบ
    อายุ 37 ปี ธรรมดาคนนึง
  • 3:02 - 3:05
    ผมเติบโตมากับการเล่นบาสเกตบอล
    ตอนที่ไมเคิล จอร์แดนเล่น
  • 3:05 - 3:06
    ผมอยากได้แอร์จอร์แดนมาตลอด
  • 3:06 - 3:08
    แม่ของผมไม่เคยซื้อแอร์จอร์แดนให้ผมเลย
  • 3:08 - 3:11
    เมื่อผมมีเงินจำนวนนึงผมก็ซื้อแอร์จอร์แดน
  • 3:11 - 3:13
    พูดกันตรง ๆ พวกเรามีเรื่องราวเหมือนกันเลย
  • 3:13 - 3:14
    แต่นี่คือสิ่งที่แตกต่างของเรื่องผม
  • 3:15 - 3:19
    หลังจากที่เปิดบริษัท 3 แห่ง
    ผมทำงานเป็นที่ปรึกษาเชิงกลยุทธ์
  • 3:19 - 3:23
    เมื่อผมตระหนักว่าผมไม่รู้อะไรเลย
    เกี่ยวกับข้อมูล
  • 3:24 - 3:27
    แต่ผมเรียนรู้เพราะผมต้องทำ
  • 3:27 - 3:28
    และผมก็ชอบมัน
  • 3:28 - 3:31
    ดังนั้นผมคิดว่า ผมสงสัยว่า
    ผมสามารถเก็บข้อมูลรองเท้าผ้าใบได้หรือเปล่า
  • 3:32 - 3:34
    เพียงเพื่อเล่นกับความสนุกส่วนตัวของผม
  • 3:34 - 3:36
    เป้าหมายคือการพัฒนาคู่มือราคา
  • 3:36 - 3:38
    มุมมองจริง ๆ ของตลาด
    ที่ขับเคลื่อนด้วยข้อมูล
  • 3:38 - 3:43
    และ 4 ปีต่อมา พวกเรากำลังวิเคราะห์
    การทำธุรกรรมมากกว่า 25 ล้านครั้ง

  • 3:43 - 3:46
    แสดงการวิเคราะห์รองเท้า
    ผ้าใบหลายพันคู๋ตามเวลาจริง
  • 3:46 - 3:50
    ตอนนี้นักสะสมรองเท้าผ้าใบดูราคา
    ขณะที่ตั้งเต้นท์รอรองเท้าที่กำลังจะออกใหม่
  • 3:51 - 3:54
    คนอื่นใช้ข้อมูลเพื่อตรวจสอบความถูกต้อง
    ของการอ้างประกันความเสียหาย
  • 3:55 - 3:57
    และ
  • 3:57 - 4:01
    ตอนนี้ใช้ข้อมูลการซื้อไปขายต่อ
    เพื่อวิเคราะห์อุตสาหกรรมค้าปลีกรองเท้า
  • 4:01 - 4:03
    และนี่เป็นส่วนที่ดีที่สุด
  • 4:03 - 4:07
    นักสะสมรองเท้าผ้าใบมีแผงสะสม
    ผลงานรองเท้าผ้าใบ
  • 4:07 - 4:08
    (เสียงหัวเราะ)
  • 4:09 - 4:12
    นักสะสมรองเท้าผ้าใบสามารถติดตาม
    มูลค่าของที่สะสมในช่วงเวลานึง
  • 4:12 - 4:13
    เทียบกับอันอื่น ๆ
  • 4:13 - 4:15
    และเข้าถึงข้อมูลวิเคราะห์ที่คุณอาจจะเข้าดู
  • 4:15 - 4:17
    สำหรับบัญชีการซื้อขาย
    หลักทรัพย์ออนไลน์ของคุณ
  • 4:17 - 4:22
    เพราะฉะนั้นแดนสร้างชุดสะสมของเขา
    และบอกว่าอันไหนใน 352 คู่เป็นของเขา
  • 4:22 - 4:25
    เขาเห็นว่ามันมีมูลค่า 103000 ดอลลาร์
  • 4:25 - 4:27
    จริง ๆ แล้วนี่เป็นแค่ชุดสะสมเล็ก ๆ เท่านั้น
  • 4:27 - 4:30
    ที่ระดับทรัพย์สิน เขาสามารถเห็น
    ผลกำไรขาดทุนสำหรับรองเท้าได้
  • 4:30 - 4:33
    เขาสามารถทำกำไรได้ 600 ดอลลาร์ต่อคู๋นึง
  • 4:34 - 4:36
    ผมมีหนึ่งคู่ในนั้น
  • 4:36 - 4:37
    (เสียงหัวเราะ)
  • 4:39 - 4:42
    เพราะฉะนั้นอุตสาหกรรมอลหม่าน
    1.2 พันล้านดอลลาร์
  • 4:42 - 4:45
    ที่เติบโตบนถนนพอ ๆ กับที่เติบโตออนไลน์
  • 4:45 - 4:48
    และทำให้มีบริการทางการเงินพิ้นฐาน
    สำหรับรองเท้าผ้าใบ
  • 4:49 - 4:52
    บางทีผมถามตัวเองว่า
    อะไรเกิดขึ้นกันแน่ในตลาด
  • 4:52 - 4:55
    และการเปรียบเทียบก็เริ่มเกิดขึ้น
  • 4:55 - 4:58
    รองเท้าผ้าใบเหมือนหุ้นหรือยามากกว่ากัน
  • 4:58 - 5:00
    (เสียงหัวเราะ)
  • 5:00 - 5:01
    อันที่จริง มีผู้ชายคนนึงอีเมลมาว่า
  • 5:02 - 5:06
    เขาคิดว่าลูกชายอายุ 15 ปี
    ขายยาอยู่
  • 5:06 - 5:08
    และค้นพบภายหลังว่าเขา
    ขายรองเท้าผ้าใบ
  • 5:09 - 5:10
    (เสียงหัวเราะ)
  • 5:11 - 5:13
    และตอนนี้พวกเขาใช้ข้อมูลขายมันด้วยกัน
  • 5:14 - 5:16
    และนั่นเป็นเพราะว่ารองเท้าผ้าใบ
    คือโอกาสการลงทุนอย่างนึง
  • 5:16 - 5:18
    ซึ่งแบบอื่นไม่มีตัวตน
  • 5:18 - 5:21
    และผมไม่ได้หมายถึงเด็กขายรองเท้า
    แทนยานะ
  • 5:21 - 5:22
    แล้วเด็กทั้งหมดล่ะ
  • 5:22 - 5:25
    คุณต้องอายุ 18 ปีถึงเล่นหุ้นได้
  • 5:26 - 5:28
    ผมขายหมากฝรั่งตอน ป.6
  • 5:28 - 5:30
    ขนมโบลป๊อปตอน ม.3
  • 5:30 - 5:32
    และเก็บการ์ดเบสบอลช่วง ม. ปลาย
  • 5:32 - 5:34
    ไพ่ตายจากไปนานแล้ว
  • 5:34 - 5:37
    และตลาดลูกอมโดยปกติเป็นตลาด
    ค่อนข้างท้องถิ่น
  • 5:37 - 5:43
    สำหรับหลายคน รองเท้าผ้าใบถูกกฎหมาย
    และเป็นโอกาสการลงทุนที่เข้าถึงได้
  • 5:43 - 5:47
    ตลาดหลักทรัพย์ที่เป็นประชาธิปไตย
  • 5:47 - 5:49
    แต่ก็ไม่ผ่านระเบียบรับรอง
  • 5:49 - 5:52
    ซึ่งก็คือเหตุผลที่เรื่องที่คุณอาจจะคุ้นเคย
  • 5:52 - 5:54
    คือเรื่องที่คนฆ่ากันเพื่อแย่งรองเท้าผ้าใบ
  • 5:55 - 5:58
    และขณะที่นั่นเกิดขึ้นแน่นอนและ
    เป็นโศกอนาฏกรรม
  • 5:58 - 6:02
    มันไม่ใช่กระแสข่าวที่สื่อบางสื่อ
    จะทำให้คุณหลงเชื่อ
  • 6:02 - 6:06
    อันที่จริงมันเป็น
  • 6:06 - 6:08
    เพราะฉะนั้นรองเท้าผ้าใบมีสิ่งที่เหมือนกันชัดเจน
  • 6:08 - 6:11
    กับทั้งตลาดหลักทรัพย์และการค้ายาเสพย์ติด
  • 6:11 - 6:16
    แต่บางทีขั้นพิ้นฐานที่สุดคือการที่
    พระเอกมีตัวตน
  • 6:16 - 6:18
    มีบางคนกำลังสร้างกฎเกณฑ์อยู่
  • 6:19 - 6:23
    ในกรณีของรองเท้าผ้าใบ
    คนคนนั้นคือไนกี้
  • 6:24 - 6:26
    ผมจะอธิบายตัวเลขบางตัวให้คุณฟังนะครับ
  • 6:26 - 6:29
    ตลาดซื้อไปขายต่อ
    อย่างที่เรารู้ คือ 1.2 พันล้านดอลลาร์
  • 6:29 - 6:32
    ไนกี้ รวมถึงยี่ห้อจอร์แดน
  • 6:32 - 6:36
    มีส่วนแบ่งตลาด 96% ของตลาดรองของ
    รองเท้าทั้งหมด
  • 6:36 - 6:38
    การครอบครองตลาดแบบเบ็ดเสร็จ
  • 6:38 - 6:41
    นักสะสมรองเท้าผ้าใบรักรองเท้าจอร์แดน
  • 6:41 - 6:44
    และกำไรจากตลาดรองประมาณหนึ่งในสาม
  • 6:44 - 6:49
    นั่นหมายความว่านักสะสมรองเท้าผ้าใบ
    ได้เงิน 380 ล้านดอลลาร์
  • 6:49 - 6:51
    จากการขายไนกี้ปีก่อน
  • 6:51 - 6:53
    กลับมาที่เรื่องค้าปลีกอีกนิดครับ
  • 6:53 - 6:54
    สเกชเชอร์ ช่วงต้นปีนี้
  • 6:55 - 6:57
    เป็นยี่ห้อรองเท้าอันดับสองในประเทศ
  • 6:57 - 7:00
    แซงอดิดาส -- นี่เรื่องใหญ่นะครับ
  • 7:00 - 7:03
    และในสิบสองเดือนจบที่มิถุนายน
  • 7:03 - 7:07
    รายได้สุทธิของสเกชเชอร์คือ 209 ล้านดอลลาร์
  • 7:08 - 7:11
    นั่นหมายความว่าลูกค้าของไนกี้
  • 7:11 - 7:15
    ทำกำไรได้เกือบสองเท่าของ
    คู่แข่งที่สูสีกันมากที่สุด
  • 7:16 - 7:18
    นั่น --
  • 7:18 - 7:21
    (เสียงหัวเราะ)
  • 7:21 - 7:23
    มันเป็นไปได้อย่างไรครับ
  • 7:24 - 7:27
    ตลาดรองเท้าผ้าใบเป็นอุปทานและอุปสงค์
  • 7:27 - 7:32
    แต่ไนกี้เก่งมากในเรื่องการใช้อุปทาน
    -- รองเท้าผ้าใบที่มีจำกัด --
  • 7:32 - 7:35
    และการกระจายรองเท้าผ้าใบ
    เพื่อประโยชน์ของบริษัท
  • 7:35 - 7:37
    เพราะฉะนั้นมันคือก็แค่อุปทานนั่นเอง
  • 7:37 - 7:41
    นักสะสมรองเท้าผ้าใบล้อเรื่องนั้นเล่น
    ตราบใดที่มันมีจำกัดแลพไนกี้จะซื้อมัน
  • 7:41 - 7:45
    รองเท้าที่ขาย 8000 ดอลลาร์ ทำเช่นนั้น
    เพราะมันหายากมาก
  • 7:45 - 7:48
    มันไม่ต่างจากตลาดของสะสมอื่น
  • 7:48 - 7:51
    แค่นี้ไม่ใช่ตลาดเลยด้วยซ้ำ
  • 7:52 - 7:54
    มันเป็นการสร้างอย่างหลอก ๆ โดยไนกี้
  • 7:54 - 7:58
    สร้างอย่างชาญฉลาดโดยไนกี้ เพื่อการขาย
    รองเท้าทให้มากขึ้น
  • 7:59 - 8:00
    และระหว่างกระบวนการ
  • 8:00 - 8:03
    มันตอบสนองคนหลายหมื่นคนที่มี
    ความหลงใหลเป็นชีวิตจิตใจ
  • 8:03 - 8:05
    รวมตัวผมด้วย
  • 8:05 - 8:09
    ถ้าไนกี้ต้องการฆ่าตลาดซื้อไปขายต่อ
    มันสามารถทำได้เลยวันรุ่งขึ้น
  • 8:09 - 8:11
    สิ่งที่มันต้องทำคือปล่อยรองเท้าออกมาเพิ่ม
  • 8:11 - 8:14
    แต่พวกเราไม่ต้องการให้มันอย่างแน่นอน
  • 8:15 - 8:20
    นั่นเป็นเพราะ ไม่เหมือนกับแอปเปิ้ล ซึ่ง
    จะขายไอโฟนให้กับทุกคนที่ต้องการมัน
  • 8:20 - 8:23
    ไนกี้ไม่ได้หาเงินโดยการขาย
    รองเท้าราคา $200
  • 8:23 - 8:27
    มันขายรองเท้าเป็นล้านคู่ใ
    ห้กับคนหลายล้านคนในราคา 60 ดอลลาร์
  • 8:27 - 8:30
    และนักสะสมรองเท้าผ้าใบคือคนที่
    สร้างกระแสการตลาด
  • 8:30 - 8:32
    การประชาสัมพันธ์และตราสินค้า
  • 8:32 - 8:36
    ทำให้ไนกี้ขายรองเท้าราคา $60
    ได้หลายล้านคู่
  • 8:38 - 8:39
    มันคือการตลาด
  • 8:39 - 8:42
    มันคือการตลาดที่ไม่เคยมีใครเห็นมาก่อน
  • 8:42 - 8:43
    เรื่องนี้ไม่ได้อยู่ในหนังสือเรียนเล่มไหน
  • 8:43 - 8:47
    ไนกี้ได้จัดฉากตลาดซื้อขาย
    ของโภคภัณฑ์เป็นเวลา 15 ปี
  • 8:47 - 8:52
    ด้วยการโฆษณาเกินจริงของราคาหุ้นไอพีโอ
    ระดับเดียวกับเฟซบุ๊กทุกสุดสัปดาห์
  • 8:52 - 8:54
    ถ้าคุณขับรถผ่านร้านฟุตลอกเกอร์
    ตอน 8 โมงเช้าวันเสาร์
  • 8:54 - 8:57
    คุณจะเห็นแถวเรียงตามถนนและรอบ ๆ ตึก
  • 8:57 - 9:00
    และบางครั้งเด็กเหล่านั้น
    รอมาทั้งสัปดาห์แล้ว
  • 9:00 - 9:04
    คุณรู้จักกลุ่มคนต่อแถวซื้อไอโฟน
    ที่เห็นตามข่าวปีเว้นปีใช้ไหมครับ
  • 9:04 - 9:09
    ปถวที่ต่อแถวซื้อไนกี้เกิดขึ้นบ่อยกว่านั้น
    104 เท่า
  • 9:09 - 9:11
    เพราะฉะนั้นไนกี้เป็นคนตั้งกฎ
  • 9:11 - 9:13
    และมันทำโดยการควบคุมอุปทาน
    และการกระจายสินค้า
  • 9:14 - 9:18
    แต่เมื่อรองเท้าคู่นึงออกไปจากช่องทาง
    ค้าปลีก มันคือ ไวด์เวสท์
  • 9:18 - 9:24
    มีตลาดที่ไม่มีกฎระเบียบควบคุมน้อยมาก
    หรือ -- ไม่มีเลย -- ที่มีขนาดเท่านี้
  • 9:24 - 9:28
    ดังนั้นไนกี้ไม่ใช่ตลาดหลักทรัพย์แน่นอน
  • 9:28 - 9:31
    อันที่จริง มันไม่มีศูนย์กลางการแลกเปลี่ยน
  • 9:31 - 9:35
    นับครั้งล่าสุด มีตลาดออนไลน์ 48 ตลาด
    ที่ผมรู้จัก
  • 9:37 - 9:39
    บางตลาดลอกแบบอีเบย์
    บางตลาดเป็นตลาดมือถือ
  • 9:40 - 9:43
    และจากนั้นก็มีร้านค้าฝากขาย
    และร้านของชำทั่วไป
  • 9:43 - 9:45
    และนิทรรศการรองเท้าผ้าใบ
    และเว็บซื้อของไปขายต่อ
  • 9:45 - 9:47
    และเฟซบุ๊กและอินสตราแกรม
    และทวิตเตอร์ --
  • 9:47 - 9:51
    พูดกันตรง ๆ ที่ที่มีนักสะสมรองเท้าผ้าใบ
    ติดต่อกัน
  • 9:51 - 9:53
    ที่นั่นจะมีการซื้อขายรองเท้าผ้าใบ
  • 9:54 - 9:59
    แต่นั่นไม่ได้มีประสิทธิภาพ
    ไม่มีความโปร่งใส
  • 9:59 - 10:01
    บางครั้งไม่มีความจริงใจด้วยซ้ำ
  • 10:02 - 10:04
    คุณนึกภาพออกไหมครับว่าถ้านั่น
    คือวิธีที่หุ้นถูกซื้อ
  • 10:05 - 10:07
    แล้วถ้าวิธีการซื้อหุ้นแอปเปิ้ล
  • 10:07 - 10:10
    คือการหาสถานที่ต่าง ๆ มากกว่า 100 แห่ง
    ทั้งออนไลน์และออฟไลน์ล่ะ
  • 10:10 - 10:13
    รวมถึงทุกครั้งที่คุณเดินไปตามถนน
  • 10:13 - 10:15
    แค่เดินผ่านบางคนที่ถือหุ้นแอปเปิ้ล
  • 10:15 - 10:17
    ไม่เคยรู้ว่าใครมีราคาดีที่สุด
  • 10:17 - 10:20
    หรือหุ้นที่คุณกำลังดูอยู่จริงหรือเปล่า
  • 10:20 - 10:22
    แน่นอนนั่นทำให้คุณพูดว่า
  • 10:22 - 10:24
    [นี่มันอะไรกันฟะ?]
  • 10:24 - 10:26
    แน่นอนนั่นไม่ใช่วิธีที่เราซื้อหุ้น
  • 10:27 - 10:30
    แต่ถ้านั่นไม่ใช่วิธีที่เรา
    ซื้อรองเท้าผ้าใบด้วยล่ะ
  • 10:31 - 10:32
    ถ้าเรื่องตรงกันข้าม
    คือเรื่องจริง
  • 10:32 - 10:34
    แล้วถ้าเราซื้อรองเท้าผ้าใบ
  • 10:34 - 10:36
    ได้แบบเดียวกับที่เราซื้อหุ้น
    เป๊ะเลยล่ะครับ
  • 10:36 - 10:39
    แล้วถ้ามันไม่ใช่แค่รองเท้าผ้าใบ
    แต่เป็นสินค้าคล้ายกัน
  • 10:39 - 10:41
    อย่างนาฬิกาข้อมือ กระเป๋าถือ
    และรองเท้าผู้หญิง
  • 10:41 - 10:44
    และของสะสม ของตามฤดูกาล
    ของที่ถูกกดราคา
  • 10:44 - 10:47
    แล้วถ้ามันมีตลาดหุ้นสำหรับการค้าขายล่ะ
  • 10:48 - 10:51
    ตลาดหุ้นของสิ่งต่าง ๆ
  • 10:52 - 10:56
    และไม่ใช่แค่คุณสามารถซื้อได้
    แบบผู้ดีมีสกุล
  • 10:57 - 11:00
    แต่คุณสามารถเข้าร่วมการซื้อขาย
    ทางการเงินที่ซับซ้อน
  • 11:00 - 11:01
    คุณทำได้กับตลาดหุ้น
  • 11:01 - 11:03
    การซื้อชอร์ทและออปชั่นและฟิวเจอร์
  • 11:03 - 11:06
    และอาจจะ... คุณเข้าใจความหมายมันแหละ
  • 11:06 - 11:10
    บางทีคุณต้องการลงทุนในตลาดหุ้น
    ของสิ่งต่าง ๆ
  • 11:11 - 11:17
    เพราะถ้าคุณลงทุนซื้อแอร์จอร์แดนทรี
    แบล็กซีเทนต์ใน ค.ศ.2011
  • 11:17 - 11:20
    คุณอาจจะใส่มันเดินบนเวที
  • 11:20 - 11:22
    (เสียงหัวเราะ)
  • 11:22 - 11:25
    หรือได้ผลตอบแทน 162 เปอร์เซนต์
    กับเงินต้นคุณ
  • 11:26 - 11:29
    มากกว่าดัชนี S&P สองเท่าและ
    มากกว่าแอปเปิ้ล 20 เปอร์เซนต์
  • 11:29 - 11:31
    (เสียงหัวเราะ)
  • 11:31 - 11:34
    และนั่นคือเหตุผลที่เรา
    พูดถึงรองเท้าผ้าใบครับ
  • 11:34 - 11:35
    ขอบคุณครับ
  • 11:35 - 11:38
    (เสียงปรบมือ)
Title:
ตลาดรองเท้าผ้าใบที่เร้นลับ -- และทำไมมันถึงสำคัญ
Speaker:
จอช ลูเบอร์ (Josh Luber )
Description:

จอช ลูเบอร์คือ "หัวรองเท้าผ้าใบ" นักสะสมรองเท้าผ้าใบหายากผลิตออกมาแบบจำกัดจำนวน
ด้วยความอยากได้ที่ไม่พอสำหรับรองเท้าผ้าใบรุ่นพิเศษ ผู้นำแฟชั่นเหล่านี้ทำการตลาดและสร้างกระแสสำหรับแบรนด์ที่พวกเขารัก โดยเฉพาะไนกี้ ซึ่งครอบครองตลาดรองสำหรับรองเท้าผ้าใบมูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์แบบเบ็ดเสร็จ
บริษัทของลูเบอร์ชื่อ แคมป์เลส เก็บข้อมูลเกี่ยวกับตลาดนี้และวิเคราะห์มันสำหรับนักสะสมและนักลงทุน ในการบรรยายนี้ เขาจะพาเราเดินทางไปพบกับตลาดที่ซับซ้อนและอลหม่านนี้และลองคิดดูว่ามันสามารถเป็นแบบสำหรับตลาดหลักทรัพย์สำหรับการซื้อขายได้อย่างไร

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
11:51

Thai subtitles

Revisions