Κάθε παιδί χρειάζεται έναν υπερασπιστή
-
0:01 - 0:04Έχω περάσει όλη τη ζωή μου
-
0:04 - 0:09είτε στο σχολείο,
στο δρόμο για το σχολείο, -
0:09 - 0:13είτε συζητώντας για όσα
συμβαίνουν στο σχολείο. -
0:13 - 0:15Και οι δύο γονείς μου
ήταν εκπαιδευτικοί, -
0:15 - 0:18το ίδιο και ο παππούς και η γιαγιά
από την πλευρά της μητέρας μου, -
0:18 - 0:22και τα προηγούμενα σαράντα χρόνια
έκανα κι εγώ το ίδιο. -
0:22 - 0:25Έτσι, περιττό ν' αναφέρω
πως όλα αυτά τα χρόνια -
0:25 - 0:28είχα την ευκαιρία να δω
την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση -
0:28 - 0:30από πολλές πλευρές.
-
0:30 - 0:32Ορισμένες απ' αυτές τις μεταρρυθμίσεις
ήταν καλές. -
0:32 - 0:34Άλλες, δεν ήταν εξίσου καλές.
-
0:34 - 0:36Τώρα ξέρουμε γιατί τα παιδιά
εγκαταλείπουν το σχολείο. -
0:36 - 0:38Ξέρουμε γιατί δεν μαθαίνουν.
-
0:38 - 0:41Είναι είτε η φτώχεια,
η περιορισμένη συμμετοχή, -
0:41 - 0:45η αρνητική επιρροή των συμμαθητών.
Ξέρουμε το γιατί. -
0:45 - 0:47Ένα πράγμα όμως
για το οποίο ποτέ δεν συζητάμε -
0:47 - 0:49ή συζητάμε σπάνια
-
0:49 - 0:54είναι η αξία και η σημασία
την ανθρώπινης επαφής, -
0:54 - 0:56οι σχέσεις.
-
0:56 - 1:00Ο Τζέιμς Κόμερ λέει πως
καμία σημαντική γνώση -
1:00 - 1:02δεν αποκτιέται
χωρίς μια σημαντική σχέση. -
1:02 - 1:05Ο Τζώρτζ Γουόσινγκτον Κάρβερ
λέει πως η μάθηση -
1:05 - 1:09είναι η κατανόηση των σχέσεων.
-
1:09 - 1:12Καθένας σ' αυτή την αίθουσα
έχει επηρεαστεί -
1:12 - 1:14από κάποιο δάσκαλο
ή κάποιον ενήλικα. -
1:14 - 1:20Επί χρόνια, παρακολουθώ
ανθρώπους να διδάσκουν. -
1:20 - 1:23Έχω δει τους καλύτερους
και μερικούς από τους χειρότερους. -
1:23 - 1:25Μια συνάδελφος μου είπε κάποτε:
-
1:25 - 1:27«Δεν με πληρώνουν για να συμπαθώ τα παιδιά.
-
1:27 - 1:29Με πληρώνουν για να τα διδάσκω.
-
1:29 - 1:30Τα παιδιά πρέπει να μάθουν.
-
1:30 - 1:34Εγώ πρέπει να το διδάξω.
Εκείνα πρέπει να το μάθουν. Τέλος». -
1:34 - 1:36Ε, λοιπόν της είπα:
-
1:36 - 1:39«Ξέρεις, τα παιδιά δεν μαθαίνουν
από ανθρώπους που δε συμπαθούν». -
1:39 - 1:47(Γέλια)
(Χειροκρότημα) -
1:47 - 1:51Μου είπε πως «Αυτά είναι ένα μάτσο ανοησίες».
-
1:51 - 1:54Της απάντησα: «Αγαπητή μου, η σχολική χρονιά
θα είναι μακρά... -
1:54 - 1:56...κι επίπονη».
-
1:56 - 1:58Δεν χρειάζεται ν' αναφέρω πως πράγματι ήταν.
-
1:58 - 2:01Κάποιοι πιστεύουν πως
ή το 'χεις ή δεν το 'χεις -
2:01 - 2:03με τις σχέσεις.
-
2:03 - 2:05Πιστεύω πως ο Στέφεν Κόβεϊ
είχε τη σωστή ιδέα. -
2:05 - 2:09Είπε πως πρέπει να κάνεις
μερικά απλά πράγματα -
2:09 - 2:11όπως το να κατανοήσεις πρώτος
-
2:11 - 2:13αντί να ζητάς να σε κατανοήσουν,
-
2:13 - 2:16απλά πράγματα όπως η συγγνώμη.
-
2:16 - 2:17Το έχετε σκεφτεί ποτέ;
-
2:17 - 2:21Ζητείστε από ένα παιδί συγγνώμη
και θα σοκαριστεί. -
2:21 - 2:24Παρέδωσα ένα μάθημα κάποτε
για τους συντελεστές. -
2:24 - 2:27Δεν είμαι καλή στα μαθηματικά,
αλλά το πάλεψα. -
2:27 - 2:31Γύρισα και κοίταξα το βιβλίο του δασκάλου.
-
2:31 - 2:34Είχα διδάξει όλο το μάθημα λανθασμένα.
(Γέλια) -
2:34 - 2:36Επέστρεψα λοιπόν στην τάξη
την άλλη μέρα και είπα: -
2:36 - 2:38«Κοιτάξτε παιδιά, πρέπει να ζητήσω συγγνώμη.
-
2:38 - 2:42Σας δίδαξα όλο το μάθημα λανθασμένα. Λυπάμαι».
-
2:42 - 2:43Απάντησαν: «Δεν πειράζει κυρία Πίρσον.
-
2:43 - 2:46Ήσασταν τόσο ενθουσιασμένη
που σας αφήσαμε να συνεχίσετε». -
2:46 - 2:51(Γέλια)
(Χειροκρότημα) -
2:51 - 2:55Είχα τάξεις που ήταν τόσο χαμηλά,
-
2:55 - 2:59τόσο ακαδημαϊκά ανεπαρκείς,
που έκλαψα. -
2:59 - 3:02Αναρωτιόμουν, πώς θα πάω αυτήν την ομάδα
-
3:02 - 3:03μέσα σε εννέα μήνες
-
3:03 - 3:06από εκεί που είναι,
εκεί που έπρεπε να είναι; -
3:06 - 3:09Ήταν δύσκολο.
Ήταν εξαιρετικά δύσκολο. -
3:09 - 3:13Πώς μπορώ ν' αυξήσω
την αυτοεκτίμηση ενός παιδιού -
3:13 - 3:16και τις ακαδημαϊκές επιδόσεις του,
την ίδια στιγμή; -
3:16 - 3:18Μια χρονιά, είχα μια φαεινή ιδέα.
-
3:18 - 3:20Είπα σε όλους τους μαθητές μου:
-
3:20 - 3:23«Έχετε επιλεγεί να είστε στην τάξη μου
-
3:23 - 3:25επειδή είμαι η καλύτερη δασκάλα
-
3:25 - 3:26κι εσείς οι καλύτεροι μαθητές,
-
3:26 - 3:28μας έβαλαν όλους μαζί
-
3:28 - 3:31ώστε να δείξουμε
σε όλους τους άλλους πώς γίνεται». -
3:31 - 3:33Ένα απ' τα παιδιά είπε «Αλήθεια;»
-
3:33 - 3:35(Γέλια)
-
3:35 - 3:38Απάντησα: «Αλήθεια. Πρέπει να δείξουμε
στις άλλες τάξεις -
3:38 - 3:41πώς γίνεται, γι' αυτό
όταν περνάμε στο διάδρομο, -
3:41 - 3:43οι άνθρωποι θα μας προσέχουν
και δεν μπορείτε να κάνετε φασαρία. -
3:43 - 3:46Θα πρέπει να περπατάτε κορδωμένοι».
-
3:46 - 3:49Τους έδωσα κι ένα ρητό να λένε:
«Είμαι κάποιος». -
3:49 - 3:51«Ήμουν κάποιος όταν ήρθα».
-
3:51 - 3:53«Θα είμαι κάποιος καλύτερος όταν θα φύγω».
-
3:53 - 3:55«Είμαι δυνατός και ισχυρός».
-
3:55 - 3:57«Αξίζω την εκπαίδευση που παίρνω εδώ».
-
3:57 - 4:00«Έχω πράγματα να κάνω,
ανθρώπους να εντυπωσιάσω, -
4:00 - 4:01και μέρη να επισκεφτώ».
-
4:01 - 4:04Κι αυτά είπαν, «Ναι!»
-
4:04 - 4:06Άμα το επαναλαμβάνεις επί μακρόν,
-
4:06 - 4:10γίνεται μέρος του εαυτού σου.
-
4:10 - 4:16Έτσι -- (Χειροκρότημα)
-
4:16 - 4:20Τους έδωσα ένα τεστ 20 ερωτήσεων.
-
4:20 - 4:22Ένας μαθητής έχασε τις 18.
-
4:22 - 4:28Του έβαλα «+2» στο γραπτό του
κι ένα γελαστό προσωπάκι. -
4:28 - 4:31Μου είπε: «Κυρία Πίρσον, αυτό είναι Δ';»
-
4:31 - 4:34Απάντησα «Ναι.»
-
4:34 - 4:37Και είπε: «Τότε γιατί μου βάλατε
γελαστό προσωπάκι;» -
4:37 - 4:39Απάντησα: «Επειδή είσαι σε καλό δρόμο.
-
4:39 - 4:43Βρήκες τις δύο. Δεν τις έχασες όλες».
-
4:43 - 4:45Ρώτησα: «Όταν θα το επαναλάβουμε,
-
4:45 - 4:47δεν θα τα πας καλύτερα;»
-
4:47 - 4:49Κι εκείνος είπε:
«Ναι, κυρία, μπορώ και καλύτερα». -
4:49 - 4:53Βλέπετε το «-18» σου ρουφάει
όλη την ενέργεια. -
4:53 - 4:55Το «+2» του είπε πως δεν είναι τελείως σκράπας.
-
4:55 - 5:01(Γέλια)
(Χειροκρότημα) -
5:01 - 5:04Επί χρόνια παρακολουθούσα τη μητέρα μου
-
5:04 - 5:07να χρησιμοποιεί τα διαλείμματα
για επαναλήψεις, -
5:07 - 5:10να κάνει ιδιαίτερα
στα σπίτια τ' απογεύματα, -
5:10 - 5:13ν' αγοράζει βούρτσες, χτένες,
φυστικοβούτυρο και κράκερς -
5:13 - 5:15να τα έχει στο συρτάρι της
για τα παιδιά που έπρεπε να φάνε, -
5:15 - 5:19είχε σφουγγάρι και σαπούνι για εκείνα
που δεν μύριζαν πολύ όμορφα. -
5:19 - 5:22Βλέπετε είναι δύσκολο να διδάσκεις παιδιά
που βρωμάνε. -
5:22 - 5:25Και τα παιδιά μπορούν να είναι σκληρά.
-
5:25 - 5:27Είχε λοιπόν αυτά τα πράγματα
στο συρτάρι της έδρας, -
5:27 - 5:31και χρόνια αργότερα, όταν συνταξιοδοτήθηκε,
-
5:31 - 5:34έβλεπα μερικά από εκείνα τα παιδιά
να έρχονται -
5:34 - 5:36και να της λένε:
«Ξέρετε κυρία Γουόκερ, -
5:36 - 5:38μου αλλάξατε τη ζωή.
-
5:38 - 5:39Την κάνατε να λειτουργήσει για μένα.
-
5:39 - 5:41Με κάνατε να νιώσω σημαντικός,
-
5:41 - 5:45ακόμη κι όταν μέσα μου ήξερα ότι δεν ήμουν.
-
5:45 - 5:47Θέλω να δείτε ποιος έχω γίνει σήμερα».
-
5:47 - 5:50Όταν η μητέρα μου πέθανε
δυο χρόνια πριν, στα 92, -
5:50 - 5:53ήρθαν τόσοι πολλοί παλαιοί μαθητές της
στην κηδεία της, -
5:53 - 5:56που δάκρυσα,
όχι επειδή είχε φύγει, -
5:56 - 5:59αλλά επειδή άφησε πίσω της
ένα κληροδότημα σχέσεων -
5:59 - 6:02που δεν μπορεί ποτέ να χαθεί.
-
6:02 - 6:06Αντέχουμε να έχουμε περισσότερη επαφή;
Σίγουρα. -
6:06 - 6:11Θα συμπαθείτε όλα σας τα παιδιά;
Όχι βέβαια. -
6:11 - 6:15Και ξέρετε πως τα δυσκολότερα παιδιά
ποτέ δεν λείπουν. -
6:15 - 6:17(Γέλια)
-
6:17 - 6:20Ποτέ. Δεν θα τα συμπαθείτε όλα,
-
6:20 - 6:24και τα πιο δύσκολα
εμφανίζονται για κάποιο λόγο. -
6:24 - 6:26Είναι η σύνδεση. Είναι η σχέση.
-
6:26 - 6:28Και παρόλο που δεν
θα τα συμπαθήσετε όλα, -
6:28 - 6:32το σημαντικό είναι να μην το μάθουν ποτέ.
-
6:32 - 6:36Οι δάσκαλοι γινόμαστε σπουδαίοι ηθοποιοί,
-
6:36 - 6:38κι ερχόμαστε στη δουλειά ακόμη
κι όταν δεν αισθανόμαστε καλά, -
6:38 - 6:41κι ακούμε για μεθοδεύσεις
που δεν έχουν και πολύ νόημα, -
6:41 - 6:45αλλά διδάσκουμε έτσι κι αλλιώς.
-
6:45 - 6:49Διδάσκουμε επειδή αυτό είναι που κάνουμε.
-
6:49 - 6:52Η διδασκαλία και η μάθηση
θα έπρεπε να δημιουργούν χαρά. -
6:52 - 6:54Πόσο ισχυρός θα ήταν ο κόσμος μας
-
6:54 - 6:58αν είχαμε παιδιά που δεν φοβούνται
να πάρουν ρίσκα, -
6:58 - 6:59που δεν φοβούνται να σκεφτούν,
-
6:59 - 7:01και που έχουν έναν υπερασπιστή;
-
7:01 - 7:03Κάθε παιδί αξίζει έναν υπερασπιστή,
-
7:03 - 7:05έναν ενήλικα που δεν
θα τα παρατήσει ποτέ, -
7:05 - 7:08που καταλαβαίνει τη δύναμη της επαφής,
-
7:08 - 7:12κι επιμένει να γίνουν
το καλύτερο που μπορούν. -
7:12 - 7:17Είναι σκληρή αυτή η δουλειά;
Ιδέα δεν έχετε, πόσο σκληρή είναι. -
7:17 - 7:20Αλλά δεν είναι ακατόρθωτη.
-
7:20 - 7:22Μπορούμε να το κάνουμε.
Είμαστε εκπαιδευτικοί. -
7:22 - 7:24Είμαστε γεννημένοι
να κάνουμε τη διαφορά. -
7:24 - 7:26Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
-
7:26 - 7:31(Χειροκρότημα)
- Title:
- Κάθε παιδί χρειάζεται έναν υπερασπιστή
- Speaker:
- Ρίτα Πίρσον
- Description:
-
Η Ρίτα Πίρσον, δασκάλα επί 40 χρόνια, άκουσε κάποτε μια συνάδελφο να λέει: «Δεν με πληρώνουν για να συμπαθώ τα παιδιά». Η απάντησή της ήταν πως «τα παιδιά δεν μαθαίνουν από ανθρώπους που δεν συμπαθούν.» Μια έντονη παρακίνηση προς τους δασκάλους να πιστέψουν στους μαθητές τους και να επικοινωνήσουν μαζί τους σε ένα αληθινό, ανθρώπινο και προσωπικό επίπεδο.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 07:48
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Every kid needs a champion | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Every kid needs a champion | ||
Dimitra Papageorgiou approved Greek subtitles for Every kid needs a champion | ||
Toula Papapantou accepted Greek subtitles for Every kid needs a champion | ||
Toula Papapantou edited Greek subtitles for Every kid needs a champion | ||
Toula Papapantou edited Greek subtitles for Every kid needs a champion | ||
Toula Papapantou edited Greek subtitles for Every kid needs a champion | ||
Toula Papapantou edited Greek subtitles for Every kid needs a champion |
Greek subtitles
Revisions Compare revisions
-
Revision 6 EditedChryssa R. Takahashi
-
Revision 5 EditedChryssa R. Takahashi
-
Toula Papapantou