Είμαι πειρατής

Το Κόμμα Πειρατών αγωνίζεται για διαφάνεια, ανωνυμία και λογική νομοθεσία πνευματικής ιδιοκτησίας. Στο TEDxObserver ο Ρικ Φάλκβινγκε εξηγεί πώς έγινε αρχηγός του τεχνολογικού πολιτικού κόμματος της Ευρώπης, που μέχρι τώρα έχει κερδίσει 17 έδρες στα εθνικά κοινοβούλια της Ευρώπης.

Σας ευχαριστώ όλους!

Ο λόγος μου θα δώσει κίνητρα.

Επειδή -

φανταστείτε τι κινητοποιεί εμένα
ανάμεσα σε αυτό εύρωστο, υγιές πλήθος...

και το μεσημεριανό.

(Γέλια)

Έτσι...

Είμαι ο @Falkvinge στο Twitter.

Κοινοποιήστε ελεύθερα οτιδήποτε πω -
αξιομνημόνευτο, χαζό ή αστείο.

Λατρεύω να βλέπω το όνομά μου στο Twitter.

Έτσι...

Γεια! Είμαι ο Ρικ.

Είμαι πολιτικός.

Λυπάμαι με γι' αυτό.

Πόσοι από εσάς έχετε ξανακούσει
το Σουηδικό Κόμμα Πειρατών;

Σηκώστε χέρι.

ΟΚ, σχεδόν όλοι.

Πιθανώς επειδή είμαστε
γείτονες της Σουηδίας.

Συχνά ρωτώ πόσοι έχετε ακούσει
κάθε άλλο πολιτικό κόμμα

και πάντα υπάρχουν μόνο
διάσπαρτα χέρια στο ακροατήριο

σε σχέση με την πρώτη ερώτηση
που είναι από τα μισά έως τα δύο τρίτα.

Αυτή είναι η πρώτη φορά που δεν ταιριάζει.

Ήταν σχεδόν όλοι.

Για όσους λοιπόν δεν μας έχετε ακούσει:

το Κόμμα Πειρατών λατρεύει το Διαδίκτυο.

Λατρεύουμε την αντιγραφή, τον διαμοιρασμό,
και τα δικαιώματα του πολίτη.

Για αυτά, κάποιοι άνθρωποι
μας αποκαλούν πειρατές.

Μάλλον ως μια απόπειρα
να μας κάνουν να νιώσουμε ντροπή.

Δεν έχει όμως αποτέλεσμα.

Αντ' αυτού αποφασίσαμε
να κρατήσουμε ψηλά το κεφάλι.

Έτσι το 2006,
ίδρυσα ένα νέο πολιτικό κόμμα.

Ηγήθηκα σε αυτό τα πρώτα πέντε χρόνια.

Και στις τελευταίες ευρωπαϊκές εκλογές,

γίναμε το μεγαλύτερο κόμμα

με τη μεγαλύτερη επιρροή
στους νέους κάτω των 30 ετών.

Και είναι ενδιαφέρον ότι το καταφέραμε

με λιγότερο από ένα τοις εκατό
του προϋπολογισμού των αντιπάλων.

Για τον προεκλογικό μας αγώνα
είχαμε συνολικά 50.000 ευρώ.

Αυτοί είχαν διαθέσιμα έξι εκατομμύρια -
και τους νικήσαμε.

Αυτό μας δίνει πλεονέκτημα εξοικονόμησης
κόστους κατά δύο τάξεις μεγέθους.

Και θα σας δώσω τη μυστική συνταγή
για το πώς το καταφέραμε.

Εξελίξαμε μεθοδολογίες
βελτιστοποίησης σμήνους.

Μπορούν να εφαρμοστούν
σε κάθε επιχείρηση ή κοινωνικό σκοπό.

Σχεδόν σε όλους -

υπάρχει ένας αστερίσκος στο τέλος,

και θα επανέλθω σε αυτό σε ένα λεπτό.

Αλλά όταν τις εφαρμόζουμε

-και το έχουμε κάνει πολλές φορές-
ξέρουμε ότι αποδίδουν.

Έχουμε δύο ανθρώπους μας
στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

έχουμε 45 ανθρώπους
σε διάφορα γερμανικά κοινοβούλια,

βρισκόμαστε στη βουλή της Ισλανδίας,
στη Γερουσία της Τσεχίας,

σε πολυάριθμα τοπικά συμβούλια -

κι όπως λέγεται,
έχουμε εξαπλωθεί σε 70 χώρες.

Δεν τα πήγαμε και άσχημα
ως πολιτικό κίνημα

που δεν υπήρχε καν πριν μια δεκαετία.

Έτσι σήμερα θα μιλήσουμε λίγο

για το τι κινητοποιεί τους ανθρώπους
να συμμετέχουν στην αλλαγή,

να συμμετέχουν σε κάτι
μεγαλύτερο από τους εαυτούς τους.

Και πώς μπορείτε
να το διοχετεύσετε σε έναν οργανισμό

που διαχειρίζεται την τεράστια δύναμη
του να θες να κάνεις έναν καλύτερο κόσμο.

Και στο τέλος, να βγεις λίγο καλύτερος.

Όταν μιλάω σε επιχειρηματίες,
συχνά τους εκνευρίζω πολύ

όταν τους εναντιώνομαι

και τους λέω ότι όχι, οι εργαζόμενοι
δεν είναι ο πιο πολύτιμος πόρος σας.

Ο πιο πολύτιμος πόρος σας
είναι οι χιλιάδες άνθρωποι

που θέλουν να δουλέψουν για εσάς δωρεάν.

Και δεν τους αφήνετε.

Αυτό τους εκνευρίζει πάρα πολύ.

Το σμήνος είναι μια σύναξη
δεκάδων χιλιάδων εθελοντών

που έχουν εκούσια επιλέξει
να συγκλίνουν προς έναν κοινό σκοπό.

Λέει ένα απόσπασμα
από το καρτούν Φουτουράμα:

«Όταν η πίεση γίνεται σπρωξιά,
πρέπει να κάνεις αυτό που αγαπάς -

ακόμη κι αν δεν είναι καλή ιδέα».

(Γέλια)

Ποιος είναι τόσο χαζός που να πιστεύει

ότι μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο
φτιάχνοντας ένα πολιτικό κόμμα;

(Γέλια)

Ένας τέτοιος χαζός, προφανώς.

Αλλά αποδίδει!

Πρέπει να καρφώσεις
τον πάσσαλο στο έδαφος.

Πρέπει να ανακοινώσεις τον στόχο σου.

Απλώς πες, «Θέλω
να πετύχω αυτό το πράγμα».

Θα το κάνω αυτό.

Και δεν χρειάζεται να κοστίζει πολύ.

Η ανακοίνωσή μου ήταν μόνο δύο γραμμές
σε κανάλι συζητήσεων.

«Για ακούστε, το Κόμμα Πειρατών έχει
ενεργή ιστοσελίδα μετά την Πρωτοχρονιά».

Κι έδωσα και τη διεύθυνση.

Αυτή ήταν όλη κι όλη η διαφήμιση.

Την επόμενη φορά εκατοντάδες ακτιβιστές
ήθελαν να δουλέψουν μαζί μας.

Όταν παρέχεις ένα τέτοιο σημείο εστίασης,

προκύπτει μια νοημοσύνη σμήνους.

Όταν οι άνθρωποι συσπειρώνονται
πίσω από μια σημαία.

Και αυτό σου δίνει τις δύο τάξεις μεγέθους
στην εξοικονόμηση κόστους.

Είναι τρομερό πλεονέκτημα -

κάνεις σκόνη όλους
τους συμβατικούς οργανισμούς.

Και στον στόχο σου πρέπει
να εκπληρώσεις τέσσερα σημεία

ώστε να επιτευχθεί.

Είναι τα τέσσερα κριτήρια
που πρέπει να πληροί ο στόχος σου:

χειροπιαστός, αξιόπιστος,
περιεκτικός και επικός.

Ας τα δούμε: Πρέπει να είναι χειροπιαστός.

Πολλοί λένε,

«Λοιπόν, ξέρεις, πρέπει
να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο»,

ή «Ναι, πρέπει όλοι
να νιώσουμε καλά τώρα».

Δεν πρόκειται να λειτουργήσει.

Χρειαζόμαστε κάτι δυαδικό.

Φτάσαμε εκεί ή δεν φτάσαμε ακόμη;

Πρέπει να είναι αξιόπιστος.

Όποιος βλέπει το πλάνο εργασίας
που ανακοινώνεις,

πρέπει να βλέπει ότι ναι,
το πλάνο εργασίας θα μας πάει

από εδώ που είμαστε
έως εκεί που θέλουμε να είμαστε.

Πρέπει να το αναλύσουμε
σε επιμέρους στόχους

που καθένας τους να φαίνεται εφικτός,

κι όταν αθροίσουμε τους επιμέρους στόχους,

θα έχουμε φτάσει εκεί που θέλαμε.

Πρέπει να είναι

-και εδώ είναι το συναρπαστικό
του να δουλεύεις σε σμήνος-

χρειάζεται να είναι περιεκτικός.

Οποιοσδήποτε βλέπει το πλάνο εργασίας
πρέπει αμέσως να μπορεί να πει,

«Αυτό θέλω να το κάνω -
και εκεί είναι η θέση μου!»

Και θα μπορούν
να μπαίνουν απευθείας στο έργο

και να αρχίσουν να δουλεύουν σε αυτό
χωρίς να ζητήσουν την άδεια κανενός.

Και αυτό ακριβώς θα συμβεί.

Και τελευταίο αλλά όχι υποδεέστερο,
χρειάζεται να είναι επικός.

Χρειάζεται να ενεργοποιεί τους ανθρώπους,
να τους ξεσηκώνει.

Να θέλουν να φτάσουν ως το φεγγάρι!

Τώρα που το ξανασκέφτομαι,
όχι ως το φεγγάρι,

έχουμε ήδη πάει εκεί -
ας φτάσουμε ως τον Άρη!

(Γέλια)

Εν αντιθέσει,

ποτέ δεν θα καταφέρετε
να σχηματιστεί ένα σμήνος εθελοντών

γύρω από έναν στόχο τον πιο σωστό
φορολογικό έλεγχο όλων των εποχών.

Δεν ξεσηκώνει τον κόσμο.
Καλύτερα να πάτε στον Άρη.

Πολλοί αποφεύγουν τα εμπόδια.

Εμείς θα ανέβουμε σε ένα τεράστιο βουνό.

Πώς λοιπόν δίνεις κίνητρα
στον κόσμο να το κάνει αυτό;

Αποδεικνύεται ότι το πρόβλημα
δεν είναι τα εμπόδια.

Το πρόβλημα είναι
να μην γνωρίζεις τα εμπόδια.

Αν ξέρεις πόσο ψηλό είναι το βουνό,

ξέρεις ακριβώς τι χρειάζεται
για να το κατακτήσεις.

Ξέρουμε ακριβώς πόσο απέχει ο Άρης
και τι χρειάζεται για να φτάσουμε ως εκεί.

Αν μπορείτε να φτιάξετε σχέδιο εργασίας,

θα σχεδιάσετε τι πόρους χρειάζεστε

και μπορείτε να το εκτελέσετε,
ακριβώς όπως κάθε έργο.

Να δούμε: πάμε στον Άρη,

θέλουμε καμιά εικοσαριά εθελοντές
επιστήμονες πυραύλων,

μια δεκαριά εθελοντές μεταλλουργούς,

έναν εκκεντρικό που φτιάχνει
καύσιμα πυραύλων στο γκαράζ του,

και ούτω καθεξής.

Όταν φτιάξετε κατάλογο με τους πόρους,
ξέρετε τι χρειάζεστε για να πάτε εκεί.

Όταν ξέρετε τι χρειάζεστε για να πάτε,
μπορείτε και να πάτε.

Και το επόμενο είναι να ενθαρρύνετε
την εξέλιξη της νοημοσύνης σμήνους,

απ' όπου θα προέλθει η μείωση κόστους.

Μια ομιλία TED για τα κίνητρα καταρρίπτει
τον μύθο πως εργαζόμαστε για τα χρήματα,

και μας αποδεικνύει ότι ουσιαστικά
δραστηριοποιούμαστε από τρία πράγματα,

όσον αφορά μεγαλύτερα δημιουργικά έργα,

όταν εργαζόμαστε για κάτι
μεγαλύτερο από τον εαυτό μας.

Εργαζόμαστε για αυτονομία,
αυθεντία και τον στόχο.

Τον στόχο τον έχουμε ήδη καλύψει.

Είπαμε ότι δουλεύουμε για κάτι μεγαλύτερο-
χειροπιαστό, αξιόπιστο, περιεκτικό, επικό.

Έτσι, εκεί που τελειώνει
εκείνη η ομιλία περί κινήτρων,

δεν μας απαντάει το ερώτημα,

πώς φτιάχνεις έναν οργανισμό που
διαχειρίζεται τη δύναμη που κινητοποιεί.

Και εδώ έρχεται η εργασία σε σμήνος,

εδώ εισέρχεται η νοημοσύνη σμήνους.

Φαίνεται ότι μπορείς
να βελτιστοποιήσεις τρεις παράγοντες -

και καθένας τους είναι τελείως αντίθετος
με όσα μάθατε στη διοίκηση επιχειρήσεων.

Αλλά αποδίδει.

Ξέρουμε ότι αποδίδει.

Αποδεικνύεται από τους ανθρώπους
που έχουμε σε πάρα πολλά κοινοβούλια.

Αυτοί οι τρεις παράγοντες είναι: ταχύτητα,
εμπιστοσύνη και ικανότητα για κλιμάκωση.

Βελτιστοποιούμε την ταχύτητα
βγάζοντας τα κωλύματα από τις διαδικασίες,

ειδικά από τη λήψη αποφάσεων.

Σημαίνει να βγάζεις τον εαυτό σου
από τη διαδικασία αποφάσεων,

πράγμα δύσκολο.

Αλλά πρέπει να μεταδώσεις το όραμά σου
με τόσο πάθος και τόσο έντονα,

ώστε όλοι να ξέρουν ποιος είναι ο στόχος

και να μπορούν να βρουν κάτι, ένα βήμα

που να οδηγεί το κίνημα λίγο πιο κοντά
σε εκείνον τον στόχο.

Και όταν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι
το κάνουν σε εβδομαδιαία βάση,

γίνεσαι μια ασταμάτητη δύναμη.

Στον οργανισμό μας είχαμε
τον κανόνα των τριών ατόμων,

που έλεγε ότι εάν τρεις δηλωμένοι
εθελοντές του κινήματος

συμφωνούσαν ότι κάτι
είναι καλό για το κίνημα,

είχαν το ελεύθερο από την ηγεσία

να αναλάβουν δράση
εξ ονόματος του οργανισμού,

ακόμη και σε κατανάλωση πόρων.

Όταν μιλάς για τέτοιου είδους χειραφέτηση

σε παραδοσιακούς επιχειρηματίες,

θεωρούν ότι είσαι για τρελοκομείο.

Ξέρετε όμως κάτι;

Ηγήθηκα του οργανισμού για πέντε χρόνια,

είχαμε 50.000 καταγεγραμμένα μέλη

και πάρα πολύ περισσότερους
ανώνυμους ακτιβιστές.

Δεν έγινε ούτε μία κατάχρηση.

Όλοι είχαν το κλειδί του θησαυροφυλακίου.

Δεν έγινε ούτε μία κατάχρηση.

Όταν δίνεις σε κάποιον
το κλειδί του κάστρου,

τον κοιτάς κατάματα και λες,
«σε εμπιστεύομαι»,

αναλαμβάνουν υπευθυνότητα.

Κι είναι ωραίο να το βλέπεις να συμβαίνει.

Προφανώς, δεν πήγαν όλα
σύμφωνα με το σχέδιο,

αλλά αυτό είναι άλλο.

Κάναμε λάθη. Θα έπρεπε να τα αναμένουμε.

Όταν επιχειρείς μια καινοτομία,

αυτό εξ ορισμού σημαίνει
ότι βαδίζεις στο άγνωστο.

Στην πορεία σου στο άγνωστο
θα προκύψουν πράγματα εκτός σχεδίου.

Είναι μέρος του ορισμού
των εγχειρημάτων στο άγνωστο.

Για να βρεις το υπέροχο,
πρέπει να επιτρέψεις να γίνουν λάθη.

Έτσι πρέπει να ενημερώσεις
ότι περιμένουμε κάτι να πάει στραβά

ώστε να δημιουργήσεις ένα περιβάλλον
θετικό προς το ρίσκο.

Γι' αυτό βελτιώνουμε
την ταχύτητα επανάληψης.

Δηλαδή προσπαθούμε, αποτυγχάνουμε,
ξαναπροσπαθούμε, αποτυγχάνουμε χειρότερα,

αποτυγχάνουμε καλύτερα, προσπαθούμε πάλι,
αποτυγχάνουμε καλύτερα πάλι.

Αφού έχουμε προσπαθήσει 15 φορές, ίσως
κατακτήσουμε ένα ορισμένο αντικείμενο,

γι' αυτό θέλουμε να μειώσουμε τον χρόνο
που χρειάζεται για τις 15 φορές.

Βελτιστοποιούμε ως προς την εμπιστοσύνη.
Ενθαρρύνουμε την ποικιλότητα.

Πρέπει να μεταδώσετε
το όραμά σας τόσο έντονα

ώστε ο καθένας να μπορεί να το ερμηνεύσει
στο δικό του περιβάλλον

επειδή η γλώσσα είναι ένας απίστευτα
δυνατός κοινωνικός δείκτης

που μπορεί να συμπεριλάβει
ή να αποκλείσει.

Αυτό το ένα-μήνυμα-για-όλους

ξεχάστε το!

Έτσι σας λένε στη διοίκηση επιχειρήσεων
αλλά δεν λειτουργεί.

Ή τουλάχιστον, δεν σας δίνει
το πλεονέκτημα της εξοικονόμησης κόστους

της εργασίας σε σμήνος.

Αυτό οδηγεί σε διάφορες προσεγγίσεις
που έχουν δοκιμαστεί παράλληλα

σε διάφορες κοινωνικές ομάδες

που δοκιμάζουν διαφορετικές μεθόδους
εργασίας προς τον σκοπό.

Κάποιες θα λειτουργήσουν

αλλά για να βρούμε τις καλύτερες,
χρειάζεστε αυτή την ποικιλότητα.

Και πρέπει να τους περάσετε
ότι χρειαζόμαστε αυτή την ποικιλότητα.

Αν κάποιος από εδώ δεν καταλαβαίνει
τι κάνουν αυτοί οι τύποι,

δεν πειράζει γιατί μεταξύ μας
υπάρχει εμπιστοσύνη

να εργαστούμε προς όφελος του κινήματος.

Και δεν πειράζει να μην κατανοώ
το δικό τους κοινωνικό πλαίσιο.

Δεν το περιμένουν από μένα.
Κατανοώ το δικό μου κοινωνικό πλαίσιο.

Συμβάλλω με ό,τι γνωρίζω.

Κάντε κατανοητή αυτή την ποικιλότητα.

Τέλος, ικανότητα για κλιμάκωση.
Να είστε προσγειωμένοι.

Και πάλι, στη διοίκηση επιχειρήσεων,
σας μαθαίνουν να έχετε λιτή οργάνωση.

Ξεχάστε το αυτό.

Απλώς κλιμακώστε
τον οργανισμό από την αρχή.

Αρχίστε με 10.000 κενές θέσεις
και ένα οργανόγραμμα

που να καλύπτει και τη μικρότερη πόλη.

Όταν έχετε πλήθος από μικρές αρμοδιότητες
σε ένα τέτοιο οικοδόμημα

που υποστηρίζει το σμήνος,

υποστηρίζει τους ακτιβιστές,

θα δείτε ότι αυτά τα κενά στο οργανόγραμμα

θα γεμίζουν πολύ γρήγορα,

και θα γεμίζουν όπως δεν περιμένατε

με ανθρώπους που δεν γνωρίζετε.

Έτσι, το σμήνος συνεχώς αυξάνεται
σε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους,

καθένας τους αναλαμβάνει κάτι μικρό
με πάρα πολύ αποκεντρωμένη εντολή

να δράσουν στον οργανισμό.

Τότε προκύπτει η νοημοσύνη του πλήθους.

Τότε έχετε αυτή τη λογική της κυψέλης
όπου όλοι ξέρουν τι πρέπει να γίνει.

Όλοι κάνουν τα δικά τους μικρά βήματα
προς αυτόν το σκοπό.

Έτσι το σμήνος αρχίζει να δρα
σαν οργανισμός με συνοχή.

Και είναι θαυμάσιο να το βλέπεις.

Τότε αποκτάτε το πλεονέκτημα
της μείωσης κόστους

έναντι των ανταγωνιστών σας

κατά δύο τάξεις μεγέθους.

Δύο τάξεις μεγέθους.

Δεν είναι απλά το οριστικό πλήγμα.

Σήμερα μιλήσαμε πολύ
σχετικά με τη γενικότερη εικόνα.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε
τις μεθόδους σμήνους για πολλά.

Θέλετε να αλλάξετε τον κόσμο;

Θέλετε να έχουν νερό
ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι;

Να μάθετε τρία δισεκατομμύρια
να διαβάζουν;

Είστε υπέρ της κοινωνικής αλλαγής

και θέλετε να δώσετε
απεριόριστο βασικό εισόδημα.

Ή να φτάσει η ανθρωπότητα στον Άρη.

Μπορείτε να τα κάνετε
με αυτές τις μεθόδους.

Μπορείτε να το καταφέρετε.

Έχει σχέση με την ηγεσία.

Είναι να αποφασίσετε τι θέλετε να κάνετε
και να το πείτε στον κόσμο.

Επειδή άσχετα αν πιστεύετε
ότι μπορείτε να αλλάξετε ή όχι τον κόσμο,

άσχετα αν πιστεύετε
ότι μπορείτε να αλλάξετε ή όχι τον κόσμο,

μάλλον έχετε δίκιο.

Κάτι που θέλω όλοι εδώ
να αναρωτηθείτε σήμερα

είναι ότι η αλλαγή δεν συμβαίνει μόνη της,
κάποιος την κάνει να συμβεί -

θέλετε να είστε αυτό το άτομο;

Θέλετε να είστε αυτό το άτομο;

Και κάτι τελευταίο:

Χρειάζεται ένα ακόμα συστατικό
για την εργασία σε μήνος

που δεν έχω αναφέρει ακόμα.

Και αυτό είναι η διασκέδαση.

Είναι κάτι περισσότερο από το απλά
να απολαμβάνετε την δουλειά σας,

κάτι παραπάνω από το να υπάρχει
ένα φλιπεράκι στο γραφείο.

Επειδή είναι προϋπόθεση επιτυχίας
για το σενάριο εργασίας σε σμήνος.

Είναι προϋπόθεση για να επιτύχετε

το πλεονέκτημα μείωσης κόστους
κατά δύο τάξεις μεγέθους.

Για τον λόγο ότι χρειάζεται
να προσελκύσετε εθελοντές.

Και από αυτή την άποψη,
οι άνθρωποι είναι αρκετά προβλέψιμοι.

Ο κόσμος πάει εκεί
όπου υπάρχει κόσμος που διασκεδάζει.

Ενώ θα προσπαθήσουν πάση θυσία
να αποφύγουν κόσμο που δεν διασκεδάζει.

Έτσι, διασκέδαση είναι κάτι περισσότερο
από ένα φλιπεράκι στο γραφείο.

Είναι μια απόλυτη
και αναπόφευκτη προϋπόθεση

για οργανωτική και λειτουργική επιτυχία
όταν εργάζεστε σε σμήνος.

Συνοψίζοντας -

μια συνταγή για οργάνωση σμήνους

που χρησιμοποιεί αυτές
τις μεθόδους κινητοποίησης

προς ένα τεράστιο πλεονέκτημα
επί του ανταγωνισμού.

Ο στόχος σας πρέπει να είναι χειροπιαστός,
αξιόπιστος, περιεκτικός και επικός.

Η οργάνωση πρέπει να βελτιστοποιήσει

ταχύτητα, εμπιστοσύνη
και δυνατότητα κλιμάκωσης.

Πρέπει να διασκεδάζετε.

Και αυτό θα σας ανταμείψει

με μείωση κόστους
κατά δύο τάξεις μεγέθους.

Ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)