1
00:00:02,014 --> 00:00:03,976
وقتی به رؤیا فکر میکنم،

2
00:00:04,000 --> 00:00:05,876
مثل خیلی از شماها،

3
00:00:05,900 --> 00:00:07,585
این تصویر به ذهنم میاد.

4
00:00:08,838 --> 00:00:12,875
هشت سالم بود وقتی نیل آمسترانگ
رو دیدم که

5
00:00:12,899 --> 00:00:16,113
از آپولو پیاده شد و قدم روی کره ماه گذاشت.


6
00:00:17,454 --> 00:00:20,684
قبل از اون چنین چیزی ندیده بودم،

7
00:00:20,708 --> 00:00:22,946
ودیگر هم چنین چیزی ندیدم

8
00:00:24,319 --> 00:00:28,613
انسان برای یک دلیل ساده
قدم در ماه گذاشت:

9
00:00:28,637 --> 00:00:31,943
جان کندی برامون یه ضرب الاجل تعیین کرد.

10
00:00:32,978 --> 00:00:35,470
و اگر اون ضرب الاجل نبود

11
00:00:35,494 --> 00:00:37,501
همچنان در رویای سفر به ماه بودیم.

12
00:00:39,209 --> 00:00:43,877
"لئونارد برنستین" دو چیز رو برای 
موفقیت های بزرگ لازم میدونه:

13
00:00:43,901 --> 00:00:47,366
یه برنامه و زمانِ ناکافی.

14
00:00:47,390 --> 00:00:50,520
(خنده حضار)

15
00:00:51,851 --> 00:00:56,345
ضرب الاجل ها و تعهدها

16
00:00:56,369 --> 00:01:01,382
درس های بزرگ ودرحال فراموشی
از "آپولوهستن".

17
00:01:02,514 --> 00:01:06,545
و این ها بودن که به "پرتاب به ماه"
معنا بخشیدن.

18
00:01:07,498 --> 00:01:12,220
و دنیای ما نیازشدیدی به 
رهبران سیاسی داره که

19
00:01:12,244 --> 00:01:16,029
مصمم به تعیین ضرب الجل های 
جسورانه باشند تا

20
00:01:16,053 --> 00:01:19,981
رؤریاهایی به بزرگی آپلو
بازهم به واقعیت تبدیل بشن.

21
00:01:22,368 --> 00:01:23,861
وقتی به رؤیا فکر میکنم

22
00:01:23,885 --> 00:01:27,934
فکرم میره پیشه مردان زنانه پوش
درلسانجلس واستون ول

23
00:01:27,958 --> 00:01:30,307
و میلیونها نفری که همه چیزرو
با تمام ریسکش پذیرفتن

24
00:01:30,331 --> 00:01:33,643
تا خودشونو نشون بدن
وقتی واقعاً کار خطرناکی بود،

25
00:01:33,667 --> 00:01:37,388
و به تصویر کاخ سفید فکر میکنم وقتی که 
با رنگ های رنگین کمان چراغونی شد،

26
00:01:37,412 --> 00:01:38,570
آره...

27
00:01:38,594 --> 00:01:44,373
(تشویق حضار)

28
00:01:44,397 --> 00:01:47,885
موقعیکه حق ازدواج همجنسگرایان رو
به عنوان شهروندان کشورجشن گرفته بود.

29
00:01:47,909 --> 00:01:52,156
این تصویری است که در اوج رؤیاهام
نمینونستم در ذهنم بسازم

30
00:01:52,180 --> 00:01:54,908
وقتی ۱۸ ساله بودم

31
00:01:54,932 --> 00:01:57,932
و اینکه فهمیدم همجنسگرا هستم

32
00:01:57,956 --> 00:02:01,623
و بخاطر آن حس می کردم از کشورم

33
00:02:01,647 --> 00:02:04,043
و رویاهایم باید دست بکشم.

34
00:02:05,956 --> 00:02:09,210
به این تصویر از خانواده ام فکرمیکردم

35
00:02:09,234 --> 00:02:13,257
که هرگز فکرنمیکردم بتونم داشته باشم...

36
00:02:13,281 --> 00:02:19,117
(تشویق حضار)

37
00:02:19,141 --> 00:02:22,067
وبه فرزندانم فکر میکردم که روزنامه ای
با این عنوان دردست دارن

38
00:02:22,091 --> 00:02:26,852
(ازدواج برای همه) که هرگز فکرشم نمیکردم
دادگاه عالی چاپش کنه

39
00:02:28,517 --> 00:02:34,295
ما بیشتر و بیشتر به شجاعت مردان زنانه پوش
وفضانوردان نیاز داریم.

40
00:02:34,319 --> 00:02:36,645
(خنده حضار)

41
00:02:36,669 --> 00:02:39,342
(تشویق حضار)

42
00:02:39,366 --> 00:02:42,708
حرف من درباره نیاز ما به داشتن رؤیاست

43
00:02:42,732 --> 00:02:44,818
اون هم فراتر از یک بعد،

44
00:02:44,842 --> 00:02:50,248
چون مطلبی درباره Apollo بود که من
در۸سالگی نمی فهمیدم،

45
00:02:50,272 --> 00:02:54,533
همانطور پذیرش حق همجنسگرایی...

46
00:02:55,699 --> 00:03:00,778
ازبین سی فضانورد در برنامه های
آپلو، مرکوری و جمینی

47
00:03:00,802 --> 00:03:04,310
فقط هفت ازدواج به جدایی کشیده نشد.

48
00:03:05,699 --> 00:03:09,474
اون تصاویر به یادموندنی از فضانوردایی
که روی ماه بالا و پایین میپریدن

49
00:03:09,498 --> 00:03:13,510
دائم الخمری و افسردگی روی
زمین رو پنهان می کنه.

50
00:03:14,907 --> 00:03:17,517
"توماس مرتون "از راهبان "تراپیست"

51
00:03:17,541 --> 00:03:19,956
در دوران Apollo این سؤال رو پرسید:

52
00:03:19,980 --> 00:03:23,896
"با رفتن به ماه چه کار می تونیم بکنیم،

53
00:03:23,920 --> 00:03:30,427
اگر قادر نباشیم از پرتگاه هایی که بین ما 
و اصل ما فاصله انداخته عبور کنیم؟"

54
00:03:31,561 --> 00:03:34,372
از حق ازدواج چی عایدمون میشه


55
00:03:34,396 --> 00:03:37,539
اگر نتونیم بگذریم ازخشونت

56
00:03:37,563 --> 00:03:42,089
و فاصله عاطفی که غالباً ما رو
از عشقمون جدا میکنه؟

57
00:03:42,596 --> 00:03:44,581
مسئله فقط ازدواج نیست.

58
00:03:45,120 --> 00:03:51,024
دیدم که مضرترین و نابودکننده ترین

59
00:03:52,231 --> 00:03:56,429
جنگ های داخلی غم انگیز
برای حامیان همجنسگرایی و ایدز

60
00:03:56,453 --> 00:03:59,849
و سرطان سینه و فعالیت های خیر خواهانه،

61
00:03:59,873 --> 00:04:01,437
همه تحت عنوان عشق انجام میشن.

62
00:04:02,898 --> 00:04:07,615
"توماس مرتون" درباره جنگ بین
روحانیون هم نوشته

63
00:04:07,639 --> 00:04:13,668
که میگه " شکل گسترده ای از خشونت
در عصر حاضر وجود داره

64
00:04:13,692 --> 00:04:18,041
که ایدئالیسم به راحتی
تسلیمش میشه یعنی:

65
00:04:18,065 --> 00:04:20,906
عمل گرایی و کار زیادی.

66
00:04:21,414 --> 00:04:26,191
جنون ما برای کار زیاد
تلاشمون رو برای صلح خنثی میکنه.

67
00:04:26,215 --> 00:04:30,533
این جنون استعداد درونی مارو برای
صلح از بین میبره.

68
00:04:32,041 --> 00:04:37,502
خیلی وقتا رؤیاهامون تبدیل
میشن به تمرکز روی اجزاء خرد

69
00:04:37,526 --> 00:04:39,359
برای آینده واهی

70
00:04:39,383 --> 00:04:43,502
که زندگی موجود ما رو نابود میکنه.

71
00:04:44,926 --> 00:04:48,641
رؤیاهامون برای زندگی بهتر
برای انسانیت در آینده

72
00:04:48,665 --> 00:04:50,925
یا برای انسانیت در کشور دیگر

73
00:04:50,949 --> 00:04:54,973
ما را با انسان های زیبایی که 
کنارمون نشستن غریبه مینکه

74
00:04:54,997 --> 00:04:56,910
درست همین الان.

75
00:04:58,481 --> 00:05:01,640
خب، میگیم این هزینه پیشرفته.

76
00:05:01,664 --> 00:05:03,077
شما یا میتونید برید ماه

77
00:05:03,101 --> 00:05:07,115
یا در زندگی خانوادگیتون ثبات داشته باشید.

78
00:05:07,679 --> 00:05:11,988
نمیتونیم در آن واحد این دو
رؤیا رو داشته باشیم.

79
00:05:12,012 --> 00:05:15,777
و هیچی چیزی بالاتر از ثبات نیست

80
00:05:15,801 --> 00:05:18,555
وقتی موضوع زندگی عاطفی پیش میاد.

81
00:05:18,579 --> 00:05:21,915
به همین خاطره که فناوری ما 
برای صحیت با همدیگه

82
00:05:21,939 --> 00:05:24,308
پیشرفت کرده

83
00:05:24,332 --> 00:05:28,038
ولی توانایی مون برای گوش کردن
و درک همدیگه

84
00:05:28,062 --> 00:05:29,232
سراز ناکجا آباد درآورده.

85
00:05:31,236 --> 00:05:34,220
دسترسی ما به اطلاعات
سر به فلک کشیده

86
00:05:35,665 --> 00:05:39,220
اما دسترسی به لذت خیلی خیلی کمه.

87
00:05:41,442 --> 00:05:47,314
اما این عقیده که حال و آینده ما 
هر دو مهم هستن

88
00:05:47,338 --> 00:05:51,334
و برای شکوفایی توانایی های بالقومون
باید آنها را

89
00:05:51,358 --> 00:05:54,521
صرف بقای خود بکنیم،

90
00:05:54,545 --> 00:05:58,456
و اینکه تعداد ترانزیستورهای یه مدار 
همچنان میتونن زیاد و زیادتر بشن،

91
00:05:58,480 --> 00:06:02,782
اما ظرفیت ما برای شفقت،
انسانیت، آرامش وعشق

92
00:06:02,806 --> 00:06:04,884
یه جورایی محدوده،

93
00:06:04,908 --> 00:06:07,874
همه این ها گزینه های غلط و
خفه کننده هستن.

94
00:06:10,237 --> 00:06:12,049
اما در این لحظه نمیخام پیشنهاد


95
00:06:12,073 --> 00:06:17,701
کلیشه ای تعادل بین کار و زندگی 
رو بدهم.

96
00:06:19,541 --> 00:06:22,454
چه فایده ای داره وقتی توخونه
زمان بیشتری رو با بچه هام بگذرونم

97
00:06:22,478 --> 00:06:25,263
ولی فکرم جای دیگه ای باشه؟

98
00:06:26,600 --> 00:06:28,565
حتی منظورم تمرکز حواس هم نیست.

99
00:06:28,589 --> 00:06:32,961
تمرکز حواس یهویی تبدیل به
وسیله ای میشه برای افزایش تولید.

100
00:06:33,973 --> 00:06:36,290
(خنده حضار)

101
00:06:36,314 --> 00:06:37,466
درسته؟

102
00:06:37,490 --> 00:06:40,434
دارم درباره رؤیاپردازی حرف میزنم

103
00:06:40,458 --> 00:06:45,219
رویا پردازی در خور خودمان

104
00:06:45,243 --> 00:06:47,727
به همون بزرگی صنعت و تکنولوژی.

105
00:06:47,751 --> 00:06:51,615
دارم درباره هویت گستاخانه حرف میزنم

106
00:06:52,536 --> 00:06:55,528
که بهمون اجاز میده با هم گریه کنیم،

107
00:06:56,298 --> 00:07:01,826
یک فروتنی قهرمانانه که بذاره 
نقاب از چهرهامون برداریم و خومون باشم.

108
00:07:01,850 --> 00:07:04,375
توانایی این رو نداریم که
با هم باشیم،

109
00:07:04,399 --> 00:07:08,733
میترسیم با هم گریه کنیم که
این مسئله منجر میشه به خیلی از

110
00:07:08,757 --> 00:07:12,051
مشکلاتی که در وهله اول شدیداً 
سعی در حلشون داریم

111
00:07:12,075 --> 00:07:15,375
از بن بست های کنگره ای گرفته 
تا رفتارهای غیر انسانی اقتصادی.

112
00:07:16,097 --> 00:07:19,364
(تشویق حضار)

113
00:07:19,388 --> 00:07:23,435
دارم درباره چیزی حرف میزنم که جوناس سالک
اسمش رو " عصر B" گذاشته،

114
00:07:23,459 --> 00:07:29,070
دوره ای که در اون ما هیجان زده، کنجکاو

115
00:07:29,094 --> 00:07:33,103
ومشتاق علم و پیشرفت انسانیتمون می شیم،

116
00:07:33,127 --> 00:07:35,722
به همون اندازه که برای پیشرفت
فناوری اشتیاق داریم.

117
00:07:37,341 --> 00:07:39,802
نباید این فرصت رو از دست بدیم

118
00:07:39,826 --> 00:07:42,595
چراکه واقعاً به اهمیتش پی نبردیم.

119
00:07:43,357 --> 00:07:45,972
زمانی بود که ما مفهوم فضا
رو درک نمیکردیم.

120
00:07:46,722 --> 00:07:50,150
شاید به این علت که بیشتر به فناوری
و عمل گرایی متمایل بودیم.

121
00:07:50,174 --> 00:07:53,445
این همون معنیه واقعیه چسبیدن
به حاشیه امنه.

122
00:07:53,469 --> 00:07:59,103
امروز وقتی درباره چیزهای نشدنی در فناوری
رؤیا پردازی میکنیم، احساس خوبی داریم.

123
00:07:59,842 --> 00:08:03,993
در سال ۲۰۱۶، این امر یکی از
ابعاد وجودی ما میشه،

124
00:08:04,017 --> 00:08:09,147
که در خیال ما به دنبال 
جایی میگرده که بهش تعلق داره.

125
00:08:11,782 --> 00:08:14,107
ما هممون اومدیم
تا رؤیاپردازی کنیم،

126
00:08:14,131 --> 00:08:15,799
اما صادق که باشیم،

127
00:08:15,823 --> 00:08:18,512
هر کدوم از ما دنبال رؤیاهای خودمونیم.

128
00:08:18,536 --> 00:08:22,306
میدونید، به اسامی هم نگاه میکنیم تا ببینیم
کی میتونه مارو به رؤیاهاون برسونه،

129
00:08:22,330 --> 00:08:25,426
بعضی وقتا دقیقاً داریم به
انسانیت هم نگاه میکنیم.

130
00:08:25,450 --> 00:08:29,156
نمیخوام اذیتتون کنم.
برای نجات دنیا یه ایده دارم.

131
00:08:29,513 --> 00:08:30,665
خوب؟

132
00:08:30,689 --> 00:08:33,806
(خنده حضار)

133
00:08:33,830 --> 00:08:38,306
سال ها قبل یه وقتی
یه شرکت خیلی خوب داشتم

134
00:08:38,330 --> 00:08:42,290
که برای مشارکت مدنی قهرمانانه
سفرهای طولانی تدارک میدیدیم.

135
00:08:42,647 --> 00:08:44,694
واین سرود رو میخواندیم:

136
00:08:44,718 --> 00:08:48,535
"انسان باش. مهربان باش. هردوباش."

137
00:08:49,139 --> 00:08:55,075
مردم رو تشویق میکردیم مهربونی 
را شدیداً تجربه کنن.

138
00:08:55,599 --> 00:08:58,360
مثلاً به آنها میگفتیم" برید کمک کنید
بقیه چادرشونو بزنن."

139
00:08:59,400 --> 00:09:01,971
البته خیلی هم چادر اونجا بود.

140
00:09:01,995 --> 00:09:03,265
(خنده)

141
00:09:04,043 --> 00:09:05,766
یا " برو برای بقیه 
بستنی یخی بخر."

142
00:09:05,790 --> 00:09:07,671
یا " برو کمک کن پنچری
ماشینشونو بگیرن."

143
00:09:07,695 --> 00:09:10,621
با اینکه میدونستن صف شام
طولانی تر میشه.

144
00:09:10,645 --> 00:09:13,019
افراد واقعاً همکاری میکردن،

145
00:09:13,043 --> 00:09:15,670
اکثر اوقات پنچریهای سفرهای کمک به ایدز
اینجوری بود

146
00:09:15,694 --> 00:09:19,321
و از کثرت افراد طالب کمک
گرفتن پنچری مشکل می شد

147
00:09:19,345 --> 00:09:20,495
اگر شما کمک می خواستید.

148
00:09:21,345 --> 00:09:25,354
در مدت جند روز،
برای ده ها هزار نفر،

149
00:09:25,378 --> 00:09:27,292
دنیاهایی این چنینی 
خلق کردیم

150
00:09:27,316 --> 00:09:31,522
همه میگفتن همیشه آرزو داشتن 
دنیا این شکلی باشه.

151
00:09:34,316 --> 00:09:38,823
چی میشد اگه چنین دنیایی رو تجربه میکردیم

152
00:09:38,847 --> 00:09:40,485
همین چند روز آینده؟

153
00:09:42,156 --> 00:09:45,965
و به جای اینکه بریم از یه نفر بپرسیم،
" چه کاره ای؟"

154
00:09:47,195 --> 00:09:49,264
ازش بپرسیم، "چه رؤیاهایی داری؟"

155
00:09:50,315 --> 00:09:52,283
یا اینکه "چه رؤیاهای نافرجامی داری؟"

156
00:09:53,346 --> 00:09:58,163
شما با TED آشنا هستید.
که به رویاهای همه بال و پر میده.

157
00:09:58,830 --> 00:10:03,599
(تشویق حضار)

158
00:10:03,623 --> 00:10:06,179
شاید یه عده بگن
"من میخام عاقل باشم."

159
00:10:06,203 --> 00:10:08,869
یا اینکه "میخام با بچه م 
یه کلبه درختی بسازم."

160
00:10:09,512 --> 00:10:12,704
به جای رفتن پیش کسی که
همه میخان ملاقاتش کنن،

161
00:10:12,728 --> 00:10:14,485
برید پیش کسی که خیلی تنهاست

162
00:10:14,509 --> 00:10:17,196
و ازش بپرسید یه فنجان قهوه میل داره.

163
00:10:18,544 --> 00:10:21,020
به نظرم بیشترین ترس ما ازاین است

164
00:10:21,044 --> 00:10:25,400
که ما از داشتن فرصت برای
محقق کردن پتانسیل هامون محروم شدیم،

165
00:10:25,424 --> 00:10:28,035
از اینکه برای رؤیاپردازی
به دنیا اومدیم

166
00:10:28,059 --> 00:10:31,671
و شاید بمیریم و این فرصت
رو از دست بدیم.

167
00:10:33,630 --> 00:10:35,258
زندگی در دنیایی رو تصور کنید

168
00:10:35,282 --> 00:10:41,479
که اون ترس عمیق در وجود هر کسی
رو بفهمیم

169
00:10:41,503 --> 00:10:44,635
و شدیداً همدیگرو دوست داشته باشیم
چون میدونیم که

170
00:10:44,659 --> 00:10:48,222
انسان بودن یعنی زندگی
با وجود اون ترس.

171
00:10:49,793 --> 00:10:55,341
وقتش رسیده که همزمان
در ابعاد مختلف رؤیاپردازی کنیم،

172
00:10:56,262 --> 00:11:00,230
جایی که فراتر از همه 
عجایب دنیاست

173
00:11:00,254 --> 00:11:03,904
فراتر از همه کارهایی که
میتونیم و باید بکنیم

174
00:11:04,881 --> 00:11:10,087
جایی که حیطه تمامی کارهای غیر قابل باوریه
که میتونیم انجامشون بدیم.

175
00:11:11,748 --> 00:11:15,206
وقتش رسیده که قدم در بعد جدید بذاریم

176
00:11:15,230 --> 00:11:18,983
و به این حقیقت برسیم که
ما هم رؤیایی داریم.

177
00:11:21,214 --> 00:11:24,079
اگر ماه بتونه رؤیاپردازی کنه

178
00:11:26,039 --> 00:11:29,952
من فکر میکنم تو رؤیاش ما رو در سر داره.

179
00:11:31,540 --> 00:11:33,179
با شما بودن باعث افتخار منه.

180
00:11:33,203 --> 00:11:35,112
خیلی ازتون ممنونم.

181
00:11:35,136 --> 00:11:42,136
(تشویق حضار)