جایزة علمی که مردم را می خنداند، سپس به فکر می اندازد
-
0:05 - 0:08جرج و شارلوت بلانسکی، زوجی که
-
0:08 - 0:12در برانکس نیویورک زندگی می کنند،
-
0:12 - 0:13وسیله ای را اختراع کردند.
-
0:13 - 0:17در سال ۱۹۶۵ آنها اختراعشان
را ثبت کردند با نام -
0:17 - 0:23"وسیله کمک به زنان برای وضع حمل".
-
0:23 - 0:26این دستگاه از یک میز گرد بزرگ و
-
0:26 - 0:28و مقداری ماشین آلات تشکیل شده است.
-
0:28 - 0:31وقتی که خانمی آمادة وضع حمل است،
-
0:31 - 0:33او به پشت می خوابد،
-
0:33 - 0:35او به آن میز بسته می شود،
-
0:35 - 0:38و میز با سرعت بسیار بالایی می چرخد.
-
0:38 - 0:42بچه با نیروی گریز از مرکز
-
0:42 - 0:49به بیرون پرتاب می شود.
-
0:50 - 0:54اگر به حق امتیاز آنها با دقت نگاه کنید،
-
0:54 - 0:58مخصوصاً اگر پیشینه یا
استعداد مهندسی داشته باشید، -
0:58 - 1:00شاید به این نتیجه برسید که
-
1:00 - 1:06یک یا دو نکته از طراحی آنها
کاملاً مناسب نیست. (خنده) -
1:06 - 1:09دکتر ایوان شواب در کالیفرنیا
-
1:09 - 1:11یکی از آدمهایی است ، از مهمترین ها، که
-
1:11 - 1:13کمک کرده است به پاسخ این سؤال،
-
1:13 - 1:18"چرا دارکوب ها سردرد نمی گیرند؟"
-
1:18 - 1:19و جواب این است که
-
1:19 - 1:22به دلیل اینکه مغز آنها به گونه ای
-
1:22 - 1:23منفاوت از مغز انسان در درون جمجمه شان
-
1:23 - 1:26قرار گرفته است؛
-
1:26 - 1:28ما به عنوان نوع انسان،
-
1:28 - 1:32درست است، مغزمان را بسته بندی کرده اند.
-
1:32 - 1:35دارکوب ها معمولا نوک می زنند،
-
1:35 - 1:37آنها سرشان را هر روز به یک تکه چوب
-
1:37 - 1:42هزاران بار می کوبند. هر روز!
-
1:42 - 1:44و تا آنجایی که همه می دانند،
-
1:44 - 1:45هیچگونه آزاری نمی بینند.
-
1:45 - 1:48چگونه این اتفاق می افتد؟
-
1:48 - 1:51مغز آنها مثل مغز ما
این طرف و آن طرف نمی رود. -
1:51 - 1:53مغز آنها خیلی محکم بسته بندی شده است،
-
1:53 - 1:56حداقل برای ضربه هایی که
از جلو وارد می شوند. -
1:56 - 1:58اکثر مردم به این تحقیق توجه
-
1:58 - 2:01نکردند تا چند سال پیش
-
2:01 - 2:04وقتی که، مخصوصا در این کشور،
-
2:04 - 2:05مردم کنجکاو شدند دربارة
-
2:05 - 2:07اتفاقی که برای مغز بازیکنان فوتبال می افتد
-
2:07 - 2:10آنهایی که دائماً با سر ضربه می زنند.
-
2:10 - 2:15و شاید دارکوب به آن ربط داشته باشد.
-
2:15 - 2:17یک مقاله که در نشریة پزشکی لَنکت
-
2:17 - 2:19در انگلستان چند سال پیش چاپ شد
-
2:19 - 2:20با عنوان "مردی که انگشت خود را
-
2:20 - 2:28برید و برای پنج سال بوی تعفن میداد".
-
2:28 - 2:30دکتر کارولین میلز و تیمش
-
2:30 - 2:34این مریض را پذیرفتند و واقعاً نمیدانستند
که چگونه درمانش کنند. -
2:34 - 2:36آن مرد انگشتش را بریده بود،
-
2:36 - 2:39او کارش پرورش مرغ بود،
-
2:39 - 2:42و سپس بوی خیلی خیلی بد او شروع شد.
-
2:42 - 2:43آنچنان بد که وقتی او با
-
2:43 - 2:44دکترها و پرستارها وارد جایی میشد،
-
2:44 - 2:47آنها نمیتوانستند ماندن
در اتاق را با او تحمل کنند. -
2:47 - 2:49غیرقابل تحمل بود.
-
2:49 - 2:50آنها هر دارویی را امتحان کردند،
-
2:50 - 2:52هر درمانی را که میشد فکرش را کرد.
-
2:52 - 2:54بعد از یک سال، او هنوز بوی تعفن میداد.
-
2:54 - 2:56بعد از دو سال، هنوز بوی گند میداد.
-
2:56 - 2:59سه سال، چهار سال، او هنوز بوی تعفن میداد.
-
2:59 - 3:02بعد از پنج سال، بو خود به خود از بین رفت.
-
3:02 - 3:06آن یک معما است.
-
3:06 - 3:08در نیوزلند، دکتر لیان پارکین
-
3:08 - 3:14و تیمش یک سنت قدیمی را آزمایش کردند.
-
3:14 - 3:17آنها در شهری با تپه های بلند زندگی می کنند
-
3:17 - 3:18تپه های گرید در سن فرانسیسکو.
-
3:18 - 3:20و در آنجا زمستان، خیلی سرد و
-
3:20 - 3:22یخبندان میشود.
-
3:22 - 3:23آسیب دیدگان زیادی هستند.
-
3:23 - 3:25رسمی که آنها امتحان کردند،
-
3:25 - 3:27آنها از مردمی که صبح به سر کار
-
3:27 - 3:29می رفتند خواستند،
-
3:29 - 3:31تا بایستند و چیزی را بپوشند.
-
3:31 - 3:33یکی از دو شرط را بپذیرند.
-
3:33 - 3:36رسم این است که در زمستان،
-
3:36 - 3:41در آن شهر، شما جورابتان را
خارج از چکمه بپوشید. -
3:41 - 3:44و آنچه که آنها از این آزمابش کشف کردند،
-
3:44 - 3:46و آن مفداری
-
3:46 - 3:48و آن درست بود.
-
3:48 - 3:51که اگر جورابتان را رو بپوشید،
-
3:51 - 3:57به احتمال زیاد از
سُر خوردن و افتادنتان پیشگیری می کنید. -
3:57 - 4:02اکنون، امیدوارم که با من موافق
باشید که این چیزهایی که -
4:02 - 4:04الان برای شما توضیح دادم،
-
4:04 - 4:10هر کدامشان، لایق یک جور جایزه هستند.
(خنده) -
4:10 - 4:12و آن چیزی است که دریافت کردند،
-
4:12 - 4:15هر کدام جایزة جایزه ایگنوبل را گرفتند.
-
4:15 - 4:19در ۱۹۹۱، من، به همراه جمعی از دیگر افراد،
-
4:19 - 4:22مراسم ایگنوبل را افتتاح کردیم.
-
4:22 - 4:25هر ساله ما ۱۰ جایزه می دهیم.
-
4:25 - 4:32جوایز فقط بر اساس یک ملاک داده می شوند.
و آن خیلی ساده است. -
4:32 - 4:38شما کاری را انجام میدهید که مردم را ابتدا
بخنداند سپس به فکر فرو ببرد. -
4:38 - 4:42کاری را می کنید که مردم را
بخنداند و بعد به فکر فرو ببرد. -
4:42 - 4:44هرچه میخواهد باشد، فقط چیزی که
-
4:44 - 4:47وقتی مردم با آن مواجه می شوند، در ابتدا
-
4:47 - 4:50تنها واکنششان ختده باشد.
-
4:50 - 4:52و بعداً پس از یک هفنه، هنوز در
-
4:52 - 4:54ذهنشان مانده باشد و فقط بخواهند
-
4:54 - 4:56که به دوستانشان آن را بگویند.
-
4:56 - 4:58و این همان چیزی است که ما به دنبالش هستیم.
-
4:58 - 5:01هر ساله، ما حدوداً ۹٫۰۰۰ نامزد
-
5:01 - 5:06دریافت ایگنوبل داریم.
-
5:06 - 5:09بدون اغراق بین ۱۰ تا ۲۰
-
5:09 - 5:11درصد از کاندیدها،
-
5:11 - 5:15آنهایی هستند که خودشان کاندید شده اند.
-
5:15 - 5:19تقریباً آنها هرگز برنده نخواهند شد.
-
5:19 - 5:23از نظر تعداد، خیلی سخت است که برنده شوید
اگر بخواهید. -
5:23 - 5:25حتی اگر نخواهید،
-
5:25 - 5:28از لحاظ تعداد خیلی مشکل است.
-
5:28 - 5:31باید بدانید که وفتی کسی را برای
-
5:31 - 5:33ایگنوبل انتخاب می کنیم،
-
5:33 - 5:36نامحسوس، با او در تماسیم.
-
5:36 - 5:39او این شانس را دارد که
-
5:39 - 5:42این افتخار بزرگ را رد کند.
-
5:42 - 5:46خوشبختانه برای ما، تقریباً همه کسانی که
-
5:46 - 5:49جایزه به آنها پیشنهاد می شود قبول می کنند.
-
5:49 - 5:52چه می گیرید به عنوان جایزه ایگنوبل ؟
-
5:52 - 5:54خوب، خیلی چیزها.
-
5:54 - 5:57شما یک جایزه ایگنوبل می گیرید.
-
5:57 - 5:59طراحی آن هر سال عوض می شود.
-
5:59 - 6:04ابنها همیشه از مواد
خیلی ارزان و دست ساز هستند. -
6:04 - 6:06به تصویر جایزة پارسال
-
6:06 - 6:10۲۰۱۳، نگاه می کنید.
-
6:10 - 6:12همچنین بیشتر جایزه ها در دنیا
-
6:12 - 6:17به برنده ها مقداری پول هم می دهند.
-
6:17 - 6:18ما پول نداریم، پس
-
6:18 - 6:19نمی توانیم به کسی پول بدهیم.
-
6:19 - 6:22در واقع، برنده ها مجبورند هزینه
-
6:22 - 6:25راهشان برای شرکت در مراسم را هم
خود بپردازند، -
6:25 - 6:27که بیشترشان هم می پردازند.
-
6:27 - 6:30اگرچه پارسال، ما مقداری پول جور کردیم.
-
6:30 - 6:34پارسال، هر ۱۰ نفر از برنده های ایگنوبل
-
6:34 - 6:40۱۰ تریلیون دلار دریافت کردند.
-
6:40 - 6:45یک ۱۰ تریلیون دلاری از زیمبابوه. (خنده)
-
6:45 - 6:48شاید بدانید که زیمبابوه برای چند سال
-
6:48 - 6:51با تورم مواجه بود.
-
6:51 - 6:53آنها در نهایت اسکناس چاپ کردند
-
6:53 - 6:56که بزرگتر از ۱۰۰ تریلیون دلار بود.
-
6:56 - 6:59مسئول این کار که الان
بانک ملی را اداره می کند -
6:59 - 7:02در رشته ریاضیات ایگنوبل را دریافت کرد.
-
7:02 - 7:04چیز دیگری که شما دریافت می کنید یک
-
7:04 - 7:05دعوتنامه برای مراسمی است که در
-
7:05 - 7:07دانشگاه هاروارد برگزار می شود. وقتی
-
7:07 - 7:08که شما به آنجا وارد
-
7:08 - 7:11می شوید داخل بزرگترین کلاس
-
7:11 - 7:12می شوید. با گنجایش ۱٫۱۰۰ نفر
-
7:12 - 7:13آن تا خرخره پر می شود،
-
7:13 - 7:14و تا بالای سن،
-
7:14 - 7:16منتظر برای دست دادن با شما،
-
7:16 - 7:18و برای گرفتن ایگنوبل،
-
7:18 - 7:21یک دسته از برندگان وجود دارند.
-
7:21 - 7:22این نقطة اوج مراسم است.
-
7:22 - 7:24برنده ها تا آخر خبر ندارند،
-
7:24 - 7:27حتی برنده های قبلی هم
که با آنها دست میدهند -
7:27 - 7:30نمیدانند تا وقنی که اعلام کنیم.
-
7:30 - 7:33من میخواهم دربارة تعداد کمی از جوایز
-
7:33 - 7:36پزشکی که ما میدهیم صحبت کنم.
به یاباشید،د داشته -
7:36 - 7:38۲۳۰ جایزه میدهیم. تعداد زیادی از این
-
7:38 - 7:41انسانها وجود دارند که
در میان شما قدم میزنند. -
7:41 - 7:43شاید شما یکی داشته باشید.
-
7:43 - 7:45یک مقاله چاپ شده در حدود ۳۰ سال پیش
-
7:45 - 7:47با عنوان "جراحات ناشی از افتادن نارگیل".
-
7:47 - 7:49نوشته شده توسط دکتر پیتر بارس،
-
7:49 - 7:52که یک کانادایی است.
-
7:52 - 7:54دکتر بارس به مراسم آمد
-
7:54 - 7:56و توضیح داد که به عنوان دکتری جوان
-
7:56 - 7:57او می خواست که جهان را ببیند.
-
7:57 - 7:59پس او به کشور گینه نو جدید رفت.
-
7:59 - 8:02وقتی که او به آنجا رسید،
به بیمارستان رفت کنجکاو -
8:02 - 8:07برای درک اتفاقاتی که
مردم را به بیمارستان می کشد. -
8:07 - 8:08او به آمار نگاه کرد،
-
8:08 - 8:11و کشف کرد که تعداد باورنکردنی از مردمی
-
8:11 - 8:12که در بیمارستان هستند
-
8:12 - 8:16به دلیل جراحات ناشی از افتادن نارگیل است.
-
8:16 - 8:18یکی از رایج ترین اتقاقات این بود که
-
8:18 - 8:22مردمی که از ارتفاعات
جایی که درخت نارگیل زیادی نداشت، -
8:22 - 8:24برای دیدن اقوامشان به ساحل می آمدند،
-
8:24 - 8:25جایی که درختان زیاد بودند.
-
8:25 - 8:27آنها فکر میکردند درخت نارگیل
-
8:27 - 8:29جای خوبی برای استراحت است.
-
8:29 - 8:32یک درخت نارگیل که ۹۰ فوت بلندی دارد،
-
8:32 - 8:34و نارگیل هایی با وزن حدوداً یک کیلو
-
8:34 - 8:38که امکان دارد هر لحظه بیافتند.
-
8:38 - 8:40یک تیم از دکترها در اروپا یک سری
-
8:40 - 8:44مقاله دربارة کولونوسکپی چاپ کردند.
-
8:44 - 8:46شما همه با کولونوسکپی آشنا هستید،
-
8:46 - 8:47یک بار یا بیشتر.
-
8:47 - 8:48یا در بعضی موارد،
-
8:48 - 8:52یک راه یا راه دیگری.
-
8:52 - 8:55آنها، در این مقالات،
-
8:55 - 8:59برای دکترهایی که کولونوسکپی
را انجام میدادند، توضیج دادند که -
8:59 - 9:01چگونه کمتر کنیم این امکان را که،
-
9:01 - 9:04وقتی که کولونوسکپی را انجام میدهیم،
-
9:04 - 9:07بیمار شما منفجر شود.(خنده)
-
9:07 - 9:09دکتر امانوئل بن-سوزان
-
9:09 - 9:11یکی از نویسندگان،
-
9:11 - 9:14از پاریس با پرواز به مراسم آمد،
-
9:14 - 9:16جائیکه او دربارة تاریخ این توضیح داد،
-
9:16 - 9:17که در دهة ۱۹۵۰، وقتی که
-
9:17 - 9:22کولونوسکپی اولین بار روشی رایج شد،
-
9:22 - 9:25مردم فهمیدند که چگونه
آن را خوب انجام دهند. -
9:25 - 9:28و اوایل مشکلاتی وجود داشت.
-
9:28 - 9:31مسئلة اصلی، که مظمئنا با آن آشنایید
-
9:31 - 9:37که شما داخل جایی تاریک، باریک و طولانی
نگاه می کنید. -
9:37 - 9:40و بنابراین، شما فضای بزرگتری میخواهید.
-
9:40 - 9:42کمی گاز اضافه می کنید که آن را بازکنید تا
-
9:42 - 9:44فضایی برای دیدن اطراف داشته باشید.
-
9:44 - 9:47اکنون، آن به گاز متان اضافه میشد،
-
9:47 - 9:49که قبلا آنجا بود.
-
9:49 - 9:52در اکثر موارد،
اوایل از اکسیژن استفاده میشد. -
9:52 - 9:54پس آنها اکسیژن را به گاز متان افزودند.
-
9:54 - 9:56و سپس آنها باید بتوانند ببینند،
-
9:56 - 9:57آنها نیاز به نور دارند،
-
9:57 - 9:58پس منبع نور را داخل کردند،
-
9:58 - 10:00که در دهه ۱۹۵۰خیلی داغ بود.
-
10:00 - 10:04پس شما گاز متان قابل اشتعال،
-
10:04 - 10:06اکسیژن و گرما دارید.
-
10:06 - 10:11آنها استفاده از اکسیژن را حدودا سریع
متوقف کردند. (خنده) -
10:11 - 10:14حالا دیگر به ندرت مریض ها منفجر می شوند،
-
10:14 - 10:20اما هنوز اتفاق می افتد.
-
10:20 - 10:23آخرین چیزی که می خواهم
بگویم دربارة یک جایزه است -
10:23 - 10:26که ما به دکتر النا بودنار دادیم.
-
10:26 - 10:30دکتر النا بودنار یک سوتین اختراع کرد
-
10:30 - 10:31که در مواقع خطر
-
10:31 - 10:33به سرعت دو تکه مجزای
-
10:33 - 10:36ماسک محافظ صورت می شود.
-
10:36 - 10:38تکه ای برای نجات جان شما،
-
10:38 - 10:43دیگری برای نجات جان یک رهگذر خوش شانس
-
10:43 - 10:46شاید بمانید که
چرا کسی باید این کار را بکند. -
10:46 - 10:48دکتر بودنار به مراسم آمد
-
10:48 - 10:51و توضیح داد که او در اکراین بزرگ شده است.
-
10:51 - 10:53او یکی از دکترهای بود که به مصدومان
-
10:53 - 10:55از ذوب هسته ای چرنوبیل کمک می کرد.
-
10:55 - 10:58و آنها بعدها کشف کردند که
-
10:58 - 11:00بسیاری از مشکلات پزشکی هستند که
-
11:00 - 11:02از ذرات معلقی که نفس میکشیم
بوجود میآیند. -
11:02 - 11:04پس بعدها او همیشه به این فکر می کرد که
-
11:04 - 11:05آیا ماسک ساده تری هم وجود دارد
-
11:05 - 11:10که همیشه در مواقع خطر در دسترس باشد.
-
11:10 - 11:12سالها بعد او به آمریکا آمد.
-
11:12 - 11:12او یک کودک ،اشت.
-
11:12 - 11:14روزی او دید که کودکش از روی زمین
-
11:14 - 11:17سوتین او را برداشت،
-
11:17 - 11:19و روی صورتش گذاشت.
-
11:19 - 11:21و آن جاییست که آن ایده شکل گرفت.
-
11:21 - 11:23او به مراسم ایگنوبل آمد
-
11:23 - 11:25همراه با اولین نمونه آزمایشی از این سوتین
-
11:25 - 11:30و او اجرا کرد:
-
11:30 - 11:53(خنده) (تشویق)
-
11:58 - 12:07["پاول کروگمن، برندة ۲۰۰۸ در اقتصاد"]
-
12:29 - 12:36["ولفگانگ کترله،
برنده جایزه نوبل (۲۰۰۱) فیزیک "] -
12:44 - 12:47من خودم هم یک سوتین اورژانسی دارم.
(خنده) -
12:47 - 12:50این سوتین مورد علاقة من است،
-
12:50 - 12:52اما من خوشحال خواهم شد
اگر با شما آن را شریک شوم، -
12:52 - 12:54وقتی که نیاز است.
-
12:54 - 12:55متشکرم.
-
12:55 - 13:00(دست و تشویق)
- Title:
- جایزة علمی که مردم را می خنداند، سپس به فکر می اندازد
- Speaker:
- مارک آبراهامز
- Description:
-
به عنوان پایه گذار جایزه ایگنوبل - Ig Nobel ، مارک آبراهامز به دنبال مهمترین تحقیقات جهان است. در این سخنرانی محرک فکر (و گهگاه خیلی خنده دار)، او داستان های واقعی عجیب علمی می گوید- و این موضوع را مطرح
می کند که حماقت شاخصی است برای ترقی جلب توجه عمومی به علوم. - Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 13:12
b a edited Persian subtitles for A science award that makes you laugh, then think | ||
b a edited Persian subtitles for A science award that makes you laugh, then think | ||
b a edited Persian subtitles for A science award that makes you laugh, then think | ||
b a approved Persian subtitles for A science award that makes you laugh, then think | ||
soheila Jafari accepted Persian subtitles for A science award that makes you laugh, then think | ||
soheila Jafari edited Persian subtitles for A science award that makes you laugh, then think | ||
soheila Jafari edited Persian subtitles for A science award that makes you laugh, then think | ||
Nastaran Saboori edited Persian subtitles for A science award that makes you laugh, then think |