Waarom zien we geen bewijzen voor buitenaards leven?

Volg een geanimeerde verkenning van de beroemde Fermi-paradox. Er zijn een groot aantal planeten in het universum, vele ervan veel ouder dan de Aarde. Waarom hebben we dan nog geen duidelijke tekenen van buitenaards leven gezien? De mogelijke antwoorden op deze vraag zijn talrijk en intrigerend, alarmerend en hoopvol.

(Muziek)

Daar ergens in dat enorme universum

moeten er talloze andere planeten zijn die krioelen van leven.

Maar waarom merken we er niets van?

Al in 1950 vroeg Enrico Fermi:

"Waar zit iedereen?"

Samenzweringstheoretici beweren
dat UFO's ons de hele tijd bezoeken,

maar dat de verslagen
geheim worden gehouden.

Eerlijk gezegd:
erg overtuigend zijn ze niet.

Maar het blijft een raadsel.

In het afgelopen jaar
heeft het Kepler ruimteobservatorium

honderden planeten
rond de nabijgelegen sterren gevonden.

Als je die gegevens extrapoleert,

dan lijkt het erop
dat er alleen al in onze eigen Melkweg

een half biljoen planeten kunnen zijn.

Als op slechts één op de 10.000

leven mogelijk is,
dan kunnen nog steeds

50 miljoen planeten leven herbergen

in onze Melkweg.

Hier is het raadsel.

Onze Aarde vormde zich pas
ongeveer 9 miljard jaar na de Big Bang.

Talloze andere planeten in ons melkwegstelsel

moeten eerder gevormd zijn
en het leven een kans gegeven om

miljarden, of zeker vele miljoenen jaren eerder

dan op Aarde, op gang te komen.

Als slechts een paar ervan
intelligent leven hebben voortgebracht

en technologieën ontwikkelden,

dan konden deze technologieën
miljoenen jaren lang

in complexiteit en macht groeien.

Op Aarde

hebben we gezien hoe dramatisch

technologie in slechts 100 jaar kan versnellen.

In miljoenen jaren
zou een intelligente buitenaardse beschaving

zich gemakkelijk over de Melkweg hebben verspreid.

Ze zouden misschien
reusachtige energie-oogstende machines,

vloten van koloniserende ruimteschepen

of glorieuze kunstwerken
in nachtelijke hemel hebben gemaakt.

Op zijn minst zou je denken
dat ze hun aanwezigheid zouden onthullen,

opzettelijk of anders,

door elektromagnetische signalen.

Toch zien we er geen overtuigend bewijs van.

Waarom?

Er zijn talloze mogelijke antwoorden,

sommige ervan heel somber.

Misschien heeft één enkele,
superintelligente beschaving

inderdaad beslag gelegd op de Melkweg en

een strikte radiostilte opgelegd

omdat ze paranoïde zijn
voor alle potentiële concurrenten.

Ze zit daar klaar

om alles te vernietigen
wat een bedreiging wordt.

Of misschien zijn ze niet zo intelligent

of misschien is de evolutie van een intelligentie

in staat tot het creëren van geavanceerde technologie

veel zeldzamer dan we hebben aangenomen.

Hier op Aarde is het ook
maar één keer in 4 miljard jaar gebeurd.

Misschien was dat zelfs een ongelooflijk toeval.

Misschien zijn we
de eerste technische beschaving in onze Melkweg.

Of misschien draagt beschaving

de zaden van haar eigen vernietiging in zich

omdat ze de technologieën die ze creëert,
niet onder controle kan houden.

Maar er zijn talrijke hoopvollere antwoorden.

Zo hard zijn we niet aan het zoeken.
En we geven er maar een zielig beetje geld aan uit.

Slechts een kleine fractie
van de sterren in onze Melkweg

is grondig onderzocht
op interessante signalen.

Misschien zoeken we niet
op de juiste manier.

Misschien ontdekken ontwikkelende beschavingen

snel veel verfijndere en nuttigere
informatie- en communicatietechnologieën

dan elektromagnetische golven.

Misschien gaat alles

via de onlangs ontdekte mysterieuze donkere materie

of donkere energie, die het grootste deel
van de massa van het universum lijken uit te maken.

Of misschien kijken we naar de verkeerde schaal.

Misschien zijn intelligente beschavingen gaan beseffen

dat het leven in feite
complexe patronen van informatie zijn

die op een mooie manier met elkaar wisselwerken

en dat dat efficiënter kan gebeuren op een kleine schaal.

Net zoals op Aarde onhandig grote stereo-systemen

tot mooie, kleine iPods zijn gekrompen,
heeft intelligent leven misschien zichzelf,

voor een kleinere voetafdruk op het milieu,

microscopisch gemaakt.

Het zonnestelsel kan krioelen van de aliens
die we gewoon niet opmerken.

Misschien zijn de ideeën in ons hoofd
wel een vorm van buitenaards leven.

Oké, dat is een gekke gedachte.

De aliens deden me dat zeggen.

Maar het is cool
dat ideeën een eigen leven lijken te hebben

en hun makers overleven.

Misschien is het biologische leven
slechts een voorbijgaande fase.

In de komende 15 jaar

kunnen we over spectroscopische gegevens beschikken

van veelbelovende nabijgelegen planeten
die onthullen hoe geschikt ze zijn voor het leven.

Intussen stelt SETI
(Search for Extra-Terrestrial Intelligence),

zijn gegevens beschikbaar

voor iedereen die computertijd zat heeft

om mee te zoeken, misschien jij wel.

Hier op Aarde zijn verbazende experimenten aan de gang

om leven proberen te creëren uit niet-leven.

Leven dat misschien wel heel anders is
dan de DNA-vormen die we kennen.

Dit alles zal ons helpen begrijpen

of het universum vol is met leven

of dat we alleen zijn.

Elk antwoord, wat het ook zij,

is ontzagwekkend.

Ook al zijn we alleen,

het feit dat we denken,
dromen en ons die vragen stellen,

zou wel eens een van de belangrijkste feiten
over het universum kunnen zijn.

Ik heb nog goed nieuws voor jullie.

De zoektocht naar kennis en inzicht wordt nooit saai.

Nooit. Het is andersom.
Hoe meer je weet,

hoe verbazingwekkender de wereld lijkt.

Het zijn de waanzinnige mogelijkheden,
de onbeantwoorde vragen

die ons voortdrijven.
Blijf dus nieuwsgierig.