Κάθε παιδί χρειάζεται έναν υπερασπιστή
-
0:01 - 0:05Έχω περάσει όλη τη ζωή μου
-
0:05 - 0:09είτε στο σχολείο,
στο δρόμο για το σχολείο, -
0:09 - 0:12είτε συζητώντας για όσα
συμβαίνουν στο σχολείο. -
0:12 - 0:13(Γέλια)
-
0:13 - 0:15Και οι δύο γονείς μου
ήταν εκπαιδευτικοί, -
0:15 - 0:18το ίδιο και ο παππούς και η γιαγιά
από την πλευρά της μητέρας μου, -
0:19 - 0:22και τα προηγούμενα σαράντα χρόνια
έκανα κι εγώ το ίδιο. -
0:22 - 0:25Έτσι, περιττό ν' αναφέρω
πως όλα αυτά τα χρόνια -
0:25 - 0:28είχα την ευκαιρία να δω
την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση -
0:28 - 0:30από πολλές πλευρές.
-
0:30 - 0:32Ορισμένες απ' αυτές τις μεταρρυθμίσεις
ήταν καλές. -
0:32 - 0:34Άλλες, δεν ήταν εξίσου καλές.
-
0:34 - 0:36Τώρα ξέρουμε γιατί τα παιδιά
εγκαταλείπουν το σχολείο. -
0:36 - 0:38Ξέρουμε γιατί δεν μαθαίνουν.
-
0:38 - 0:41Είναι είτε η φτώχεια,
η περιορισμένη συμμετοχή, -
0:41 - 0:43η αρνητική επιρροή των συμμαθητών.
-
0:43 - 0:45Ξέρουμε το γιατί.
-
0:45 - 0:47Ένα πράγμα όμως
για το οποίο ποτέ δεν συζητάμε -
0:47 - 0:50ή συζητάμε σπάνια
-
0:50 - 0:54είναι η αξία και η σημασία
την ανθρώπινης επαφής, -
0:54 - 0:55οι σχέσεις.
-
0:56 - 1:00Ο Τζέιμς Κόμερ λέει πως
καμία σημαντική γνώση -
1:00 - 1:02δεν αποκτιέται
χωρίς μια σημαντική σχέση. -
1:03 - 1:05Ο Τζώρτζ Γουόσινγκτον Κάρβερ
λέει πως η μάθηση -
1:05 - 1:09είναι η κατανόηση των σχέσεων.
-
1:09 - 1:14Καθένας σ' αυτή την αίθουσα
έχει επηρεαστεί -
1:15 - 1:19από κάποιο δάσκαλο
ή κάποιον ενήλικα. -
1:20 - 1:23Επί χρόνια, παρακολουθώ
ανθρώπους να διδάσκουν. -
1:23 - 1:25Έχω δει τους καλύτερους
και μερικούς από τους χειρότερους. -
1:25 - 1:27Μια συνάδελφος μου είπε κάποτε:
-
1:27 - 1:29«Δεν με πληρώνουν
για να συμπαθώ τα παιδιά. -
1:29 - 1:30Με πληρώνουν για να τα διδάσκω.
-
1:30 - 1:32Τα παιδιά πρέπει να μάθουν.
-
1:32 - 1:33Εγώ πρέπει να το διδάξω.
Εκείνα πρέπει να το μάθουν. Τέλος». -
1:34 - 1:36Ε, λοιπόν της είπα:
-
1:36 - 1:39«Ξέρεις, τα παιδιά δεν μαθαίνουν
από ανθρώπους που δε συμπαθούν». -
1:39 - 1:42(Γέλια)
-
1:42 - 1:47(Χειροκρότημα)
-
1:47 - 1:51Μου είπε πως «Αυτά
είναι ένα μάτσο ανοησίες». -
1:51 - 1:52Της απάντησα:
-
1:52 - 1:56«Αγαπητή μου, η σχολική χρονιά
θα είναι μακρά κι επίπονη». -
1:56 - 1:58Δεν χρειάζεται ν' αναφέρω
πως πράγματι ήταν. -
1:58 - 2:01Κάποιοι πιστεύουν πως είτε το 'χεις
με τις σχέσεις -
2:01 - 2:03είτε δεν το 'χεις.
-
2:03 - 2:05Πιστεύω πως ο Στέφεν Κόβεϊ
είχε τη σωστή ιδέα. -
2:05 - 2:09Είπε πως πρέπει να κάνεις
μερικά απλά πράγματα -
2:09 - 2:11όπως το να κατανοήσεις πρώτος
-
2:11 - 2:13αντί να ζητάς να σε κατανοήσουν,
-
2:13 - 2:16απλά πράγματα όπως η συγγνώμη.
-
2:16 - 2:18Το έχετε σκεφτεί ποτέ;
-
2:18 - 2:20Ζητείστε από ένα παιδί συγγνώμη
και θα σοκαριστεί. -
2:20 - 2:21(Γέλια)
-
2:21 - 2:23Παρέδωσα ένα μάθημα κάποτε
για τους συντελεστές. -
2:24 - 2:27Δεν είμαι καλή στα μαθηματικά,
αλλά το πάλεψα. -
2:27 - 2:28(Γέλια)
-
2:28 - 2:30Γύρισα και κοίταξα το βιβλίο του δασκάλου.
-
2:31 - 2:32Είχα διδάξει όλο το μάθημα λανθασμένα.
-
2:32 - 2:34(Γέλια)
-
2:34 - 2:36Επέστρεψα λοιπόν στην τάξη
την άλλη μέρα και είπα: -
2:36 - 2:38«Κοιτάξτε παιδιά,
πρέπει να ζητήσω συγγνώμη. -
2:38 - 2:42Σας δίδαξα όλο το μάθημα
λανθασμένα. Λυπάμαι». -
2:42 - 2:44Απάντησαν: «Δεν πειράζει κυρία Πίρσον.
-
2:44 - 2:46Ήσασταν τόσο ενθουσιασμένη
που σας αφήσαμε να συνεχίσετε». -
2:51 - 2:55Είχα τάξεις που ήταν τόσο χαμηλά,
-
2:55 - 2:58τόσο ακαδημαϊκά ανεπαρκείς, που έκλαψα.
-
2:59 - 3:02Αναρωτιόμουν, «Πώς θα πάω αυτήν την ομάδα
-
3:02 - 3:04μέσα σε εννέα μήνες
-
3:04 - 3:06από εκεί που είναι,
εκεί που έπρεπε να είναι;» -
3:07 - 3:09Ήταν δύσκολο. Ήταν εξαιρετικά δύσκολο.
-
3:10 - 3:13Πώς μπορώ ν' αυξήσω
την αυτοεκτίμηση ενός παιδιού -
3:13 - 3:15και τις ακαδημαϊκές επιδόσεις του,
την ίδια στιγμή; -
3:16 - 3:18Μια χρονιά, είχα μια φαεινή ιδέα.
-
3:18 - 3:20Είπα σε όλους τους μαθητές μου:
-
3:20 - 3:23«Έχετε επιλεγεί να είστε στην τάξη μου
-
3:23 - 3:25επειδή είμαι η καλύτερη δασκάλα
-
3:25 - 3:26κι εσείς οι καλύτεροι μαθητές,
-
3:26 - 3:28μας έβαλαν όλους μαζί
-
3:28 - 3:30ώστε να δείξουμε
σε όλους τους άλλους πώς γίνεται». -
3:31 - 3:33Ένα απ' τα παιδιά είπε «Αλήθεια;»
-
3:33 - 3:36(Γέλια)
-
3:36 - 3:39Απάντησα: «Αλήθεια. Πρέπει
να δείξουμε στις άλλες τάξεις -
3:39 - 3:41πώς γίνεται, γι' αυτό
όταν περνάμε στο διάδρομο, -
3:41 - 3:44οι άνθρωποι θα μας προσέχουν
και δεν μπορείτε να κάνετε φασαρία. -
3:44 - 3:45Θα πρέπει να περπατάτε κορδωμένοι».
-
3:45 - 3:46(Γέλια)
-
3:46 - 3:48Τους έδωσα κι ένα ρητό να λένε:
-
3:48 - 3:49«Είμαι κάποιος».
-
3:49 - 3:51«Ήμουν κάποιος όταν ήρθα».
-
3:51 - 3:53«Θα είμαι κάποιος καλύτερος όταν θα φύγω».
-
3:53 - 3:55«Είμαι δυνατός και ισχυρός».
-
3:55 - 3:57«Αξίζω την εκπαίδευση που παίρνω εδώ».
-
3:57 - 4:00«Έχω πράγματα να κάνω,
ανθρώπους να εντυπωσιάσω, -
4:00 - 4:02και μέρη να επισκεφτώ».
-
4:02 - 4:03Κι αυτά είπαν, «Ναι!»
-
4:03 - 4:04(Γέλια)
-
4:04 - 4:06Άμα το επαναλαμβάνεις επί μακρόν,
-
4:06 - 4:09γίνεται μέρος του εαυτού σου.
-
4:09 - 4:16(Χειροκρότημα)
-
4:16 - 4:19Τους έδωσα ένα τεστ 20 ερωτήσεων.
-
4:20 - 4:21Ένας μαθητής έχασε τις 18.
-
4:23 - 4:26Του έβαλα «+2» στο γραπτό του
κι ένα γελαστό προσωπάκι. -
4:26 - 4:28(Γέλια)
-
4:28 - 4:31Μου είπε: «Κυρία Πίρσον, αυτό είναι Δ';»
-
4:31 - 4:33Απάντησα «Ναι».
-
4:33 - 4:34(Γέλια)
-
4:34 - 4:37Και είπε: «Τότε γιατί μου βάλατε
γελαστό προσωπάκι;» -
4:37 - 4:39Απάντησα: «Επειδή είσαι σε καλό δρόμο.
-
4:39 - 4:42Βρήκες τις δύο. Δεν τις έχασες όλες».
-
4:42 - 4:43(Γέλια)
-
4:43 - 4:47Ρώτησα: «Όταν θα το επαναλάβουμε,
δεν θα τα πας καλύτερα;» -
4:47 - 4:49Κι εκείνος είπε:
«Ναι, κυρία, μπορώ και καλύτερα». -
4:49 - 4:53Βλέπετε το «-18» σου ρουφάει
όλη την ενέργεια. -
4:53 - 4:55Το «+2» του είπε πως
δεν είναι τελείως σκράπας. -
5:01 - 5:07Επί χρόνια παρακολουθούσα τη μητέρα μου
να κάνει επαναλήψεις στα διαλείμματα, -
5:07 - 5:10να κάνει ιδιαίτερα
στα σπίτια τ' απογεύματα, -
5:10 - 5:13ν' αγοράζει βούρτσες, χτένες,
φυστικοβούτυρο και κράκερς -
5:13 - 5:15να τα έχει στο συρτάρι της
για τα παιδιά που έπρεπε να φάνε, -
5:15 - 5:19είχε σφουγγάρι και σαπούνι για εκείνα
που δεν μύριζαν πολύ όμορφα. -
5:19 - 5:21Βλέπετε είναι δύσκολο
να διδάσκεις παιδιά που βρομάνε. -
5:21 - 5:22(Γέλια)
-
5:22 - 5:24Και τα παιδιά μπορούν να είναι σκληρά.
-
5:25 - 5:27Είχε λοιπόν αυτά τα πράγματα
στο συρτάρι της έδρας, -
5:27 - 5:31και χρόνια αργότερα, όταν συνταξιοδοτήθηκε,
-
5:31 - 5:34έβλεπα μερικά από εκείνα
τα παιδιά να έρχονται -
5:34 - 5:36και να της λένε:
«Ξέρετε κυρία Γουόκερ, -
5:36 - 5:37μου αλλάξατε τη ζωή.
-
5:38 - 5:39Την κάνατε να λειτουργήσει για μένα.
-
5:39 - 5:41Με κάνατε να νιώσω σημαντικός,
-
5:41 - 5:45ακόμη κι όταν μέσα μου
ήξερα ότι δεν ήμουν. -
5:45 - 5:47Θέλω να δείτε ποιος έχω γίνει σήμερα».
-
5:47 - 5:50Όταν η μητέρα μου πέθανε
δυο χρόνια πριν, στα 92, -
5:50 - 5:53ήρθαν τόσοι πολλοί παλαιοί μαθητές της
στην κηδεία της, -
5:53 - 5:56που δάκρυσα, όχι επειδή είχε φύγει,
-
5:56 - 5:59αλλά επειδή άφησε πίσω της
ένα κληροδότημα σχέσεων -
5:59 - 6:01που δεν μπορεί ποτέ να χαθεί.
-
6:02 - 6:06Αντέχουμε να έχουμε περισσότερη επαφή;
-
6:06 - 6:07Σίγουρα.
-
6:07 - 6:10Θα συμπαθείτε όλα σας τα παιδιά;
Όχι βέβαια. -
6:10 - 6:11(Γέλια)
-
6:11 - 6:15Και ξέρετε πως τα δυσκολότερα παιδιά
ποτέ δεν λείπουν. -
6:15 - 6:17(Γέλια)
-
6:17 - 6:19Ποτέ.
-
6:19 - 6:20Δεν θα τα συμπαθείτε όλα,
-
6:20 - 6:24και τα πιο δύσκολα
εμφανίζονται για κάποιο λόγο. -
6:24 - 6:27Είναι η σύνδεση. Είναι η σχέση.
-
6:27 - 6:32Κι ενώ δεν θα τα συμπαθείτε όλα,
το κλειδί είναι να μην το μάθουν ποτέ. -
6:32 - 6:36Οι δάσκαλοι γινόμαστε σπουδαίοι ηθοποιοί,
-
6:36 - 6:38κι ερχόμαστε στη δουλειά ακόμη
κι όταν δεν αισθανόμαστε καλά, -
6:38 - 6:41κι ακούμε για μεθοδεύσεις
που δεν έχουν και πολύ νόημα, -
6:41 - 6:44αλλά διδάσκουμε έτσι κι αλλιώς.
-
6:45 - 6:49Διδάσκουμε επειδή αυτό είναι που κάνουμε.
-
6:49 - 6:51Η διδασκαλία και η μάθηση
θα έπρεπε να δημιουργούν χαρά. -
6:52 - 6:54Πόσο ισχυρός θα ήταν ο κόσμος μας
-
6:54 - 6:58αν είχαμε παιδιά που δεν φοβούνται
να πάρουν ρίσκα, -
6:58 - 6:59που δεν φοβούνται να σκεφτούν,
-
6:59 - 7:01και που έχουν έναν υπερασπιστή;
-
7:01 - 7:03Κάθε παιδί αξίζει έναν υπερασπιστή,
-
7:03 - 7:05έναν ενήλικα που δεν
θα τα παρατήσει ποτέ, -
7:05 - 7:08που καταλαβαίνει τη δύναμη της επαφής,
-
7:08 - 7:12κι επιμένει να γίνουν
το καλύτερο που μπορούν. -
7:12 - 7:15Είναι σκληρή αυτή η δουλειά;
-
7:15 - 7:17Ιδέα δεν έχετε, πόσο σκληρή είναι.
-
7:17 - 7:20Αλλά δεν είναι ακατόρθωτη.
-
7:20 - 7:22Μπορούμε να το κάνουμε.
Είμαστε εκπαιδευτικοί. -
7:22 - 7:24Είμαστε γεννημένοι
να κάνουμε τη διαφορά. -
7:24 - 7:26Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
-
7:26 - 7:31(Χειροκρότημα)
- Title:
- Κάθε παιδί χρειάζεται έναν υπερασπιστή
- Speaker:
- Ρίτα Πίρσον
- Description:
-
Η Ρίτα Πίρσον, δασκάλα επί 40 χρόνια, άκουσε κάποτε μια συνάδελφο να λέει: «Δεν με πληρώνουν για να συμπαθώ τα παιδιά». Η απάντησή της ήταν πως «τα παιδιά δεν μαθαίνουν από ανθρώπους που δεν συμπαθούν.» Μια έντονη παρακίνηση προς τους δασκάλους να πιστέψουν στους μαθητές τους και να επικοινωνήσουν μαζί τους σε ένα αληθινό, ανθρώπινο και προσωπικό επίπεδο.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 07:48
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Every kid needs a champion | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Every kid needs a champion | ||
Dimitra Papageorgiou approved Greek subtitles for Every kid needs a champion | ||
Toula Papapantou accepted Greek subtitles for Every kid needs a champion | ||
Toula Papapantou edited Greek subtitles for Every kid needs a champion | ||
Toula Papapantou edited Greek subtitles for Every kid needs a champion | ||
Toula Papapantou edited Greek subtitles for Every kid needs a champion | ||
Toula Papapantou edited Greek subtitles for Every kid needs a champion |