Kürtaj hakkında konuşmanın daha iyi bir yolu

Kürtaj çok yaygın. Amerika'da, örneğin, her üç kadından biri hayatında bir kez kürtaj olacak, ama bu konunun ateşlediği güçlü düşünceler — ve çevresindeki oldukça politikleştirilmiş etkili konuşma — düşünceli ve açık tartışmalara çok az yer bırakıyor. Bu kişisel, düşünceli konuşmada Aspen Baker ne yaşama özgürlüğü ne de seçim özgürlüğü tarafında olunmasındansa konuşma özgürlüğü tarafında olunmasını savunuyor — ve dinleme ve anlatmanın, zor konular üzerinde konuşmada oynayabileceği rollere değiniyor.

Yazın ortasıydı
ve kapanış saati çoktan geçmişti

merkezdeki Berkeley barında
arkadaşım Polly ve ben

birlikte barmen olarak çalışıyorduk.

Genellikle vardiyamızın sonunda
bir şeyler içerdik -- ama o gece değil.

"Hamileyim.

Ne yapacağımı henüz bilmiyorum,"
dedim Polly'ye.

Tereddüt etmeden cevap verdi,
"Ben kürtaj oldum."

Polly'den önce kimse bana
kürtaj olduğunu söylememişti.

Sadece birkaç ay önce
üniversiteden mezun olmuştum

ve yeni bir ilişki içerisindeyken
hamile olduğumu öğrenmiştim.

Seçeneklerim hakkında düşündüğümde
hangi kriterleri kullanmam gerektiğini,

nasıl karar vereceğimi
bilmiyordum.

Doğru seçimin ne olduğunu
nasıl bilebilirdim?

Daha sonra kürtajdan
pişman olacağımdan endişelendim.

Güney Kaliforniya sahillerinde büyümüş,

ulusumuzun kürtaj savaşları
arasında yetişmiştim.

Bir karavanda, Roe ile Wade rekabetinin
üçüncü yıldönümünde doğmuştum.

Topluluğumuz sörf yapan Hristiyanlardı.

Önemsediğimiz şeyler Tanrı,
bizden zor durumdakiler ve okyanustu.

Herkes kürtaj karşıtıydı.

Çocukken kürtaj düşüncesi beni o kadar
üzüyordu ki eğer hamile kalırsam kürtaj

olabileceğimi düşünmüyordum.

Ama oldum.

Bilinmeyene karşı bir adımdı.

Ama Polly bana çok özel
bir hediye vermişti:

yalnız olmadığım bilgisi

ve kürtajın konuşabileceğimiz
bir konu olduğu gerçeği.

Kürtaj yaygın bir olay.

Guttmacher Enstitüsü'ne göre,
Amerika'da her üç kadından biri

hayatında bir kez kürtaj olacak.

Ama son onlu yıllarda,
Amerika'da kürtaj konusu

kürtaj yanlısı ve karşıtı dışındaki
düşüncelere çok az yer bıraktı.

Bu durum politik ve kutuplaştırıcı.

Ama her ne kadar kürtaj
sıklıkla tartışılsa da, hâlâ

biz kadınlar olarak
ya da biz insanlar olarak bile

başkalarıyla kürtaj hakkında konuşmak
nadir görünen bir şey.

Ortada bir boşluk var.

Politikada olanlar ile
gerçekte olanlar arasında,

ve bu boşluğun içinde,
bir savaş mentalitesi.

"Bizimle misin yoksa bize karşı mısın?"
tutumu kök salıyor.

Bu sadece kürtaj için böyle değil.

Üzerinde konuşamadığımız
çok fazla önemli konu var.

Çatışmayı karşılıklı konuşmaya çevirecek
yöntemler bulmak

hayatımın çalışması.

Başlamak için iki ana yol var.

Bir yol, yakından dinlemek.

Diğer yol ise hikayeler paylaşmak.

15 yıl önce, biriyle birlikte
Exhale adlı bir organizayon kurduk,

kürtaj olan insanları
dinlemeye başlamak için.

İlk yaptığımız şey, kadın ve erkeklerin
duygusal destek alabilecekleri

bir konuşma hattı kurmak oldu.

Yargıdan ve politikadan arınmış
böyle bir hizmetin benzerine, inanın

daha önce rastlanmamıştı.

Konuşma hattımızda duyduğumuz
bütün tecrübeleri tutabileceğimiz

bir yapıya ihtiyacımız vardı.

Kürtajından pişman olan feminist.

Kendisininkine minnettar olan Katolik.

Bir kategoriye ya da diğerine tamamen
uymayan kişisel tecrübeler.

Kadınlardan taraf seçmelerini istemenin
doğru olduğunu düşünmüyorduk.

Bu derin kişisel deneyim
başlarından geçerken onlara

bütün dünyanın yanlarında olduğunu
göstermek istiyorduk.

"Konuşma yanlısı" fikrini bulduk.

Kürtajın ötesinde konuşma yanlısı, dünyaca
uğraştığımız sorunlar üzerinde çalışıyor,

yıllardır devam eden

göç etme, dinsel hoşgörü
ve kadına şiddet gibi sorunlar.

Aynı zamanda; sadece siz, yakınlarınız
ve arkadaşlarınız için önem taşıyabilecek

özel konular üzerine de çalışıyor.

Ölümcül hastalığı olan,
annesini yeni kaybeden,

özel ilgi gerektiren çocuğu olan
ve bunun hakkında konuşamayanlar.

Dinleme ve hikaye anlatma, konuşma yanlısı
çalışmanın ayırıcı özellikleri.

Dinleme ve hikaye anlatma.

Kulağa güzel geliyor.

Kulağa belki de kolay geliyor.
Hepimiz bunu yapabiliriz.

Kolay değil.
Çok zor.

Konuşma yanlısı olmak zor, çünkü biz
ya herkesin tartıştığı, ya da kimsenin

konuşmak istemediği
konuları konuşuyoruz.

Keşke konuşma yanlısı olduğunuzda
sizi dinleme ve hikaye anlatmanın

harika aydınlanma anları yarattığı,
şahane ilerlemelerin olduğu,

çiçeklerle dolu bir bahçenin
beklediğini söyleyebilseydim.

Keşke sizi feminist bir karşılama
partisinin beklediğini,

ya da uzun zamandır kayıp
bir kardeşliğin size her zaman

göz kulak olacağını söyleyebilseydim.

Ama kimse bizi umursamıyormuş gibi
hissettiğimizde kendi hikayemizi anlatmak

incitici ve yorucu olabilir.

Eğer birbirimizi gerçekten dinlersek,

kendi algılarımızı değiştirmemizi
gerektiren şeyler duyacağız.

Zor bir konuşmayı başlatmak için
ne mükemmel bir zaman

ne de mükemmel bir yer var.

Herkesin aynı düşüncede olduğu,
aynı bakış açısını ya da aynı tarihi

paylaştığı bir zaman olmayacak.

Öyleyse şimdi dinlemeyi ve nasıl
iyi bir dinleyici olunacağını konuşalım.

İyi bir dinleyici olmanın çok yolu var,
ve ben size sadece birkaçını sunacağım.

Bir tanesi açık uçlu sorular sormak.

Kendinize, ya da tanıdığınız
birine sorabilirsiniz

"Nasıl hissediyorsun?"

"Nasıldı?"

"Şimdi ne umut ediyorsun?"

İyi bir dinleyici olmanın diğer bir yolu
yansıtıcı konuşmaktır.

Eğer biri kendi deneyiminden
bahsediyor ise

onların kullandığı kelimeleri kullanın.

Eğer biri kürtajı hakkında
konuşuyor ve "bebek" diyorsa

siz de "bebek" diyebilirsiniz.

"Cenin" diyorlarsa
"cenin" diyebilirsiniz.

Cinsel kimliğini tanımlamak istemeyenin
cinsel kimliğini

tanımlamak zorunda değilsiniz.

Eğer biri erkek gibi görünüyorsa,
ama kendine kadın olarak hitap ediyorsa

siz de ona kadın olarak hitap edin.

Kendi hikayesini paylaşan kişinin
dilini yansıttığımızda,

onların kim olduğuyla ilgilendiğimizin
ve başlarından geçenleri

anladığımızın mesajını veriyoruz.

Tıpkı insanların bizi tanımak
istemelerini umduğumuz gibi.

Hiç unutmam, bir keresinde, Exhale
danışma toplantılarından birindeyken,

bir gönüllünün Tanrı hakkında konuşan
Hristiyan kadınların onu ne kadar çok

aradıklarından bahsetmesini dinliyordum.

Şimdi, bazı gönüllülerimiz dindarlar,
ama bu bahsettiğim kişi değildi.

İlk başta, arayanlarla Tanrı hakkında
konuşmak ona garip gelmişti.

O da rahatlamaya karar vermişti.

Evde aynasının önünde durmuş ve
"Tanrı" kelimesini söylemişti.

"Tanrı."

"Tanrı."

"Tanrı."

"Tanrı."

"Tanrı."

"Tanrı."

Tekrar ve tekrar, ta ki kelimenin
kendi ağzından çıkması ona

garip gelmeyene kadar.

Tanrı kelimesini sarfetmek bu gönüllüyü
bir Hristiyana çevirmemişti,

ama onu Hristiyan kadınlar için
daha iyi bir dinleyici yapmıştı.

Konuşma yanlısı olmanın bir başka yolu da
hikayeler paylaşmaktır

ve hikayenizi bir başkası ile
paylaştığınızda aldığınız bir risk de,

sizinle aynı durumda olmuş
olsalar da bu kişilerin

farklı bir karara varabilecekleridir.

Örneğin kürtajınız ile ilgili
bir hikayenizi paylaşıyorsanız,

karşınızdaki bebeği dünyaya
getirmiş olabilir.

Ya da bebeği evlatlık vermiş olabilir.

Anne babasına ve partnerine
haber vermiş veya vermemiş olabilir.

Siz üzgün ve kaybolmuş hissederken o
rahat ve özgüvenli hissetmiş olabilir.

Bu normal.

Empati kendimizi birinin
yerine koyduğumuz anda oluşur.

Aynı sonuçlara varmamızı gerektirmez.

Konuşma yanlısı hareket
anlaşma veya benzerlik amaçlamaz.

Bizi neyin özel ve benzersiz yaptığını
önemseyen bir kültür ve topluluk yaratır.

Bizi neyin insan yaptığına değer verir,
kusurlarımız ve eksikliklerimiz gibi.

Bu düşünce tarzı bizim farklılıklarımızı
saygıyla görmemizi sağlar,

korkunun yerine.

Bizim birbirimizi incitmeye çalıştığımız

tüm yolları aşmamız için
ihtiyacımız olan empatiyi yaratır.

Lekeleme, utanç, önyargı,
ayrımcılık, baskı gibi yollar.

Konuşma yanlısı olmak bulaşıcı,
ve uygulandıkça

daha da yayılıyor.

Geçen yıl yine hamileydim.

Bu sefer oğlumun doğumunu
dört gözle bekliyordum.

Hamileyken, daha önce hiç bu kadar
nasıl hissettiğim sorulmamıştı.

(Kahkahalar)

Müthiş hissetsem de, heyecanlı da olsam,
korkmuş ya da telaşlanmış da olsam,

nasıl cevaplarsam cevaplayayım

her zaman bana "ben de bu yollardan
geçtim" tavsiyesi veren biri vardı.

Müthişti.

Kürtajım ile ilgili karışık duygularım
hakkında konuşurken yaşadıklarıma

hem bir merhaba,
hem de dramatik bir vedaydı.

Konuşma yanlısı, kürtaj ve diğer bütün
politikleştirilip lekelenmiş konuların

nasıl anlaşılıp tartışıldığını değiştiren

gerçek insanlar ve onların

gerçek hikayeleridir.

Cinsellik ve zihinsel sağlıktan
yoksulluk ve tutuklu yargılanmaya.

Tek doğru ya da yanlış kararlarla
tanımlanamayan tecrübelerimiz

bir spektrumda var olabilirler.

Konuşma yanlısı, insan deneyimleri
hakkındaki bu görüşe odaklanır

ve herkes için destek ve saygıyı
mümkün kılar.

Teşekkürler.

(Alkış)