چگونه داستانی زنده و جذاب بنویسیم - نالو هاپکینسون
-
0:08 - 0:12ما به دلایل زیادی داستان میخونیم.
-
0:12 - 0:13برای سرگرم شدن،
-
0:13 - 0:15اینکه کار چه کسی بوده،
-
0:15 - 0:18برای مسافرت به سیارههای جدید و غریبه،
-
0:18 - 0:19برای اینکه بترسیم،
-
0:19 - 0:20بخندیم،
-
0:20 - 0:21گریه کنیم،
-
0:21 - 0:22فکر کنیم،
-
0:22 - 0:23احساس کنیم،
-
0:23 - 0:28برای اینکه اونقدر مجذوبش بشیم که
مدتی فراموش کنیم کجا هستیم. -
0:28 - 0:31خب، داستان نویسی چطوره؟
-
0:31 - 0:34چطور خوانندههاتون رو
مجذوب داستان خودتون میکنید؟ -
0:34 - 0:36با یک پیرنگ هیجان انگیز؟ شاید.
-
0:36 - 0:39شخصیتهای جذاب؟ احتمالا.
-
0:39 - 0:41با زبانی زیبا؟ تقریبا.
-
0:43 - 0:48«پاهای بیلی مثل رشتهی خام است.
موهای او مثل سوزنهای سمی است. -
0:48 - 0:53زبان او یک اسفنج زبر است،
و چشمانش بستههایی پر از درد است». -
0:53 - 0:58آیا این توصیف به شما حالت تهوعی
مثل حال بیلی میده؟ -
0:58 - 1:01ما میدانیم که پاهای بیلی
واقعا مثل رشته نیستند. -
1:01 - 1:04برای بیلی، آنها مثل رشتههای پخته شده
شل و ول هستند. -
1:04 - 1:07این یک تشبیه تلویحی است، یک استعاره.
-
1:07 - 1:10خب، چرا به همین سادگی ننویسیماش؟
-
1:10 - 1:13«بیلی احساس تهوع و ضعف میکند».
-
1:13 - 1:18این توصیفات دومی برای شما
مثل آن اولیها تازگی و جذابیت ندارند. -
1:18 - 1:21نکتهی داستان این است که
املای خوبی به وجود آورد، -
1:21 - 1:26یک توهم آنی که دارید
در یک قصه زندگی میکنید. -
1:26 - 1:28داستان حواس را به کار میگیرد،
-
1:28 - 1:31کمکمان میکند تصویر ذهنی زندهای خلق کنیم
-
1:31 - 1:34از تجربههایی که شخصیتها دارند.
-
1:34 - 1:37صحنه و صفحه نمایش بعضی از
حواس ما را مستقیما به کار میگیرند. -
1:37 - 1:41روابط میان شخصیتها و صحنهپردازی را
میبینیم و میشنویم. -
1:41 - 1:43اما در داستان به صورت نثر،
-
1:43 - 1:48تنها نمادهای ثابتی در اختیار دارید
روی یک پس زمینه که مقابلتان است. -
1:48 - 1:52اگر قصه را طوری تعریف کنید که
واقعگو، و با زبانی غیر ملموس باشد، -
1:52 - 1:54خطر ضعف در این املا هست.
-
1:54 - 1:58خوانندهتان شاید خیلی فراتر از
آن توضیحات کوتاه چیزی نفهمد. -
1:58 - 2:00او این را میفهمد که بیلی
چه احساسی دارد، -
2:00 - 2:04اما احساسات او را حس نمیکند.
-
2:04 - 2:07به خواندن ادامه میدهد، بدون اینکه
در دنیای قصه غرق شود، -
2:07 - 2:13و حقیقت زندگی بیلی را درست
همزمان با خود بیلی متوجه میشود. -
2:13 - 2:16داستانگویی با این حواس ما بازی میکند:
-
2:16 - 2:17چشایی،
-
2:17 - 2:18بویایی،
-
2:18 - 2:19لامسه،
-
2:19 - 2:20شنوایی،
-
2:20 - 2:21بینایی،
-
2:21 - 2:23و حس حرکت.
-
2:23 - 2:29نیز توانایی ما
در انتزاع و ساختن ترکیبات پیچیده. -
2:29 - 2:31به جملهی زیر نگاه کنید.
-
2:31 - 2:33«دنیا سکوتی مرگبار داشت،
-
2:33 - 2:38به جز صدای باد و بادبان و
برخورد موج به بدنه کشتی». -
2:38 - 2:41واژههای «ساکت»، «صدای بادبان»
و «برخورد موج»، -
2:41 - 2:43حس شنوایی را به کار میگیرد.
-
2:43 - 2:47توجه کنید که «باکل» از
صداواژههای مخصوص استفاده نمیکند -
2:47 - 2:53هر کلمهای که بر میگزیند کیفیت خاصی
از صدا را فراخوانی میکند. -
2:53 - 2:56سپس، همچون یک هنرمند
که روی موجی از رنگ کار میکند -
2:56 - 2:59برای اینکه حس بافت را به یک نقاشی بدهد،
-
2:59 - 3:04او لایهای دیگر نیز اضافه میکند، حرکت،
«صدای باد در بادبانها»، -
3:04 - 3:08و لامسه،
«برخورد امواج به بدنهی کشتی». -
3:08 - 3:11سرانجام، او به ما اتصالی انتزاعی میدهد
-
3:11 - 3:15با پیوند زدن واژه ساکت با واژهی مرگبار.
-
3:15 - 3:17نه «ساکت همچون مرگ»،
-
3:17 - 3:19که لایهای گذرا از تشبیه را
-
3:19 - 3:21بین خواننده و آن تجربه قرار میدهد.
-
3:21 - 3:26در عوض، باکل استعارهی
«سکوت مرگبار» را ساخته -
3:26 - 3:29برای یک تشبیه ضمنی
و نه مقایسهی آشکار. -
3:29 - 3:32به نویسندهها همیشه گفته میشود
که از کلیشهها دوری کنند -
3:32 - 3:36چون برای خواننده گیرایی خیلی کمی
در یک تصویر تکراری هست، -
3:36 - 3:38مثل «قرمز مثل گل سرخ».
-
3:38 - 3:39اما بنویسید،
-
3:39 - 3:42«عشق...شروعی در ساحل،
-
3:42 - 3:47داستان از روزی شروع شد که یاکوب
آنت را در لباس آلبالویی رنگش دید». -
3:47 - 3:50و مغز خوانندگان را درگیر این کار جذاب کنید
-
3:50 - 3:53که بفهمند یک لباس آلبالویی چه شکلی هست.
-
3:53 - 3:57سرانجام، آنها در ساحل
و به زودی عاشق میشوند. -
3:57 - 4:01خواننگان داستان را در هر دو سطح
شهودی و مفهومی تجربه میکنند، -
4:01 - 4:04و نویسنده را در میانهی راه
در نمایشی تخیلی ملاقات میکنند -
4:04 - 4:08که دنیایی پویا از حواس را خلق میکند.
-
4:08 - 4:11خب وقتی میخواهید بنویسید،
از واژههای خیلی مناسبی استفاده کنید -
4:11 - 4:16که شنوایی، بینایی، چشایی، لامسه،
بویایی، و حرکت را به کار بگیرد. -
4:16 - 4:21سپس معانی ضمنی غیر منتظرهای را
میان عناصر داستانیتان خلق کنید، -
4:21 - 4:26و بوتهی تخیل خوانندگانتان را
شعلهور سازید.
- Title:
- چگونه داستانی زنده و جذاب بنویسیم - نالو هاپکینسون
- Description:
-
درس کامل در نشانی زیر:
http://ed.ted.com/lessons/how-to-write-fiction-that-comes-alive-nalo-hopkinsonاصل داستان در استفاده از کلمات درست است، طوری که در یک توهم آنی فکر کنید در دنیای قصه قدم بر میدارید. اما به عنوان یک نویسنده، با این توضیح چگونه خوانندگانتان را به قصههایتان جذب میکنید؟ نالو هاپکینسون چند نکته به شما میگوید که چطور از زبان برای واقعی جلوه دادن داستانتان استفاده کنید.
درس از نالو هاپکینسون، پویانمایی از اینجویانیمیشن
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TED-Ed
- Duration:
- 04:42
soheila Jafari approved Persian subtitles for How to write fiction that comes alive - Nalo Hopkinson | ||
soheila Jafari accepted Persian subtitles for How to write fiction that comes alive - Nalo Hopkinson | ||
soheila Jafari edited Persian subtitles for How to write fiction that comes alive - Nalo Hopkinson | ||
hassan qodusi edited Persian subtitles for How to write fiction that comes alive - Nalo Hopkinson | ||
hassan qodusi edited Persian subtitles for How to write fiction that comes alive - Nalo Hopkinson | ||
hassan qodusi edited Persian subtitles for How to write fiction that comes alive - Nalo Hopkinson | ||
hassan qodusi edited Persian subtitles for How to write fiction that comes alive - Nalo Hopkinson | ||
hassan qodusi edited Persian subtitles for How to write fiction that comes alive - Nalo Hopkinson |