การประกันภัยพืชผล แนวคิดที่ควรค่าแก่การเพาะพันธุ์
-
0:00 - 0:04ที่เคนย่า ในปี ค.ศ. 1984
เป็นปีที่เรียกกันว่า -
0:04 - 0:06ปีแห่งถ้วยตวง
-
0:06 - 0:09หรือโกโร โกโร
-
0:09 - 0:12โกโร โกโร เป็นถ้วยที่ใช้สำหรับตวง
-
0:12 - 0:15แป้งข้าวโพดขนาด 2 กิโลกรัมในตลาด
-
0:15 - 0:18แป้งข้าวโพดซึ่งใช้สำหรับทำอูกาลี
-
0:18 - 0:22เค้กข้าวโพดที่ใช้กินกับผัก
-
0:22 - 0:24ทั้งข้าวโพดและผักนั้นปลูกกัน
-
0:24 - 0:27ในเกือบทุกฟาร์มในเคนย่า
-
0:27 - 0:29ซึ่งหมายถึงทุกครอบครัว
สามารถเลี้ยงตัวเองได้ -
0:29 - 0:31ด้วยฟาร์มของพวกเขา
-
0:31 - 0:35หนึ่งโกโร โกโร ใช้ทำอาหารได้ 3 มื้อ
-
0:35 - 0:37สำหรับครอบครัวทั่วไป
-
0:37 - 0:40และในปี ค.ศ. 1984 ผลผลิตที่ได้ทั้งหมด
-
0:40 - 0:43สามารถใส่ได้ในโกโร โกโรเพียงถ้วยเดียว
-
0:43 - 0:46มันยังคงสถิติเป็นปีที่แห้งแล้งที่สุด
-
0:46 - 0:49เท่าที่เคยเกิดขึ้นในความทรงจำ
-
0:49 - 0:52และในวันนี้ ฉันทำประกันความแห้งแล้ง
ให้กับเกษตรกร -
0:52 - 0:54เช่นที่เคยเกิดขึ้นในปีแห่งถ้วยตวง
-
0:54 - 0:59หรือบอกให้เฉพาะเจาะจงกว่านั้น
ก็คือฉันประกันว่าจะมีฝน -
0:59 - 1:01ฉันมาจากครอบครัวผู้เผยแพร่ศาสนา
-
1:01 - 1:03ที่เป็นผู้สร้างโรงพยาบาลในอินโดนีเซีย
-
1:03 - 1:06และพ่อของฉันก็เป็นผู้สร้างโรงพยาบาลจิตเวช
-
1:06 - 1:07ในแทนซาเนีย
-
1:07 - 1:10นี่คือฉัน ตอนอายุ 5 ขวบ
หน้าโรงพยาบาลแห่งนั้น -
1:10 - 1:12ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะคิดว่าเมื่อโตขึ้น
-
1:12 - 1:15ฉันจะมาเป็นคนขายประกัน (เสียงหัวเราะ)
-
1:15 - 1:18ขอให้ฉันเล่าให้ฟังก็แล้วกัน
ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร -
1:18 - 1:20ในปี 2008 ตอนนั้นฉันทำงาน
-
1:20 - 1:22ให้กับกระทรวงเกษตรของรวันดา
-
1:22 - 1:24และเจ้านายของฉันก็ได้รับเลื่อนขั้น
-
1:24 - 1:26ให้เป็นรัฐมนตรี
-
1:26 - 1:27เธอดำเนินแผนการอย่างมุ่งมั่น
-
1:27 - 1:30เพื่อเริ่มต้นการปฏิวัติเกษตรกรรม
ในประเทศของเธอ -
1:30 - 1:31และกว่าที่เราจะรู้ตัว เราก็กำลังนำเข้า
-
1:31 - 1:34เมล็ดพันธุ์และปุ๋ยเคมีจำนวนมหาศาล
-
1:34 - 1:36และบอกเกษตรกรถึงวิธีการใช้ปุ๋ย
-
1:36 - 1:38และปลูกพืชเหล่านั้น
-
1:38 - 1:40สองสัปดาห์ต่อมา
-
1:40 - 1:43กองทุนการเงินระหว่างประเทศก็มาเยี่ยมเรา
-
1:43 - 1:44และถามท่านรัฐมนตรีของฉันว่า
-
1:44 - 1:47"ท่านรัฐมนตรี มันเป็นสิ่งเยี่ยมยอด
ที่ท่านต้องการช่วยเหลือเกษตรกร -
1:47 - 1:51ให้มีความมั่นคงทางอาหาร
แต่จะเป็นอย่างไรถ้าฝนไม่ตก" -
1:51 - 1:53ท่านรัฐมนตรีของฉันตอบอย่างภาคภูมิใจ
-
1:53 - 1:55และอย่างหนักแน่นว่า
-
1:55 - 2:00"ฉันก็จะสวดภาวนาขอให้มีฝน"
-
2:00 - 2:03นั้นคือจุดสิ้นสุดของการสนทนา
-
2:03 - 2:05ในรถระหว่างทางกลับกระทรวง
-
2:05 - 2:07ท่านหันมาที่ฉันแล้วพูดว่า
-
2:07 - 2:09"โรส เธอสนใจเรื่องการเงินมาตลอด
-
2:09 - 2:13ช่วยไปหาหลักประกันมาให้เราหน่อย"
-
2:13 - 2:15เป็นเวลา 6 ปีนับตั้งแต่นั้น
-
2:15 - 2:17ในปีสุดท้าย ฉันจึงมีโชคพอที่จะ
-
2:17 - 2:18เป็นส่วนหนึ่งของทีมที่ให้การประกันภัยกับ
-
2:18 - 2:22เกษตรกรกว่า 185,000 คน
ในเคนย่าและรวันดา -
2:22 - 2:24เพื่อประกันความแห้งแล้ง
-
2:24 - 2:26พวกเขาเป็นเจ้าของที่ดินเฉลี่ยราวครึ่งเอเคอร์
-
2:26 - 2:29และจ่ายเงินเฉลี่ย 2 ยูโร เป็นค่าเบี้ยประกัน
-
2:29 - 2:32มันเป็นการประกันภัยขนาดจิ๋ว
-
2:32 - 2:34ที่นี้ การประกันแบบดั้งเดิมนั้นไม่สามารถทำได้
-
2:34 - 2:36กับเบี้ยประกันแค่ 2-3 ยูโร
-
2:36 - 2:39เพราะประกันภัยแบบสมัยก่อน
ต้องมีการตรวจเยี่ยมฟาร์ม -
2:39 - 2:41เกษตรกรเยอรมันนีต้องได้รับการตรวจเยี่ยม
-
2:41 - 2:43ตั้งแต่เริ่มต้นฤดู กลางฤดู
-
2:43 - 2:46และท้ายฤดู และอีกครั้งหากเกิดความสูญเสีย
-
2:46 - 2:49เพื่อประเมินความเสียหาย
-
2:49 - 2:52สำหรับเกษตรกรรายย่อยที่อยู่ใจกลางแอฟริกา
-
2:52 - 2:54เมื่อคิดถึงต้นทุนการตรวจเยี่ยมฟาร์ม
-
2:54 - 2:57แน่นอนว่ามันไม่คุ้มค่า
-
2:57 - 3:01แทนที่จะทำแบบนั้นเราใช้เทคโนโลยีและข้อมูล
-
3:01 - 3:03ดาวเทียมช่วยชี้วัด
-
3:03 - 3:05ว่าท้องฟ้ามีเมฆหรือไม่
-
3:05 - 3:06นั้นก็เพราะ หากลองคิดดู
-
3:06 - 3:11ถ้ามีเมฆก็แสดงว่า อาจจะมีฝนบ้าง
-
3:11 - 3:13แต่ถ้าไม่มีเมฆเลย
-
3:13 - 3:16มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมีฝนตก
-
3:16 - 3:18ภาพนี้แสดงให้เห็นการก่อตัวของฝน
-
3:18 - 3:19ในฤดูกาลนี้ของเคนย่า
-
3:21 - 3:22เห็นไหม ในช่วงวันที่ 6 มีนาคม
-
3:22 - 3:25เมฆเคลื่อนเข้ามาและหายไป
-
3:25 - 3:27และช่วงวันที่ 11 มีนาคม
-
3:27 - 3:30เมฆจึงเคลื่อนเข้ามาจริง ๆ
-
3:30 - 3:33เมฆทั้งหลายเหล่านั้น
-
3:33 - 3:36เป็นการเริ่มต้นของฝนในปีนี้
-
3:36 - 3:39ดาวเทียมดวงนี้ครอบคลุมพื้นที่ทั่วทั้งแอฟริกา
-
3:39 - 3:42และสามารถดูย้อนหลังไปได้ถึงปี ค.ศ. 1984
-
3:42 - 3:44ซึ่งเป็นเรื่องที่สำคัญ เพราะหากคุณรู้ว่า
-
3:44 - 3:46มีกี่ครั้งที่ที่แห่งนี้เกิดภัยแล้งขึ้น
-
3:46 - 3:48ในช่วง 30 ปีที่ผ่านมา
-
3:48 - 3:50คุณก็จะสามารถประมาณการณ์
ได้ค่อนข้างแม่น -
3:50 - 3:53ว่าในอนาคตจะมีโอกาสเกิดภัยแล้ง
มากน้อยแค่ไหน -
3:53 - 3:55และนั้นหมายถึงคุณสามารถตั้งราคา
-
3:55 - 3:58ให้กับความเสี่ยงที่จะเกิดภัยแล้งขึ้นได้
-
3:58 - 4:00ข้อมูลอย่างเดียวนั้นไม่เพียงพอ
-
4:00 - 4:03เรายังใช้การคำนวณทางการเกษตร
-
4:03 - 4:06ซึ่งบอกเราว่าพืชต้องการฝนแค่ไหน
และเมื่อไหร่ -
4:06 - 4:09ยกตัวอย่างเช่น ในการปลูกข้าวโพด
-
4:09 - 4:11คุณต้องการฝนสองวัน
-
4:11 - 4:13ให้เกษตรกรใช้ในการหยอดเมล็ด
-
4:13 - 4:15หลังจากนั้นยังต้องการฝนอีกทุกสองสัปดาห์
-
4:15 - 4:18เพื่อให้เมล็ดงอกอย่างสม่ำเสมอ
-
4:18 - 4:21หลังจากนั้น คุณต้องการฝนทุกสามสัปดาห์
-
4:21 - 4:24ให้ใบเจริญเติบโต
-
4:24 - 4:27และเมื่อถึงช่วงออกดอก คุณต้องการฝนให้ตกบ่อยขึ้น
-
4:27 - 4:31เป็นทุกสิบวัน เพื่อสร้างฝัก
-
4:31 - 4:32ในตอนท้ายของฤดูปลูก
-
4:32 - 4:34คุณไม่ต้องการให้ ฝนตกอีก
-
4:34 - 4:38เพราะมันจะทำให้ผลผลิตเสียหาย
-
4:38 - 4:41วางแผนล่วงหน้าให้รอบคอบว่ายากแล้ว
-
4:41 - 4:43แต่มันกลายเป็นว่า เรื่องที่ยากจริง ๆ
-
4:43 - 4:48ก็คือการขายประกัน
-
4:48 - 4:50เราตั้งเป้าหมายที่คิดว่าทำได้
-
4:50 - 4:54ว่าจะมีเกษตรกร 500 คนได้รับการคุ้มครอง
ในฤดูกาลแรก -
4:54 - 4:57หลังจากสองเดือนของการทำการตลาดอย่างเข้มข้น
-
4:57 - 4:58เราได้ทำสัญญากับเกษตรกรทั้งสิ้น
-
4:58 - 5:02185 ราย
-
5:02 - 5:05ฉันทั้งผิดหวังและสับสน
-
5:05 - 5:07ใครต่อใครต่างบอกฉันว่า เกษตรกร
-
5:07 - 5:09ต้องการการประกันภัย
-
5:09 - 5:12แต่ลูกค้าหลักของเรากลับไม่สนใจ
-
5:12 - 5:15พวกเขาต่างรอว่าจะเกิดอะไรขึ้น
-
5:15 - 5:18ต่างไม่เชื่อใจบริษัทประกันภัย
-
5:18 - 5:20หรือคิดว่า "ฉันทำของฉันผ่านมาได้ตั้งหลายปี
-
5:20 - 5:24แล้วทำไมจะต้องมาซื้อประกันเอาตอนนี้"
-
5:24 - 5:26ทุกวันนี้ พวกคุณหลายคนต่างรู้จักธนาคารคนจน
-
5:26 - 5:30วิธีการที่ให้เงินกู้ขนาดเล็กแก่คนยากจน
-
5:30 - 5:32ที่คิดค้นขึ้นโดยโมฮัมหมัด ยูนุส
-
5:32 - 5:33ผู้ที่ได้รับรางวัลโนเบล
-
5:33 - 5:35จากผลงานของเขากับ ธนาคารกรามีน
-
5:35 - 5:38กลายเป็นว่า ขายสินเชื่อขนาดจิ๋ว
-
5:38 - 5:41ไม่เหมือนกับการขายประกัน
-
5:41 - 5:45สำหรับสินเชื่อ เกษตรกรต้องได้รับความเชื่อถือจากธนาคาร
-
5:45 - 5:49และถ้าหากสำเร็จ ธนาคารจึงจะให้เงินกู้กับเขา
-
5:49 - 5:51นั้นเป็นข้อเสนอที่น่าสนใจ
-
5:51 - 5:54สำหรับการประกันภัย เกษตรกรต้องเชื่อใจ
-
5:54 - 5:56บริษัทประกันภัย และต้องการ
-
5:56 - 5:59จึงจ่ายเงินให้บริษัทประกันก่อน
-
5:59 - 6:02มันเป็นข้อเสนอของคุณค่าที่แตกต่าง
-
6:02 - 6:05การเพิ่มขึ้นของการประกันภัยจึงเป็นไปอย่างช้า ๆ
-
6:05 - 6:08ถึงตอนนี้มีแค่ร้อยละ 4.4 ของชาวแอฟริกา
-
6:08 - 6:10ที่ทำประกันในปี 2012
-
6:10 - 6:12และครึ่งหนึ่งของจำนวนนั้นอยู่ในประเทศ
ประเทศเดียว -
6:12 - 6:14คือแอฟริกาใต้
-
6:14 - 6:16เราพยายามอยู่หลายปี
-
6:16 - 6:18ที่จะขายประกันตรงให้กับเกษตรกร
-
6:18 - 6:20ด้วยต้นทุนทางการตลาดที่สูงมาก
-
6:20 - 6:24แถมยังประสบความสำเร็จอย่างจำกัด
-
6:24 - 6:25ตอนนั้นเองที่เรารู้ว่า มีองค์กรอีกหลายแห่ง
-
6:25 - 6:28ที่ทำงานกับเกษตรกร
-
6:28 - 6:32บริษัทเมล็ดพันธุ์ สถาบันการเงินขนาดย่อม
-
6:32 - 6:34บริษัทโทรศัพท์เคลื่อนที่
-
6:34 - 6:35หน่วยงานรัฐบาล
-
6:35 - 6:38ที่จัดหาเงินกู้ยืมให้กับเกษตรกร
-
6:38 - 6:40และบ่อยครั้ง ก่อนที่พวกเขาจะสรุปเงินกู้
-
6:40 - 6:42เกษตรกรมักพูดว่า
-
6:42 - 6:44"แต่ถ้าฝนไม่ตก
-
6:44 - 6:48คุณจะคาดหวังให้ผมจ่ายคืนเงินกู้ได้อย่างไร"
-
6:48 - 6:50องค์กรทั้งหลายเหล่านี้
-
6:50 - 6:52ต่างแบกรับความเสี่ยงไว้เอง
-
6:52 - 6:54โดยหวังว่าในปีนั้น
-
6:54 - 6:56เรื่องเลวร้ายจะไม่เกิดขึ้น
-
6:56 - 6:58องค์กรส่วนใหญ่ อย่างไรก็ตาม
-
6:58 - 7:00ต่างจำกัดการขยายตัวในภาคการเกษตร
-
7:00 - 7:03พวกเขาไม่สามารถรับมือกับความเสี่ยงแบบนี้ได้
-
7:03 - 7:07องค์กรเหล่านี้กลายมาเป็นลูกค้าของเรา
-
7:07 - 7:10และเมื่อรวมสินเชื่อเข้ากับการประกันภัย
-
7:10 - 7:13เรื่องน่าสนใจก็เกิดขึ้นได้
-
7:13 - 7:16ฉันมีเรื่องหนึ่ง อยากเล่าให้ฟัง
-
7:16 - 7:20ต้นเดือนกุมภาพันธ์ปี ค.ศ. 2012
ทางตะวันตกของเคนย่า -
7:20 - 7:23ฝนเริ่มตก
และพวกเขาเริ่มเพาะปลูกเร็วกว่าปกติ -
7:23 - 7:26เมื่อฝนตกเร็ว เกษตรกรก็มีแรงจูงใจ
-
7:26 - 7:30เพราะโดยปกติแล้วนั่นหมายถึงว่าจะเป็นฤดูกาลที่ดี
-
7:30 - 7:32พวกเขาก็เลยกู้เงินและทำการเพาะปลูก
-
7:32 - 7:34สามสัปดาห์หลังจากนั้น
-
7:34 - 7:36ไม่มีฝนตกอีกแม้แต่หยดเดียว
-
7:36 - 7:39และพืชผลที่งอกงามอย่างดีในตอนต้น
-
7:39 - 7:42ต่างพากันเหี่ยวเฉาและตายลง
-
7:42 - 7:45เราเป็นผู้จัดหาเงินกู้ของสถาบันธนาคารคนจน
-
7:45 - 7:46ซึ่งเป็นผู้ให้เงินกู้
-
7:46 - 7:49กับเกษตรกรทั้ง 6,000 คนในพื้นที่นั้น
-
7:49 - 7:51และเราเชิญพวกเขามาและบอกว่า
-
7:51 - 7:52"เห็นไหม เรารู้ว่าจะเกิดภัยแล้งขึ้น
-
7:52 - 7:54เสร็จเราละ
-
7:54 - 7:58เราจะจ่ายเงินให้คุณ 200,000 ยูโร
ในตอนท้ายฤดู" -
7:58 - 8:00พวกเขาพูดว่า "ว้าว นั้นยอดเยี่ยมไปเลย
-
8:00 - 8:02แต่มันสายเกินไป
-
8:02 - 8:04คุณให้เงินเราตอนนี้เลยได้หรือเปล่า
-
8:04 - 8:07เพื่อให้เกษตรกรเหล่านี้สามารถปลูกใหม่ได้อีกครั้ง
-
8:07 - 8:10จะได้มีผลผลิตให้เก็บเกี่ยวในฤดูกาลนี้"
-
8:10 - 8:13เราก็เลยชักจูงหุ้นส่วนประกันภัยของเรา
-
8:13 - 8:16แล้วปลายเดือนเมษายนปีนั้น
เกษตรกรเหล่านี้ก็เพาะปลูกอีกรอบ -
8:16 - 8:19เราเอาแนวคิดเรื่องการปลูกใหม่
ไปคุยกับบริษัทเมล็ดพันธุ์ -
8:19 - 8:21และชักชวนให้พวกเขาตั้งราคาต้นทุนประกัน
-
8:21 - 8:23รวมไว้ในเมล็ดพันธุ์แต่ละถุง
-
8:23 - 8:25และในทุกถุง เราใส่บัตรลงไปด้วย
-
8:25 - 8:26บัตรที่มีหมายเลข
-
8:26 - 8:28และเมื่อเกษตรกรเปิดถุง
-
8:28 - 8:30เขาจะส่งข้อความหมายเลขนั้นเข้ามา
-
8:30 - 8:32และหมายเลขเหล่านั้นจะช่วยให้เรา
-
8:32 - 8:33สามารถระบุตำแหน่งของเกษตรกร
-
8:33 - 8:36และช่วยบอกพิกัดบนภาพถ่ายดาวเทียม
-
8:36 - 8:39ดาวเทียมจะวัดโอกาสการเกิดฝน
-
8:39 - 8:40ในสามสัปดาห์ข้างหน้า
-
8:40 - 8:42และหากไม่มีฝนตก
-
8:42 - 8:46เราก็จะเอาเมล็ดพันธุ์ไปให้ใหม่
-
8:46 - 8:47หนึ่งในคนแรก ๆ
-
8:47 - 8:52(เสียงปรบมือ) เดี๋ยวก่อน ฉันยังไปไม่ถึงตรงนั้น
-
8:52 - 8:55หนึ่งในคนแรก ๆ ที่ได้ประโยชน์จาก
การประกันการปลูกใหม่ -
8:55 - 8:57ก็คือ บอสโค มวินยี
-
8:57 - 9:00เราไปเยี่ยมไร่ของเขาในเดือนสิงหาคมปีนั้น
-
9:00 - 9:04และฉันคิดว่าพวกคุณคงจะเห็นรอยยิ้มบนใบหน้า
-
9:04 - 9:06ตอนที่เขาอวดผลผลิตของเขาให้เราดู
-
9:06 - 9:08เพราะว่ามันทำให้หัวใจของฉันอบอุ่น
-
9:08 - 9:10และทำให้ฉันเข้าใจว่าทำไมการขายประกัน
-
9:10 - 9:12จึงสามารถเป็นเรื่องที่ดี
-
9:12 - 9:14แต่คุณรู้หรือเปล่า เขายืนกราน
-
9:14 - 9:17ให้ถ่ายภาพผลผลิตทั้งหมดของเขา
-
9:17 - 9:21เราก็เลยต้องถอยให้ห่างออกมาอีกไกลทีเดียว
-
9:21 - 9:24ประกันภัยช่วยรักษาพืชผลในฤดูกาลนั้น
-
9:24 - 9:27และฉันเชื่อว่าในวันนี้
-
9:27 - 9:30เรามีเครื่องมือทุกอย่าง
ที่จะทำให้เกษตรกรชาวแอฟริกา -
9:30 - 9:32สามารถควบคุมชะตากรรมของตัวเองได้
-
9:32 - 9:34จะไม่มีปีแห่งถ้วยตวงอีก
-
9:34 - 9:37อันที่จริง ฉันกำลังตั้งตารอ อย่างน้อย
-
9:37 - 9:40ปีแห่งการประกันภัยพืชผล
-
9:40 - 9:43หรือปีแห่งการเก็บเกี่ยวอันยิ่งใหญ่
-
9:43 - 9:46ขอบคุณค่ะ
-
9:46 - 9:47(เสียงปรบมือ)
- Title:
- การประกันภัยพืชผล แนวคิดที่ควรค่าแก่การเพาะพันธุ์
- Speaker:
- โรส กอสลินกา (Rose Goslinga)
- Description:
-
ทั่วทั้งแอฟริกาทางตอนใต้ของทะเลทรายซาฮารา เกษตรกรรายย่อยเป็นรากฐานของประเทศและเศรษฐกิจของภูมิภาค--ในวันที่ดินฟ้าอากาศยากเกินคาดเดาและพืชผลของพวกเขาต้องเสียหาย ทางออกก็คือการทำประกันภัย ในขนาดใหญ่ระดับทวีป ด้วยต้นทุนที่ต่ำ และทำได้จริง โรส กอสลินกา ชาวเคนย่า และทีมของเธอ ก่อร่างหนทางที่ไม่ธรรมดาในการสร้างโอกาสที่สองให้กับเกษตรกรที่ประสบความเสียหายตั้งแต่ต้นฤดู
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 10:04
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for Crop insurance, an idea worth seeding | ||
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Crop insurance, an idea worth seeding | ||
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Crop insurance, an idea worth seeding | ||
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Crop insurance, an idea worth seeding | ||
Rawee Ma accepted Thai subtitles for Crop insurance, an idea worth seeding | ||
Rawee Ma edited Thai subtitles for Crop insurance, an idea worth seeding | ||
Rawee Ma edited Thai subtitles for Crop insurance, an idea worth seeding | ||
Thanid Sermsri edited Thai subtitles for Crop insurance, an idea worth seeding |