BK Live 8/11/14: Solitary Confinement in NYS

Είμαι εδώ κλεισμένος περίπου 6-7 εβδομάδες

Το μονο που μπορείς να κάνεις είναι να διαβάσεις όσα πιο πολλά βιβλία μπορείς.

Αν δεν έχεις βιβλία μπορείς να κάνεις γυμναστική, να σκέφτεσαι πράγματα που σου αρέσουν ή μπορεί να σου φανεί παράλογο

αλλά ειναι αποτελεσματικό αν μιλάς μόνος σου ή να τραγουδάς τραγούδια που σοου αρέσουν

και απλά τραγουδάς συνέχεια και κοιμάσαι όσο περισσότερο μπορείς

Αυτό που δουλεύει για μένα είναι όταν τραγουδώ τραγούδια που ξέρω χωρίς να σταματήσω καθόλου, απλά συνεχίζω ακόμα κι αν έχω πει ένα τραγούδι πάνω από 10 φορές

Αυτό βοηθά, κρατάει το μυαλό μακριά από αυτο που σου συμβαίνει

Καμία επίδραση της φυλακής δεν είναι τόσο καταστροφική για τα ευαλωτα παιδιά όσο αυτή της απομόνωσης. Γενικός Εισαγγελέας

Αυτή είναι μια απο τις πολλές φυλακές ανηλίκων στην καρδιά της Αμερικής

Είναι ενας σκληρός και ψυχρός κόσμος.

Κατά την έλευσή τους τα παιδιά, συνήθως περνούν μια ή δύο μέρες στην απομόνωση

Στις 3 Μαϊου 2013, ο Ρίτσαρντ Ροςς μπήκε στην απομόνωση για 24 ώρες

Για τον Ρίτσαρντ Ρος αυτή η εμπειρία ήταν προαιρετική και με χρονικα περιθώρια. Για τα παιδιά που καταλήγουν στην απομόνωση δεν υπάρχει αυτή η επιλογή ή ο χρονικός περιορισμός της παραμονής τους στο'κουτί'

Η απομόνωση είναι ο περιορισμός των ανθρώπων μέσα σε ένα κελί για 22-24 ώρες την ημέρα χωρίς ανθρώπιινη

επικοινωνία συμμετοχή σε προγράμματα 'η ψυχολογική υποστήριξη. Ακτιβιστές και ειδικοί που έχουν εναντιωθεί σε αυτή την πρακτική στηρίζουν πως

είναι μια αναποτελεσματική, επικίνδυνη και απάνθρωποη μέθοδος και προκαλέι στους ανθρώπους που

κρατούνται σε αυτές τις συνθήκες, ψυχολογική και σωματική επιδείνωση

Παρά τους κινδύνους αυτούς η πολιτεία της Νέας Υόρκης κάνει χρήση της απομόνωσης περισσότερο

από τον εθνικό μέσο όρο.

Κι ενώ η πολιτεία επανεξετάζει τις πρακτικές της, υπάρχει μεγάλη πίεση

από μέλη τοπικών συμβιουλίων, οικογένειες και οργανώσεις για να σιγουρευτούν ότι οι αλλαγές θα τεθούν σε εφαρμογή

Για να το συζητήσουμε αυτό καλωσορίζουμε τον Κερκ Τζέημς, διευθυντή του Κέντρου Δημόσιας διοίκησης

'Ντέιβιντ Ρόθερμπερκ' που στηρίζει την επανένταξη των κρατουμένων στην κοινωνία και προωθεί εναλλακτικές

λύσεις αντί τη φυλακή. Σε ευψαριστούμε που είσαι εδώ. Εγώ ευχαριστώ.

Έχουμε και τρεις καλεσμένους, οι οποίοι έχουν όλοι μια πολύ προσωπική εμπειρία με την απομόνωση

ο Τζόνι Περέζ εργάζεται στο κέντρο δικαιοσύνης, στο τμήμα ψυχικής υγείας, είναι μέλος της καμπάνιας για την προώθηση

εναλλακτικών λύσεων αντί της απομόνωσης και της Οργάνωμένης Δράσης για τις Φυλακές ή εν συντομία JAC

Ο ίδιος ο κύριος Περέζ έχει φυλακιστεί στην απομόνωση.

Καλωσορίσατε.

Ευχαριστώ για την πρόσκληση

Εεμέις ευχαριστούμε που είσαστε εδώ

Εχουμε επίσης τη χαρά να σας παρουσιάσουμε άλλα δύο μέλη της Οργανωμένης Δράσης για τις Φυλακές JAC

Ο Τακίμ Ρομπερτς είναι πρώην κρατούμενος που έζησε στην απομόνωση σε φυλακή ανηλίκων όταν ήταν μέσα στην φυλακή ανήλικος

Ευχαριστούμε που είσαι εδώ Ντακίμ.

Ευχαριστώ

και η Τέρι Χάμπαρντ που είναι επίσης μέλος της JAC και της καμπάνιας για χρήση εναλλακτικών λύσεων

και παυση της απομόνωσης . Ο γιός της βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην απομόνωση.

Ευχαριστούμε που είσαστε μαζί μας αυτό το πρωινό.

Απόγευμα είναι . Ναι ναι είναι απόγευμα εισαστε μαζί μας από το πρωί όμως.

Ας μπούμε στο θεμα μας. Νομίζω όλοι έχετε δει το 'πορτοκαλί είναι το νέο μαύρο στη μόδα' (αμερικανική σειρά) που όλοι

ακούμε 'εντάξει θα σας βάλουμε στην τρύπα'. Πες μας τι σήμαινει όμως αυτό στη πραγματικότητα; ποιός είναι ο

ορισμός της απομόνωσης?

Κατ' αρχήν πριν απαντήσω θέλω να προσθέσω κάτι: οι φυλακές γενικότερα είναι ένα απάνθρωπο μέρος.

Η απομόνωση είναι ένα 'κουτί' μέσα σε ένα 'κουτί'. Ο ορισμός της απομόνωσης είναι 'ένα κελί

που χρησιμοποιείται συνήθως ως μέσο πειθαρχίας όταν κρατούμενοι δεν συμβαδίζουν με τους κανόνες λειτουργίας

της φυλακής. Πολύ συχνά μέσα στο κελί αυτό σου αφαιρούνται οι όποιες ελευθερίες έχεις μέσα στη φυλακή

Βασικά είσαι σε ένα κελί χωρίς τίποτα να διαβάσεις, δεν έχεις προσβαση σε τίποτα,

γενικά είναι σαν να κλειδώθηκες μέσα στο μπάνιο, για 23 ώρες.

Εγώ αυτό που δυσκολεύομαι να καταλάβω για την απομόνωση είναι ότι δεν καταλαβαίνω ποιό σκόπο εξυπηρετεί και τι

ακριβώς περιμένουμε να πετυχει? Με ποιά διαδικασία αποφάσισαν τα κέντρα λήψης αποφάσεων ότι

όντως η απομόνωση είναι ένα πράγμα που λειτουργεί, είναι αποτελεσματικό. Από που προήλθε αυτο?

Αυτό ξεκίνησε από το 17ο αιώνα

Είναι πολύ παλιό.

Πολύ παλιό. Πως δημιουργήθηκε η απομόνωση...Οι χριστιανοί που διοικούσαν τις φυλακές εκείνη την εποχή,

πίστευαν πως αν ένα άτομο είχε ανεξέλεγκτες παρορμήσεις, τότε στην απομόνωση θα ερχόταν σε επαφή με το θεό,

τα συναισθήματά του και θα διορθώσει τη συμπεριφρρά του. Όμως τώρα γνωρίζουμε πως όλο αυτό έχει αντίθετα

αποτελέσματα...

Και έχει ως αποτέλεσμα να διαλυει τους ανθρώπους.

Ναι.

Η εμπειρία μου ως παιδί, ως ανήλικος κρατούμενος μέσα στη φυλακή από την ηλικία των 16 ετών μέχρι τα 40

με μια ισόβια ποινή που εκτίω ακόμα, ήταν μια εμπειρία προσαρμογής, δημιούργησα αυτό που εγώ αποκαλώ το

'πανεπιστημιο Τζωρτζ Τζάκσον' (Ο Τζωρτζ Τζάκσον ήταν μέλος των μαύρων πάνθηρων) και ξεκίνησα να μιμούμαι

όλα αυτά που είχε κάνει ο ιδιος κατα την διάρκεια της δικής του φυλάκισης. Γυμναζόμουνα, έκανα 1000 επαναλήψεις

την κάθε άσκηση, κάθε μέρα για 18 ώρες γυμναζόμουνα και μελετούσα ταυτόχρονα, ήταν πολύ έντονες και

ακραίες καταστάσεις κατάφερα να γινω ειδικός σε μαθήματα τόσο δύσκολα που άλλοι δεν καταλάβαιναν καν.

Είδα ανθρωπους να τρελαίνονται να κρεμάζονται, εμένα η φιλοσοφία μου ήταν συνεχής κίνηση, ημουν διαρκώς

δραστήριος λες και δεν ήμουν στο κελί, έπρεπε να δημιουργήσω ένα άλλο κόσμο και προσαρμόστηκα

Από τα πέντε χρόνια που ήμουνα συνολικά (όχι συνεχόμενα)στο κουτί, από τα 16 μέχρι τα 23 περίπου,

μετά τα πρώτα τρία χρόνια ήθελα να βγω έξω, δεν άντεχα άλλο άρχισα να τους πιέζω με κάθε τρόπο και να αντριδρώ

να γράφω γράμματα, να ασκω πίεσεις. Πως κατέληξες στο κουτί?

Το όλο θέμα ξεκίνησε όταν υπήρξε μια αντιπααράθεσή μου με αστυνομικό, υπό οποιαδήποτε περίσταση μπορεί

κάποιος να κατλήξει στο κουτί, δεν είναι δύσκολο. Το δυσκολο είναι να βγεις από κει.

Όσο είσαι εκεί βιώνεις πολύ έντονα την κακοποίηση, σου πειράζουν το φαγητό, αρνουνται να σου φέρουν χαρτί

τουαλέτας, ή δεν σε αφήνουν να πλυθείς, να κανεις μπάνιο, σου απαγορεύουν την έξοδο για αναψυχή

ή μάλλον θα πρεπε να πω 'γυμναστική' γιατί δεν το ορίζουν ως αναψυχή το λένε γυμναστική γιατί βγαίνεις

έξω από το κελί σου και αυτό το θεωρούν ως μεγάλο προνόμιιο, παρόλο που απλά μπαίνεις και βγαίνεις από

το κελί σου, για να μην γίνει το κορμί ΄σου πέτρα.

Ας ρωτήσουμε όμως και τον Τζόνι γιατι με βάση τον τρόπο που έβλεπες τα πράγματα τότε, ως ένας δεκαεξάχρονος,

γιατί βλέπουμε ακόμα και σήμερα τα παιδιά 16 χρονώννα μην έχουν φωνή μέσα στην κοινωνία

αλλά εσύ ήσουν μεγαλύτερος όταν μπήκες μέσα στην απομόνωση. πως ξεκινά για τους μεγαλύτερους κρατούμενους?

Είναι κάτι που σε βάζουν αμέσως ή υπάρχει μια κλιμακα που ασπούμε ξεκινά με προειδοποίηση, και μετά συνεχίζει με

απομόνωση για λίγο διάστημα και εν συνεχεία κλιμακώνεται σε πιο μακροχρόνια κράτηση εκεί?

Στις πλείστες περιπτώσεις οι άνθρωποι στέλνονται κατ' ευθείαν στην απομόνωση, δεν είναι μονόπολη να περάσεις

από την αφετηρία και να πάρεις 200 δολλάρια πας κατευθείαν στην απομόνωση.

Οι περισσότεροι άνθρωποι πάνε για μη-βίαιες παραβάσεις, τα τέσσερα στα πέντε παραπτώματα είναι μη-βίαια, μπορεί

κάποιος να έχει πρόβλημα με ναρκωτικά, κάποιος να βρέθηκε μαστουρωμένος, κάποιος άλλος να έχει υπεροβολικό αριθμό από κουπόνια, κάποιος άλλος

να μαζέψει πόντους ή πρόστιμα από κακη συμπεριφορά γιατί το ίδιο το κουτί προκαλεί αυτές τις συμπεριφορές

κατι που οδηγεί σε περισσότερους πόντους και αναφορες κακής συμπεριφοράς που σημαίνει περισσότερο χρόνο μέσα στο κουτί.

Δεν είναι ασυνήθιστο να βρεις κάποιον εκείπου είχε μπει αρχικά για 90 μέρες, και κατέληξε να πεεράσει εκεί 5, 4, 3, χρόνια

Νομίζω ότι όταν η πολιτεία δημιούργησε τα κελιά απομόνωσης τη δεκαετία του 90 έπρεπε

να βρει απλά ένα τρόπο να τα γεμίσει. Όπως είπε ο Τζώνι, υπάρχουν άνθρωποι εκεί για πολύ μικρά παραπτώματα

και πρέπει να το τονίσουμε αυτό. Αν έχεις 50 κουπόνια και ο κανονισμός της φυλακής λέει ότι δικαιούσαι μόνο 30

τότε θα καταλήξεις στην απομόνωση.

Δηλαδή είναι μια λογική του τύπου αφού το χτίσαμε τώρα αυτό πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να το

χρησιμοποιήσουμε και επειδή εδώ υπάρχει υπερ-πληθυσμός, πρέπει να πας στο κουτί.

Η διαδικασία είναι εντελώς αυθαίρετη και εξαρτάται από τον δικαστικό λειτουργό, οι κρατούμενοι στο 95% των

πριπτώσεων που αντιμετωπίζουν πειθαρχικά από αναφορές για κακή συμπεριφορά κρίνονται ένοχοι

ενώ δεν έχουν καθόλου πρόσβαση σε νομική βοήθεια και εκπροσώπιση από δικηγόρο. Συχνά άνθρωποι

καταδικάζονται ακόμα και σε 30 χρόνια για ναρκωτικά και δεν υπάρχει δικηγόρος να ζητήσει επανεξέταση των

τεκμηρίων και ο ίδιος ο κρατούμενος δεν μπορεί να το κάνει γιατί οι σωφρονιστικοί τα ξεφορτώνονται πριν ακόμα κριθούν ένοχοι οι κρατούμενοι.

Υπαρχουν αρκετές διαδικασίες που τις χειρίζονται με κακό τρόπο.

Αυτό είναι που με δυσκολεύει ως άτομο που δεν έχω κάποια εξειδίκευση σε αυτά, η διαδικασία φαινεται πολύ

αυθαιρετη. Νιώθω πως ότι κι αν κανουμε στη ζωή μας έχουμε ανάγκη να γνωρίζουμε τι μπορούμε και τι δεν

μπορούμε να κάνουμε. Το να μην είσαι σε θέση να το γνωρίζεις αυτό, το να μην έχεις ένα πλαίσιο αναφοράς,

τι μπορεί να προκαλέσει στην ψυχική υγεία ενός ανθρώπου?

Νομίζω, μλώντας για τους ανθρώπους στη φυλακή, υπάρχουν έντεκα χιλιάδες κρατούμενοι στο Rikers Island

από τους οποίους, σε μια ερευνα που διάβασα πρόσφατα, το 30% έχουν διααγνωστεί με κάποιου είδους ψυχολογική

διαταραχή. Για να απαντήσω στην ερώτησή σου, λοιπόν, μιλάμε για ανθρώπους που ήδη είναι πολύ ευάλωτοι

και που αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν όλες αυτές τις χωρίς λογικό υπόβαθρο διαδικασίες, γιατί αυτό είναι

ουσιαστικά μια φυλακή, η ζωη σου εξαρτάται από τις ιδιοτροπίες του κάθε σωφρονιστικού, με βάση το πως

νιώθουν την κάθε μέρα. Μια μέρα μπορεί να έρθει κάποιος να σου πει 'δεν μ' αρέσει το γεγονός ότι έχεις τόσα σεντόνια,

πάρε πειθαρχική σημέιωση. Αναγκάζεσαι τότε να βιώνεις μια συνεχή κατάσταση τρόμου, που συμβάλλει άμεσα

στο ότι τόσοι άνθρωποι αδυνατούν να επιστρέψουν πίσω στο σπίτι τους και να επανενταχθούν στην κοινωνία επιτυχώς

Μιλώντας για αυτό κυρία Χάμπαρντ αυτό μας οδηγεί ευθέως σε σας. Δεν έχεις μπει εσύ προσωπικά στην

απομόνωση, αλλά η ζωή σου έχει επηρεαστεί με τρόπους που δεν μπορούμε καν να φαναστούμε.

Ο γιος μου βρίσκεται στη φυλακή, ο ανιψιός μου είναι πίσης φυλακισμένος και μου έχει προκαλέσει πολύ κακό

επειδή βρίσκομαι στον τομέα της εκπαίδευσης για το πως το σχολείο διοχετεύει νεαρά άτομα στις φυλακές και ο

τρόπος που ο γιός μου κατέληξε στη φυλακή είναι η κλασική περίπτωση, όπου κάποιος με μαθησιακές δυσκολίες

αδυνατεί να επεξεργαστεί πληροφορίες σωστά μπορεί εύκολα να καταλήξει στη φυλακή. Τα πλείστα παιδιά που

αντιπροσωπευω μαζί με την Οργανωμένη Δράση για τις Φυλακές είναι περίπου 4 000 από τα οποία τα περίσσότερα

έχουν μαθησιακές δυσκολίες και ο γιός μου έχει υποφέρει στο κουτί, έτσι λέμε την απομόνωση

Σε ποιά ηλικία?

Ήταν δεκαεννιά χρονών τότε. Ο λόγος για τον οποίο τον έβαλαν στην απομόνωσση ήταν επειδή χαιρέτησε

ένα συγκρατούμενό του όταν οι σωφρονιστικοί του το είχαν απαγορέψει. Υπέφερε 20 μέρες μέσα στο κουτί, υπέφερε

από στερήσεις, παραισθήσεις, του έδιναν μόνο μια χούφτα ρύζι για να φάει, που το έβαζαν στο κελί του από μια τρύπα

στην πόρτα. Μετά το τέλος των 20 αυτών ημερών, τον ξαναέβαλαν μέσα στο κουτί για άλλες 20 επειδή

σήκωσε το χερι του στην τάξη και ζήτησε βοήθεια από το δάσκαλο, για κάποιες επεξηγήσεις στην ύλη.

'Οταν τον επισκέφθηκα ήταν πολύ αδύναμος, για να καταλάβετε τα Ηνωμένα Έθνη ορίζουν τα βασανιστήριο ως

την παραμονή στην απομόνωση πέρα των δεκαπέντε ημερών. Ο γιός μου, μετά από τέσσερις μέρες, όταν είχα πάει να τον δω τεσσερις μέρες μετά

είχε αλλάξει τελείως, φαινόνταν εξουθενωμένος, το δερμα του ήταν γκρίζο, είχε αιμορραγία στα ουλα και τα χείλη και δεν

μπορούσε να μου εξηγήσει, να μου 'μαμά έγινε αυτό κι αυτό γιατί έχω μαθησιακή δυσκολία και χρειάζομαι βοηθεια για να πάρω το

δίπλωμά μου για να μπορεσω να συνεισφέρω στην κοινωνία.

Τζόνι αυτή είναι μεμονομένη περίπτωση ή είναι ο κανόνας?

Όχι είναι τυπική, βάλε όποιον θέλεις στην απομόνωση και σου εγγυούμαι ότι μέχρι το τέλος της μέρας θα ξεκινήσει να μιλά με τον

εαυτό του, αφού δεν θα έχει κάτι να διαβάσει, χωρίς κανένα πνευματικό ερέθισμα, χωρίς καμία ανθρώπινη

επικοινωνία, γιατι ο άνθρωπος είναι κοινωνικο ον, ένας κρατούμενος που βρίσκεται εκεί και θέλει να μιλήσει σε κάποιον μπορεί να αρχίσει να ουρλιάζει

για να μιλήσει με τον άλλο στο διπλανό κελί και ο σωφρονιστικός να το δει αυτό και να πει είιναι τρελός ή

γι' αυτό τον βάλαμε στην απομόνωση. Αλλά δεν τον έβαλαν εκεί γιατί συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο,

αλλά τον αντίθετο συμπεριφέρεται έτσι ακριβώς επειδή βρίσκεται στην απομόνωση. Κι αυτό συμβαινει μετά από λιγες μέρες ή εβδομάδες.

Εγώ ήμουνα στην απομόνωση για ένα ολόκληρο χρόνο, συνεχόμενο και από το κελί μου μπορούσα να δω ένα τοίχο

από τούβλα, είχα πολύ λίγη πρόσβαση σε βιβλία, μοιραζόμουνα το κελί με ένα άλλο κύριο, ο οποίος

υπέφερε από δικά του προβλήματα τα οποία, κάτι που κάνει τις συνθήκες πιο περίπλοκες αφού αυξάνει τον άγχος,

προκαλεί κρίσεις πανικού, κατάθλιψη, σκέψεις αυτοκτονίας,πράγματα τα οποία επηρεάζουν

τον άνθρωπο και μακροχρόνια.

Πώς γίνεται στην απομόνωση να ήσασταν δύο κρατούμενοι μαζί?

Πλέον δεν θεωρείται ότι στη Νέα Υόρκη υπάρχει η τακτική της απομόνωσης γιατί βάζουν σε δύο κρατούμενους σε

ένα κελί. κι αυτό γίνεται λόγω του πληθυσμού στις φυλακές δεν υπάρχει πλέον χώρος για να χωρέσουν όλοι

έτσι βάζουν δύο κρεβάτια, το ένα πανω στο άλλο, αλλά πάλι απομόνωση είναι λόγω του περιορισμού και της έλλειψης

δραστηριοτήτων και αυτο που συμβαίνει είναι οι κρατούμενοι είτε τα κρατάνε όλα μέσα τους σε υπερβολικό βαθμο και γίνονται ληθαργικοί

είτε γίνονται υπερβολικά δραστήριοι και εκφραστικοί, εγω ήμουν το δεύτερο. Ήξερα κάποιον που πηγαινε στο κελί του και κτυπούσε

τον κουβά του και ούρλιαζε τραγουδώντας και μετά όλοι οι άλλοι κρατούμενοι ξεκινούσαν κι αυτοί το τραγούδι

κι αυτός ήταν ένας μηχανισμός αντιμετώπισής αυτης της κατάστασης που βίωναν.

Ο κάθε άνθρωπος προσαρμόζεται διαφορετικά, εγώ το είχα πάρει απόφαση ότι δεν θα το άφηνα να με πάρει από κάτω

γι αυτό μελετούσα, γυμναζόμουν, έπαιρνα βιβλία από τη νομική βιβλιοθήκη, έπαιρνα ότι βιβλία μπορούσα

Πώς γίνεται εσύ να είχες πρόσβαση σε βιβλία κι ο Τζόνι να μην είχε τίποτα να διαβασει?

Η απαγόρευση αυτή ήρθε αργότερα. Εμείς είχαμε δικαιώμα να έχουμε πέντε βιβλία οποιουδήποτε θέματος και 2 βιβλία της νομικής

και εγώ το χρησιμοποιούσα αυτό το δικαιώμα, αλλά τα επομενα χρόνια, γιατί ο Τζόνι είναι νεότερος από μένα,

εγώ είμαι 53 χρονών, όταν ήμουν στη φυλακή στη δεκαετία του 70 ήταν μια εποχή αμέσως μετά την εξέγερση στη

φυλακή Αττικα που πάλεψαν για καλύτερες συνθήκες και μας παρείχαν όλα όσα χρειαζόμασταν για να επιβιώσουμε.

Αυτά τα πήραν από τους κρατούμενους τα επόμενα χρόνια.

Συγγνώμη φεύγουμε από τα όρια του χρονου, ας πάμε γρήγορα να δούμε τι έγινε από την εξέγερση στη φυλακή

Αττικα μέχρι σήμερα, τι άλλαξε μέσα στις φυλακές νομοθετικά?Μετά την εξέγερση στην Αττικα η κοινωνία συνειδητοποίησε ότι δεν μπορείς απλά να αποθηκεύεις τους ανθρώπους, φαίνεται ότι παρά τους αγώνες έχουμε χάσει πολλά

Ναι έχουμε χάσει πολλά αν κοιτάξεις τι έγινε αμέσως μετά την εξέγερση στην Αττικα υπήρχαν πιέσεις να δημιουργθούν προγράμματα που θα βοηθούσαν τους

κρατουμένους, έφεραν εκπαίδευτικά προγρράμματα μέσα στις φυλακές, αλλά αυτό το στέρησαν από τους κρατούμενους

στη δεκαετία του 90 όπου έγινε μια επιστροφή στην κουλτούρα της σκληρής τιμωρητικότητας ως μέσο αντιμετώπισης

του εγκλήματος και ένα από τα πράγματα που πραγματικά βοηθούν στη φυλακή είναι η μορφωση, έχει αποδειχτεί

ότι βοηθά τους κρατουμένους να οργανωθούν και να τους δώσουν ικανότητες για να πετύχουν μετά την αποφυλάκισή

τους. Αλλά αυτά τους τα αφαιρέσαμε, τους τα στερήσαμε και τους βάλαμε στην απομόνωση για περισσότερο χρόνο

κια γενικά νομίζω δημιουργήσαμε ένα πολύ αρνητικό στερεότυπο για τους ανθρωπους που μπαίνουν μέσα στη

φυλακή και αδυνατούμε να καταλάβουμε πως οι περισσότεροι άνθρωποι στη φυλακή είναι για μη-βίαια

εγκλήματα, είναι άνθρωποι που φυλακίστηκαν για κοινωνικούς λόγους, λόγους που πρέπει να επιλύσει η

κοινωνία και όχι η δικαιοσύνη.

Ας μιλήσουμε για το HALT (νομοσχέδιο ανθρωπιστικών εναλλακτικών λύσεων για τη χρήση μακροχρόνιας απομόνωσης)

Τι ελπίζουμε ότι μπορεί να διορθωθεί με το HALT?

Στοχεύει στη μείωση του χρόνου που θα περνά κάποιος μέσα στην απομόνωση, και προσωπικά νομίζω πως είναι

απλά ένα πρώτο βήμα γιατί χρειάζονται πιο ολοκληρωτικές λύσεις

Και το HALT είναι αθρωπιστικές εναλλακτικές λύσεις για τη χρήση μακροχρρόνιας απομόνωσης.

Θα επαναλάβω πως έχουμε τοσους ανθρώπους με ψυχικές ασθένεις μέσα στις φυλακές, μιλάμε συχνά για το τραύμα

της φυλακής, όμως είναι καλό να καταλάβουε πως σε πολλές περιπτώσεις άνθρωποι μπαίινουν στη φυλακή έχοντας ήδη

ψυχικό τραύμα. Αν είσαι 17 ετών και πας φυλακή, και οι περισσότεροι άνθρωποι προέρχονται από τις

περιοχές με τη μεγαλύτερη εγκληματικότητα στο Μπρούκλιν ή στη Νέα Υόρκη, οι άνθρωποι αυτοί ήδη

φέρουν τραύμα, το να μπουν στη φυλακή μπορεί μόνο να το επιδινώσει και το να μπουν σε ένα κουτί μέσα στο κουτί

το κάνει ακόμα πιο τραυματική εμπειρία. Νομίζω ότι τονομοσχέδιο αυτό είναι ένα πολύ θετικό βήμα αλλά

πρέπει να διορθώσουμε το σύστημα δικαιοσύνης ειδικά αν δει κάποιος τις κτηνωδίες που λαμβάνουν χώρα στο Ράικερς Άιλαντ

όχι μόνο στο γενικό πληθυσμό αλλά ιδιαίτερα στην απομόνωση.

Η φυλακή θα έπρεπε να είναι κάτι που να προσφέρει αποκατάσταση και καταλαβαίνω πως οι

άνθρωποι είναι σε χειρότερη κατάσταση όταν βγαίνουν παρά όταν μπήκαν. Θα ήθελα πολύ γρήγορα να μου

πείτε όλοι τι πιστεύετε πως πρέπει να διορθωθεί στις φυλακές αυτή τη στιγμή?

Εκτός από μια ολοκληρωτική συστημική αλλαγή ξεκινώντας από την κουλτούρα της φυλακής νομίζω ότι το νομοσχέδιο

είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση γιατί περιλαμβάνει ορισμένους ευάλωτους πληθυσμούς όπως οι LGBTQ,

άνθρωποι μικρότεροι από 21 ετών, άνθρωποι με κλονισμένη ψυχική υγεία, ή άτομα με αναπηρίες

και μειώνει το χρόνο παραμονής στην απομόνωση σε 15 μέρες ή λιγότερες με ειδικές παροχές αν πρέπει να

να κρατηθεί εκεί ο κρατούμενς για περισσότερο χρόνο. Επίσης χρειαζόμαστε περισσότερη διαφάνεια

αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καθόλου διαφάνεια και είναι δύσκολη η πρόσβαση σε πληροφορίες για το τι συβαίνει

εκεί, αφού οι σωφρονιστικοί δεν δίνουν λογαριασμό σε κανένα.

Εγώ πισεύω ότι το σύστημα φυλακών θα παραμείνει το ίδιο τουλάχιστον μέχρι την κατάργηση του 13ου άρθρου του

Αμερικανικού συντάγματος που διαιωνίζει τη δουλεία Πρόσφατα συνάντησα κάποια μέλη της οοργάνωσης

Επίσκεψης της Φυλακής και κάτσαμε στο Χάρλεμ και μιλήσαμε για το κλείσιμο της Αττικα που είναι μια από τις

χειρότερες φυλακές στην πολιτεια της Νέας Υόρκης, κι αυτοί ανέφεραν για το κλείσιμο του εργοστασίου μέσα στη φυλακή

και τους εξήγησα πως το να κλείσει το εργοστάσιο δεν σημαίνει τίποτα αν δεν καταργηθεί αυτό που εγώ αποκαλώ

το Σύμπλεγμα Δουλείας των Φυλακών (σε αντιθεση με φυλακο-βιομηχανικό συμπλεγμα). Όπως τους μιλούσα

εκεί που καθόμουν τους λέω βάω στοίχημα πως αυτή η καρέκλα έχει παραχθεί στη φυλακή.

Τράβηξα την κααρέκλα στην άκρη και από κάτω ήταν γραμμένο 'Κόρκραφτ' (η μάρκα των προιόντων που

κατασκευάζονται στις φυλακές). Μιλάμε για μαζική παραγωγή.

Θα κλείσουμε είμαστε στα τελευαία μας τριάντα δευτερόλεπτα και αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα που

ανοίξαμε. Γι αυτό θα επανέλθουμε άλλη φορα. Κυρία Χαμπαρν θα έχεις τον τελευταίο λόγο ως κάποια που έχει δει όλο αυτό από τα μάτια

του παιδιού της με ποιό τρόπο θα έκανες τη μάνα μου ή κάποιον άλλο που είναι έξω να αρχίσει να νοιάζεται

γιατί δεν μπορούν τα πράγματα να αλλάξουν μόνο με την συνδρομή πρώην κρατουμένων άρα πως θα χτίσεις το

συνασπισμό σου? Χρειαζόμαστε τις εκκλησίες και όλα τα θρησκευτικά ιδρύματα γιατί η απομόνωση ξεκίνησε από

αυτούς και θα τελειώσει από αυτούς. Θελουμε τους παπαδες να στηρίξουν και να καταλάβουν ότι οι πιστοί τους

υποφέρουν πολύ. Συμφωνώ με τους συνεργάτες μου που είναι εδω ότι χρειαζόμαστε αναδιάρθρωση του ποινικού

συστήματος, διαφάνεια, ενημέρωση και ειδική εκπαιδευση ειδικά για θέματα ψυχικής υγείας των κρατουμένων

όχι μόνο για αυτούς που έχουν διοικητικές θέσεις αλλά και τους νέους σωφρονιστικούς που έρχονται σε αυτά τα

μέρη που δεν ξέρω πως να αποκαλέσω, αλλα χρειαζόμαστε διαφανεια γιατι η φυλακή είναι μια πόρτα για την ανισότητα

που υπάρχει γενικά στη χώρα, τα κτίρια είναι γεμάτα, το Ράικερς Άιλαντ μόλις πήρε χρηματοδότηση 32.5

εκατομμυρίων δολλαρίων για ανοιξει δύο επιπρόσθετες εγκαταστάσεις, κάτι που δεν βοηθά στην επίλυση

του προβλήματος, χρειαόμαστε περισσότερη διαφάνεια για να συγκροτηθούμε μαζί, πρέπει να ξεκινήσουμε με τις

εκκλησιες.

Ακόμα κι αυτό που κάνετε τώρα που ανοίγετε τα δικά μου μάτια ή τα μάτια του Μπράιαν είναι σημαντικό

για εμάς που δεν έχουμε κάποια εξειδίκευση ή γνώση για τα θέματα αυτά. Δεν υπάρχει διαφάνεια, άρα δεν γνωρίζουμε γι

αυτό όσα θα έπρεπε να γνωρίζουμε, όλα τα σημεία αναφοράς μας είναι η τηλεόραση και οι ταινίες κι αυτό

δεν είναι αρκετό. Θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε όλους που ήρθατε εδώ σήμερα, ελπίζουμε σύντομα να

συνεχίσουμε τη συζήτηση στο μέλλον.

Ευχαριστούμε

Χαίρομαι που τελειώσαμε με ένα χαμόγελο παρόλο που αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα.