Return to Video

رؤیایی که جرأت داشتن آن را نداریم

  • 0:02 - 0:04
    وقتی به رؤیا فکر میکنم،
  • 0:04 - 0:06
    مثل خیلی از شماها،
  • 0:06 - 0:08
    این تصویر به ذهنم میاد.
  • 0:09 - 0:13
    هشت سالم بود وقتی نیل آمسترانگ
    رو دیدم که
  • 0:13 - 0:16
    از آپولو پیاده شد و قدم روی کره ماه گذاشت.
  • 0:17 - 0:21
    قبل از اون چنین چیزی ندیده بودم،
  • 0:21 - 0:23
    ودیگر هم چنین چیزی ندیدم
  • 0:24 - 0:29
    انسان برای یک دلیل ساده
    قدم در ماه گذاشت:
  • 0:29 - 0:32
    جان کندی برامون یه ضرب الاجل تعیین کرد.
  • 0:33 - 0:35
    و اگر اون ضرب الاجل نبود
  • 0:35 - 0:38
    همچنان در رویای سفر به ماه بودیم.
  • 0:39 - 0:44
    "لئونارد برنستین" دو چیز رو برای
    موفقیت های بزرگ لازم میدونه:
  • 0:44 - 0:47
    یه برنامه و زمانِ ناکافی.
  • 0:47 - 0:51
    (خنده حضار)
  • 0:52 - 0:56
    ضرب الاجل ها و تعهدها
  • 0:56 - 1:01
    درس های بزرگ ودرحال فراموشی
    از "آپولوهستن".
  • 1:03 - 1:07
    و این ها بودن که به "پرتاب به ماه"
    معنا بخشیدن.
  • 1:07 - 1:12
    و دنیای ما نیازشدیدی به
    رهبران سیاسی داره که
  • 1:12 - 1:16
    مصمم به تعیین ضرب الجل های
    جسورانه باشند تا
  • 1:16 - 1:20
    رؤریاهایی به بزرگی آپلو
    بازهم به واقعیت تبدیل بشن.
  • 1:22 - 1:24
    وقتی به رؤیا فکر میکنم
  • 1:24 - 1:28
    فکرم میره پیشه مردان زنانه پوش
    درلسانجلس واستون ول
  • 1:28 - 1:30
    و میلیونها نفری که همه چیزرو
    با تمام ریسکش پذیرفتن
  • 1:30 - 1:34
    تا خودشونو نشون بدن
    وقتی واقعاً کار خطرناکی بود،
  • 1:34 - 1:37
    و به تصویر کاخ سفید فکر میکنم وقتی که
    با رنگ های رنگین کمان چراغونی شد،
  • 1:37 - 1:39
    آره...
  • 1:39 - 1:44
    (تشویق حضار)
  • 1:44 - 1:48
    موقعیکه حق ازدواج همجنسگرایان رو
    به عنوان شهروندان کشورجشن گرفته بود.
  • 1:48 - 1:52
    این تصویری است که در اوج رؤیاهام
    نمینونستم در ذهنم بسازم
  • 1:52 - 1:55
    وقتی ۱۸ ساله بودم
  • 1:55 - 1:58
    و اینکه فهمیدم همجنسگرا هستم
  • 1:58 - 2:02
    و بخاطر آن حس می کردم از کشورم
  • 2:02 - 2:04
    و رویاهایم باید دست بکشم.
  • 2:06 - 2:09
    به این تصویر از خانواده ام فکرمیکردم
  • 2:09 - 2:13
    که هرگز فکرنمیکردم بتونم داشته باشم...
  • 2:13 - 2:19
    (تشویق حضار)
  • 2:19 - 2:22
    وبه فرزندانم فکر میکردم که روزنامه ای
    با این عنوان دردست دارن
  • 2:22 - 2:27
    (ازدواج برای همه) که هرگز فکرشم نمیکردم
    دادگاه عالی چاپش کنه
  • 2:29 - 2:34
    ما بیشتر و بیشتر به شجاعت مردان زنانه پوش
    وفضانوردان نیاز داریم.
  • 2:34 - 2:37
    (خنده حضار)
  • 2:37 - 2:39
    (تشویق حضار)
  • 2:39 - 2:43
    حرف من درباره نیاز ما به داشتن رؤیاست
  • 2:43 - 2:45
    اون هم فراتر از یک بعد،
  • 2:45 - 2:50
    چون مطلبی درباره Apollo بود که من
    در۸سالگی نمی فهمیدم،
  • 2:50 - 2:55
    همانطور پذیرش حق همجنسگرایی...
  • 2:56 - 3:01
    ازبین سی فضانورد در برنامه های
    آپلو، مرکوری و جمینی
  • 3:01 - 3:04
    فقط هفت ازدواج به جدایی کشیده نشد.
  • 3:06 - 3:09
    اون تصاویر به یادموندنی از فضانوردایی
    که روی ماه بالا و پایین میپریدن
  • 3:09 - 3:14
    دائم الخمری و افسردگی روی
    زمین رو پنهان می کنه.
  • 3:15 - 3:18
    "توماس مرتون "از راهبان "تراپیست"
  • 3:18 - 3:20
    در دوران Apollo این سؤال رو پرسید:
  • 3:20 - 3:24
    "با رفتن به ماه چه کار می تونیم بکنیم،
  • 3:24 - 3:30
    اگر قادر نباشیم از پرتگاه هایی که بین ما
    و اصل ما فاصله انداخته عبور کنیم؟"
  • 3:32 - 3:34
    از حق ازدواج چی عایدمون میشه
  • 3:34 - 3:38
    اگر نتونیم بگذریم ازخشونت
  • 3:38 - 3:42
    و فاصله عاطفی که غالباً ما رو
    از عشقمون جدا میکنه؟
  • 3:43 - 3:45
    مسئله فقط ازدواج نیست.
  • 3:45 - 3:51
    دیدم که مضرترین و نابودکننده ترین
  • 3:52 - 3:56
    جنگ های داخلی غم انگیز
    برای حامیان همجنسگرایی و ایدز
  • 3:56 - 4:00
    و سرطان سینه و فعالیت های خیر خواهانه،
  • 4:00 - 4:01
    همه تحت عنوان عشق انجام میشن.
  • 4:03 - 4:08
    "توماس مرتون" درباره جنگ بین
    روحانیون هم نوشته
  • 4:08 - 4:14
    که میگه " شکل گسترده ای از خشونت
    در عصر حاضر وجود داره
  • 4:14 - 4:18
    که ایدئالیسم به راحتی
    تسلیمش میشه یعنی:
  • 4:18 - 4:21
    عمل گرایی و کار زیادی.
  • 4:21 - 4:26
    جنون ما برای کار زیاد
    تلاشمون رو برای صلح خنثی میکنه.
  • 4:26 - 4:31
    این جنون استعداد درونی مارو برای
    صلح از بین میبره.
  • 4:32 - 4:38
    خیلی وقتا رؤیاهامون تبدیل
    میشن به تمرکز روی اجزاء خرد
  • 4:38 - 4:39
    برای آینده واهی
  • 4:39 - 4:44
    که زندگی موجود ما رو نابود میکنه.
  • 4:45 - 4:49
    رؤیاهامون برای زندگی بهتر
    برای انسانیت در آینده
  • 4:49 - 4:51
    یا برای انسانیت در کشور دیگر
  • 4:51 - 4:55
    ما را با انسان های زیبایی که
    کنارمون نشستن غریبه مینکه
  • 4:55 - 4:57
    درست همین الان.
  • 4:58 - 5:02
    خب، میگیم این هزینه پیشرفته.
  • 5:02 - 5:03
    شما یا میتونید برید ماه
  • 5:03 - 5:07
    یا در زندگی خانوادگیتون ثبات داشته باشید.
  • 5:08 - 5:12
    نمیتونیم در آن واحد این دو
    رؤیا رو داشته باشیم.
  • 5:12 - 5:16
    و هیچی چیزی بالاتر از ثبات نیست
  • 5:16 - 5:19
    وقتی موضوع زندگی عاطفی پیش میاد.
  • 5:19 - 5:22
    به همین خاطره که فناوری ما
    برای صحیت با همدیگه
  • 5:22 - 5:24
    پیشرفت کرده
  • 5:24 - 5:28
    ولی توانایی مون برای گوش کردن
    و درک همدیگه
  • 5:28 - 5:29
    سراز ناکجا آباد درآورده.
  • 5:31 - 5:34
    دسترسی ما به اطلاعات
    سر به فلک کشیده
  • 5:36 - 5:39
    اما دسترسی به لذت خیلی خیلی کمه.
  • 5:41 - 5:47
    اما این عقیده که حال و آینده ما
    هر دو مهم هستن
  • 5:47 - 5:51
    و برای شکوفایی توانایی های بالقومون
    باید آنها را
  • 5:51 - 5:55
    صرف بقای خود بکنیم،
  • 5:55 - 5:58
    و اینکه تعداد ترانزیستورهای یه مدار
    همچنان میتونن زیاد و زیادتر بشن،
  • 5:58 - 6:03
    اما ظرفیت ما برای شفقت،
    انسانیت، آرامش وعشق
  • 6:03 - 6:05
    یه جورایی محدوده،
  • 6:05 - 6:08
    همه این ها گزینه های غلط و
    خفه کننده هستن.
  • 6:10 - 6:12
    اما در این لحظه نمیخام پیشنهاد
  • 6:12 - 6:18
    کلیشه ای تعادل بین کار و زندگی
    رو بدهم.
  • 6:20 - 6:22
    چه فایده ای داره وقتی توخونه
    زمان بیشتری رو با بچه هام بگذرونم
  • 6:22 - 6:25
    ولی فکرم جای دیگه ای باشه؟
  • 6:27 - 6:29
    حتی منظورم تمرکز حواس هم نیست.
  • 6:29 - 6:33
    تمرکز حواس یهویی تبدیل به
    وسیله ای میشه برای افزایش تولید.
  • 6:34 - 6:36
    (خنده حضار)
  • 6:36 - 6:37
    درسته؟
  • 6:37 - 6:40
    دارم درباره رؤیاپردازی حرف میزنم
  • 6:40 - 6:45
    رویا پردازی در خور خودمان
  • 6:45 - 6:48
    به همون بزرگی صنعت و تکنولوژی.
  • 6:48 - 6:52
    دارم درباره هویت گستاخانه حرف میزنم
  • 6:53 - 6:56
    که بهمون اجاز میده با هم گریه کنیم،
  • 6:56 - 7:02
    یک فروتنی قهرمانانه که بذاره
    نقاب از چهرهامون برداریم و خومون باشم.
  • 7:02 - 7:04
    توانایی این رو نداریم که
    با هم باشیم،
  • 7:04 - 7:09
    میترسیم با هم گریه کنیم که
    این مسئله منجر میشه به خیلی از
  • 7:09 - 7:12
    مشکلاتی که در وهله اول شدیداً
    سعی در حلشون داریم
  • 7:12 - 7:15
    از بن بست های کنگره ای گرفته
    تا رفتارهای غیر انسانی اقتصادی.
  • 7:16 - 7:19
    (تشویق حضار)
  • 7:19 - 7:23
    دارم درباره چیزی حرف میزنم که جوناس سالک
    اسمش رو " عصر B" گذاشته،
  • 7:23 - 7:29
    دوره ای که در اون ما هیجان زده، کنجکاو
  • 7:29 - 7:33
    ومشتاق علم و پیشرفت انسانیتمون می شیم،
  • 7:33 - 7:36
    به همون اندازه که برای پیشرفت
    فناوری اشتیاق داریم.
  • 7:37 - 7:40
    نباید این فرصت رو از دست بدیم
  • 7:40 - 7:43
    چراکه واقعاً به اهمیتش پی نبردیم.
  • 7:43 - 7:46
    زمانی بود که ما مفهوم فضا
    رو درک نمیکردیم.
  • 7:47 - 7:50
    شاید به این علت که بیشتر به فناوری
    و عمل گرایی متمایل بودیم.
  • 7:50 - 7:53
    این همون معنیه واقعیه چسبیدن
    به حاشیه امنه.
  • 7:53 - 7:59
    امروز وقتی درباره چیزهای نشدنی در فناوری
    رؤیا پردازی میکنیم، احساس خوبی داریم.
  • 8:00 - 8:04
    در سال ۲۰۱۶، این امر یکی از
    ابعاد وجودی ما میشه،
  • 8:04 - 8:09
    که در خیال ما به دنبال
    جایی میگرده که بهش تعلق داره.
  • 8:12 - 8:14
    ما هممون اومدیم
    تا رؤیاپردازی کنیم،
  • 8:14 - 8:16
    اما صادق که باشیم،
  • 8:16 - 8:19
    هر کدوم از ما دنبال رؤیاهای خودمونیم.
  • 8:19 - 8:22
    میدونید، به اسامی هم نگاه میکنیم تا ببینیم
    کی میتونه مارو به رؤیاهاون برسونه،
  • 8:22 - 8:25
    بعضی وقتا دقیقاً داریم به
    انسانیت هم نگاه میکنیم.
  • 8:25 - 8:29
    نمیخوام اذیتتون کنم.
    برای نجات دنیا یه ایده دارم.
  • 8:30 - 8:31
    خوب؟
  • 8:31 - 8:34
    (خنده حضار)
  • 8:34 - 8:38
    سال ها قبل یه وقتی
    یه شرکت خیلی خوب داشتم
  • 8:38 - 8:42
    که برای مشارکت مدنی قهرمانانه
    سفرهای طولانی تدارک میدیدیم.
  • 8:43 - 8:45
    واین سرود رو میخواندیم:
  • 8:45 - 8:49
    "انسان باش. مهربان باش. هردوباش."
  • 8:49 - 8:55
    مردم رو تشویق میکردیم مهربونی
    را شدیداً تجربه کنن.
  • 8:56 - 8:58
    مثلاً به آنها میگفتیم" برید کمک کنید
    بقیه چادرشونو بزنن."
  • 8:59 - 9:02
    البته خیلی هم چادر اونجا بود.
  • 9:02 - 9:03
    (خنده)
  • 9:04 - 9:06
    یا " برو برای بقیه
    بستنی یخی بخر."
  • 9:06 - 9:08
    یا " برو کمک کن پنچری
    ماشینشونو بگیرن."
  • 9:08 - 9:11
    با اینکه میدونستن صف شام
    طولانی تر میشه.
  • 9:11 - 9:13
    افراد واقعاً همکاری میکردن،
  • 9:13 - 9:16
    اکثر اوقات پنچریهای سفرهای کمک به ایدز
    اینجوری بود
  • 9:16 - 9:19
    و از کثرت افراد طالب کمک
    گرفتن پنچری مشکل می شد
  • 9:19 - 9:20
    اگر شما کمک می خواستید.
  • 9:21 - 9:25
    در مدت جند روز،
    برای ده ها هزار نفر،
  • 9:25 - 9:27
    دنیاهایی این چنینی
    خلق کردیم
  • 9:27 - 9:32
    همه میگفتن همیشه آرزو داشتن
    دنیا این شکلی باشه.
  • 9:34 - 9:39
    چی میشد اگه چنین دنیایی رو تجربه میکردیم
  • 9:39 - 9:40
    همین چند روز آینده؟
  • 9:42 - 9:46
    و به جای اینکه بریم از یه نفر بپرسیم،
    " چه کاره ای؟"
  • 9:47 - 9:49
    ازش بپرسیم، "چه رؤیاهایی داری؟"
  • 9:50 - 9:52
    یا اینکه "چه رؤیاهای نافرجامی داری؟"
  • 9:53 - 9:58
    شما با TED آشنا هستید.
    که به رویاهای همه بال و پر میده.
  • 9:59 - 10:04
    (تشویق حضار)
  • 10:04 - 10:06
    شاید یه عده بگن
    "من میخام عاقل باشم."
  • 10:06 - 10:09
    یا اینکه "میخام با بچه م
    یه کلبه درختی بسازم."
  • 10:10 - 10:13
    به جای رفتن پیش کسی که
    همه میخان ملاقاتش کنن،
  • 10:13 - 10:14
    برید پیش کسی که خیلی تنهاست
  • 10:15 - 10:17
    و ازش بپرسید یه فنجان قهوه میل داره.
  • 10:19 - 10:21
    به نظرم بیشترین ترس ما ازاین است
  • 10:21 - 10:25
    که ما از داشتن فرصت برای
    محقق کردن پتانسیل هامون محروم شدیم،
  • 10:25 - 10:28
    از اینکه برای رؤیاپردازی
    به دنیا اومدیم
  • 10:28 - 10:32
    و شاید بمیریم و این فرصت
    رو از دست بدیم.
  • 10:34 - 10:35
    زندگی در دنیایی رو تصور کنید
  • 10:35 - 10:41
    که اون ترس عمیق در وجود هر کسی
    رو بفهمیم
  • 10:42 - 10:45
    و شدیداً همدیگرو دوست داشته باشیم
    چون میدونیم که
  • 10:45 - 10:48
    انسان بودن یعنی زندگی
    با وجود اون ترس.
  • 10:50 - 10:55
    وقتش رسیده که همزمان
    در ابعاد مختلف رؤیاپردازی کنیم،
  • 10:56 - 11:00
    جایی که فراتر از همه
    عجایب دنیاست
  • 11:00 - 11:04
    فراتر از همه کارهایی که
    میتونیم و باید بکنیم
  • 11:05 - 11:10
    جایی که حیطه تمامی کارهای غیر قابل باوریه
    که میتونیم انجامشون بدیم.
  • 11:12 - 11:15
    وقتش رسیده که قدم در بعد جدید بذاریم
  • 11:15 - 11:19
    و به این حقیقت برسیم که
    ما هم رؤیایی داریم.
  • 11:21 - 11:24
    اگر ماه بتونه رؤیاپردازی کنه
  • 11:26 - 11:30
    من فکر میکنم تو رؤیاش ما رو در سر داره.
  • 11:32 - 11:33
    با شما بودن باعث افتخار منه.
  • 11:33 - 11:35
    خیلی ازتون ممنونم.
  • 11:35 - 11:42
    (تشویق حضار)
Title:
رؤیایی که جرأت داشتن آن را نداریم
Speaker:
دان پالوتا
Description:

چه رؤیاهایی دارید ؟ بهتره اینکه، رؤیاهای بی سرانجام‌تان کدامها هستند؟ دان پالوتا در رؤیاهای خود زمانی را می‌بیند که ما همان قدر که درباره پیشرفت تکنولوژی شور و هیجان داریم، درباره پیشرفت انسانیت‌مان هم مشتاق باشیم. به گفته او "بزرگترین ترس ما انکار فرصت ها برای تبدیل پتانسیل واقعی‌مان به عمل هست". اون می‌گوید " زندگی در دنیایی رو تصور کنید که این ترس عمیق رو در همدیگر می‌شناسیم و بی پروا همدیگرو دوست داریم چون می‌دانیم انسان بودن یعنی زندگی با چنین ترسی".
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
11:56

Persian subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.