Neden işe alınacak en doğru kişi, en iyi özgeçmişe sahip olmayan kişi olabilir?

Mükemmel özgeçmişe sahip bir adaya ile zorluklarla savaşmış bir kişinin arasında seçim yapmak hakkında, İnsan Kaynakları yöneticisi Regina Hartley her zaman "Kavgacı"lara bir şans veriyor. Zorluklarla büyümüş bir kişi olarak, Hartley sıkıntılı koşullarda gelişim gösteren kişilerin sürekli değişen iş ortamına daha iyi adapte olabildiklerini düşünüyor. "Hafife alınan adayı seçin, gizli silahları tutku ve amaç olan kişiyi" diyor. "Kavgacıyı işe alın".

Şirketin açık bir pozisyon için
ilan veriyor.

Başvurular yağmaya başlıyor

ve uygun adaylar belirleniyor.

Şimdi ise seçme aşaması başlıyor.

Kişi A: Sarmaşık Birliği mezunu,
4.0 ortalama, harika bir özgeçmiş,

mükemmel referanslar.

Her şey olması gerektiği gibi.

Kişi B: Devlet üniversitesini bitirmiş,
bir işten diğerine atlamış

ve kasiyerlik, şarkıcı garsonluk gibi
alelade işlerde çalışmış.

Fakat unutmayın -- ikisi de işe uygun.

Şimdi, size soruyorum:

kimi seçeceksin?

İş arkadaşlarımla birlikte
bu iki kategorideki adayı tanımlamak için

bazı resmi terimler oluşturduk.

A kişisini "Gümüş Kaşık"
olarak adlandırıyoruz.

Açık şekilde avantajlı
ve kaderinde başarı olan kişi.

B kişisine ise "Kavgacı" diyoruz.

Aynı noktaya gelebilmek için

mücadele etmek zorunda kalan kişi.

Az önce bir insan kaynakları direktörünün
kişilere Gümüş Kaşıklar ve

Kavgacılar dediğini duydunuz.

(Gülüşler)

Bu politik olarak pek doğru değil
ve yargılayıcı bir ifade gibi görünebilir.

Fakat, insan kaynakları lisansım
iptal edilmeden şunu söylemeliyim ki --

(Gülüşler)

Hemen açıklayayım.

Bir özgeçmiş, bir hikaye anlatır.

Yıllar içinde, insanlarla ilgili
öğrendiğim bir şey var ki,

derme çatma, karışık tecrübelere
sahip kişiler gördüğümde

özgeçmişi bir kenara atmadan önce

durup, iyice bir düşünmek gerekiyor.

Çok fazla iş değiştirmiş bir kişi

istikrarsız, dikkat eksiği olan,
tahmin edilemez biri gibi görünebilir.

Ya da zorluklara karşı tutkuyla
mücadele etmiş biri de olabilir.

Kavgacı, en azından bir mülakatı
hak eder.

Açık konuşmak gerekirse,

Gümüş Kaşık'çlara karşı
elimde hiç bir koz yoktur.

İyi bir üniversiteye girmek ve
başarıyla mezun olmak

çok fazla emek ve fedakarlık ister.

Fakat, tüm hayatın başarı üzerine
inşa edilmişse

zor durumlar ile nasıl başa çıkacaksın?

İşe aldığım elit bir üniversiteden mezun
bir kişi bunu yaşamıştı.

Bir işi daha iyi anlayabilmesi için
verdiğim bazı görevleri

kendi seviyesinin altında görmüştü,
çünkü elit bir üniversiteden mezundu.

Sonunda istifa etti.

Diğer yandan,

tüm hayatında hata yapmak
kaderin olmuş

ama sonunda başarmışsan?

Kavgacı ile mülakat yapmanız konusunda
ısrar ediyorum.

Bu konuda çok şey biliyorum,
çünkü ben bir Kavgacı'yım.

Doğmadan önce,

babama paranoyak şizofreni teşhisi konmuş

ve zekasına rağmen herhangi
bir işe tutunamamış.

Hayatımızın bir bölümü "Guguk Kuşu" iken,

diğer bir bölümü "Uyanış",

bir diğer kısmı ise "Akıl Oyunları" idi.

(Gülüşler)

Ben bekar bir anne tarafından yetiştirilen
beş çocuğun dördüncüsüyüm.

Brooklyn, New York'ta kötü bir mahallede.

Hiç bir zaman bir evimiz, bir arabamız,
bir çamaşır makinemiz olmadı.

Çocukluğumun büyük bir kısmında
bir telefonumuz dahi yoktu.

Bu yüzden iş hayatında başarı

ve Kavgacılar arasındaki ilişkiyi
anlayabilmeyi çok istedim,

çünkü hayatım kolayca farklı bir
yöne sapabilirdi.

İşlerinde başarılı insanlar ile tanıştıkça

ve güçlü liderlerin profillerini okudukça,

ortak bir nokta farkettim.

Bir çoğu, erken yaşta zorluklar yaşamıştı.

Fakirlik, terk edilmişlik,

çocuk yaşta anne veya babasının ölümü,

öğrenmeye yönelik engeller,
alkolizma ve şiddet.

Çoğu kişi, böyle bir travmanın
felakete yol açacağını düşünür

ve ortaya çıkan olağandışı
duruma odaklanır.

Fakat bu olağandışı olaylar incelendiğinde
beklenmedik sonuçlara ulaşılmıştır:

en kötü koşullarda dahi
gelişim ve dönüşüm gerçekleşebiliyor.

Bu noktada dikkate değer ve
mantığa aykırı bir olgu keşfedildi.

Bilim adamları buna
Travma Sonrası Gelişim diyor.

Risk altındaki çocukların yaşadığı
zorlukların etkilerini ölçmeye

yönelik bir araştırmada;

698 çocuktan oluşan bir grup içerisinde,

ki bu çocuklar en ciddi ve zorlayıcı
olayları tecrübe etmiş kişiler,

üçte biri sağlıklı, başarılı ve üretken
bir hayata sahip olmuşlar.

Her şeye ve başaramayacaklarına dair
tüm beklentilere rağmen, başarmışlar.

Üçte biri.

Şu özgeçmişi ele alalım.

Adayın ailesi onu evlatlık vermiş.

Hiç bir zaman üniversiteyi bitirememiş.

Sürekli bir işten ötekine atlamış.

Bir süre Hindistan'da kalmış

ve hepsinden öte, disleksisi var.

Bu adamı işe alır mıydınız?

Onun adı Steve Jobs.

Dünyanın en başarılı girişimcilerine
yönelik yapılan bir araştırmada,

önemli bir kısmının disleksiye
sahip olduğu görülüyor.

A.B.D.'de

girişimcilerin yüzde 35'inin
disleksisi var.

Bu girişimciler arasında dikkat çeken ise

travma sonrası gelişimi tecrübe edenler,

öğrenme bozukluklarını,

tercih edilesi
bir avantaj olarak görüyorlar,

çünkü bu sayede daha iyi dinleyici olmuş
ve detaylara daha fazla dikkat etmişler.

Bu zorluklara rağmen, şimdiki
durumlarında olduklarını düşünmüyorlar,

bu zorluklar sebebiyle bu duruma
geldiklerini biliyorlar.

Yaşadıkları travma ve geçim sıkıntılarının

bunu başarmak için
önemli olduğunu benimsemişler

ve bu tecrübeler olmadan

başarılı olabilmek için ihtiyaçları olan
güç ve dayanıklılığa sahip

olamayacaklarını biliyorlar.

İş arkadaşlarımdan birinin hayatı

1966'daki Çin Kültürel Devrimi sonrasında
alt üst olmuş.

13 yaşındayken, ailesi şehir dışında bir
eve taşınmış,

okullar kapanmış

ve 16 yaşında Pekin'de bir tekstil
fabrikasında iş bulana kadar

yalnız başına kalmış.

Fakat, kaderine boyun eğmek yerine,

eğitimine devam edebilmek için
bir çözüm yolu bulmuş.

11 yıl sonra, politik ortam değiştiğinde

son derece seçici bir
üniversite sınavı olduğunu öğrenmiş.

Tüm ortaokul ve lise müfredatını

öğrenebilmek için 3 ayı varmış.

Bu yüzden, her gün
fabrikadan eve döndüğünde,

kısa bir uyku çekip, gece 4'e kadar
çalışmış ve sonra işe gitmiş.

Bu döngüyü 3 ay boyunca her gün
tekrarlamış.

Sonunda sınavı geçmiş, başarmış.

Eğitime olan bu bağlılığı hiç değişmemiş
ve hiç bir zaman umudunu kaybetmemiş.

Bugün, bir yüksek lisans derecesine sahip

ve iki kızı Cornell ve Harvard'dan mezun.

Kavgacılar kendileriyle
ilgili şöyle düşünür:

kişinin tamamen kontrol edebileceği
tek insan kendisidir.

İşler iyi gitmediğinde,

Kavgacılar "Daha iyi bir sonuç alabilmek
için ne yapabilirim?" diye sorar.

Kavgacılar, kendilerini vazgeçmekten

alıkoyan bir amaca sahiplerdir.

Fakirlik, deli bir baba ve
birçok saldırıdan sağ kurtulmuş birinin

"İşle ilgili zorluklar da nedir ki?"
demesi gibi --

(Gülüşler)

Gerçekten mi?

"Çok basit. Halledebilirim, bu iş bende."

(Gülüşler)

Bu bana şunu hatırlatıyor - mizahı.

Kavgacılar, mizahın zor zamanları
atlatmak ve gülmenin bakış açısını

değiştirmek için
faydalı olduğunu bilirler.

Son olarak, bir de ilişkiler vardır.

Zorlukları aşan insanlar, bunu yalnız
başlarına yapmazlar.

Yolun bir yerinde

içlerindeki gücü ortaya çıkaracak
ve başarılarına yatırım yapacak

birisini bulurlar.

Ne olursa olsun,
güvenebileceğiniz birisine sahip olmak

zorlukları aşmak için çok önemlidir.

Ben şanslıydım.

Üniversiteden sonraki ilk işimde

bir arabam yoktu, bu yüzden iki köprü
boyunca yolu genel müdürün

asistanlığını yapan bir
kızın arabasında gidip geldim.

Beni işimde kolladı

ve geçmişime takılıp kalmak yerine
geleceğime odaklanmam için

bana cesaret verdi.

Hayatım boyunca bana kabakuvvetle de olsa

dürüstçe doğruları aktaran ve

yol gösteren çok insanla karşılaştım.

Bu kişiler bir zamanlar üniversite

harcımı ödeyebilmek için şarkıcı
garsonluk yaptığımı umursamadılar.

(Gülüşler)

Sizlere son bir değerli kavramı
anlatarak veda edeceğim.

Ayrımcılığa karşı uygulamalar geliştirmeye
kendilerini adamış firmalar

Kavgacıları destekleme eğilimindedir

ve rakiplerinden daha başarılıdırlar.

DiversityInc firmasının yaptığı

bir çalışma, ayrımcılık karşıtı olan
zirvedeki 50 firmanın, %25 oranla

S&P 500 endeksinde daha başarılı
olduğunu gösteriyor.

Asıl soruma geri dönelim.

Hangisinden yana olacaksınız?

Gümüş Kaşık mı, yoksa Kavgacı mı?

Ben, hafife alınan katılımcıyı seçin derim

gizli silahları tutku ve amaç olan kişiyi.

Kavgacıyı işe alın.

(Alkışlar)