Humans Need Not Apply

Περιγραφή των δυνατοτήτων που έχουν τα συστήματα αυτοματισμού και των επιπτώσεων στην ανθρώπινη εργασία.

Humans Need Not Apply

Κάθε άνθρωπος έπρεπε να κυνηγάει ή να μαζεύει καρπούς για να επιβιώσει.

Αλλά οι άνθρωποι είμαστε έξυπνοι...και λίγο τεμπέληδες οπότε φτιάξαμε εργαλεία για να κάνουμε τη δουλειά μας ευκολότερη.

Από τα ξύλινα ραβδιά στα άροτρα και από κει στα τρακτέρ φτάσαμε απο την εποχή που όλοι έπρεπε να παράγουν φαγητό στη σύγχρονη γεωργία

όπου σχεδόν κανένας δε χρειάζεται να παράγει φαγητό και όμως έχουμε αφθονία.

Φυσικά, αυτό δεν εφαρμόζεται μόνο στη γεωργία αλλά παντού.

Περάσαμε τις τελευταίες χιλιετίες φτιάχνοντας εργαλεία για να μειώσουμε τη φυσική εργασία σε όλους τους τομείς.

Αυτοί είναι μηχανικοί μυς - πιο δυνατοί, πιο αξιόπιστοι και ακούραστοι σε αντίθεση με τους ανθρώπινους.

Και αυτό είναι καλό. Αντικαθιστώντας την ανθρώπινη εργασία με μηχανικούς μυς αφήνουμε τους ανθρώπους ελεύθερους να εξειδικεύτούν

και όλοι είναι καλύτερα, ακόμα και αυτοί που κάνουν ακόμα φυσική εργασία.

Με αυτόν τον τρόπο αναπτύσσονται οι οικονομίες και αυξάνεται το βιωτικό επίπεδο.

Κάποιοι άνθρωποι εξειδικεύτηκαν στον προγραμματισμό και την μηχανική και η δουλειά τους είναι να φτιάχνουν μηχανικά μυαλά.

Όπως οι μηχανικοί μύες ελάττωσαν τη ζήτηση για ανθρώπινη εργασία

έτσι και τα μηχανικά μυαλά ελαττώνουν τη ζήτηση για ανθρώπινη εγκεφαλική εργασία.

Αυτή είναι μια οικονομική επανάσταση. Μπορεί να νομίζεται ότι έχουμε ξαναβρεθεί σε αυτή τη κατάσταση αλλά κάνετε λάθος.

Αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά.

«Φυσική Εργασία»

Όταν σκέφτεστε αυτοματοποίηση, πιθανών το μυαλό σας να πηγαίνει σε αυτό:

Τεράστια, προκατασκευασμένα, ακριβά, αποδοτικά αλλά πραγματικά ηλίθια ρομπότ, προσηλωμένα στην εργασία τους.

Ήταν ένα τρομακτικό είδος αυτοματοποίησης, αλλά δε κατέλαβαν τον κόσμο

επειδή είναι οικονομικά αποδοτικά σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις. Αλλά αυτό είναι το παλιό είδος αυτοματοποίησης.

Αυτό είναι το νέο είδος. Σας παρουσιάζω τον Baxter.

Σε αντίθεση με αυτά τα μηχανήματα, τα οποία χρειάζονται επιδέξιους χειριστές και τεχνικούς όπως επίσης και εκατομμύρια δολάρια

ο Baxter έχει όραμα και μπορεί να μάθει ότι θέλετε να κάνει παρακολουθώντας σας να το κάνετε.

Και κοστίζει λιγότερο απο τον ετήσιο μισθό ενός ανθρώπου εργάτη.

Σε αντίθεση με τα παλιότερα αδέρφια του, δεν είναι προγραμματισμένος εκ των προτέρων για μια συγκεκριμένη εργασία.

Μπορεί να κάνει οποιαδήποτε εργασία αρκεί να φτάνουν τα χέρια του μέχρι εκεί.

Ο Baxter είναι αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί «ρομπότ γενικής χρήσης» και η «γενική χρήση» είναι μεγάλη υπόθεση.

Σκεφτείτε τους υπολογιστές. Και αυτοί ξεκίνησαν ως αρκετά ακριβά μηχανήματα τα οποία κατασκευάζονταν κατά παραγγελία,

αλλά στη συνέχεια εμφανίστηκαν σχετικά πιο φθηνοί υπολογιστές γενικής χρήσης και γρήγορα έγιναν αναγκαίοι για τα πάντα.

Ένας υπολογιστής γενικής χρήσης μπορεί να υπολογίσει πολύ εύκολα τα ρέστα, να καθορίσει τις θέσεις σε ένα αεροπλάνο, να παίξει ένα παιχνίδι

ή να κάνει οτιδήποτε αρκεί να τροποποιήσουμε το λογισμικό του ανάλογα.

Και αυτή η τεράστια ζήτηση για υπολογιστές όλων των ειδών είναι αυτό που τους κάνει περισσότερο ισχυρούς και φθηνούς κάθε χρόνο

Ο Baxter σήμερα είναι ο υπολογιστής του 1980. Δεν είναι η κορυφή αλλά η αρχή.

Ακόμα και αν ο Baxter είναι αργός, το ωριαίο κόστος του είναι απειροελάχιστη κατανάλωση ηλεκτρικού

ενώ οι ανθρώπινοι ανταγωνιστές του κοστίζουν τον κατώτερο μισθό.

Το ένα δέκατο της ταχύτητας εξακολουθεί να είναι οικονομικά αποδοτικό όταν συνοδεύεται απο το ένα εκατοστό της τιμής.

Και ενώ ο Baxter δεν είναι τόσο έξυπνος όσο κάποια απο τα πράγματα που θα συζητήσουμε παρακάτω,

είναι αρκετά έξυπνος για να καταλάβει πολλές θέσεις εργασίας χαμηλής εξειδίκευσης.

Και έχουμε δει πως ρομπότ πιο χαζά απο τον Baxter μπορούν να αντικαταστήσουν εργάτες.

Στα καινούργια σούπερ μάρκετ, οι 30 άνθρωποι που υπήρχαν ως προσωπικό έχουν αντικατασταθεί πλέον απο έναν άνθρωπο που επιβλέπει 30 ρομπότ.

Η πάρτε σαν παράδειγμα τους εκατοντάδες χιλιάδες μπαρίστες που προσλαμβάνονται ανά τον κόσμο. Έρχεται ένα ρομπότ μπαρίστας και γι' αυτούς.

Σίγουρα, μπορεί ο δικός σας μπαρίστας να φτιάχνει τον διπλό μόκα-ότι να ναι- τέλεια και δεν εμπιστεύεστε κανέναν άλλο,

αλλά εκατομμύρια άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται και θέλουν απλά έναν αξιοπρεπή καφέ.

Α! Και παρεμπιπτόντως, αυτό το ρομπότ είναι στη πραγματικότητα ένα τεράστιο δίκτυο απο ρομπότ και θυμάται ποιος είστε

και πως πίνετε τον καφέ σας, άσχετα απο το που βρίσκετε. Αρκετά βολικό.

Σκεφτόμαστε τις τεχνολογικές αλλαγές σαν τα νέα εντυπωσιακά ακριβά πράγματα,

αλλά η πραγματική αλλαγή έρχεται απο τα πράγματα της προηγούμενης δεκαετίας τα οποία γίνονται φθηνότερα και παράγονται γρηγορότερα.

Αυτό συμβαίνει με τα ρομπότ σήμερα και ακριβώς επειδή τα μηχανικά μυαλά τους είναι ικανά να παίρνουν αποφάσεις

έχουν την ικανότητα να ανταγωνιστούν τους ανθρώπους για θέσεις εργασίας με ένα τρόπο όπου δε θα μπορούσε να το κάνει ένας απλός μηχανικός μυς.

«Τεχνοφοβικά Άλογα»

Φανταστείτε ένα ζευγάρι αλόγων στις αρχές του 1900 να μιλάνε για τη τεχνολογία.

Το ένα ανησυχεί επειδή όλοι αυτοί οι μηχανικοί μύες θα κάνει τα άλογα άχρηστα.

Το άλλο του υπενθυμίζει ότι τα πάντα μέχρι στιγμής έχουν κάνει τις ζωές τους ευκολότερες.

«Θυμάσαι τη δουλειά στο χωράφι; Θυμάσαι την εποχή όπου τρέχαμε απο ακτή σε ακτή για να παραδίδουμε την αλληλογραφία;

Θυμάσαι την εποχή όπου πηγαίναμε στις μάχες; Όλα ήταν τρομερά.»

Αυτές οι νέες αστικές δουλειές είναι αρκετά εύκολες και με τόσους ανθρώπους στις πόλεις

θα υπάρχουν περισσότερες δουλειές απο ποτέ για τα άλογα.

Ακόμα και αν αυτή η ιστορία με τα αμάξια λειτουργήσει,

θα υπάρξουν νέες δουλειές για τα άλογα που δε μπορούμε να φανταστούμε.

Αλλά εσύ , αγαπητέ θεατή πέρα απο το 2000 ξέρεις τι συνέβη.

Τα άλογα χρησιμοποιούνται ακόμα, αλλά καμία σχέση με παλαιότερα.

Ο πληθυσμός των αλόγων έφτασε στο ζενίθ του το 1915. Από εκεί και μετά ο πληθυσμός έπεφτε συνεχώς.

Δεν υπάρχει κάποιος νόμος στην οικονομία που λέει: «Οι καλύτερες τεχνολογίες δημιουργούν περισσότερες, καλύτερες δουλειές για τα άλογα».

Ακούγεται εντυπωσιακά ηλίθιο ακόμα και το να το λέμε δυνατά.

Αλλά αλλάξτε το «άλογα» με το «άνθρωποι» και ξαφνικά ο κόσμος πιστεύει ότι αυτή η λογική έχει βάση.

Όπως οι μηχανικοί μύες έβγαλαν τα άλογα εκτός οικονομίας, τα μηχανικά μυαλά θα κάνουν το ίδιο με τους ανθρώπους.

Όχι αμέσως, όχι παντού, αλλά σε αρκετά μεγάλο βαθμό και αρκετά σύντομα

ώστε να δημιουργηθεί τεράστιο πρόβλημα αν δεν είμαστε προετοιμασμένοι.

Και δεν είμαστε προετοιμασμένοι.

Εσείς, όπως και το δεύτερο άλογο, μπορεί να βλέπετε τη κατάσταση της τεχνολογίας τώρα και να νομίζετε ότι δε μπορεί σε καμία περίπτωση να αντικαταστήσει την δουλειά σας,

αλλά η τεχνολογία γίνεται όλο και καλύτερη, φθηνότερη και ταχύτερη με τέτοιο ρυθμό που δε μπορεί να την φτάσει η βιολογία.

Όπως το αυτοκίνητο ήταν η αρχή του τέλους για το άλογο,

έτσι το αυτοκίνητο μας δείχνει πλέον τα μελλούμενα.

«Αυτοκίνητα»

Τα αυτοκινούμενα οχήματα δεν είναι το μέλλον. Είναι ήδη εδώ και λειτουργούν.

Αυτοκινούμενα οχήματα έχουν ταξιδέψει εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα κατά μήκος της ακτής της Καλιφόρνια

και μέσα απο πόλεις, χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση.

Το ερώτημα δεν είναι «αν» θα αντικαταστήσουν τα τα υπάρχοντα αυτοκίνητα αλλά «πόσο γρήγορα».

Δε χρειάζεται να είναι τέλεια. Απλά πρέπει να είναι καλύτερα απο εμάς.

Οι άνθρωποι οδηγοί, παρεμπιπτόντως, σκοτώνουν 40,000 ανθρώπους το χρόνο σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα και μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Δεδομένου του ότι τα αυτοκινούμενα οχήματα δεν ανοιγοκλείνουν τα μάτια, δε γράφουν μηνύματα ενώ οδηγούν, δε κοιμούνται στο τιμόνι και δε κάνουν βλακείες,

είναι εύκολο να δούμε ότι θα γίνουν καλύτεροι οδηγοί απο τους ανθρώπους καθώς είναι ήδη καλύτεροι.

Τώρα, το να περιγράφουμε τα αυτό-κίνητα ως αμάξια είναι σαν να λέμε τα πρώτα αυτοκίνητα «μηχανικά άλογα».

Τα αυτοκίνητα σε όλες τους τις μορφές είναι πολύ περισσότερα απο άλογα

και χρησιμοποιώντας αυτό το όνομα περιορίζετε τη φαντασία σας σχετικά με το τι μπορούν να κάνουν.

Ας ονομάσουμε τα αυτοκινούμενα οχήματα όπως είναι πραγματικά, «Αυτοκίνητα».

Η λύση στο πρόβλημα της «μεταφοράς αντικειμένων απο το σημείο Α στο σημείο Β».

Τα παραδοσιακά αυτοκίνητα είχαν μικρό μέγεθος για να μεταφέρουν ανθρώπους,

αλλά εξαιρετικά μικρά αυτοκίνητα μπορούν να δουλεύουν σε αποθήκες και τεράστια αυτοκίνητα μπορούν να δουλεύουν σε ορυχεία.

Η μεταφορά αντικειμένων περιλαμβάνει αμέτρητα επαγγέλματα, αλλά η βιομηχανία μεταφορών στις Ηνωμένες Πολιτείες απασχολεί περίπου 3 εκατομμύρια ανθρώπους.

Επεκτείνοντας αυτό το σκεπτικό σε παγκόσμιο επίπεδο, καταλήγουμε τουλάχιστον στις 70 εκατομμύρια δουλειές.

Αυτές οι δουλειές τελείωσαν.

Το σύνηθες επιχείρημα είναι ότι τα σωματεία θα το αποτρέψουν,

αλλά η ιστορία είναι γεμάτη απο εργαζόμενους οι οποίοι πολέμησα την τεχνολογία η οποία θα τους αντικαθιστούσε

και οι εργάτες χάνουν πάντα.

Η οικονομία κερδίζει πάντα, και υπάρχουν τεράστια κίνητρα ανάμεσα σε πολύ σε όλο το φάσμα των βιομηχανιών για την υιοθέτηση των συστημάτων αυτοματισμού.

Για πολλές εταιρίες μεταφορών, οι άνθρωποι είναι το 1/3 των συνολικών δαπανών τους.

Και αυτό είναι μόνο για τους μισθούς.

Οι άνθρωποι που κοιμούνται στα μεγάλα ταξίδια με φορτηγά κοστίζουν χρόνο και χρήμα.

Τα ατυχήματα κοστίζουν χρήμα. Η απροσεξία κοστίζει χρήμα.

Αν νομίζετε ότι οι ασφαλιστικές εταιρίες θα είναι ενάντια σε κάτι τέτοιο, μαντέψτε,

ο τέλειος οδηγός για αυτούς είναι αυτός που πληρώνει τα χαμηλά ασφάλιστρα και δε παθαίνει ποτέ ατύχημα.

Τα αυτοκίνητα έρχονται

και είναι το πρώτο βήμα όπου οι άνθρωποι θα δουν πραγματικά τα ρομπότ να αλλάζουν τη κοινωνία.

Αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα σημεία στην οικονομία όπου συμβαίνει το ίδιο, απλά είναι λιγότερο εμφανές.

Ότι ισχύει για τα αυτοκίνητα ισχύει για τα πάντα.

«Τα μελλούμενα»

Είναι εύκολο να βλέπουμε ρομπότ σαν τον Baxter και να σκεφτόμαστε:

«Η τεχνολογία πάντα ξεφορτωνόταν δουλειές χαμηλής εξειδίκευσης που δε θέλαμε να κάνουμε έτσι κι αλλιώς.

Θα ειδικευτούν περισσότερο και θα κάνουν καλύτερες δουλειές που χρειάζονται περισσότερη εκπαίδευση όπως γινόταν πάντα.»

Ακόμα και αν αγνοήσουμε το πρόβλημα του να στείλουμε με το ζόρι 100 εκατομμύρια επιπλέον ανθρώπους στην ανώτατη εκπαίδευση,

ούτε αυτές οι δουλειές είναι ασφαλείς.

Αν η δουλειά σας είναι να κάθεστε μπροστά απο την οθόνη ενός υπολογιστή και να πληκτρολογείτε,

όπως μάλλον θα έπρεπε να κάνετε και τώρα,

τα ρομπότ έρχονται και για σας φιλαράκια.

Τα ρομπότ λογισμικού είναι άυλα, πολύ πιο γρήγορα και φθηνά απο τα φυσικά ρομπότ.

Δεδομένου του ότι οι υπάλληλοι γραφείου είναι απο την οπτική της εταιρίας,

και πολλοί και ακριβοί,

το κίνητρο για την αυτοματοποίηση της εργασίας τους είναι μεγαλύτερο απο αυτό που υπάρχει για την αντικατάσταση ανειδίκευτων εργατών.

Και ακριβώς γι αυτό υπάρχουν οι μηχανικοί αυτοματισμών.

Αυτοί είναι ικανοί προγραμματιστές η δουλειά των οποίων είναι να αντικαταστήσουν τη δική σας με ένα ρομπότ λογισμικού.

Ίσως να σκεφτείτε ότι ακόμα και οι πιο ευφυείς μηχανικοί αυτοματισμών δε θα μπορούσαν να φτιάξουν ένα ρομπότ που θα μπορούσε να κάνιε τη δουλειά σας

και ίσως να έχετε δίκιο,

αλλά η επιτομή του προγραμματισμού δεν είναι πολύ έξυπνοι προγραμματιστές που γράφουν λογισμικό για ρομπότ.

Είναι πολύ έξυπνοι προγραμματιστές οι οποίοι φτιάχνουν λογισμικό για ρομπότ τα οποία διδάσκουν στον εαυτό τους

πως να κάνουν πράγματα τα οποίοι προγραμματιστές δε θα μπορούσαν ποτέ να τους διδάξουν.

Το πως δουλεύει αυτό ξεφεύγει απο το πλαίσιο αυτού του βίντεο, αλλά η ουσία είναι ότι

υπάρχουν περιορισμένοι τρόποι για να δείξεις σε ένα ρομπότ πως να κάνει κάποια πράγματα.

Δείξε στο ρομπότ μερικά πράγματα που έγιναν σωστά και αυτό μπορεί να βρει πως να κάνει σωστά τη δουλειά.

Ακόμα και αν έχουν μόνο το στόχο και καμία γνώση για το πως να τον πετύχουν τα ρομπότ μπορούν να μάθουν.

Πάρτε για παράδειγμα το χρηματιστήριο, το οποίο με πολλούς τρόπους, δεν είναι πλέον μια ανθρώπινη προσπάθεια.

Είναι κατά κύριο λόγο ρομπότ τα οποία έμαθα να εμπορεύονται μετοχές με άλλα ρομπότ που έμαθαν το ίδιο μόνα τους.

Ως αποτέλεσμα το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης δεν είναι πλέον γεμάτο με εμπόρους οι οποίοι κάνουν τη δουλειά τους.

Είναι ως επί το πλείστον μια οθόνη.

Τα ρομπότ έμαθαν την αγορά όπως έμαθαν και να γράφουν.

Αν πήρατε εφημερίδα τελευταία, πιθανόν να έχετε διαβάσει ήδη κάποιο άρθρο που γράφτηκε απο ρομπότ.

Υπάρχουν εταιρίες οι οποίες μαθαίνουν στα ρομπότ να γράφουν τα πάντα: Αθλητικά άρθρα, αναφορές, ακόμα και

αυτές τις τριμηνιαίες εκθέσεις που γράφετε στη δουλειά.

Έγγραφα, λήψη αποφάσεων, συγγραφή - πολλές δουλειές που γίνονται απο ανθρώπους εμπίπτουν σε αυτή τη κατηγορία.

Και η ζήτηση για ανθρώπινη νοητική εργασία σε αυτούς του τομείς είναι αρκετά χαμηλή.

Αλλά σίγουρα τα επαγγέλματα είναι ασφαλή, σωστά;

«Επαγγελματικά Ρομπότ»

Όταν σκέφτεστε ένα δικηγόρο είναι εύκολο να φανταστείτε δίκες αλλά το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς τους είναι στη πραγματικότητα

η σύνταξη νομικών εγγράφων, η πρόβλεψη του πιθανού αποτελέσματος και των επίπτωσεων των αγωγών,

και κάτι που ονομάζεται «Ανακάλυψη»,

το οποίο είναι η κατάσταση όπου πετάγονται ολόκληρες κούτες με έγγραφα μπροστά απο τον δικηγόρο

και αυτός προσπαθεί να βρει ένα μοτίβο ή μια συναλλαγή που δεν «κολλάει» ανάμεσα σε όλα αυτά τα έγγραφα.

Αυτό μπορεί κάλλιστα να αυτοματοποιηθεί. Συγκεκριμένα η διαδικασία της «Ανακάλυψης» δεν είναι πλέον δουλειά που κάνουν άνθρωποι σε πολλά νομικά γραφεία,

όχι επειδή δεν υπάρχουν έγγραφα που πρέπει να εξεταστούν, υπάρχουν περισσότερα απο ποτέ,

αλλά επειδή έξυπνα ρομπότ-ερευνητές εξετάζουν εκατομμύρια email, αναφορές και λογαριασμούς μέσα σε λίγες ώρες όχι εβδομάδες

καθιστώντας τους ανθρώπους-ερευνητές άχρηστους όχι μόνο υπό όρους δαπάνης και χρόνου αλλά ακόμη σημαντικότερα υπό όρους ακρίβειας.

Τα ρομπότ δεν κοιμούνται διαβάζοντας εκατομμύρια email.

Αλλά αυτά είναι απλά πράγματα.

Η ΙΒΜ έχει ένα ρομπότ που ονομάζεται Watson. Ίσως τον έχετε δει στη τηλεόραση να κερδίζει ανθρώπους στο Jeopardy (τηλεπαιχνίδι γνώσεων),

αλλά αυτό ήταν απλή διασκέδαση για αυτόν.

Η κανονική δουλειά του Watson είναι να εργάζεται ως ο καλύτερος γιατρός στον κόσμο.

Να καταλαβαίνει τι λένε οι άνθρωποι με δικά τους λόγια και να τους δίνει ακριβείς διαγνώσεις.

Αυτό κάνει ήδη στο νοσοκομείο Sloan Kettering, δίνοντας οδηγίες για θεραπείες καρκίνου του πνεύμονα.

Όπως τα αυτοκίνητα δε χρειάζεται να είναι τέλεια, απλά αρκεί να κάνουν λιγότερα λάθη απο τους ανθρώπους,

το ίδιο ισχύει και για τα ρομπότ-γιατρούς.

Οι άνθρωποι γιατροί δεν είναι απο καμία άποψη τέλειοι.

Η συχνότητα και η σοβαρότητα των λαθών στις διαγνώσεις είναι τρομακτική.

Και οι άνθρωποι γιατροί είναι αρκετά περιορισμένοι στο να ασχολούνται με το περίπλοκο ιατρικό ιστορικό των ασθενών τους.

Το να καταλαβαίνουν το κάθε φάρμακο και την αλληλεπίδραση κάθε φαρμάκου με κάθε άλλο φάρμακο

είναι πέραν του φάσματος της ανθρώπινης κατανόησης,

ιδιαίτερα όταν υπάρχουν ρομπότ-ερευνητές η δουλειά των οποίων είναι να ελέγχουν χιλιάδες νέα φάρμακα τη φορά.

Και οι άνθρωποι γιατροί μπορούν μόνο να βελτιωθούν μέσα απο τις δικές τους εμπειρίες.

Τα ρομπότ-γιατροί μπορούν να μάθουν απο τις εμπειρίες κάθε άλλου ρομπότ-γιατρού, μπορούν να διαβάσουν τις τελευταίες ιατρικές έρευνες

και να κρατάνε αρχείο για οτιδήποτε συμβαίνει στους ασθενείς τους παγκοσμίως

ενώ κάνουν συσχετίσεις που θα ήταν αδύνατον να γίνουν διαφορετικά.

Δε θα αντικατασταθούν όλοι οι γιατροί αλλά όταν τα ρομπότ-γιατροί θα είναι συγκρίσιμα με τους ανθρώπους

και είναι προσβάσιμα μέσω του κινητού σας η ανάγκη για τους γενικούς γιατρούς θα είναι πολύ μικρότερη.

Οπότε, οι επαγγελματίες, οι υπάλληλοι γραφείου και οι ανειδίκευτοι εργάτες έχουν λόγους να ανησυχούν απο την αυτοματοποίηση.

Αλλά ίσως εσείς δεν επηρεάζεστε επειδή είστε μια ξεχωριστή δημιουργική νιφάδα χιονιού.

Λοιπόν, μαντέψτε. Δε είστε τόσο ξεχωριστοί.

«Δημιουργικά Ρομπότ»

Η δημιουργικότητα μπορεί να μοιάζει με μαγεία αλλά δεν είναι. Ο εγκέφαλος είναι μια περίπλοκη μηχανή,

ίσως η πιο περίπλοκη μηχανή σε όλο το σύμπαν,

αλλά αυτό δε μας σταμάτησε απο το να προσπαθούμε να την εξομοιώσουμε.

Υπάρχει η σκέψη ότι, όπως οι μηχανικοί μύες μας επέτρεψαν να προχωρήσουμε σε εργασίες που απαιτούσαν περισσότερη σκέψη

τα μηχανικά μυαλά θα μας επιτρέψουν να προχωρήσουμε σε πιο δημιουργικές εργασίες.

Αλλά ακόμη και αν υποθέσουμε ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι μαγικά δημιουργικός,

δεν είναι, αλλά το λέμε για χάρη της κουβέντας,

η καλλιτεχνική δημιουργικότητα δεν είναι αυτό στο οποίο στηρίζεται η πλειονότητα των εργασιών σήμερα.

Ο αριθμός των συγγραφέων, ποιητών, σκηνοθετών, ηθοποιών και καλλιτεχνών

οι οποίοι βγάζουν το ψωμί τους απο αυτό που κάνουν είναι ένα ελάχιστο ποσοστό του εργατικού δυναμικού.

Και δεδομένου του ότι αυτά είναι επαγγέλματα που στηρίζονται στην δημοτικότητα, θα είναι πάντα ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού.

θα είναι πάντα ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού.

Δε θα μπορούσε να υπάρξει μια οικονομία βασισμένη στη ποίηση ή τη ζωγραφική.

Α! Και παρεμπιπτόντως, αυτή η μουσική που ακούτε να παίζει, γράφτηκε απο ένα ρομπότ.

Το όνομα της είναι Emily Howell και μπορεί να γράφει άπειρο αριθμό νέας μουσικής, όλη μέρα, δωρεάν.

Και οι άνθρωποι δε μπορούσαν να καταλάβουν τη διαφορά μεταξύ αυτής και ενός ανθρώπου συνθέτη όταν τους βάλαμε να ακούσουν τις δυο μουσικές.

Το να μιλάμε για την τεχνητή δημιουργικότητα γίνεται γρήγορα περίεργο. Τι σημαίνει δημιουργικότητα εξ αρχής;

Αλλά όπως και να έχει, είναι ένας αναπτυσσόμενος τομέας. Οι άνθρωποι σκεφτόντουσαν ότι

το σκάκι ήταν μια μοναδική δημιουργική ανθρώπινη δεξιότητα την οποία δε θα μπορούσαν ποτέ να κάνουν οι μηχανές

μέχρι που κέρδισαν τον καλύτερο μας.

Και το ίδιο θα συμβεί με όλα τα ανθρώπινα ταλέντα.

«Συμπέρασμα»

Ωραία, αυτά ήταν ίσως αρκετά για να τα χωνέψετε και ίσως θέλετε να τα απορρίψετε.

Είναι εύκολο να είμαστε κυνικοί για τις ηλίθιες προβλέψεις για το μέλλον που δεν επιβεβαιώνονται ποτέ.

Γι αυτό και και είναι σημαντικό να τονίσουμε ξανά, ότι αυτά δεν είναι επιστημονική φαντασία.

Τα ρομπότ είναι εδώ τώρα. Υπάρχει ένα τρομακτικό ποσοστό αυτοματοποιημένης εργασίας

σε εργαστήρια και αποθήκες ανά τον κόσμο.

Έχουμε ξαναπεράσει οικονομικές επαναστάσεις στο παρελθόν, αλλά η επανάσταση των ρομπότ είναι διαφορετική.

Τ άλογα δεν είναι άνεργα πλέον επειδή έγιναν τεμπέλικα ως είδος.

Δεν έχουν πλέον μέρος εφαρμογής.

Δεν υπάρχουν πλέον πολλές δουλειές που μπορεί να κάνει ένα άλογο για να δικαιολογήσει το κατάλυμα και τη τροφή του.

Και πολλοί έξυπνοι, απόλυτα ικανοί άνθρωποι θα γίνουν το νέο άλογο-

μη εφαρμόσιμοι χωρίς να είναι δικό τους το σφάλμα.

Αλλά αν νομίζετε ακόμα ότι θα μας σώσουν νέες δουλειές, ορίστε ένα τελικό σημείο προς σκέψη.

Η απογραφή του 1776 στις Ηνωμένες Πολιτείες βρήκε μόνο μερικά είδη εργασίας.

Πλέον υπάρχουν εκατοντάδες είδη εργασίας αλλά τα νέα είδη δεν αξιοποιούν σημαντικό μέρος του εργατικού δυναμικού.

Ορίστε η λίστα των εργασιών που τοποθετήθηκαν κατά φθίνουσα σειρά σε σχέση με τον αριθμό των ανθρώπων που απασχολούν.

Είναι μια απογοητευτική λίστα με τη βιομηχανία μεταφορών στη κορυφή.

Όσο προχωράμε προς τα κάτω, όλες αυτές οι εργασίες υπήρχαν σε κάποια μορφή πριν απο εκατό χρόνια,

και σχεδόν όλες είναι εύκολοι στόχοι για την αυτοματοποίηση.

Μόνο όταν φτάνουμε στον αριθμό 33 της λίστα, βλέπουμε κάτι καινούργιο.

Μη νομίζεται ότι για να δημιουργηθεί πρόβλημα πρέπει να χάσει τη δουλειά του κάθε υπάλληλος γραφείου και κάθε μπαρίστας.

Το ποσοστό ανεργίας κατά την Μεγάλη Ύφεση ήταν 25%.

Η παραπάνω λίστα αντιπροσωπεύει το 45% του εργατικού δυναμικού.

Μόνο αυτά για τα οποία συζητήσαμε σήμερα, αυτά που λειτουργούν ήδη,

μπορούν να μας στείλουν σε αυτό το νούμερο πολύ σύντομα.

Και δεδομένου του ότι στη σύγχρονη τεχνολογική χώρα των θαυμάτων, τα νέα είδη εργασίας

δεν είναι σημαντικό μέρος της οικονομίας, αυτό είναι σημαντικό πρόβλημα.

Αυτό το βίντεο δεν έγινε για να πει ότι η αυτοματοποίηση είναι κακή,

αντίθετα έγινε για να πει ότι η αυτοματοποίηση είναι αναπόφευκτη.

Είναι ένα εργαλείο για να παράγουμε αφθονία με ελάχιστη προσπάθεια.

Πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τι θα κάνουμε

όταν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού θα είναι άνεργα χωρίς να είναι δικό τους το σφάλμα.

Τι θα κάνουμε σε ένα μέλλον όπου, για τις περισσότερες δουλειές, Οι Άνθρωποι Δε Θα Έχουν Εφαρμογή.

Humans Need Not Apply.