Καλά νέα για τον αγώνα ενάντια στον καρκίνο του παγκρέατος

Οποιοσδήποτε έχει χάσει κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο από καρκίνο στο πάγκρεας, ξέρει την καταστροφική ταχύτητα με την οποία επηρεάζει έναν κατά τα άλλα υγιή άνθρωπο. Η υπότροφος του TED και επιχειρηματίας βιοϊατρικής Λόρα Ιντόλφι αναπτύσσει μια επαναστατική μέθοδο για τη θεραπεία αυτής της περίπλοκης και θανατηφόρας ασθένειας: μια συσκευή χορήγησης φαρμάκου που λειτουργεί και σαν κλουβί στο μέρος που υπάρχει ο όγκος, εμποδίζοντάς τον από το να εξαπλωθεί και διανέμοντας φάρμακο μόνο όπου χρειάζεται. «Ελπίζουμε ότι μια μέρα θα μπορέσουμε να κάνουμε τον καρκίνο του παγκρέατος μια θεραπεύσιμη ασθένεια», λέει.

Σηκώνοντας το χέρι σας,

πόσοι ξέρετε τουλάχιστον
έναν από τα άτομα στην οθόνη;

Ουάου, είναι σχεδόν όλοι!

Πράγματι, είναι πολύ γνωστοί
στα πεδία εργασίας τους.

Και ξέρετε τι κοινό έχουν όλοι αυτοί;

Όλοι πέθαναν από καρκίνο του παγκρέατος.

Ωστόσο, παρόλο που αυτό
είναι πολύ στενάχωρο,

είναι επίσης λόγω
των προσωπικών τους ιστοριών

που έχουμε αυξήσει την επίγνωση για
το πόσο θανατηφόρα είναι αυτή η αρρώστια.

Έχει ανέλθει στην τρίτη αιτία
θανάτου από καρκίνο,

και μόνο 8% των ασθενών
επιζούν πάνω από πέντε χρόνια.

Είναι πολύ μικρό το ποσοστό,

ειδικά αν συγκριθεί
με τον καρκίνο του μαστού,

όπου το ποσοστό επιβίωσης
είναι σχεδόν 90%.

Οπότε δεν είναι και μεγάλη έκπληξη

το ότι η διάγνωση
με καρκίνο του παγκρέατος

σημαίνει ότι αντιμετωπίζετε
μια σχεδόν σίγουρη θανατική πονή.

Αυτό που όμως εκπλήσσει,
είναι ότι τα τελευταία 40 χρόνια,

το ποσοστό δεν έχει αλλάξει καθόλου,

παρόλη την πρόοδο που έχει σημειωθεί

με άλλους τύπους όγκων.

Έτσι, πώς μπορούμε να κάνουμε
τη θεραπεία πιο αποτελεσματική;

Ως επιχειρηματίας της βιοϊατρικής,

μ' αρέσει να ασχολούμαι
με προβλήματα που μοιάζουν αδύνατα,

να κατανοώ τους περιορισμούς τους

και να προσπαθώ να βρω
νέες καινοτόμες λύσεις

που μπορούν να αλλάξουν το αποτέλεσμα.

Το πρώτο κακό νέο
με τον καρκίνο του παγκρέατος

είναι ότι το πάγκρεας βρίσκεται,
κυριολεκτικά στο κέντρο του στομαχιού σας.

Απεικονίζεται με πορτοκαλί στην οθόνη,

αλλά μπορείτε μετά βίας να το δείτε

μέχρι να μετακινήσω
όλα τα άλλα όργανα από μπροστά του.

Περιστοιχίζεται επίσης
από πολλά άλλα ζωτικά όργανα,

όπως το συκώτι, το στομάχι, τη χολή.

Και η ικανότητα του όγκου
να μεγαλώσει μέσα σε αυτά τα όργανα

είναι ο λόγος
που ο καρκίνος του παγκρέατος

είναι ένας από τους πιο οδυνηρούς
τύπους όγκων.

Επίσης, η δύσκολα προσβάσιμη τοποθεσία του

εμποδίζει τον γιατρό
να τον αφαιρέσει χειρουργικά,

όπως γίνεται για παραδειγμα
συνήθως στον καρκίνο του μαστού.

Έτσι όλοι αυτοί οι λόγοι καθιστούν
τη χημειοθεραπεία, μοναδική επιλογή

για τον ασθενή με καρκίνο του παγκρέατος.

Έτσι ερχόμαστε στο δεύτερο κακό νέο.

Οι όγκοι του καρκίνου του παγκρέατος
έχουν πολύ λίγα αιμοφόρα αγγεία.

Γιατί μας ενδιαφέρει
το αιμοφόρο αγγείο ενός όγκου;

Ας αναλογιστούμε για λίγο
πώς λειτουργεί η χημειοθεραπεία.

Το φάρμακο εισάγεται στην φλέβα

και πλέει σε όλο το σώμα μέχρι
να φτάσει στο σημείο που είναι ο όγκος.

Είναι σαν να οδηγείτε σε εθνική οδό
προσπαθώντας να φτάσετε έναν προορισμό.

Αλλά τι γίνεται εάν ο προορισμός σας
δεν έχει έξοδο στην εθνική οδό;

Δεν θα φτάσετε πότε.

Και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα

με τη χημειοθεραπεία
και τον καρκίνο του παγκρέατος.

Τα φάρμακα πλέουν σ' όλο σας το σώμα.

Θα φτάσουν σε υγιή όργανα,

προκαλώντας υψηλή τοξική επίδραση
στους ασθενείς ολοσχερώς,

αλλά πολύ λίγα θα φτάσουν στον όγκο.

Άρα, η αποτελεσματικότητα
είναι πολύ περιορισμένη.

Εμένα μου φαίνεται πολύ αντιφατική
η αγωγή όλου του σώματος

με στόχο μόνο ένα όργανο.

Ωστόσο, τα τελευταία 40 χρόνια,

πολλά λεφτά, έρευνες
και προσπάθειες έχουν κατευθυνθεί

στην εύρεση νέων, δυνατών φαρμάκων για
να θεραπευτεί ο καρκίνος του παγκρέατος,

αλλά τίποτα δεν έχει γίνει
ώστε να αλλάξει ο τρόπος

που χορηγούνται στους ασθενείς.

Οπότε, ύστερα από δύο κακά νέα,

θα σας πω και καλά νέα, ευτυχώς.

Με έναν συνεργάτη στο ΜΙΤ

και το Γενικό Νοσοκομείο
Μασσαχουσέττης στη Βοστώνη,

έχουμε φέρει επανάσταση
στον τρόπο θεραπείας του καρκίνου

κάνοντας πραγματικότητα
τη στοχευμένη χορήγηση φαρμάκων.

Είναι σαν να σας ρίχνουμε με αλεξίπτωτο
ακριβώς πάνω στον προορισμό σας,

χωρίς να χρειαστεί
να οδηγήσετε στην εθνική οδο.

Έχουμε τοποθετήσει το φάρμακο
μέσα σε συσκευές που μοιάζουν με αυτό εδώ.

Είναι αρκετά ευέλικτες
ώστε να μπορούν να διπλωθούν

και να χωρούν μέσα σε καθετήρα,

ώστε ο γιατρός να μπορεί να τα εμφυτεύει
κατευθείαν πάνω στον όγκο

με χειρουργείο ελαχίστης εισβολής.

Αλλά είναι αρκετά συμπαγή
ώστε με το που τοποθετούνται

πάνω στον όγκο,

να λειτουργούν σαν κλουβί.

Ουσιαστικά, θα εμποδίσουν
το σώμα του όγκου

να εισέλθει στα άλλα όργανα,

ελέγχοντας έτσι τη μετάσταση.

Οι συσκευές είναι επίσης βιοδιασπώμενες.

Δηλαδή με το που θα μπουν στο σώμα,

αρχίζουν να διαλύονται,

χορηγώντας το φάρμακο μόνο τοπικά,
αργά και περισσότερο αποτελεσματικά

από ό,τι γίνεται με την τωρινή αγωγή
σε όλο το σώμα.

Σε μια προκλινική έρευνα έχουμε αποδείξει

ότι αυτή η τοπική προσέγγιση

είναι ικανή να βελτιώσει 12 φορές
την ανταπόκριση στην αγωγή.

Έτσι πήραμε ένα φάρμακο
που είναι ήδη γνωστό

και απλώς χορηγώντας το τοπικά,
εκεί όπου χρειάζεται περισσότερο,

επιτρέπουμε μια ανταπόκριση
12 φορές πιο δυνατή,

μειώνοντας την τοξική επίδραση
στο σύστημα.

Δουλεύουμε αμείλικτα ώστε να φέρουμε
αυτήν την τεχνολογία στο επόμενο επίπεδο.

Τελειοποιούμε τις προκλινικές δοκιμές

και το ζωικό μοντέλο που απαιτείται
πριν ζητηθεί άδεια από τον ΕΟΦ

για κλινικές μελέτες.

Προς το παρόν, η πλειονότητα των ασθενών
θα πεθάνει από τον καρκίνο του παγκρέατος.

Ελπίζουμε μια μέρα,

να μπορέσουμε να μειώσουμε τον πόνο,
να παρατείνουμε τη ζωή τους

και ενδεχομένως να κάνουμε
τον καρκίνο του παγκρέατος

μια θεραπεύσιμη ασθένεια.

Επανεξετάζοντας τον τρόπο
που χορηγούμε το φάρμακο,

όχι μόνο το κάνουμε
πιο δυνατό και λιγότερο τοξικό,

αλλά και ανοίγουμε την πόρτα
στην εύρεση νέων καινοτόμων λύσεων

για σχεδόν όλα τα υπόλοιπα
αδύνατα προβλήματα

σε ασθενείς με καρκίνο παγκρέατος
αλλά και σε άλλους.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.

(Χειροκρότημα)