Poznaj mamę, która zainicjowała wyzwanie "Kubła zimnej wody"
-
0:01 - 0:02Dzień dobry.
-
0:02 - 0:04Ilu z was
-
0:04 - 0:07wzięło udział w wyzwaniu ALS
"Kubeł zimnej wody"? -
0:07 - 0:09(Brawa)
-
0:09 - 0:11Brawo!
-
0:11 - 0:14Chcę powiedzieć z głębi serca:
-
0:14 - 0:17dziękujemy, bardzo dziękujemy.
-
0:17 - 0:19Czy wiecie, że do chwili obecnej ASL
-
0:19 - 0:25uzbierało 125 milionów dolarów?
-
0:25 - 0:28(Brawa)
-
0:31 - 0:35Przypomina mi się lato 2011 roku.
-
0:35 - 0:37Moje dzieci były już dorosłe.
-
0:37 - 0:38Oficjalnie nie mieszkały z nami.
-
0:38 - 0:41Postanowiliśmy spędzić razem wakacje.
-
0:41 - 0:43moja córka Jenn i zięć
-
0:43 - 0:45przyjechali z Nowego Jorku.
-
0:45 - 0:46Najmłodszy syn, Andrew,
-
0:46 - 0:49przyjechał ze swojego domu w Charleston,
-
0:49 - 0:51w Bostonie, gdzie pracował.
-
0:51 - 0:52Mój syn, Pete,
-
0:52 - 0:55dawniej bejsbolista z Boston College,
-
0:55 - 0:58zawodowo grający w Europie,
-
0:58 - 1:03obecnie sprzedawca ubezpieczeń
grupowych, też przyjechał. -
1:03 - 1:04Pewnego wieczoru
-
1:04 - 1:06piłam piwo z Petem.
-
1:06 - 1:08Pete popatrzył na mnie i powiedział:
-
1:08 - 1:10"Wiesz mamo, nie jestem pewien,
-
1:10 - 1:14czy sprzedaż ubezpieczeń to moja pasja.
-
1:14 - 1:20Nie wykorzystuję swojego potencjału.
-
1:20 - 1:23To nie jest moja życiowa misja".
-
1:23 - 1:27Dodał też: "A przy okazji, mamo,
-
1:27 - 1:30muszę skrócić wakacje,
-
1:30 - 1:34bo moja drużyna dostała się do rozgrywek.
-
1:34 - 1:39Muszę wracać do Bostonu.
Nie mogę zostawić drużyny w potrzebie. -
1:39 - 1:42Praca obchodzi mnie mniej
-
1:42 - 1:44niż bejsbol".
-
1:44 - 1:47Pete wyjechał i zostawił nas na wakacjach,
-
1:47 - 1:49łamiąc serce matki.
-
1:49 - 1:53Wyjechaliśmy za nim cztery dni później,
-
1:53 - 1:56żeby zobaczyć następną rozgrywkę.
-
1:56 - 1:59Siedzimy na meczu. Pete jest na bazie.
-
1:59 - 2:01Leci szybka piłka
-
2:01 - 2:03i trafia go w nadgarstek.
-
2:03 - 2:06Och, Pete.
-
2:06 - 2:08Nadgarstek opadł mu bezwładnie.
-
2:08 - 2:10Na następne 6 miesięcy
-
2:10 - 2:12Pete wrócił do domu w Southie.
-
2:12 - 2:15Chodził do swojej nieciekawej pracy.
-
2:15 - 2:17Chodził też do lekarzy,
-
2:17 - 2:19żeby zrozumieć, dlaczego nadgarstek
-
2:19 - 2:21nie wrócił do normy.
-
2:21 - 2:23Sześć miesięcy później, w marcu,
-
2:23 - 2:24zadzwonił do nas i powiedział:
-
2:24 - 2:26"Mamo, tato, znaleźliśmy lekarza,
-
2:26 - 2:29który zdiagnozował mój nadgarstek.
-
2:29 - 2:33Chcecie pójść ze mną?".
-
2:33 - 2:35Powiedziałam: "Jasne, że tak!".
-
2:35 - 2:37Tego ranka Pete, John i ja
-
2:37 - 2:40wstaliśmy, ubraliśmy się,
wsiedliśmy do aut, -
2:40 - 2:42trzech osobnych aut,
-
2:42 - 2:45żeby jechać do pracy po wizycie u lekarza,
-
2:45 - 2:47kiedy dowiemy się, co z nadgarstkiem.
-
2:47 - 2:49Usiedliśmy w gabinecie neurologa.
-
2:49 - 2:51Weszło czterech lekarzy.
-
2:51 - 2:54Główny neurolog siada i mówi:
-
2:54 - 2:56"Pete, sprawdziliśmy wszystkie testy.
-
2:56 - 2:59Muszę powiedzieć, że nie masz
zwichniętego nadgarstka, -
2:59 - 3:02ani złamanego nadgarstka,
-
3:02 - 3:04ani uszkodzonych nerwów w nadgarstku.
-
3:04 - 3:06To nie jest zapalenie,
-
3:06 - 3:09ani nie jest to borelioza".
-
3:09 - 3:13Systematycznie eliminował wszystkie opcje.
-
3:13 - 3:15Zaczęłam się zastanawiać
-
3:15 - 3:18do czego on zmierza?
-
3:18 - 3:20Potem położył ręce na kolanach,
-
3:20 - 3:23popatrzył na mojego
27-letniego syna i powiedział: -
3:23 - 3:27"Nie wiem, jak to powiedzieć 27-latkowi.
-
3:27 - 3:30Pete, masz ALS".
-
3:30 - 3:33ALS?
-
3:33 - 3:34Mam znajomego,
-
3:34 - 3:37którego 80-letni ojciec miał ALS.
-
3:37 - 3:39Popatrzyliśmy na siebie z mężem,
-
3:39 - 3:42popatrzyliśmy na lekarza
i razem zapytaliśmy: "ALS? -
3:42 - 3:44Jak to się leczy? Zaczynajmy.
-
3:44 - 3:48Co robimy?".
-
3:48 - 3:50A on na to: "Państwo Frates,
-
3:50 - 3:52z przykrością muszę powiedzieć,
-
3:52 - 3:57że nie ma na to terapii,
to jest nieuleczalna choroba". -
3:57 - 4:00Nie mieliśmy pojęcia.
-
4:00 - 4:02Nie rozumieliśmy nawet,
-
4:02 - 4:05że minęło 75 lat od czasu Lou Gehriga,
-
4:05 - 4:06i niczego nie zrobiono.
-
4:06 - 4:10Nie było żadnego postępu w leczeniu ALS.
-
4:10 - 4:12Wróciliśmy do domu.
-
4:12 - 4:15Jenn i Dan przylecieli z Wall Street.
-
4:15 - 4:18Andrew przyjechał z Charlestown,
-
4:18 - 4:20a Pete pojechał do B.C.,
-
4:20 - 4:23po swoją dziewczynę, Julie,
żeby przywieźć ją do domu. -
4:23 - 4:25Sześć godzin po usłyszeniu diagnozy
-
4:25 - 4:28siedzieliśmy przy stole, jedząc kolację,
-
4:28 - 4:30rozmawiając o niczym.
-
4:30 - 4:33Nie pamiętam nawet,
jak przygotowałam kolację. -
4:33 - 4:40Tego wieczoru, nasz lider Pete,
przedstawił swoją wizję. -
4:40 - 4:43Mówił do nas, jak do swojej drużyny.
-
4:43 - 4:46Powiedział: "Nie ma żadnego użalania.
-
4:46 - 4:49Nie patrzymy w przeszłość.
-
4:49 - 4:51Patrzymy w przyszłość.
-
4:51 - 4:57Mamy niesamowitą szansę,
żeby zmienić świat. -
4:57 - 4:59Zmienię obliczę ALS
-
4:59 - 5:02i tę niedopuszczalną sytuację.
-
5:02 - 5:04Przeniesiemy góry.
-
5:04 - 5:08Spotkam się z filantropami,
takimi jak Bill Gates". -
5:08 - 5:12I tak się zaczęło. Dostaliśmy polecenia
-
5:12 - 5:14i kierunek na następne dni i miesiące.
-
5:14 - 5:17W ciągu tygodnia bracia, siostry
-
5:17 - 5:20i reszta rodziny oświadczyła,
-
5:20 - 5:22że tworzą drużynę pod nazwą:
Frate Train. -
5:22 - 5:25Wujek Dave był webmasterem.
-
5:25 - 5:27Wujek Artie był księgowym.
-
5:27 - 5:30Ciocia Dana była grafikiem.
-
5:30 - 5:33Mój najmłodszy syn Andrew
-
5:33 - 5:36rzucił pracę i mieszkanie w Charlestown
-
5:36 - 5:40i oświadczył: " Będę opiekował się Petem".
-
5:40 - 5:43Wszyscy znajomi, szkolni koledzy,
koledzy z drużyny, -
5:43 - 5:45współpracownicy, dla których Pete
był inspiracją -
5:45 - 5:48przez całe życie,
-
5:48 - 5:52wszystkie kręgi znajomych Peta
zaczęły się krzyżować -
5:52 - 5:56i tworzyć drużynę Frate Train.
-
5:56 - 5:58Sześć miesięcy po diagnozie
-
5:58 - 6:03zjazd badaczy dał mu nagrodę za aktywizm.
-
6:03 - 6:06Pete wygłosił bardzo elokwentny odczyt,
-
6:06 - 6:09po którym rozpoczęto dyskusję.
-
6:09 - 6:11W dyskusji brali udział dyrektorzy
firm farmaceutycznych, -
6:11 - 6:14biochemicy i lekarze.
-
6:14 - 6:16Siedziałam i słuchałam, o czym mówią.
-
6:16 - 6:19Większość nie docierała do mnie.
-
6:19 - 6:22Zawsze unikałam przedmiotów ścisłych.
-
6:22 - 6:25Patrzyłam na tych naukowców i słuchałam.
-
6:25 - 6:27Słyszę, jak mówią: "Ja to, ja tamto".
-
6:27 - 6:31Ci ludzie byli sobie obcy.
-
6:31 - 6:35Po zakończeniu dyskusji
-
6:35 - 6:36rozpoczęto sesję pytań i odpowiedzi.
-
6:36 - 6:39Zgłosiłam się.
-
6:39 - 6:40Wzięłam mikrofon
-
6:40 - 6:42i powiedziałam: "Dziękuję.
-
6:42 - 6:44Bardzo wszystkim dziękuję
za pracę nad ALS. -
6:44 - 6:46To naprawdę wiele dla nas znaczy.
-
6:46 - 6:48Muszę jednak powiedzieć,
-
6:48 - 6:50że obserwując waszą postawę
-
6:50 - 6:52i słuchając, o czym mówicie,
-
6:52 - 6:57nie za bardzo ze sobą współpracujecie.
-
6:57 - 7:00Co więcej, gdzie jest tablica
-
7:00 - 7:05z planowanymi akcjami,
kontynuacją, odpowiedzialnością? -
7:05 - 7:09Co się zmieni po tym spotkaniu,
kiedy stąd wyjdziecie?". -
7:09 - 7:12Potem odwróciłam się
-
7:12 - 7:19i 200 par oczu gapiło się na mnie.
-
7:19 - 7:22W tym momencie zrozumiałam,
-
7:22 - 7:27że mówię o tajemnicy poliszynela.
-
7:27 - 7:30Tak zaczęła się moja misja.
-
7:30 - 7:33W ciągu następnych kilku lat
-
7:33 - 7:36Pete miał swoje wzloty i upadki.
-
7:36 - 7:38Rozpoczął eksperymentalną terapię lekową.
-
7:38 - 7:41Wszyscy wstrzymali oddech.
Cała społeczność ALS czekała. -
7:41 - 7:43To była III faza testu.
-
7:43 - 7:48Po sześciu miesiącach przyszły wyniki:
brak skuteczności. -
7:48 - 7:50Mieliśmy rozpocząć terapię za granicą,
-
7:50 - 7:53niestety plany się nie powiodły.
-
7:53 - 7:54Przez następne dwa lata
-
7:54 - 7:59patrzyłam, jak syn odchodzi ode mnie,
-
7:59 - 8:02krok po kroku, każdego dnia.
-
8:02 - 8:05Dwa i pół roku temu
-
8:05 - 8:08Pete zdobywał punkty i grał w bejsbol.
-
8:08 - 8:12Dzisiaj jest całkiem sparaliżowany.
-
8:12 - 8:14Nie może utrzymać pionowo głowy.
-
8:14 - 8:17Jest przykuty do wózka inwalidzkiego.
-
8:17 - 8:19Nie jest w stanie jeść ani połykać.
-
8:19 - 8:21Żywi się przez sondę.
-
8:21 - 8:24Nie może mówić.
-
8:25 - 8:29Rozmawia, posługując się okulografią
-
8:29 - 8:31i urządzeniem generującym głos.
-
8:31 - 8:32Monitorujemy jego płuca
-
8:32 - 8:35czekając, kiedy przepona
przestanie pracować. -
8:35 - 8:40Wtedy czeka nas decyzja,
czy podłączyć go do respiratora. -
8:40 - 8:50ALS okrada człowieka z funkcji
motorycznych, ale nie tyka mózgu. -
8:50 - 8:544 lipca 2014 roku,
-
8:54 - 8:59w 75 rocznicę inspirującej
przemowy Lou Gehriga, -
8:59 - 9:04MLB.com poprosiło Peta o napisanie
artykułu dla Bleacher Report. -
9:04 - 9:11Napisał go, używając
aparatury okulograficznej. -
9:11 - 9:1820 dni później runął lód.
-
9:18 - 9:2227 lipca współlokator Peta z Nowego Jorku,
-
9:22 - 9:25w koszulce z napisem "Quinn For The Win",
-
9:25 - 9:29na cześć innego chorego na ALS,
-
9:29 - 9:31i w obcisłych szortach,
-
9:31 - 9:35ogłosił: "Biorę udział w wyzwaniu
ALS Kubeł zimnej wody" -
9:35 - 9:38i wylał sobie kubeł zimnej wody na głowę.
-
9:38 - 9:42"I nominuję ...". Wybrał kogoś z Bostonu.
-
9:42 - 9:46To było 27 lipca.
-
9:46 - 9:48Przez następnych kilka dni nasz news feed
-
9:48 - 9:51był zapełniony przez rodzinę i przyjaciół.
-
9:51 - 9:53Można sprawdzić na Facebooku,
jak wszystko przebiegało. -
9:53 - 9:56Dzień po dniu.
-
9:56 - 10:00Warto zobaczyć wujka Artiego
i jego ludzką Krwawą Mary. -
10:00 - 10:03Naprawdę, jedno z najlepszych.
-
10:03 - 10:06To było, zdaje się, drugiego dnia.
-
10:06 - 10:10Czwartego dnia - wujek Dave, webmaster.
-
10:10 - 10:12Nie ma Facebooka.
-
10:12 - 10:14Przysłał mi SMSa z pytaniem "Nancy,
-
10:14 - 10:17co się, do cholery, dzieje?".
-
10:17 - 10:21Wujek Dave dostaje cynk
przy każdych odwiedzinach strony Peta. -
10:21 - 10:24Jego komórka pękała w szwach.
-
10:24 - 10:26Zdaliśmy sobie wtedy sprawę,
-
10:26 - 10:30że napływają pieniądze - niesamowite.
-
10:30 - 10:32Wiedzieliśmy, że nagłośnienie
wspomoże fundusz. -
10:32 - 10:35Nie wiedzieliśmy, że w kilka dni.
-
10:35 - 10:40Zebraliśmy się, żeby wybrać najlepszy
plan 501(c)(3) na stronę Peta. -
10:40 - 10:43I tak się zaczęło.
-
10:43 - 10:46W pierwszym tygodniu - media w Bostonie.
-
10:46 - 10:48W drugim tygodniu - krajowe media.
-
10:48 - 10:51Podczas drugiego tygodnia
nasz sąsiad przyszedł, -
10:51 - 10:53otworzył drzwi i rzucił nam pizzę
-
10:53 - 10:55przez całą szerokość kuchni, mówiąc:
-
10:55 - 10:58"Wydaje mi się, ludzie,
że trzeba was tutaj dokarmić". -
10:58 - 11:01(Śmiech)
-
11:01 - 11:05W trzecim tygodni - sławy,
Entertainment Tonight, -
11:05 - 11:07Access Hollywood.
-
11:07 - 11:13W czwartym tygodniu media światowe:
BBC, Irish Radio. -
11:13 - 11:16Oglądaliście "Między słowami"?
-
11:16 - 11:18Mój mąż udzielił wywiadu w japońskiej TV.
-
11:18 - 11:20To było interesujące.
-
11:20 - 11:22(Śmiech)
-
11:22 - 11:27Wszystkie te popularne nagrania,
-
11:27 - 11:32jak Paul Bissonnette
z wodą z lodowca. Niesamowite. -
11:32 - 11:35Siostry z Zakonu
Redemptorystek w Dublinie? -
11:35 - 11:36Widzieliście je?
-
11:36 - 11:39Fantastyczne wideo.
-
11:39 - 11:41J.T., Justin Timberlake.
-
11:41 - 11:45Wtedy pojęliśmy skalę tej akcji.
Prawdziwa sława pierwszej klasy. -
11:45 - 11:48Patrzę na moje SMS-y i widzę:
-
11:48 - 11:53"JT! JT!" SMS od siostry.
-
11:53 - 11:56Angela Merkel, kanclerz Niemiec.
-
11:56 - 11:58Niesamowite.
-
11:58 - 12:00Chorzy na ALS i ich rodziny
-
12:00 - 12:03mają ulubione wideo. Wiecie które?
-
12:03 - 12:05Wszystkie.
-
12:05 - 12:10Ta słabo znana, niedofinansowana,
"rzadka" choroba -
12:10 - 12:16była na ustach wszystkich:"ALS, ALS".
-
12:16 - 12:20To było niewiarygodne.
-
12:20 - 12:22Wszystkim krytykantom mówię:
-
12:22 - 12:24pomówmy o kilku statystykach.
-
12:24 - 12:27Stowarzyszenie ALS uważa,
-
12:27 - 12:31że do końca roku uzbierają
160 milionów dolarów. -
12:31 - 12:34Instytut TDI ALS w Cambridge
-
12:34 - 12:36uzbierał trzy miliony dolarów.
-
12:36 - 12:37I wiecie co?
-
12:37 - 12:40Przeprowadzono już
eksperyment kliniczny nowego leku, -
12:40 - 12:44który miał trwać trzy lata.
-
12:44 - 12:45Dwa miesiące.
-
12:45 - 12:47Zaczyna się za dwa miesiące.
-
12:47 - 12:50(Brawa)
-
12:54 - 12:59You Tube poinformował,
-
12:59 - 13:06że ponad 150 krajów
wzięło udział w wyzwaniu. -
13:06 - 13:122.5 miliona wideo na Facebooku.
-
13:12 - 13:16Przeżyłam niesamowite chwile,
-
13:16 - 13:18kiedy tydzień temu
zwiedzałam kampus Facebooka. -
13:18 - 13:21Powiedziałam: " Wiem, jak
to wyglądało u mnie w domu. -
13:21 - 13:24Jak było tutaj, aż trudno sobie wyobrazić.
-
13:24 - 13:28Usłyszałam: "Szczęki opadały".
-
13:28 - 13:31Ulubione wideo mojej rodziny?
-
13:33 - 13:35Bill Gates.
-
13:37 - 13:40Wieczorem w dniu diagnozy
-
13:40 - 13:47Pete powiedział, że powie
o ALS filantropom, jak Bill Gates -
13:47 - 13:49i dokonał tego.
-
13:49 - 13:51Pierwszy cel osiągnięty.
-
13:51 - 13:53Teraz leczenie i lekarstwo.
-
13:53 - 13:56(Brawa)
-
14:03 - 14:06Po całej tej akcji z kubłem wody
-
14:06 - 14:08wiemy, że to coś więcej,
-
14:08 - 14:11niż wylewanie sobie zimnej wody na głowę.
-
14:11 - 14:12Na koniec dodam
-
14:12 - 14:15kilka rzeczy wartych zapamiętania.
-
14:15 - 14:17Po pierwsze.
-
14:17 - 14:19Wstając każdego dnia,
-
14:19 - 14:24możesz wybrać, żeby przeżyć go pozytywnie.
-
14:24 - 14:27Czy ktoś winiłby mnie,
-
14:27 - 14:29gdybym zwijała się w kłębek
-
14:29 - 14:32i przykrywała głowę kocem każdego dnia?
-
14:32 - 14:34Nie, nie sądzę.
-
14:34 - 14:37Pete zainspirował nas do wstawania co rano
-
14:37 - 14:40z pozytywnym nastawieniem i z inicjatywą.
-
14:40 - 14:43Zrezygnowałam z grup wsparcia.
-
14:43 - 14:46Wszyscy w tych grupach wierzyli,
-
14:46 - 14:48że pryskanie trawników chemikaliami
-
14:48 - 14:49wywołuje ALS.
-
14:49 - 14:51Powiedziałam: "Nie sądzę".
-
14:51 - 14:55Musiałam uciec od ich negatywności.
-
14:55 - 14:58Po drugie zapamiętajcie,
-
14:58 - 15:01że osoba w środku własnych zmagań
-
15:01 - 15:04musi wymóc na sobie siłę psychiczną,
-
15:04 - 15:08żeby spotykać się z ludźmi.
-
15:08 - 15:10Pete ciągle chodzi oglądać mecze bejsbola.
-
15:10 - 15:13Siedzi na ławce z drużyną.
-
15:13 - 15:16Wiesza swój worek z kroplówką
-
15:16 - 15:18na siatce.
-
15:18 - 15:19Chłopaki pomagają mu zawiesić worek.
-
15:19 - 15:21"Pete, czy tak jest dobrze?".
-
15:21 - 15:24Potem podłączają mu worek
prosto do żołądka. -
15:24 - 15:28Pete chce, żeby widzieli,
jak to wygląda w rzeczywistości -
15:28 - 15:31i że on przenigdy się nie podda.
-
15:31 - 15:33Po trzecie chcę zostawić was z tym:
-
15:33 - 15:37jeśli zetkniecie się
-
15:37 - 15:40z niedopuszczalną sytuacją,
-
15:40 - 15:44spójrzcie w głąb siebie
-
15:44 - 15:46i znajdźcie siłę i odwagę,
-
15:46 - 15:49żeby się z nią zmierzyć.
-
15:49 - 15:53(Brawa)
-
16:23 - 16:25Dziękuję
-
16:25 - 16:28(Brawa)
-
16:29 - 16:30Wiem, że przekraczam czas,
-
16:30 - 16:32ale chce powiedzieć jeszcze
-
16:32 - 16:35o podarunkach, jakie otrzymałam od syna.
-
16:35 - 16:38Od 29 lat
-
16:38 - 16:42mam zaszczy bycia matką
-
16:42 - 16:44Peta Fratesa.
-
16:44 - 16:49Pete Frates był inspiracją i wzorem
przez całe swoje życie. -
16:49 - 16:51Obdarowywał życzliwością.
-
16:51 - 16:55Ta życzliwość wraca teraz do niego.
-
16:55 - 17:01Wie, dlaczego i po co tu jest.
-
17:01 - 17:04Co za dar.
-
17:04 - 17:07Druga rzecz, jaką otrzymałam od syna,
-
17:07 - 17:10to życiowa misja.
-
17:10 - 17:12Też wiem, dlaczego i po co tu jestem.
-
17:12 - 17:15Żeby uratować syna.
-
17:15 - 17:18Jeśli nie zdążę go uratować,
-
17:18 - 17:20poświęcę się pracy, żeby żadna matka
-
17:20 - 17:24nie musiała przeżywać tego, co ja.
-
17:24 - 17:29Trzeci dar od syna,
-
17:29 - 17:33jak wykrzyknik do cudownego miesiąca,
-
17:33 - 17:37sierpnia 2014 roku.
-
17:37 - 17:43Dziewczyna, którą pojechał odebrać
w dniu diagnozy, jest jego żoną. -
17:43 - 17:52Pete i Julie obdarowali mnie wnuczką:
Lucy Fitzgerald Frates. -
17:52 - 17:57Lucy Fitzgerald Frates urodziła się
2 tygodnie przedwcześnie. -
17:57 - 17:59W niesamowitym czasie
-
17:59 - 18:0331 sierpnia, 2014 roku.
-
18:03 - 18:05Więc...
-
18:05 - 18:09(Oklaski)
-
18:14 - 18:18Na koniec inspirujące słowa Peta,
-
18:18 - 18:25które kierował do kolegów,
współpracowników i drużyny. -
18:25 - 18:28Miejcie pasję.
-
18:28 - 18:31Bądźcie szczerzy.
-
18:31 - 18:34Pracujcie ciężko
-
18:34 - 18:38i nie zapomnijcie być wspaniałymi.
-
18:38 - 18:40Dziękuję. (Oklaski)
- Title:
- Poznaj mamę, która zainicjowała wyzwanie "Kubła zimnej wody"
- Speaker:
- Nancy Frates
- Description:
-
Kiedy 27-letni Pete Frates doznał kontuzji nadgarstka podczas gry w baseball, usłyszał nieoczekiwaną diagnozę: nadgarstek nie był złamany, to ALS, znane też jako choroba Lou Gehriga. Choroba ALS prowadzi do paraliżu i śmierci i jest nieuleczalna. Pomimo tego Pete nie poddał się i potraktował to jako szansę na zwrócenie uwagi publicznej na tę chorobę. W mężnej prelekcji jego mama, Nancy Frates opowiada, jak rodzina doprowadziła do wyzwania ALS „Kubeł zimnej wody” i z jaką radością obserwowali, jak wszyscy, począwszy od Justina Timberlake'a do Billa Gatesa brali udział w wyzwaniu.
Jeśli wzięliście udział w wyzwaniu, zróbcie następny krok i zaproście wszystkich do obejrzenia tej prelekcji. - Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 18:53
Rysia Wand approved Polish subtitles for Meet the mom who started the Ice Bucket Challenge | ||
Rysia Wand edited Polish subtitles for Meet the mom who started the Ice Bucket Challenge | ||
Rysia Wand edited Polish subtitles for Meet the mom who started the Ice Bucket Challenge | ||
Rysia Wand edited Polish subtitles for Meet the mom who started the Ice Bucket Challenge | ||
Rysia Wand commented on Polish subtitles for Meet the mom who started the Ice Bucket Challenge | ||
Rysia Wand accepted Polish subtitles for Meet the mom who started the Ice Bucket Challenge | ||
Rysia Wand edited Polish subtitles for Meet the mom who started the Ice Bucket Challenge | ||
Rysia Wand edited Polish subtitles for Meet the mom who started the Ice Bucket Challenge |
Rysia Wand
================================================================================
Niepotrzebne dzielenie/ łączenie linijek. Nie trzeba dzielić linijki, jeśli bez trudu mieści się w limicie 42 znaków, ani łączyć linijek, jeśli mieszczą się w limicie czasowym. Tworząc dwie linijki tekstu przesłaniasz więcej ekranu, więc jeśli można, trzeba tego unikać.
================================================================================
Okoliczniki czasu i miejsca wydzielone przecinkiem. Okoliczniki czasu i miejsca na początku zdania nie są w języku polskim oddzielane przecinkiem, inaczej niż w angielskim. Przykład: "Today, the basis for scientific time" = "Dzisiaj, podłożem mierzenia czasu" --> "Dzisiaj podłożem mierzenia czasu".
================================================================================
Nadużywanie zaimków dzierżawczych. W języku angielskim zaimków dzierżawczych używa się znacznie częściej niż w polskim. Jeśli zaimek nie służy do rozróżnienia w razie wątpliwości, do której osoby coś przynależy, w polskim zaimka dzierżawczego nie użyjemy (np. "I go there with my wife" --> "Idę tam z żoną" - nie trzeba zaznaczać, że własną, nie cudzą, bo wynika to z kontekstu).
================================================================================
Dosłowne tłumaczenie „never”. Słowo "never" nie zawsze należy tłumaczyć dosłownie. Na przykład zdania "I never know" często nie przetłumaczymy "Nigdy nie wiem", ale "Nie mam pojęcia", "Skąd mam wiedzieć", "Kto ją tam wie" itp. "Never" w takich konstrukcjach przypomina bardziej polskie wyrażenie "w ogóle". Należy zwracać uwagę na kontekst - jeśli "never" oznacza "w żadnym momencie w danym okresie", tłumaczymy nigdy (np. "I never said that"). W innych przypadkach może to być odpowiednik "w ogóle", "ani trochę", "wcale", “dotąd” itp.
================================================================================
Niewłaściwe dzielenie /kończenie linijek/napisów. Na końcu napisu/linijki należy zostawiać w razie możliwości językową "całość". To stosunkowo istotna kwestia. Czasami ostatnie słowo lub wyrażenie trzeba przenieść do napisu następnego, żeby umożliwić zakończenie napisu na językową całość - nawet jeśli odpowiednik w oryginale jest na końcu danego napisu. Przykłady: ++++++++++1. "Tak więc zacznę od tego, że jeśli" – trzeba zakończyć po "tego,"; w następnym napisie byłoby zdanie podrzędne. ++++++++++2. W zdaniu „Można nawet symulować te zachowania w przeglądarce” nie można rozbić „te” i „zachowania”. Nie należy zostawiać na końcu linijki przyimków (w, po, z, o), zaimków względnych (który, że, gdy, gdzie). ++++++++++Wyjątkiem jest sytuacja, w której napisy muszą być bardzo zsynchronizowane z tym, co się dzieje na ekranie - na przykład ostatnie słowo odnosi się do jakiejś zmiany w pokazywanej właśnie animacji. Więcej informacji w poradniku pod adresem http://translations.ted.org/wiki/How_to_break_lines
Rysia Wand
Finished review. Awaiting translator's input. Details below.
Rysia Wand
================================================================================
Interpunkcja. W pisowni amerykańskiej inne znaki interpunkcyjne są po lewej stronie cudzysłowu ("This is an example."). W języku polskim umieszcza się je po prawej stronie ("To jest przykład".). Patrz: http://translations.ted.org/wiki/Częste_błędy_i_jak_ich_unikać. ++++++++Cudzysłów i znak zapytania ++++++++1. Jeżeli znak zapytania odnosi się do całego zdania, znak zapytania stawia się za cudzysłowem. Przykład: Czy można jeszcze wątpić, że „nihil novi”? ++++++++2. Jeżeli znak zapytania należy do frazy zamkniętej cudzysłowami, znak zapytania stawia się przed cudzysłowem. Jeżeli bezpośrednio następuje koniec zdania, stawia się jeszcze kropkę. W tym przykładzie zbiegają się 3 znaki: znak zapytania, cudzysłów zamykający i kropka. Przykład: Kandydat na posła potrafił tylko powtarzać za Gierkiem „Pomożecie?”. ++++++ Pauza / półpauza / dywiz http://pl.wikipedia.org/wiki/Pauza_%28znak_typograficzny%29 http://pl.wikipedia.org/wiki/Cudzys%C5%82%C3%B3w#Cudzys.C5.82owy_zagnie.C5.BCd.C5.BCone
Rysia Wand
Sending back to translator to enable access to editor. No changes required at this point.
Rysia Wand
Dostałam z powrotem, więc rozumiem, że zgadzasz się ze zmianami. Poślij mi też list albo dodaj komentarz tak jak ten tutaj następnym razem, OK? Zatwierdzam i do miłego.