Έλιν Σακς: Μια ιστορία ψυχασθένειας -- εκ των έσω
-
0:01 - 0:03Λοιπόν, είμαι μια γυναίκα με χρόνια σχιζοφρένεια.
-
0:03 - 0:05Έχω περάσει εκατοντάδες μέρες
-
0:05 - 0:06σε ψυχιατρεία.
-
0:06 - 0:08Μπορεί να κατέληγα να περάσω το μεγαλύτερο μέρος
-
0:08 - 0:10της ζωής μου στην πίσω πτέρυγα ενός νοσοκομείου,
-
0:10 - 0:12αλλά η ζωή μου δεν κατέληξε έτσι.
-
0:12 - 0:15Στην πραγματικότητα, κατάφερα να μείνω μακριά από νοσοκομεία
-
0:15 - 0:17για σχεδόν τρεις δεκαετίες,
-
0:17 - 0:19ίσως το μεγαλύτερο επίτευγμά μου.
-
0:19 - 0:21Αυτό δεν σημαίνει ότι κρατήθηκα μακριά
-
0:21 - 0:23απ' όλους τους ψυχιατρικούς αγώνες.
-
0:23 - 0:25Όταν αποφοίτησα από τη Νομική Σχολή του Γιέιλ
-
0:25 - 0:28και βρήκα την πρώτη μου δουλειά ως νομικός, ο ψυχαναλυτής μου στο Νιού Χέιβεν, ο Δρ Γουάιτ,
-
0:28 - 0:31μου ανακοίνωσε ότι θα έκλεινε το ιατρείο του
-
0:31 - 0:32σε τρεις μήνες, αρκετά χρόνια
-
0:32 - 0:34νωρίτερα απ' όσο υπολόγιζα να εγκαταλείψω το Νιού Χέιβεν.
-
0:34 - 0:37Ο Γουάιτ με είχε βοηθήσει πάρα πολύ,
-
0:37 - 0:38και η σκέψη της αναχώρησής του
-
0:38 - 0:40με συνέτριψε.
-
0:40 - 0:41Ο καλύτερός μου φίλος, ο Στηβ,
-
0:41 - 0:43αντιλαμβανόμενος ότι κάτι δεν πήγαινε καθόλου καλά,
-
0:43 - 0:45ήρθε αεροπορικώς στο Νιού Χέιβεν για να είναι μαζί μου.
-
0:45 - 0:47Τώρα θα σας διαβάσω μερικά από τα γραπτά μου:
-
0:47 - 0:50«Άνοιξα την πόρτα του μικρού διαμερίσματός μου.
-
0:50 - 0:52Αργότερα ο Στηβ θα μου έλεγε ότι,
-
0:52 - 0:54απ' όλες τις φορές που με είχε δει ψυχωτική, τίποτα
-
0:54 - 0:56δεν θα μπορούσε να τον προετοιμάσει
γι' αυτό που είδε εκείνη την ημέρα. -
0:56 - 0:59Για μια εβδομάδα, ίσως και περισσότερο, σχεδόν δεν είχα φάει.
-
0:59 - 1:02Ήμουν κάτισχνη. Περπατούσα
-
1:02 - 1:03λες και είχα ξύλινα πόδια.
-
1:03 - 1:06Το πρόσωπό μου έδειχνε και το ένιωθα σαν μάσκα.
-
1:06 - 1:09Είχα κλείσει όλες τις κουρτίνες του διαμερίσματος,
-
1:09 - 1:10έτσι στο καταμεσήμερο
-
1:10 - 1:12το διαμέρισμα ήταν σχεδόν ολοσκότεινο.
-
1:12 - 1:15Ο αέρας ήταν δύσοσμος, το δωμάτιο ένα χάος.
-
1:15 - 1:18Ο Στηβ, δικηγόρος και ψυχολόγος, έχει κουράρει
-
1:18 - 1:21πολλούς ασθενείς με σοβαρές ψυχικές παθήσεις, και μέχρι σήμερα
-
1:21 - 1:24λέει ότι ήμουν η χειρότερη περίπτωση που είχε δει.
-
1:24 - 1:27“Γεια” είπα και επέστρεψα στον καναπέ,
-
1:27 - 1:29όπου κάθισα σιωπηρή για αρκετές στιγμές.
-
1:29 - 1:31“Ευχαριστώ που ήρθες, Στηβ.
-
1:31 - 1:35Λέξη, φωνή, κόσμος που καταρρέει.
-
1:35 - 1:37Πες στα ρολόγια να σταματήσουν.
-
1:37 - 1:39Είναι η ώρα. Έχει έρθει η ώρα.”
-
1:39 - 1:42“Φεύγει ο Γουάιτ” είπε ο Στηβ σκυθρωπά.
-
1:42 - 1:45“Νιώθω να με σπρώχνουν στον τάφο. Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή” βόγκηξα.
-
1:45 - 1:47“Η βαρύτητα με τραβάει προς τα κάτω.
-
1:47 - 1:49Φοβάμαι. Πες τους να φύγουν.”»
-
1:49 - 1:53Ως νεαρή γυναίκα, βρέθηκα σε ψυχιατρείο
-
1:53 - 1:55σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις για μεγάλο διάστημα.
-
1:55 - 1:58Οι γιατροί μου διέγνωσαν χρόνια σχιζοφρένεια,
-
1:58 - 2:01και έκαναν πρόγνωση «πολύ σοβαρή».
-
2:01 - 2:04Δηλαδή, στην καλύτερη το αναμενόμενο ήταν να ζήσω σε κέντρο περίθαλψης
-
2:04 - 2:06και να εργαστώ σε ασήμαντες δουλειές.
-
2:06 - 2:08Ευτυχώς, στην πραγματικότητα
-
2:08 - 2:10δεν επιβεβαίωσα εκείνη την σοβαρή πρόγνωση.
-
2:10 - 2:13Αντιθέτως, έχω έδρα Καθηγήτριας Νομικής, Ψυχολογίας
-
2:13 - 2:15και Ψυχιατρικής στη Νομική Σχολή Γκουλντ του USC,
-
2:15 - 2:17έχω πολλούς στενούς φίλους
-
2:17 - 2:20έχω κι έναν πολυαγαπημένο σύζυγο, τον Γουίλ, που είναι μαζί μας σήμερα.
-
2:20 - 2:25(Χειροκρότημα) Ευχαριστώ.
-
2:27 - 2:30Σίγουρα αυτός είναι ο σταρ της ομιλίας μου.
-
2:30 - 2:33Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας πώς συνέβη αυτό, και επίσης
-
2:33 - 2:35να περιγράψω την εμπειρία μου ως ψυχωτική.
-
2:35 - 2:38Βιάζομαι να προσθέσω ότι είναι η δική μου εμπειρία,
-
2:38 - 2:41επειδή καθένας γίνεται ψυχωτικός με τον τρόπο του.
-
2:41 - 2:44Ας αρχίσουμε με τον ορισμό της σχιζοφρένειας.
-
2:44 - 2:46Η σχιζοφρένεια είναι μια πάθηση του εγκεφάλου.
-
2:46 - 2:48Το καθοριστικό στοιχείο της είναι η ψύχωση, ή αλλιώς
-
2:48 - 2:50το να χάνεις την επαφή με την πραγματικότητα.
-
2:50 - 2:52Αυταπάτες και παραισθήσεις
-
2:52 - 2:53είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα της πάθησης.
-
2:53 - 2:56Οι αυταπάτες είναι πάγιες εσφαλμένες πεποιθήσεις
που δεν ανταποκρίνονται -
2:56 - 3:00σε αποδείξεις, και οι παραισθήσεις
είναι εσφαλμένες αισθητηριακές εμπειρίες. -
3:00 - 3:02Για παράδειγμα, όταν είμαι ψυχωτική συχνά έχω
-
3:02 - 3:04την αυταπάτη ότι έχω σκοτώσει εκατοντάδες
-
3:04 - 3:06χιλιάδες ανθρώπους με τις σκέψεις μου.
-
3:06 - 3:08Μερικές φορές έχω την εντύπωση ότι
-
3:08 - 3:10όπου να 'ναι θα γίνουν πυρηνικές εκρήξεις στο μυαλό μου.
-
3:10 - 3:12Περιστασιακά, έχω παραισθήσεις,
-
3:12 - 3:14όπως εκείνη τη φορά που γύρισα και είδα έναν άνδρα
-
3:14 - 3:16μ' ένα υψωμένο μαχαίρι.
-
3:16 - 3:19Φανταστείτε να έχετε εφιάλτη ενώ είσαστε ξύπνιοι.
-
3:19 - 3:22Συχνά, η ομιλία και η σκέψη αποδιοργανώνονται
-
3:22 - 3:23σε σημείο ασάφειας.
-
3:23 - 3:26Χαλαροί συνειρμοί είναι η ένωση λέξεων
-
3:26 - 3:29που μπορεί να ακούγονται αρκετά όμοιες
αλλά δεν βγάζουν νόημα, -
3:29 - 3:31και αν μπερδευτούν πολύ οι λέξεις, αυτό ονομάζεται «λεκτική σαλάτα».
-
3:31 - 3:36Αντίθετα με την κοινή αντίληψη, η σχιζοφρένεια δεν είναι
-
3:36 - 3:39το ίδιο με τη διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας
ή τη διχασμένη προσωπικότητα. -
3:39 - 3:43Το μυαλό του σχιζοφρενούς δεν είναι χωρισμένο, είναι διαλυμένο.
-
3:43 - 3:45Όλοι έχουν δει έναν άνθρωπο στο δρόμο
-
3:45 - 3:47απεριποίητο, πιθανώς υποσιτισμένο,
-
3:47 - 3:50να στέκεται έξω από ένα κτίριο μουρμουρίζοντας
-
3:50 - 3:52ή φωνάζοντας.
-
3:52 - 3:54Αυτό το άτομο πιθανώς έχει κάποια μορφή σχιζοφρένειας.
-
3:54 - 3:57Αλλά η σχιζοφρένεια παρουσιάζεται σε ένα μεγάλο εύρος
-
3:57 - 4:00κοινωνικοοικονομικής κατάστασης, και υπάρχουν άνθρωποι
-
4:00 - 4:02με την ασθένεια που εργάζονται κανονικά
-
4:02 - 4:04με μεγάλες ευθύνες.
-
4:04 - 4:06Πριν πολλά χρόνια, αποφάσισα
-
4:06 - 4:09να καταγράψω τις εμπειρίες μου και το προσωπικό μου ταξίδι,
-
4:09 - 4:11και θέλω να μοιραστώ λίγη ακόμα από την ιστορία μου
μαζί σας σήμερα -
4:11 - 4:13για να σας μεταδώσω την εικόνα από μέσα.
-
4:13 - 4:16Λοιπόν το επόμενο επεισόδιο συνέβη την έβδομη εβδομάδα
-
4:16 - 4:19του πρώτου εξαμήνου του πρώτου έτους
στη Νομική στο Γιέιλ. -
4:19 - 4:21Παραθέτω από το γραπτό μου:
-
4:21 - 4:24«Οι δύο συμμαθήτριές μου, Ρέμπελ και Βαλ, κι εγώ είχαμε κανονίσει
-
4:24 - 4:27να συναντηθούμε στην βιβλιοθήκη της Νομικής
την Παρασκευή το βράδυ -
4:27 - 4:30για να δουλέψουμε μαζί πάνω
στην εργασία μας για το υπόμνημα. -
4:30 - 4:31Αλλά δεν είχαμε προχωρήσει πολύ όταν άρχισα να μιλάω
-
4:31 - 4:33ακαταλαβίστικα.
-
4:33 - 4:36“Τα υπομνήματα είναι επισκέψεις” τις πληροφόρησα.
-
4:36 - 4:39“Κάνουν συγκεκριμένες παρατηρήσεις.
Η παρατήρηση είναι στο κεφάλι σας. -
4:39 - 4:41Η Πατ το έλεγε αυτό. Έχεις σκοτώσει κανέναν;”
-
4:41 - 4:43Η Ρέμπελ και η Βαλ με κοίταξαν
-
4:43 - 4:45λες και εκείνες ή εμένα
-
4:45 - 4:46μας είχε καταβρέξει κάποιος με κρύο νερό.
-
4:46 - 4:48“Για τι πράγμα μιλάς, Έλιν;”
-
4:48 - 4:51“Ξέρεις, τα συνηθισμένα. Ποιος είναι τι, ποιος είναι ποιος,
-
4:51 - 4:53περί ανέμων και υδάτων. Ας βγούμε στην ταράτσα.
-
4:53 - 4:55Είναι επίπεδη. Είναι ασφαλής.”
-
4:55 - 4:56Η Ρέμπελ και η Βαλ ακολούθησαν
-
4:56 - 4:58και ρωτούσαν τι με είχε πιάσει.
-
4:58 - 5:00“Αυτός είναι ο πραγματικός μου εαυτός” ανακοίνωσα,
-
5:00 - 5:01κουνώντας τα χέρια πάνω από το κεφάλι μου.
-
5:01 - 5:04Έπειτα, αργά μια Παρασκευή βράδυ, στη στέγη
-
5:04 - 5:05της Νομικής Σχολής του Γιέιλ,
-
5:05 - 5:07άρχισα να τραγουδάω, μάλλον δυνατά.
-
5:07 - 5:10“Έλα στην ηλιόλουστη Φλόριντα.
-
5:10 - 5:12Θέλεις να χορέψεις;”
-
5:12 - 5:14“Έχεις πάρει ναρκωτικά;” ρώτησε κάποιος. “Είσαι φτιαγμένη;”
-
5:14 - 5:17“Φτιαγμένη; Εγώ; Με τίποτα, όχι ναρκωτικά.
-
5:17 - 5:19Έλα στην ηλιόλουστη Φλόριντα,
-
5:19 - 5:22όπου υπάρχουν λεμόνια, όπου φτιάχνουν δαίμονες.”
-
5:22 - 5:25“Με τρομάζεις” είπε η μια, και η Ρέμπελ και η Βαλ
-
5:25 - 5:27γύρισαν πίσω στην βιβλιοθήκη.
-
5:27 - 5:29Σήκωσα τους ώμους αδιάφορα και τις ακολούθησα.
-
5:29 - 5:32Όταν ήμουν πάλι μέσα, ρώτησα τους συμφοιτήτριές μου αν
-
5:32 - 5:35είχαν την ίδια εμπειρία να πηδούν οι λέξεις γύρω
-
5:35 - 5:36από τις υποθέσεις μας, όπως συνέβη σε εμένα.
-
5:36 - 5:40“Νομίζω ότι κάποιος έχει διεισδύσει στα αντίγραφα των υποθέσεών μου” είπα.
-
5:40 - 5:42“Πρέπει να βάλουμε σε θήκη το σύνδεσμο.
-
5:42 - 5:43Δεν πιστεύω στους συνδέσμους, αλλά
-
5:43 - 5:45πραγματικά κρατούν το σώμα ενωμένο.”» --
-
5:45 - 5:47Είναι ένα παράδειγμα χαλαρών συνειρμών. --
-
5:47 - 5:49«Τελικά κατευθύνθηκα πίσω στο δωμάτιό μου,
-
5:49 - 5:52και από τη στιγμή που βρέθηκα εκεί, δεν μπορούσα να ησυχάσω.
-
5:52 - 5:54Το κεφάλι μου ήταν τόσο γεμάτο με θορύβους,
-
5:54 - 5:57γεμάτο πορτοκαλιές και νομικά υπομνήματα που δεν μπορούσα να γράψω
-
5:57 - 6:00και μαζικές δολοφονίες για τις οποίες γνώριζα ότι θα ήμουν υπεύθυνη.
-
6:00 - 6:03Καθισμένη στο κρεββάτι μου, κουνιόμουν μπρος-πίσω,
-
6:03 - 6:05βογκώντας φοβισμένη και απομονωμένη.»
-
6:05 - 6:08Αυτό το επεισόδιο οδήγησε στην πρώτη εισαγωγή μου σε νοσοκομείο στην Αμερική.
-
6:08 - 6:11Είχε συμβεί δυο φορές παλαιότερα στην Αγγλία.
-
6:11 - 6:12Συνεχίζω με τα γραπτά μου:
-
6:12 - 6:15«Το επόμενο πρωί πήγα στο γραφείο του καθηγητή μου για να ζητήσω
-
6:15 - 6:16παράταση για την εργασία του υπομνήματος,
-
6:16 - 6:18και άρχισα να μιλάω ακατάληπτα
-
6:18 - 6:20όπως και την προηγούμενη νύχτα,
-
6:20 - 6:21και τελικά αυτός με οδήγησε στα έκτακτα.
-
6:21 - 6:25Όταν βρέθηκα εκεί, κάποιος που θα τον λέω απλά "Ο Γιατρός"
-
6:25 - 6:27και ολόκληρη η ομάδα των ηλιθίων του όρμησαν
-
6:27 - 6:29με σήκωσαν ψηλά στον αέρα,
-
6:29 - 6:30και με πέταξαν πάνω σε ένα μεταλλικό κρεββάτι
-
6:30 - 6:33με τέτοια δύναμη που είδα αστεράκια.
-
6:33 - 6:35Έπειτα έδεσαν τα χέρια και τα πόδια μου στο μεταλλικό κρεββάτι
-
6:35 - 6:37με χοντρούς δερμάτινους ιμάντες.
-
6:37 - 6:40Βγήκε ένας ήχος από το στόμα μου που δεν είχα ξανακούσει:
-
6:40 - 6:42μισο-βογκητό, μισο-ουρλιαχτό,
-
6:42 - 6:46μετά βίας ανθρώπινος και καθαρά τρομακτικός.
-
6:46 - 6:47Έπειτα ξαναβγήκε ο ήχος,
-
6:47 - 6:49εξαναγκασμένος από κάπου βαθιά μέσα στην κοιλιά μου
-
6:49 - 6:51γδέρνοντας τον λαιμό μου».
-
6:51 - 6:55Αυτό το περιστατικό οδήγησε στον ακούσιο εγκλεισμό μου.
-
6:55 - 6:59Ένας απ' τους λόγους που έδωσαν οι γιατροί για τον εγκλεισμό μου
-
6:59 - 7:00παρά τη θέλησή μου ήταν ότι
-
7:00 - 7:01ήμουν «σοβαρά δυσλειτουργική».
-
7:01 - 7:04Για να στηρίξουν την άποψή τους, έγραψαν στον φάκελό μου ότι δεν ήμουν σε θέση
-
7:04 - 7:06να κάνω τις εργασίες μου για τη Νομική Σχολή του Γιέιλ.
-
7:06 - 7:09Αναρωτιέμαι τι να σήμαινε αυτό για την πλειοψηφία του Νιου Χέιβεν.
-
7:09 - 7:11(Γέλια)
-
7:11 - 7:13Την επόμενη χρονιά, θα περνούσα
-
7:13 - 7:16πέντε μήνες σε ψυχιατρείο.
-
7:16 - 7:19Μερικές φορές, περνούσα μέχρι και 20 ώρες μηχανικά περιορισμένη,
-
7:19 - 7:23χέρια δεμένα, χέρια και πόδια δεμένα,
-
7:23 - 7:25χέρια και πόδια δεμένα με ένα δίχτυ δεμένο
-
7:25 - 7:27σφιχτά πάνω στο στήθος μου.
-
7:27 - 7:29Ποτέ δεν χτύπησα κανέναν.
-
7:29 - 7:32Ποτέ δεν έβλαψα κανέναν. Ποτέ δεν απείλησα κανέναν άμεσα.
-
7:32 - 7:35Αν δεν σας έχουν περιορίσει ποτέ, μπορεί να έχετε
-
7:35 - 7:37μια ήπια εικόνα αυτής της εμπειρίας.
-
7:37 - 7:39Δεν υπάρχει τίποτα ήπιο σ' αυτήν.
-
7:39 - 7:41Κάθε εβδομάδα στις Ηνωμένες Πολιτείες,
-
7:41 - 7:44υπολογίζεται ότι ένας στους τρεις πεθαίνουν περιορισμένοι.
-
7:44 - 7:47Πνίγονται, παθαίνουν αναρρόφηση από τον εμετό τους,
-
7:47 - 7:49ασφυκτιούν, παθαίνουν καρδιακή προσβολή.
-
7:49 - 7:51Δεν είναι ξεκάθαρο κατά πόσο η χρήση μηχανικού περιορισμού
-
7:51 - 7:54πραγματικά σώζει ζωές ή κοστίζει ζωές.
-
7:54 - 7:57Ενώ προετοιμαζόμουν να γράψω το σημείωμά μου
-
7:57 - 7:59για την εφημερίδα της Νομικής Σχολής του Γιέιλ σχετικά με τον μηχανικό περιορισμό,
-
7:59 - 8:01συμβουλεύτηκα έναν διακεκριμένο καθηγητή νομικής που ήταν
-
8:01 - 8:02και ψυχίατρος,
-
8:02 - 8:04και είπε ότι σίγουρα συμφωνούσε
-
8:04 - 8:06ότι ο περιορισμός είναι υποτιμητικός,
-
8:06 - 8:08επίπονος και τρομακτικός.
-
8:08 - 8:10Με κοίταξε με ύφος γνώστη, και είπε,
-
8:10 - 8:12«Έλιν, δεν καταλαβαίνεις:
-
8:12 - 8:14Αυτοί οι άνθρωποι είναι ψυχωτικοί.
-
8:14 - 8:15Είναι διαφορετικοί από εμάς.
-
8:15 - 8:18Δεν θα αντιλαμβάνονταν τον περιορισμό όπως εμείς.»
-
8:18 - 8:21Δεν είχα εκείνη τη στιγμή το θάρρος να του πω,
-
8:21 - 8:23ότι όχι, δεν είμαστε τόσο διαφορετικοί από αυτόν.
-
8:23 - 8:25Δεν μας αρέσει να μας δένουν στο κρεββάτι
-
8:25 - 8:28και να μας αφήνουν να υποφέρουμε για ώρες, περισσότερο απ' ό,τι θα άρεσε σ' αυτόν.
-
8:28 - 8:30Στην πραγματικότητα, μέχρι πολύ πρόσφατα,
-
8:30 - 8:32και είμαι σίγουρη ότι μερικοί εξακολουθούν να έχουν αυτή την άποψη,
-
8:32 - 8:35θεωρείτο ότι ο περιορισμός βοηθά τους ψυχασθενείς
να αισθάνονται ασφαλείς. -
8:35 - 8:37Ποτέ δεν συνάντησα ψυχασθενή
-
8:37 - 8:39που να συμφώνησε μ' αυτή την άποψη.
-
8:39 - 8:41Σήμερα, θα 'θελα να πω ότι είμαι πολύ υπέρ της ψυχιατρικής
-
8:41 - 8:43αλλά πολύ εναντίον της βίας.
-
8:43 - 8:46Δε νομίζω ότι η βία είναι αποτελεσματική σαν θεραπεία, και νομίζω
-
8:46 - 8:49ότι είναι φοβερό να ασκήσεις βία σε έναν άνθρωπο που υποφέρει
-
8:49 - 8:50από μια φοβερή αρρώστια.
-
8:50 - 8:53Τελικά, ήρθα στο Λος Άντζελες
-
8:53 - 8:55για να διδάξω στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνια.
-
8:55 - 8:58Για χρόνια, είχα αντισταθεί στα φάρμακα,
-
8:58 - 9:00κάνοντας πάρα πολλές προσπάθειες να ξεφύγω.
-
9:00 - 9:02Πίστευα ότι αν μπορούσα να τα καταφέρω χωρίς φάρμακα,
-
9:02 - 9:04μπορούσα να αποδείξω ότι, τελικά,
-
9:04 - 9:07δεν ήμουν πραγματικά ψυχικά ασθενής, ήταν κάποιο τρομερό λάθος.
-
9:07 - 9:10Το σύνθημά μου ήταν όσο λιγότερα φάρμακα, τόσο μικρότερη η δυσλειτουργία.
-
9:10 - 9:13Ο Δρ Κάπλαν, ο ψυχαναλυτής μου στο Λ.Α., με πίεζε
-
9:13 - 9:16να παίρνω την αγωγή μου και να συνεχίσω τη ζωή μου,
-
9:16 - 9:19αλλά αποφάσισα ότι ήθελα να κάνω μια τελευταία υπεράνθρωπη προσπάθεια να ξεφύγω.
-
9:19 - 9:21Διαβάζω από το γραπτό:
-
9:21 - 9:24«Άρχισα να μειώνω τα φάρμακά μου, και σε μικρό χρονικό διάστημα
-
9:24 - 9:27άρχισα να νιώθω τ' αποτελέσματα.
-
9:27 - 9:29Μετά την επιστροφή μου από ένα ταξίδι στην Οξφόρδη,
-
9:29 - 9:33μπήκα στο γραφείο του Κάπλαν, πήγα κατευθείαν στη γωνία, κουλουριάστηκα,
-
9:33 - 9:35κάλυψα το πρόσωπό μου και άρχισα να τρέμω.
-
9:35 - 9:38Γύρω μου διαισθανόμουν διαβολικά όντα οπλισμένα με στιλέτα.
-
9:38 - 9:40Θα με έκοβαν κομματάκια
-
9:40 - 9:42ή θα μ' έκαναν να καταπιώ αναμμένα κάρβουνα.
-
9:42 - 9:45Αργότερα ο Κάπλαν θα με περιέγραφε ως “αγωνιωδώς σφαδάζουσα”.
-
9:45 - 9:48Ακόμα και σ' αυτή την κατάσταση, όπως με περιέγραψε με ακρίβεια
-
9:48 - 9:50ως έντονα και ξεκάθαρα ψυχωτική,
-
9:50 - 9:52αρνήθηκα να πάρω άλλα φάρμακα.
-
9:52 - 9:55Η αποστολή δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα.
-
9:55 - 9:58Αμέσως μετά το ραντεβού με τον Κάπλαν,
-
9:58 - 10:00πήγα να δω το Δρ. Μάρντερ, ειδικό στην σχιζοφρένεια
-
10:00 - 10:02που με παρακολουθούσε για τυχόν παρενέργειες των φαρμάκων.
-
10:02 - 10:05Είχε την εντύπωση ότι είχα μια ήπια ψυχασθένεια.
-
10:05 - 10:09Όταν βρέθηκα στο γραφείο του, κάθισα στον καναπέ του, διπλώθηκα,
-
10:09 - 10:10και άρχισα να μουρμουράω.
-
10:10 - 10:13“Εκρήξεις στο κεφάλι και άνθρωποι που προσπαθούν να σκοτώσουν.
-
10:13 - 10:15Πειράζει να διαλύσω το γραφείο σου;”
-
10:15 - 10:18“Θα πρέπει να φύγεις, αν νομίζεις ότι θα κάνεις κάτι τέτοιο”
-
10:18 - 10:19είπε ο Μάρντερ.
-
10:19 - 10:22“Εντάξει. Μικρό. Φωτιά σε πάγο. Πες τους να μη με σκοτώσουν.
-
10:22 - 10:23Πες τους να μη με σκοτώσουν. Πού έσφαλα;
-
10:23 - 10:26Εκατοντάδες χιλιάδες με σκέψεις, απαγόρευση.”
-
10:26 - 10:28“Έλιν, νομίζεις ότι είσαι
-
10:28 - 10:29επικίνδυνη για τους άλλους ή τον εαυτό σου;
-
10:29 - 10:32Νομίζω ότι θα πρέπει να μπεις στο νοσοκομείο.
-
10:32 - 10:33Μπορώ να κανονίσω αμέσως την εισαγωγή σου, και μπορούμε
-
10:33 - 10:35να είμαστε πολύ διακριτικοί.”
-
10:35 - 10:36“Χα, χα, χα.
-
10:36 - 10:39Προσφέρεστε να με βάλετε σε νοσοκομείο;
-
10:39 - 10:42Τα νοσοκομεία είναι κακά, είναι τρελά, είναι αξιοθρήνητα.
-
10:42 - 10:45Πρέπει να μένει κανείς μακριά. Είμαι ο Θεός, ή ήμουν.”»
-
10:45 - 10:47Σε αυτό το σημείο στο κείμενο,
-
10:47 - 10:49όπου είπα, «Είμαι ο Θεός, ή ήμουν», ο σύζυγός μου
-
10:49 - 10:50έκανε μια σημείωση στο περιθώριο.
-
10:50 - 10:51Είπε, «Παραιτήθηκες ή σε απέλυσαν;»
-
10:51 - 10:54(Γέλια)
-
10:54 - 10:57«“Δίνω ζωή και την παίρνω.
-
10:57 - 10:59Συγχώρεσέ με, γιατί δεν ξέρω τι κάνω.”
-
10:59 - 11:02Τελικά, κατέρρευσα μπροστά σε φίλους, και
-
11:02 - 11:05όλοι με έπεισαν να πάρω περισσότερα φάρμακα.
-
11:05 - 11:07Δε μπορούσα πλέον ν' αρνηθώ την αλήθεια,
-
11:07 - 11:08και δεν μπορούσα να την αλλάξω.
-
11:08 - 11:11Ο τοίχος που κρατούσε εμένα, την Έλιν, την Καθηγήτρια Σακς,
-
11:11 - 11:14χώρια από εκείνη την τρελή γυναίκα που νοσηλεύτηκε πριν χρόνια,
-
11:14 - 11:16έγινε κομμάτια.»
-
11:16 - 11:19Τα πάντα γύρω απ' αυτή την αρρώστια λένε ότι δεν θα έπρεπε να βρίσκομαι εδώ,
-
11:19 - 11:22αλλά να 'μαι. Και είμαι, σκέφτομαι, για τρεις λόγους:
-
11:22 - 11:24Πρώτον, είχα άριστη θεραπεία.
-
11:24 - 11:27Τέσσερις με πέντε μέρες την εβδομάδα ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία
-
11:27 - 11:30για δεκαετίες, και διαρκή και εξαιρετική ψυχοφαρμακολογία.
-
11:30 - 11:34Δεύτερον, έχω πολλούς στενούς συγγενείς και φίλους που με ξέρουν
-
11:34 - 11:35και ξέρουν την αρρώστια μου.
-
11:35 - 11:38Αυτές οι σχέσεις έχουν δώσει νόημα στη ζωή μου
-
11:38 - 11:40και βάθος, και με βοήθησαν να κατευθύνω
-
11:40 - 11:42τη ζωή μου όταν εμφανίζονταν τα συμπτώματα.
-
11:42 - 11:45Τρίτον, δουλεύω σ' ένα τρομερά υποστηρικτικό περιβάλλον
-
11:45 - 11:47στη Νομική του USC.
-
11:47 - 11:50Αυτό το μέρος όχι μόνο καλύπτει τις ανάγκες μου
-
11:50 - 11:51αλλά ουσιαστικά τις αγκαλιάζει.
-
11:51 - 11:54Επίσης είναι ένα μέρος που κεντρίζει το πνεύμα,
-
11:54 - 11:57και η απασχόληση του μυαλού μου με περίπλοκα προβλήματα
-
11:57 - 12:00είναι η καλύτερη, ισχυρότερη και πιο αξιόπιστη
-
12:00 - 12:02άμυνα απέναντι στην ψυχασθένειά μου.
-
12:02 - 12:05Ακόμα και με όλα αυτά --εξαιρετική θεραπεία, υπέροχη οικογένεια
-
12:05 - 12:07και φίλους, υποστηρικτικό εργασιακό περιβάλλον--
-
12:07 - 12:09δεν δημοσιοποίησα την ασθένειά μου
-
12:09 - 12:11παρά μόνο σχετικά πρόσφατα,
-
12:11 - 12:13και αυτό επειδή το στίγμα απέναντι στην ψυχασθένεια
-
12:13 - 12:16είναι τόσο ισχυρό που δεν ένιωθα ασφαλής να ξέρει ο κόσμος.
-
12:16 - 12:18Αν δεν ακούσατε τίποτε άλλο σήμερα,
-
12:18 - 12:22παρακαλώ ακούστε αυτό: Δεν υπάρχουν «σχιζοφρενείς».
-
12:22 - 12:25Υπάρχουν άνθρωποι με σχιζοφρένεια, και αυτοί οι άνθρωποι
-
12:25 - 12:27μπορεί να είναι ο σύζυγος, μπορεί να είναι το παιδί σας,
-
12:27 - 12:29μπορεί να είναι ένας γείτονας, μπορεί να είναι ένας φίλος,
-
12:29 - 12:31μπορεί να είναι ένας συνάδελφος.
-
12:31 - 12:34Αφήστε με, λοιπόν, να μοιραστώ μαζί σας μερικές τελευταίες σκέψεις.
-
12:34 - 12:37Είναι απαραίτητο να επενδύσουμε περισσότερα κεφάλαια στην έρευνα και θεραπεία
-
12:37 - 12:38της ψυχασθένειας.
-
12:38 - 12:40Όσο καλύτερα καταλάβουμε αυτές τις ασθένειες, τόσο καλύτερες
-
12:40 - 12:43θεραπείες μπορούμε να παρέχουμε, και όσο καλύτερες θεραπείες
-
12:43 - 12:45παρέχουμε, τόσο περισσότερη φροντίδα μπορούμε να προσφέρουμε,
-
12:45 - 12:47και να μην χρειάζεται να χρησιμοποιούμε βία.
-
12:47 - 12:49Επίσης, πρέπει να σταματήσουμε να ενοχοποιούμε τις ψυχασθένειες.
-
12:49 - 12:54Είναι εθνική τραγωδία και σκάνδαλο το ότι η φυλακή του Λος Άντζελες
-
12:54 - 12:56είναι η μεγαλύτερη ψυχιατρική εγκατάσταση στις ΗΠΑ.
-
12:56 - 13:00Οι αμερικανικές φυλακές είναι γεμάτες από ανθρώπους που υποφέρουν
-
13:00 - 13:03από σοβαρότατες ψυχασθένειες και πολλοί απ' αυτούς βρίσκονται εκεί
-
13:03 - 13:05επειδή ποτέ δεν έλαβαν επαρκή θεραπεία.
-
13:05 - 13:08Θα μπορούσα εύκολα να έχω καταλήξει εκεί ή στους δρόμους.
-
13:08 - 13:11Ένα μήνυμα για την βιομηχανία ψυχαγωγίας και τον τύπο:
-
13:11 - 13:15Γενικά, έχετε κάνει υπέροχη δουλειά πολεμώντας το στίγμα
-
13:15 - 13:17και την προκατάληψη σε πολλά πράγματα.
-
13:17 - 13:20Παρακαλώ, συνεχίστε να μας δείχνετε χαρακτήρες στις ταινίες σας,
-
13:20 - 13:22τα θεατρικά σας, τις στήλες σας, χαρακτήρες
-
13:22 - 13:24που υποφέρουν από σοβαρές ψυχασθένειες.
-
13:24 - 13:26Παρουσιάστε τους συμπονετικά,
-
13:26 - 13:28παρουσιάστε τους με όλο τον πλούτο και το βάθος
-
13:28 - 13:32της εμπειρίας τους σαν ανθρώπους και όχι σαν διαγνώσεις.
-
13:32 - 13:34Πρόσφατα, ένας φίλος έκανε μια ερώτηση:
-
13:34 - 13:36Αν υπήρχε ένα χάπι που θα μπορούσα να πάρω
-
13:36 - 13:38και να θεραπευτώ, θα το έπαιρνα;
-
13:38 - 13:41Στον ποιητή Ράινερ Μαρία Ρίλκε
-
13:41 - 13:42προσέφεραν ψυχανάλυση.
-
13:42 - 13:44Την απέρριψε λέγοντας, «Μην μου παίρνετε τους δαίμονές μου,
-
13:44 - 13:46γιατί μπορεί να φύγουν και οι άγγελοί μου».
-
13:46 - 13:48Από την άλλη, η ψύχωσή μου,
-
13:48 - 13:51είναι ένας ζωντανός εφιάλτης όπου οι δαίμονές μου είναι τόσο τρομακτικοί
-
13:51 - 13:53που όλοι οι άγγελοί μου έχουν τραπεί σε φυγή.
-
13:53 - 13:57Οπότε, θα το έπαιρνα το χάπι; Αμέσως.
-
13:57 - 13:59Λέγοντας αυτό, δεν θέλω να θεωρήσετε ότι μετανιώνω
-
13:59 - 14:02για τη ζωή που θα μπορούσα να έχω αν δεν ήμουν ψυχασθενής,
-
14:02 - 14:04ούτε και επιζητώ τον οίκτο.
-
14:04 - 14:07Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η ανθρωπιά που έχουμε όλοι μας
-
14:07 - 14:10είναι πιο σημαντική από την ψυχασθένεια που ίσως να μην έχουμε.
-
14:10 - 14:12Αυτό που θέλουν όσοι από εμάς υποφέρουν από ψυχασθένειες
-
14:12 - 14:14είναι αυτό που όλοι θέλουν:
-
14:14 - 14:16όπως είπε ο Σίγκμουντ Φρόυντ, «δουλειά και αγάπη».
-
14:16 - 14:19Ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)
-
14:19 - 14:20(Χειροκρότημα)
-
14:20 - 14:25Ευχαριστώ. Ευχαριστώ. Είσαστε πολύ ευγενικοί. (Χειροκρότημα)
-
14:25 - 14:31Ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)
- Title:
- Έλιν Σακς: Μια ιστορία ψυχασθένειας -- εκ των έσω
- Speaker:
- Elyn Saks
- Description:
-
«Πειράζει να διαλύσω το γραφείο σου;» Είναι μια ερώτηση που έκανε κάποτε η Έλιν Σακς στον γιατρό της, και δεν ήταν αστείο. Καθηγήτρια Νομικής, η Σακς το 2007 είπε ανοιχτά τη δική της ιστορίας σχιζοφρένειας, ελεγχόμενη από φάρμακα και θεραπεία αλλά πάντα παρούσα. Σε αυτή την καθηλωτική ομιλία, μας ζητάει να αντιμετωπίσουμε τους ανθρώπους με ψυχασθένειες ξεκάθαρα, ειλικρινά και συμπονετικά.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 14:52
Dimitra Papageorgiou approved Greek subtitles for A tale of mental illness -- from the inside | ||
Dimitra Papageorgiou edited Greek subtitles for A tale of mental illness -- from the inside | ||
Dimitra Papageorgiou edited Greek subtitles for A tale of mental illness -- from the inside | ||
Dimitra Papageorgiou edited Greek subtitles for A tale of mental illness -- from the inside | ||
Dimitra Papageorgiou edited Greek subtitles for A tale of mental illness -- from the inside | ||
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΛΟΚΑ commented on Greek subtitles for A tale of mental illness -- from the inside | ||
Theodora Apostolopoulou accepted Greek subtitles for A tale of mental illness -- from the inside | ||
Theodora Apostolopoulou commented on Greek subtitles for A tale of mental illness -- from the inside |