Γιατί τα 30 δεν είναι τα καινούργια 20

Η κλινική ψυχολόγος Μεγκ Τζέι έχει ένα ξεκάθαρο μήνυμα για τους εικοσάρηδες: Σε αντίθεση με την κοινή γνώμη, τα 20 σας δεν είναι μία δεκαετία για πέταμα. Σε αυτή την προκλητική ομιλία, η Τζέι μας λέει ότι επειδή ο γάμος, η δουλειά και τα παιδιά συμβαίνουν αργότερα στην ζωή μας, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να αρχίσουμε να σχεδιάζουμε από τώρα. Μας δίνει 3 συμβουλές για το πως οι εικοσάρηδες μπορούν να διεκδικήσουν την ενηλικίωσή τους σε αυτή την καθοριστική δεκαετία της ζωής τους.

Όταν ήμουν γύρω στα 20

είδα τον πρώτο μου πελάτη ως ψυχοθεραπεύτρια.

Έκανα το διδακτορικό μου στην κλινική ψυχολογία στο Μπέρκλεϊ.

Ήταν μία γυναίκα 26 χρονών ονόματι Αλεξ.

Έτσι λοιπόν, η Αλεξ ήρθε στην πρώτη της συνεδρία

φορώντας τζιν και μία φαρδιά άνετη μπλούζα

και έπεσε πάνω στον καναπέ του γραφείου μου

και πέταξε τα παπούτσια της

και μου είπε ότι ήρθε να μιλήσουμε για άντρες.

Λοιπόν, όταν το άκουσα αυτό ανακουφίστηκα.

Η συμφοιτήτριά μου είχε έναν εμπρηστή για πρώτο πελάτη.

(Γέλια)

Και εγώ είχα μία γύρω στα είκοσι που ήθελε να μιλήσουμε για αγόρια.

Αυτό σκέφτηκα μπορούσα να το διαχειριστώ.

Αλλά δεν το διαχειρίστηκα.

Με τις αστείες ιστορίες που μου ανέφερε η Αλεξ στις συνεδρίες

ήταν πολύ εύκολο για εμένα απλώς να κουνάω το κεφάλι μου

ενώ χρονοτριβούσαμε και αποφεύγαμε το πρόβλημα.

"Τα τριάντα είναι τα καινούρια είκοσι", έλεγε η Αλεξ,

και απ' όσο γνώριζα, είχε δίκαιο.

Η δουλειά ερχόταν αργότερα, ο γάμος ερχόταν αργότερα,

τα παιδιά ερχόντουσαν αργότερα, ακόμα και ο θάνατος ερχόταν αργότερα.

Στα είκοσι-κάτι όπως η Αλεξ και εγώ, δεν είχαμε τίποτα παρά άπλετο χρόνο.

Αλλά σύντομα, ο σύμβουλός μου με πίεσε

να πιέσω την Αλεξ ως προς την ερωτική της ζωή.

Αντέδρασα.

Είπα, "Σίγουρα, χτυπάει χαμηλά,

κοιμάται με έναν χοντροκέφαλο,

αλλά δεν σκοπεύει και να τον παντρευτεί".

Και εν συνεχεία ο σύμβουλός μου είπε,

"Όχι ακόμα, αλλά μπορεί να παντρευτεί τον επόμενο.

Εξάλλου, η καλύτερη στιγμή να εργαστείς πάνω στον γάμο της Αλεξ

είναι προτού παντρευτεί."

Αυτό είναι που οι ψυχολόγοι το αποκαλούν στιγμή "Αχά!"

Αυτή ήταν η στιγμή που συνειδητοποίησα, ότι τα τριάντα δεν είναι τα καινούργια είκοσι.

Ναι, οι άνθρωποι τακτοποιούνται αργότερα απ ' ό,τι παλιά,

αλλά αυτό δεν έκανε τα είκοσι-κάτι της Αλεξ μία αναπτυξιακή διακοπή.

Αλλά έκαναν τα είκοσι-κάτι της αναπτυξιακή παραγωγική στιγμή,

και εμείς καθόμασταν και την κοιτούσαμε.

Τότε συνειδητοποίησα ότι αυτή η καλοπροαίρετη αμέλεια

ήταν ένα πραγματικό πρόβλημα, και ότι είχε πραγματικές επιπτώσεις

όχι μόνο για την Αλεξ και την ερωτική της ζωή

αλλά και για τις καριέρες και τις οικογένειες και το μέλλον

των εικοσάρηδων παντού.

Υπάρχουν 50 εκατομμύρια εικοσάρηδες

στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτή τη στιγμή.

Μιλάμε για το 15% περίπου του πληθυσμού,

ή για το 100% εάν σκεφτείτε

ότι κανείς δεν περνά στην ενηλικίωση

χωρίς να περάσει από τα είκοσι πρώτα.

Σηκώστε το χέρι σας εάν είστε στα είκοσι και κάτι.

Πραγματικά θέλω να δω κάποιους εικοσάρηδες εδώ.

Ω, ναι! Είστε όλοι φανταστικοί.

Εάν δουλέψεις με εικοσάρηδες, ερωτεύεσαι τους είκοσι-κάτι,

χάνεις τον ύπνο σου για τους είκοσι-κάτι, θέλω να δω -

Εντάξει. Τέλεια, οι είκοσι-κάτι πραγματικά έχουν σημασία.

Λοιπόν ειδικεύομαι στα είκοσι-κάτι επειδή πιστεύω

ότι κάθε ένας από τα 50 εκατομμύρια εικοσάρηδων

αξίζει να γνωρίζει τι οι ψυχολόγοι,

οι κοινωνιολόγοι, οι νευρολόγοι και οι ειδικοί γονιμότητας

ήδη γνωρίζουν:

ότι το να διεκδικείτε τα είκοσί σας είναι ένα από τα πιο απλά,

αλλά και τα πιο μεταμορφωτικά, πράγματα που μπορείτε να κάνετε

για την εργασία, τον έρωτα, την ευτυχίας σας,

ίσως ακόμη και για τον κόσμο.

Αυτό δεν είναι η δική μου άποψη. Αυτά είναι τα δεδομένα.

Γνωρίζουμε ότι 80% των πιο καθοριστικών στιγμών της ζωής

συμβαίνουν μέχρι τα 35.

Αυτό σημαίνει ότι 8 από τις 10 αποφάσεις

και εμπειρίες και "Αχά!" στιγμές

που κάνουν τη ζωή σας αυτό που είναι

θα έχουν συμβεί μέχρι τα μισά των 30.

Όσοι είστε άνω των 40, μην πανικοβάλεστε.

Αυτό το πλήθος θα τα πάει μια χαρά, νομίζω.

Γνωρίζουμε ότι τα πρώτα 10 χρόνια μίας καριέρας

έχουν εκθετικές επιπτώσεις

στο πόσα χρήματα θα βγάλετε.

Γνωρίζουμε ότι περισσότεροι από τους μισούς Αμερικανούς

είναι παντρεμένοι ή ζουν ή έχουν σχέση

με τον μελλοντικό τους σύντροφο μέχρι τα 30.

Γνωρίζουμε ότι ο εγκέφαλος απασφαλίζει την δεύτερη

και τελευταία έκρηξη ανάπτυξης στα 20

καθώς επανασυνδέει τον εαυτό του για την ενηλικίωση,

που σημαίνει ότι οτιδήποτε θέλεις να αλλάξεις στον εαυτό σου,

τώρα είναι η στιγμή να το αλλάξεις.

Γνωρίζουμε ότι η προσωπικότητα αλλάζει περισσότερο στην διάρκεια των 20

απ' ότι σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή της ζωής,

και γνωρίζουμε ότι η γυναικεία γονιμότητα κορυφώνεται στην ηλικία των 28,

και τα πράγματα γίνονται δύσκολα μετά τα 35.

Επομένως τα 20 είναι η στιγμή να εκπαιδεύσετε τους εαυτούς σας

για το σώμα σας και τις επιλογές σας.

Έτσι όταν σκεφτόμαστε για την ανάπτυξη των παιδιών,

όλοι γνωρίζουμε ότι τα πρώτα 5 χρόνια είναι μία κρίσιμη περίοδος

για την γλώσσα και την σύνδεση στον εγκέφαλο.

Είναι μία στιγμή όπου η καθημερινότητά σου, μέρα με τη μέρα

έχει υπέρμετρες συνέπειες στο ποιος θα γίνεις.

Αλλά αυτό που ακούμε λιγότερο είναι ότι υπάρχει κάτι

όπως η ενηλικίωση, και τα 20 μας

είναι αυτή η κρίσιμη περίοδος της ενηλικίωσης.

Αλλά αυτό δεν το ακούνε οι εικοσάρηδες.

Οι εφημερίδες μιλούν για το πως αλλάζει το χρονοδιάγραμμα της ενηλικίωσης.

Οι ερευνητές αποκαλούν τα είκοσι-κάτι μία παρατεταμένη εφηβεία.

Οι δημοσιογράφοι βγάζουν ανόητα παρατσούκλια στους εικοσάρηδες

όπως "Twixters" και "kidults."

Είναι αλήθεια.

Ως πολιτισμός, έχουμε υποτιμήσει ποια είναι πραγματικά

η καθοριστική δεκαετία της ενηλικίωσης.

Ο Λέοναρντ Μπερνστάιν είπε ότι για να επιτύχεις σπουδαία πράγματα,

χρειάζεσαι ένα σχέδιο και όχι αρκετό χρόνο.

Δεν είναι αλήθεια;

Οπότε τι νομίζετε ότι συμβαίνει

όταν χαϊδεύεται έναν εικσάρη στο κεφάλι και του λέτε,

"Έχεις 10 επιπλέον χρόνια για να ξεκινήσεις τη ζωή σου";

Τίποτα δεν συμβαίνει.

Έχετε κλέψει από αυτό το άτομο την αδημονία και την φιλοδοξία,

και δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα.

Και μετά κάθε μέρα, έξυπνοι, ενδιαφέροντες εικοσάρηδες

όπως εσείς ή όπως οι γιοι και οι κόρες σας

έρχονται στο γραφείο μου και μου λένε πράγματα όπως:

"Ξέρω ότι το αγόρι μου δεν είναι για μένα,

αλλά αυτή η σχέση δεν μετράει. Απλά σκοτώνω την ώρα μου."

Ή λένε, "Όλοι λένε πως εφόσον ξεκινήσω

μία καριέρα μέχρι να γίνω 30, θα είμαι εντάξει."

Αλλά μετά αρχίζει να ακούγεται κάπως έτσι:

"Τα 20 μου σχεδόν τελείωσαν, και δεν έχω τίποτα να δείξω για εαυτό μου.

Είχα καλύτερο βιογραφικό την ημέρα που αποφοίτησα από το κολλέγιο."

Και μετά αρχίζει να ακούγεται κάπως έτσι:

"Το να κάνω σχέσεις στα 20 μου ήταν σαν τις μουσικές καρέκλες.

Όλοι έτρεχαν γύρω γύρω και περνούσαν καλά,

αλλά μετά κάποια στιγμή γύρω στα 30 ήταν λες και η μουσική σταμάτησε να παίζει

και όλοι άρχισαν να κάθονται.

Δεν ήθελα να είμαι ο μόνος που έμεινε όρθιος,

έτσι ορισμένες φορές σκέφτομαι ότι παντρεύτηκα τον άντρα μου

επειδή ήταν η πλησιέστερη καρέκλα σε μένα στα 30 μου."

Πού είναι οι είκοσι-κάτι εδώ;

Μην το κάνετε αυτό.

Εντάξει, αυτό τώρα ακούγεται σαν μια απλή συμβουλή, αλλά μην ξεγελιέστε,

το διακύβευμα είναι πολύ υψηλό.

Όταν πολλά θα έχουν αναβληθεί ως τα 30 σας,

υπάρχει τεράστια πίεση των 30

να ξεκινήσετε μία καριέρα, να διαλέξτε πόλη, να βρείτε σύντροφο,

και να έχετε δύο ή τρία παιδιά σε πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα.

Πολλά από αυτά τα πράγματα είναι ασυμβίβαστα,

και όπως αρχίζουν να δείχνουν οι έρευνες,

απλώς δυσκολότερο και πιο στρεσογόνο να γίνουν

όλα με τη μία στα 30.

Η κρίση της μέσης ηλικίας πριν τη χιλιετία

δεν είναι να αγοράζεις κόκκινο αγωνιστικό αμάξι.

Είναι να συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς να έχεις την καριέρα που ήθελες.

Είναι να συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς να έχεις το παιδί που θέλεις τώρα,

ή ότι δεν μπορείς να δώσεις στο παιδί σου ένα αδερφάκι.

Πάρα πολλοί τριαντάρηδες και σαραντάρηδες

κοιτούν τους εαυτούς τους, και εμένα, πηγαίνοντας πέρα δόθε στο δωμάτιο

και λένε για τα είκοσί τους,

"Τι έκανα; Τι σκεφτόμουν;"

Θέλω να αλλάξω αυτά που οι εικοσάρηδες

κάνουν και σκέφτονται.

Να μία ιστορία για το πώς αυτό μπορεί να γίνει.

Είναι μία ιστορία για μια γυναίκα ονομαζόμενη Έμμα.

Στα 25 της, η Έμμα ήρθε στο γραφείο μου

επειδή είχε, κατά τα λεγόμενά της, μία κρίση ταυτότητας.

Έλεγε ότι σκεφτόταν ότι ίσως ήθελε να εργαστεί στις τέχνες

ή στην διασκέδαση, αλλά δεν το είχε αποφασίσει ακόμα,

έτσι πέρασε τα τελευταία χρόνια ως σερβιτόρα.

Επειδή ήταν πιο οικονομικό, έμενε με το αγόρι της

ο οποίος παρουσίαζε την ιδιοσυγκρασία του περισσότερο από την φιλοδοξία του.

Και όσο δύσκολα και αν ήταν τα είκοσί της,

άλλο τόσο ήταν και τα προηγούμενα χρόνια της.

Συχνά έκλαιγε στις συνεδρίες μας,

αλλά μετά θα μάζευε τον εαυτό της λέγοντας,

"Δεν μπορείς να διαλέξεις την οικογένειά σου, αλλά μπορείς να διαλέξεις τους φίλους σου."

Λοιπόν μία μέρα, η Έμμα έρχεται

και κάθεται με κατεβασμένο το κεφάλι στα γόνατα,

και έκλαιγε σπασμωδικώς για την περισσότερη ώρα.

Είχε μόλις αγοράσει μία καινούργια ατζέντα,

και είχε περάσει το πρωί γεμίζοντάς την με τις πολλές της επαφές,

αλλά μετά έμεινε να κοιτά το άδειο κενό

που έρχεται μετά τις λέξεις

"Σε περίπτωση ανάγκης, παρακαλώ καλέστε ... ."

Έκανε σχεδόν σαν υστερική όταν με κοίταξε και μου είπε,

"Ποιος θα μου σταθεί εάν εμπλακώ σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα;

Ποιος θα με φροντίσει εάν έχω καρκίνο;

Τώρα εκείνη τη στιγμή, έκανα τα αδύνατα δυνατά

για να μην πω, "Εγώ."

Αλλά αυτό που η Έμμα χρειαζόταν δεν ήταν ένας θεραπευτής

που πραγματικά ενδιαφερόταν.

Η Έμμα χρειαζόταν μία καλύτερη ζωή, και ήξερα ότι αυτή ήταν η ευκαιρία της.

Είχα μάθει πάρα πολλά από τότε που εργάστηκα πρώτη φορά με την Αλεξ

ώστε να κάθομαι απλώς και να αφήσω την καθοριστική δεκαετία της Έμμα

να την προσπεράσει.

Έτσι τις επόμενες εβδομάδες και μήνες,

είπα στην Έμμα

τρία πράγματα που κάθε εικοσάρης, άντρας ή γυναίκα,

αξίζει να ακούσει.

Πρώτον, είπα στην Έμμα να ξεχάσει την κρίση ταυτότητας

και να αποκτήσει κεφάλαιο ταυτότητας.

Λέγοντας να αποκτήσεις κεφάλαιο ταυτότητας, εννοώ να κάνεις κάτι

που να προσθέτει αξία στο ποιος είσαι.

Κάνε κάτι που είναι μία επένδυση

στο ποιος μπορεί να θέλεις να είσαι μετά.

Δεν γνώριζα το μέλλον της καριέρας της Έμμα,

και κανείς δεν γνωρίζει το μέλλον της δουλειάς, αλλά γνωρίζω αυτό:

Το κεφάλαιο ταυτότητας γεννά κεφάλαιο ταυτότητας.

Έτσι τώρα είναι η ώρα για αυτή την δουλειά σε διαφορετικές πόλεις,

για αυτή την πρακτική, αυτή την επιχείρηση που θέλεις να δοκιμάσεις.

Δεν κάνω έκπτωση στην εξερεύνηση των είκοσι εδώ,

αλλά κάνω έκπτωση στην εξερεύνηση που δεν πρόκειται να ωφελήσει,

η οποία, παρεμπιπτόντως, δεν είναι εξερεύνηση.

Είναι αναβλητικότητα.

Είπα στην Έμμα να εξερευνήσει την δουλειά και να το κάνει να αξίζει.

Δεύτερον, είπα στην Έμμα ότι η αστική φυλή είναι υπερτιμημένη.

Οι καλύτεροι φίλοι είναι καλοί για να μας πετάνε στα αεροδρόμια,

αλλά οι εικοσάρηδες που κάνουν παρέα

με ομοϊδεάτες συνομήλικους περιορίζονται σε αυτούς που γνωρίζουν,

στο τι γνωρίζουν, πώς σκέφτονται, πώς εκφράζονται,

και πού εργάζονται.

Αυτό το καινούργιο κομμάτι κεφαλαίου, αυτός ο καινούργιος σύντροφος

σχεδόν πάντα έρχεται έξω από τον εσωτερικό κύκλο.

Τα καινούργια πράγματα έρχονται από από τους ονομαζόμενους αδύναμους δεσμούς,

τους φίλους των φίλων των φίλων μας.

Οπότε ναι, μισοί από τους εικοσάρηδες είναι άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι.

αλλά οι μισοί δεν είναι, και οι αδύναμοι δεσμοί

είναι ο τρόπος για να εισέλθεις στο γκρουπ.

Μισές από τις νέες θέσεις εργασίας δεν δημοσιεύονται ποτέ,

επομένως το να επικοινωνήσεις με το αφεντικό του γείτονά σου

είναι ο τρόπος για να πάρεις αυτή την αδημοσίευτη δουλειά.

Δεν είναι κλεψιά. Είναι η επιστήμη του πώς διαδίδεται η πληροφορία.

Τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, η Έμμα πίστευε ότι

δεν μπορείς να διαλέξεις την οικογένειά σου, αλλά μπορείς να διαλέξεις τους φίλους σου.

Τώρα αυτό ήταν μία αλήθεια για την ωρίμανσή της,

αλλά ως εικοσάρης, σύντομα η Έμμα θα διάλεγε την οικογένειά της

την στιγμή που θα έβρισκε κάποιον

και θα δημιουργούσε την δική της ζωή.

Είπα στην Έμμα η στιγμή για να αρχίσεις να διαλέγεις την οικογένειά σου είναι τώρα.

Τώρα μπορεί να σκέφταστε ότι τα 30

είναι πραγματικά καλύτερη στιγμή για να νοικοκυρευτείς

απ' ότι τα 20, ή ακόμα τα 25,

και συμφωνώ μαζί σας.

Αλλά το να αρπάξεις τον οποιονδήποτε με τον οποίο τυγχάνει να κοιμάσαι ή να συζείς

τη στιγμή που όλοι στο Facebook αρχίζουν να νοικοκυρεύονται

δεν είναι πρόοδος.

Η καλύτερη ώρα για να εργαστείς για τον γάμο σου

είναι προτού αποκτήσεις έναν,

και αυτό σημαίνει να είσαι το ίδιο στοχευμένος με τον έρωτα

όπως είσαι και με την δουλειά.

Το να διαλέξεις την οικογένειά σου σημαίνει συνειδητά να επιλέγεις

ποιον και τι θέλεις

παρά να σε ενδιαφέρει απλώς αν προχωράει ή να σκοτώνεις την ώρα σου

με οποιονδήποτε τυχαίνει να σε επιλέγει.

Οπότε τι συνέβη στην Έμμα;

Λοιπόν, ξεφυλλίσαμε την ατζέντα της,

και βρήκε αυτόν τον ξάδερφο του παλιού της συγκατοίκου

που δούλευε σε ένα μουσείο τέχνης σε μία άλλη πολιτεία.

Αυτός ο αδύναμος δεσμός τη βοήθησε να βρει δουλειά εκεί.

Αυτή η προσφορά εργασίας της έδωσε το κίνητρο

να αφήσει το αγόρι της.

Τώρα, 5 χρόνια αργότερα, είναι σχεδιάστρια ειδικών εκδηλώσεων σε μουσεία.

Παντρεύτηκε έναν άντρα που επέλεξε προσεκτικά.

Αγαπάει την καινούργια της καριέρα, αγαπάει την καινούργια της οικογένεια,

και μου έστειλε μία κάρτα που έλεγε,

"Τώρα τα κενά επαφών εκτάκτου ανάγκης

δεν φαίνονται αρκετά μεγάλα."

Τώρα η ιστορία της Έμμα το έκανε να ακουστεί εύκολο,

αλλά αυτό είναι μου αρέσει δουλεύοντας με εικοσάρηδες.

Είναι τόσο εύκολο να τους βοηθήσεις.

Οι εικοσάρηδες είναι σαν αεροπλάνα που απογειώνονται από το αεροδρόμιο του Λος Άντζελες,

δεσμευμένοι για κάπου στη δύση.

Ακριβώς μετά την απογείωση, μία ανεπαίσθητη αλλαγή στην πορεία

είναι η διαφορά μεταξύ της προσγείωσης στην Αλάσκα ή στα Φίτζι.

Παρομοίως, στα 21 ή στα 25 ή ακόμη στα 29,

μία καλή συζήτηση, ένα καλό διάλειμμα,

μία καλή ομιλία TED, μπορεί να έχει τεράστια επιρροή

για τα επόμενα χρόνια ακόμα και για τις επόμενες γενιές.

Έτσι, ορίστε μια ιδέα που αξίζει να διαδωθεί

σε κάθε εικοσάρη που γνωρίζετε.

Είναι τόσο απλό όσο αυτό που έμαθα να λέω στην Αλεξ.

Είναι αυτό που τώρα έχω το προνόμιο

να λέω στους εικοσάρηδες όπως την Έμμα κάθε μέρα που περνάει:

Τα τριάντα δεν είναι τα καινούργια είκοσι, επομένως διεκδικείστε την ενηλικίωσή σας,

αποκτήστε κεφάλαιο ταυτότητας, χρησιμοποιείστε τους αδύναμους δεσμούς σας,

επιλέξτε την οικογένειά σας.

Μην ορίζεστε από αυτό που δεν ξέρατε

ή δεν κάνατε.

Εσείς αποφασίζετε τις ζωές σας αυτή την στιγμή.

Ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)