Yanlış olan tek şey hiçbir şey yapmamak: Geo TEDxCopenhagen ta

Neden ağır hasta olan insanlarla iletişim kurmakta bu kadar zorlanıyoruz? Geo'ya potansiyel olarak ölümcül bir hastalık olan kanser teşhisi konduğunda, bununla yaşamak zorunda kalan biri olarak insanların nasıl da garip davrandıklarını her yönüyle yaşadı. İnsanlar nasıl bir tepkide bulunmalı? Hasta bir arkadaş, koca ya da çocukla nasıl iletişime geçmeliler? Geo'nun konuşması ilk elden bunlarla ilgilidir. Geo 2001 yılından bu yana bir stand-up komedyeni olarak profesyonel çalıştı.Stand-up yanı sıra televizyon, radyo, tiyatro gibi birçok alanda çalıştı, Mayıs 2013 yılında üç kitap yayınladı. "Eğlenmek İçin Değil" adlı kitabı mizahın kanseri yenebilmek için nasıl da bir silah olabileceğini anlatır. 2012 Eylül sonunda, bir kez daha sağlıklı olduğuna dair harika bir haber aldı. O zamandan beri Geo bir komedyen olarak eserinde kanser ile olan deneyimini kullandı. O, kanseri aslında gülünecek bir şey olabileceğine inanıyor.

İki yıl önce Latince öğrendim

ve kanser olduğumu öğrendim.

Ama en azından beni muayene eden doktorun

ne dediğini anlamam için latince biliyor olmam gerektiğini hissettim

Diyor ki: "Testiküler kanserisiniz."

Dedim ki "Neyi test edeyim? Ne?" (Gülüşmeler)

"Yok yok yok, testiküler kansersiniz."

Testis kanseri,
testiküler latincede testis demek.

Latin tipimden mi anladı orasını bilemem tabii.

(Gülüşmeler)

Hastalığımı bana Latince söylemesi gerektiğini düşünmüş.

Bir de, 16 yıllık bir komedyen olarak

bana ölüyor olduğumu ölü bir dilde söylemesini biraz ironik buldum.

(Gülüşmeler)

(Alkış)

Ancak bu kısa Latince konuşma sonraki 1-1,5 sene boyunca

insanların ciddi hastalığı olanlarla

konuşmada ne kadar zorlandıklarını anlayınca

-aslında sadece siz de değil, aynı zamanda doktorların da,

benim için sembolik bir özellik kazandı.

Kanser akciğerime sıçrayınca ve karım ve annem bile benimle iletişimlerinde garipleşmeye başlayınca,

bu fikrim daha da netlik kazandı.

Karım olan biteni anladı, yardımcı olmaya çalıştı

bana ne düşündüğümü sormaya çekindi,

beni çok sıkmak istemiyordu

annemse, gerçekten çok kaygılı ve endişeliydi

kimse çocuğu hasta olsun istemez.

Beni aramaktan fazlasıyla çekiniyordu

ve --

ve -- ve --

sonra hazır olduğumda benim onu aramama karar verdik.

Ancak şu da vardır ki, hastayken

sizi idare etmesini gerçekten beklediğiniz insanlar

anneniz ve karınız oluyor.

Size binlerce soru sorulsun istiyorsunuz,

annenizden bir sürü cevapsız çağrı görmek istiyorsunuz.

Çoğu arkadaşımdan şunu duydum:

"Ya evet, kanseseri dert etmiyoruz,

senin ağlamandan veya bizim ağlamamızdan korktuk

ayrıca söyleceğimiz şeylerin manasızlığından endişe ettik."

Ciddi hastalığı olan birini tanıyan herkese tavsiyem şu,

söyleyeceğiniz ya da yapacağınız hiçbir şeyin yanlış olma ihtimali yok,

Yanlış olan tek şey hiçbir şey yapmamanız

küçük bir "Seni düşünüyorum" bile yeterince uzun aslında

Benim annemin cep telefonu da bilgisayarı da yoktu

yani ne mesaj ne de e-posta atabiliyordu

ama biliyorsunuz ki, hepimiz -annem hariç

(Gülüşmeler)
şu cihaza sahibiz.

Hasta olan birisini tanıyorsanız eğer,

biliyorsunuz ki buna 7/24 ulaşabilirsiniz.

Mesaj atın, email gönderin, facebook veya twitter,

onları ve yakınlarını düşündüğünüzü onlara söyleyin.

Yani, hatırlıyorum mesela bazen, hiç

yani, arkadaşlardan, akrabalardan yüzlerce mesaj gelirdi

yani onları okumaya hazır değildim, mümkün değildi

ama iyi hissetiğim günlerde, işte telefonu açıyorum,

mesaj sesleri duyuyorum, mesajları görüyorum

yani cidden bana güç verirdi ve beni mutlu ederdi

ve --

özellikle de beni güldüren mesajlar.

Gülerken hasta olduğumu unuttuğum bazı anlar olurdu,

Mesela, benim saçlarım uzundu

Kemoterapi görmek zorundaydım,
saçlarımı kaybettim

20 yıl boyunca saçlarım uzundu benim,
markam, imajım buydu

Stand upçı bir iş arkadaşımdan
mesaj geldi

resimli mesaj, uzun bir peruk takmış

(Gülüşmeler)

diyor ki "Merak etme dostum, senin sahneleri ben halledeceğim."

(Gülüşmeler)

"Tabii parasını da alırım."

O zamanlar radyoda çalışıyordum, patronum geldi

6 tane çikolata topu getirmiş.

Testislerim alınmıştı
(Gülüşmeler)

o da yedek getirmiş bana
(Gülüşmeler)

hepsi de farklı büyüklükte, benimkilerin büyüklüğünü bilmediği için.

(Gülüşmeler)

1 yıl 8 gün önce

kanseri yendiğimi öğrenince

Facebook'ta
(Alkış)

sağ olun.
(Alkış)

(Alkış)

Facebook'umda heyecanla bir durum güncellemesi yaptım,

"Kanseri yendim, yaşasın!"

4000 beğeni aldı,
4000 kişi durumumu beğendi!

Dedim ki "Bakın bakın,
durumumu 4000 kişi beğendi!"

"Hadi şuna bakalım, 50.000 hayranın var!"
(Gülüşmeler)

"O zaman demek oluyor ki 46.000 insan diyor ki 'ha s... yaa'"
(Gülüşmeler)

Sonra tüm akrabalara, arkadaşlara mesaj attım

tam olarak 150 kişiye

"Geri döndüm be! Yaşıyorum, kanseri yendim!"

149'u geri döndü

"Süper, harika, seni seviyoruz, yaşamak güzel."

Üniversite arkadaşım olan bir kişi hariç,

dedi ki "Ah sevgili Geo,
harika, ne güzel haberler veriyorsun

Son zamanlarda ben de hastayım,
biraz ateşim vardı

(Gülüşmeler)

"Başım da dönüyordu,
ama şimdi iyiyim!"

(Gülüşmeler)

"Meksika'ya bilet ayarladım,
süper olacak."

ama geri dönmem gerekecek (?)

dedim ki "Geçen 1,5 sene boyunca

kanserle savaştım

onu yendim, zihinsel, fiziksel ve ekonomik anlamda
iflas etmiş olabilirim

ama umrumda değil, yaşıyorum!

"Başım dönüyordu biraz."
(Gülüşmeler)

Aslında bu 4 örnek de aslında ne kadar uç
noktada olabileceklerini gösteriyor

ama yine de biliyorsunuz ki
hepsi iyi dilekte bulundu aslında

arkadaşım da iyi dilekte bulundu,
mesajı biraz alakasız olsa da

ancak kesinlikle beni mutlu etti

ve güldürdü tabii.
(Gülüşmeler)

Ancak söylemek istediğim şey,
arkadaşım bir şeyler yaptı

şimdi, bakıyorum, elimde telefonum var

sizin de elinizde telefonlarınız var,

Birazdan burada işim bitecek

bitirdiğimde sizden haberlerinizi
almaya ihtiyacı olan birini

aramanızı veya mesaj atmanızı rica ediyorum.

Lütfen unutmayın, yapacağınız veya söyleyeceğiniz hiçbir şeyin yanlış olma ihtimali yok,

yanlış olan tek şey hiçbir şey yapmamak.

Çok teşekkürler.

(Alkışlar)

(Tezahürat)

(Alkışlar)

(Tezahürat)