Jak wyhodować mały las w dowolnym miejscu?

Las zasadzony przez człowieka i zostawiony pod opiekę naturze zazwyczaj potrzebuje co najmniej 100 lat, by w pełni się rozwinąć. A gdybyśmy tak mogli przyśpieszyć ten proces 10-krotnie? W krótkim przemówienia Shubhendu Sharma, przedsiębiorca ekologiczny (i stypendysta TED), wyjaśnia jak stworzyć mały leśny ekosystem w dowolnym miejscu.

Jestem inżynierem przemysłowym.

Od zawsze dążyłem do tego,

by coraz więcej produktów tworzono

jak najmniejszym
nakładem czasu i surowców.

Gdy pracowałem w Toyocie,

wiedziałem tylko,
jak produkuje się auta.

Potem spotkałem dr. Akirę Miyawakiego.

Przyszedł do naszej fabryki,
by stworzyć w niej las,

aby ograniczyć ilość dwutlenku węgla.

Byłem tak zafascynowany,

że zdecydowałem
zapoznać się z jego metodologią.

Zgłosiłem się
do jego zespołu na ochotnika.

Wkrótce zacząłem tworzyć las

na podwórku własnego domu.

Tak to wygląda po trzech latach.

Takie lasy,

w porównaniu do zwykłych plantacji,

rosną 10 razy szybciej,

są 30 razy gęstsze

i 100 razy bardziej zróżnicowane
pod względem biologicznym.

Mam ten las na podwórku już dwa lata

i zauważyłem,

że wody gruntowe
nie wysychają podczas lata,

i podwoiła się liczba gatunków ptaków,
które spotyka się

na tym obszarze.

Jakość powietrza wzrosła

i mogliśmy zacząć zbierać owoce,

które rosły bez wysiłku

na naszym podwórku.

Chciałem, by było więcej takich lasów.

Efekty tak mnie poruszyły,

że chciałem tworzyć takie lasy

z taką samą starannością,
z jaką tworzy się samochody,

albo napisać program komputerowy,
czy rozkręcić jakiś przydatny biznes.

Założyłem więc firmę,

która od początku do końca

pomaga przy tworzeniu naturalnych lasów.

By jednak zalesianie stało się popularne,

musieliśmy stworzyć standardy

dotyczące tworzenia lasów.

By stworzyć proces tworzenia lasów,

za wzór obraliśmy
System Produkcyjny Toyoty,

który jest znany z jakości i wydajności.

Przykładowo TPS,

czyli System Produkcyjny Toyoty,
jest oparty na "heijunce".

Jest to produkcja

różnych modeli samochodów

na jednej taśmie montażowej.

Zamieniliśmy samochody na drzewa,

i teraz możemy tworzyć
lasy wielowarstwowe.

Takie lasy zajmują 100%
przestrzeni poziomej.

Są tak gęste,

że nie da się do nich wejść.

Możemy przykładowo
stworzyć las liczący 300 drzew

na obszarze tak małym
jak miejsca parkingowe na sześć aut.

Aby zmniejszyć koszty oraz ślad węglowy,

zaczęliśmy używać miejscowej biomasy

do uzdatniania gleby i nawozów.

Przykładowo są to łupiny kokosa
miażdżone maszynowo

i wymieszane ze słomą ryżową.

Proszek z łusek ryżowych
wymieszany z organicznym obornikiem

rzuca się na glebę,

gdzie sadzony jest las.

Po zasadzeniu
używamy trawy lub słomy ryżowej,

żeby przykryć glebę,

więc woda użyta do irygacji

nie paruje z powrotem do atmosfery.

Dzięki prostym improwizacjom

możemy dziś stworzyć las,

który kosztuje tyle co iPhone.

Tworzymy teraz lasy w domach, szkołach,

a nawet w fabrykach razem z pracownikami.

Jednak to nie wystarcza.

Jest mnóstwo ludzi,

którzy chcą wziąć sprawy
w swoje ręce.

Pozwalamy im na to.

Obecnie pracujemy
na platformie internetowej,

gdzie zamierzamy
dzielić się naszą metodologią.

Będzie to otwarte oprogramowanie,

dzięki niemu wszyscy

będą mogli stworzyć własny las

za pomocą naszej metodologii.

Nasza obecność nie będzie konieczna.

Wystarczy kliknąć myszką,

żeby poznać wszystkie gatunki,

które w danym miejscu się znajdują.

Poprzez instalację małej sondy
na miejscu uprawy

możemy dokonać zdalnej kontroli gleby.

Dzięki temu możemy potem
zdalnie instruować krok po kroku,

jak tworzyć las.

Możemy również monitorować rozwój lasu,

nie będąc na miejscu uprawy.

Wierzę,

że ta metodologia ma potencjał.

Dzięki dzieleniu się
możemy przywrócić nasze rdzenne lasy.

Gdy dotrzecie do domu

i zobaczycie jałowy kawałek ziemi,

pamiętajcie,
że tam może powstać las.

Bardzo dziękuję.

(Oklaski)