Bastian Schaefer: Een 3D-geprint vliegtuig?

Ontwerper Bastian Schaefer laat een speculatief ontwerp zien voor de toekomst van vliegtuigen, waarbij het skelet geïnspireerd is op sterke, flexibele, natuurlijke vormen en op de behoeften van de wereld, zoals de groeiende bevolking. Stel je een vliegtuig voor dat vol ruimte en licht is -- en dat is opgebouwd uit onderdelen gemaakt met een 3D-printer.

Wat weten we over de toekomst?

Moelijke vraag, simpel antwoord: niets.

We kunnen de toekomst niet voorspellen.

We kunnen alleen een visie van de toekomst
creëren, hoe het zou kunnen zijn.

Een visie die ontwrichtende ideeën onthult,
en dus inspirerend is.

Dit is de belangrijkste reden

die de keten van het gewone denken doorbreekt.

Veel mensen hebben hun eigen
visie over de wereld gecreëerd.

Bijvoorbeeld deze visie uit het begin van de 20e eeuw.

Hier staat dat dit het zeevliegtuig van de toekomst is.

Het duurt slechts anderhalve dag
om de Atlantische oceaan over te steken.

We weten nu dat deze toekomstvisie niet uitkwam.

Dit is het grootste vliegtuig
dat wij bij Airbus hebben, de A380

Het is reuze groot, dus er passen veel mensen in.

Technisch gezien is het helemaal anders,

dan de visie die ik jullie liet zien.

Ik werk in een team bij Airbus

en we hebben onze visie neergezet

over een duurzamere toekomst van de luchtvaart.

Duurzaamheid is heel belangrijk voor ons.

Duurzaamheid die sociale waarden,

ecologische en economische waarden
zou moeten insluiten.

We creëerden een zeer ontwrichtende structuur

die het ontwerp van een bot of skelet imiteert

zoals het in de natuur voorkomt.

Daarom lijkt het misschien een beetje bizar,

met name voor mensen die zich bezighouden
met structuren in het algemeen.

Maar het is tenminste een soort kunstwerk

om onze ideeën over een andere toekomst te verkennen.

Wie zijn de belangrijkste klanten van de toekomst?

We hebben dus de ouderen en de jongeren

we hebben de groeiende macht van vrouwen,

en er is een mega-trend die ons allemaal raakt.

Dit is de toekomstige antropometrie.

dus onze kinderen worden langer, maar tegelijkertijd

groeien we in verschillende richtingen. (Gelach)

Dus wat wij nodig hebben in het vliegtuig, is ruimte

in een hele kleine ruimte.

Deze mensen hebben verschillende behoeften.

We zien een duidelijke behoefte
om actief gezondheid te bevorderen,

met name voor senioren.

We willen behandeld worden als individuen.

Wij willen productief zijn tijdens de hele reis-keten

en in de toekomst willen we gebruik maken

van de nieuwste mens-machine interface

en we willen dit integreren
en in één product laten zien.

Dus hebben we deze behoeften
met technologiethema's gecombineerd.

We vragen ons bijvoorbeeld af,

hoe we meer licht kunnen creëren.

Hoe breng je meer daglicht in het vliegtuig?

Dit vliegtuig bijvoorbeeld, heeft geen ramen meer.

Hoe zit het met gegevens- en communicatiesoftware

die we in de toekomst nodig hebben?

Ik geloof dat het vliegtuig van de toekomst

zijn eigen bewustzijn zal krijgen.

Het zal meer zoals een levend wezen zijn,

in plaats van een collectie
van erg complexe technologie.

Dit zal in de toekomst heel anders zijn.

Het zal direct communiceren

met de passagier in de omgeving.

En dan praten we ook over materialen,

synthetische biologie, bijvoorbeeld.

Ik geloof dat we steeds meer

nieuwe materialen krijgen die we later
in een structuur kunnen passen.

Want structuur is één van de sleutelkwesties in vliegtuigontwerp.

Laten we de oude wereld met de nieuwe vergelijken.

Ik laat even zien wat we
tegenwoordig zoal doen.

Dit is een haakje uit de rustruimte
voor cabinepersoneel van een A380.

Het is erg zwaar

en het volgt de klassieke ontwerpregels.

Dit is een eenzelfde haak voor hetzelfde doel.

Het volgt het ontwerp van een bot.

Het ontwerpproces is helemaal anders.

Aan de ene kant hebben we 1,2 kilo,

aan de andere kant 0,6.

Dus deze technologie, 3D-afdrukken en nieuwe ontwerpregels

helpen ons om het gewicht te verminderen,

wat het grootste punt is in vliegtuigontwerp

omdat het direct gerelateerd is
aan de uitstoot van broeikasgassen.

Laten we op dit idee voortborduren.

Hoe bouwt de natuur haar
eigen componenten en structuren?

De natuur is heel slim.

Ze stopt alle informatie in deze
kleine bouwblokken, die wij DNA noemen.

De natuur bouwt er grote skeletten mee.

Dus hier zien we een bottom-up benadering,

omdat alle informatie, zoals ik al zei, in het DNA zit.

Dit wordt gecombineerd met een top-down benadering.

In ons dagelijks leven

trainen we onze spieren, ons skelet,

en dan wordt het sterker.

Diezelfde aanpak kan ook
op technologie toegepast worden.

Onze bouwblokken zijn bijvoorbeeld koolstof-nanobuizen

om uiteindelijk een groot skelet
zonder klinknagels te maken.

Hoe dit er precies uitziet, zie je hier.

Stel je voor dat koolstof-nanobuizen
groeien in een 3D-printer

en die zijn gevat in een kunststof matrix,

waarin ze de krachten volgen
die in jouw component voorkomen.

Je hebt er biljoenen van.

Dus eigenlijk verbind je ze met hout

en je neemt dit hout en optimaliseert de vorm.

Je maakt structuren en sub-structuren,

die het mogelijk maken om
elektrische energie of gegevens te sturen.

Dan nemen we dit materiaal en combineren het

met een top-down aanpak,

en bouwen we grotere en grotere componenten.

Dus hoe zou het vliegtuig
van de toekomst eruit kunnen zien?

We hebben heel andere stoelen
die zich aanpassen

aan de vorm van de toekomstige passagier,

met zijn eigen maten.

We zullen praathoekjes in het vliegtuig hebben

die kunnen veranderen in een plek

waar je virtueel kunt golfen.

En deze bionische structuur,

bedekt met een transparant membraan
van biopolymeer,

zal echt radicaal veranderen
hoe we in de toekomst naar vliegtuigen kijken.

Zoals Jason Silva zei:

"Als we het ons kunnen voorstellen,
waarom maken we het dan niet?"

Tot in de toekomst. Dankjewel.

(Applaus)