Μερικές φορές είναι καλό να παραχωρούμε τη θέση του οδηγού

Με τα χρόνια, η έρευνα έχει δείξει ένα αντιφατικό γεγονός για την ανθρώπινη φύση: ότι μερικές φορές, το να έχουμε πάρα πολλές επιλογές μάς κάνει λιγότερο ευτυχισμένους. Αυτό μπορεί να ισχύει ακόμα κι όταν πρόκειται για ιατρική θεραπεία. Ο Μπάμπα Σιβ μοιράζεται μια συναρπαστική μελέτη που μετρά γιατί η επιλογή ανοίγει την πόρτα στην αμφιβολία και δείχνει ότι η παραχώρηση του ελέγχου -ειδικά για αποφάσεις ζωής ή θανάτου- μπορεί να είναι ό,τι καλύτερο για εμάς.

Θα ήθελα να ξεκινήσω
με έναν κάπως μελαγχολικό τόνο.

Το 2007, πέντε χρόνια πριν,

η γυναίκα μου διαγνώστηκε με καρκίνο του στήθους,

στάδιο ΙΙΒ.

Τώρα πια, κοιτώντας πίσω, το πιο οδυνηρό

κομμάτι εκείνης της εμπειρίας

δεν ήταν μόνο οι επισκέψεις στο νοσοκομείο -

αυτές δικαιολογημένα,
ήταν πολύ επώδυνες για τη γυναίκα μου.

Δεν ήταν ούτε καν το αρχικό σοκ όταν μάθαμε

ότι είχε καρκίνο του στήθους, μόλις 39 ετών,

χωρίς κανένα ιστορικό καρκίνου στην οικογένεια.

Το πιο τρομακτικό και οδυνηρό κομμάτι

όλης της εμπειρίας ήταν ότι παίρναμε

τόσες πολλές αποφάσεις

που μας πίεζαν.

Να έκανε μαστεκτομή;
Να έκανε αφαίρεση του όγκου;

Να κάναμε μία πιο επιθετική θεραπεία,

δεδομένου ότι ήταν στάδιο ΙΙΒ,

με όλες τις παρενέργειες;

Ή να έκανε μια λιγότερο επιθετική θεραπεία;

Και οι γιατροί μάς πίεζαν

με αυτές τις ερωτήσεις.

Τώρα, θα μπορούσατε να ρωτήσετε,

γιατί το έκαναν αυτό οι γιατροί;

Μια απλουστευμένη απάντηση
θα μπορούσε να είναι

ότι το έκαναν αυτό γιατί ήθελαν
να προστατευθούν νομικά.

Νομίζω ότι αυτό είναι υπερβολικά απλοϊκό.

Οι γιατροί είναι καλοπροαίρετοι,

κάποιοι από αυτούς έγιναν
και πολύ καλοί φίλοι.

Πιθανώς απλά ακολουθούσαν τη σοφία

που έρχεται με τα χρόνια,
δηλαδή το γνωμικό ότι όταν παίρνεις αποφάσεις-

και μάλιστα σημαντικές-

είναι καλύτερα να είσαι επικεφαλής,
να έχεις τον έλεγχο,

να είσαι στο κάθισμα του οδηγού.

Και σίγουρα ήμασταν στο κάθισμα του οδηγού,

παίρνοντας όλες αυτές τις αποφάσεις,
και να σας πω κάτι,

αν ήσασταν εκεί,

ήταν μία ιδιαίτερα οδυνηρή
και βασανιστική εμπειρία.

Και αυτό με έκανε να σκεφτώ.

Είπα, ισχύει καθόλου

αυτό το γνωμικό ότι όταν παίρνεις αποφάσεις,

είναι καλύτερα να κάθεσαι στο κάθισμα του οδηγού,

να είσαι επικεφαλής, να ελέγχεις;

Ή υπάρχουν περιστάσεις όπου είναι καλύτερα

να κάτσουμε στην θέση του συνοδηγού
και να αφήσουμε κάποιον άλλον να οδηγήσει;

Για παράδειγμα, ένας έμπιστος
χρηματοοικονομικός σύμβουλος,

θα μπορούσε να είναι ένας έμπιστος ιατρός, κλπ.

Και καθώς μελετάω την λήψη αποφάσεων,

είπα ότι θα κάνω κάποιες έρευνες

για να βρω μερικές απαντήσεις.

Θα μοιραστώ μαζί σας
κάποιες απ' αυτές τις έρευνες σήμερα.

Φανταστείτε λοιπόν ότι όλοι σας
συμμετέχετε σ'αυτή την έρευνα.

Θέλω να σας πω πως
αυτό που θα κάνετε στην έρευνα

είναι να πιείτε ένα φλιτζάνι τσάι.

Αν αναρωτιέστε γιατί,
θα σας το πω σε μερικά δευτερόλεπτα.

Θα λύσετε μια σειρά από γρίφους,

και θα σας δείξω παραδείγματα
αυτών των γρίφων αμέσως.

Όσο πιο πολλούς γρίφους λύσετε,

τόσο περισότερες πιθανότητες
έχετε να κερδίσετε κάποια βραβεία.

Τώρα, γιατί πρέπει να πιείτε το τσάι;

Γιατί; Διότι έχει περισσότερο νόημα.

Για να λυθούν αυτοί οι γρίφοι πιο αποτελεσματικά,

αν το καλοσκεφτείτε, το μυαλό σας πρέπει να είναι
σε δύο καταστάσεις ταυτόχρονα.

Έτσι δεν είναι; Πρέπει να είναι σε εγρήγορση,

για το οποίο βοηθάει η καφεΐνη.

Ταυτόχρονα, πρέπει να είναι ήρεμο.

Όχι ταραγμένο, αλλά ήρεμο,
γι' αυτό είναι πολύ καλό το χαμομήλι.

Τώρα έρχεται το σχέδιο μεταξύ των ατόμων,

το σχέδιο ΑΒ, η δοκιμή ΑΒ.

Τώρα αυτό που θα κάνω είναι
να σας αντιστοιχίσω τυχαία

σε μία από τις δύο ομάδες.

Φανταστείτε λοιπόν ότι υπάρχει
μια φανταστική γραμμή εδώ έξω,

έτσι όλοι εδώ θα είναι η ομάδα Α,

όλοι εδώ θα είναι η ομάδα Β.

Τώρα για σας εδώ, αυτό που θα κάνω

είναι να σας δείξω αυτά τα δύο τσάγια

και θα σας ζητήσω να επιλέξετε

το τσάι σας. Μπορείτε να διαλέξετε
ποιο τσάι από τα δύο προτιμάτε.

Μπορείτε να αποφασίσετε ποια είναι
η νοητική σας κατάσταση.

Εντάξει, θα διαλέξω το τσάι με την καφεΐνη,

θα διαλέξω το χαμομήλι.

Άρα θα είστε επικεφαλής,

θα έχετε τον έλεγχο, θα είστε στο κάθισμα του οδηγού.

Σ' εσάς εδώ, θα δείξω αυτά τα δύο είδη τσαγιών,

αλλά δεν θα έχετε επιλογή.

Θα σας δώσω ένα από αυτά τα δύο είδη

και θυμηθείτε, θα διαλέξω ένα από αυτά

εντελώς τυχαία για σας.

Και το ξέρετε αυτό.

Άρα αν το καλοσκεφτείτε,
αυτό είναι ένα ακραίο σενάριο,

γιατί στην πραγματικότητα,

όταν κάθεστε στο κάθισμα του συνοδηγού,

πολύ συχνά ο οδηγός
θα είναι κάποιος που εμπιστεύεστε,

ένας ειδήμων κλπ.
Άρα αυτή είναι μια ακραία εκδοχή.

Τώρα, όλοι θα καταναλώσετε το τσάι.

Φανταστείτε ότι τώρα πίνετε το τσάι,

θα σας περιμένουμε να το τελειώσετε.

Θα αφήσουμε άλλα 5 λεπτά για να έχει
το συστατικό την επίδρασή του.

Τώρα, θα έχετε 30 λεπτά για να λύσετε 15 γρίφους.

Θα σας δώσω ένα παράδειγμα ενός γρίφου
που θα πρέπει να λύσετε.

Μήπως κάποιος στο κοινό θέλει να δοκιμάσει;

(Κοινό: Άπλυτοι)
Μπάμπα Σιβ: Ω!

Εντάξει, τέλεια.

Λοιπόν αν είχαμε εσάς,
που βρήκατε την απάντηση,

ως συμμετέχοντες, θα διαβαθμίζαμε
το επίπεδο δυσκολίας

των γρίφων σύμφωνα με τις γνώσεις σας.

Διότι θέλουμε αυτοί οι γρίφοι να είναι δύσκολοι.

Αυτοί είναι ζόρικοι γρίφοι,
γιατί η πρώτη αντίδρασή σου

είναι να πεις «Τουλίπα»
και μετά πρέπει να ξεκολλήσεις.

Σωστά; Έχουν διαβαθμιστεί
σύμφωνα με το επίπεδο γνώσεών σας.

Διότι θέλουμε να είναι δύσκολο
και θα σας πω γιατί σε λίγο.

Τώρα, ας πάρουμε ένα άλλο παράδειγμα.

Ποιος ενδιαφέρεται;
Είναι ακόμα πιο δύσκολο.

(Κοινό: Ανεβαίνω)
Μ.Σ.: Ναι, πω πω! Ωραία!

Ε, ναι, κι αυτό είναι δύσκολο.

Θα πεις «έβαιναν»,
και μετά θα πρέπει να πας στο «Αναβίωνε»

και όλα αυτά και μετά μπορείς να ξεκολλήσεις.

Ωραία, άρα τώρα έχεις 30 λεπτά
για να λύσεις αυτούς τους 15 γρίφους.

Τώρα, η ερώτηση που κάνουμε εδώ

είναι σχετική με το αποτέλεσμα,

σε σχέση με τον αριθμό γρίφων που έχουν λυθεί,

εσείς που είστε στο κάθισμα του οδηγού

θα καταλήξετε να λύσετε πιο πολλούς γρίφους

γιατί έχετε τον έλεγχο, μπορέσατε
ν' αποφασίσετε ποιο τσάι θα διαλέγατε

ή μήπως θα ήσασταν καλύτερα

σε σχέση με τον αριθμό γρίφων που λύσατε;

Συστηματικά, αυτό που θα δείξουμε

μέσα από μία σειρά ερευνών,

είναι ότι εσείς, σαν επιβάτες,

ακόμα κι αν το τσάι επιλέχτηκε για σας τυχαία,

στο τέλος θα έχετε λύσει περισσότερους γρίφους
από εσάς, τους οδηγούς.

Παρατηρούμε επίσης και κάτι άλλο,

δηλαδή ότι όχι μόνο
λύνετε λιγότερους γρίφους,

αλλά επίσης βάζετε λιγότερη προσπάθεια
σε αυτό που έχετε να κάνετε·

λιγότερη προσπάθεια, λιγότερη επιμονή,
και ούτω καθεξής.

Πώς το ξέρουμε αυτό;

Έχουμε δύο αντικειμενικά μέτρα.

Το ένα είναι, πόσο χρόνο χρειάζεστε κατά μέσο όρο

για να επιχειρήσετε
να λύσετε αυτούς τους γρίφους;

Εσείς θ' αφιερώσετε λιγότερο χρόνο
σε σχέση μ' εσάς.

Δεύτερον, έχετε 30 λεπτά για να τους λύσετε,

χρησιμοποιείτε όλο το χρόνο ή τα εγκαταλείπετε

πριν παρέλθουν τα 30 λεπτά;

Εσείς είναι πιο πιθανόν να τα εγκαταλείψετε
πριν περάσουν τα 30 λεπτά, σε σχέση μ' εσάς.

Άρα, βάζετε λιγότερη προσπάθεια,
και ποιο το αποτέλεσμα:

λύνετε λιγότερους γρίφους.

Αυτό μας οδηγεί στο εξής ερώτημα, γιατί συμβαίνει αυτό;

Σε ποιες περιπτώσεις,
θα βλέπαμε αυτό το μοτίβο αποτελεσμάτων

όπου ο επιβάτης θα επιδείξει καλύτερα,
πιο ευνοϊκά αποτελέσματα

συγκριτικά με τον οδηγό;

Έχει να κάνει με τις στιγμές που αντιμετωπίζεις
αυτό που αποκαλώ εγώ ΑΣΠΑ.

Είναι ένα ακρώνυμο που αντιπροσωπεύει

τη φύση της ανατροφοδότησης που λαμβάνεις
αφού έχεις πάρει την απόφαση.

Άρα, αν το σκεφτείτε,
σε αυτό το συγκεκριμένο γρίφο,

θα μπορούσε να συμβεί
με επενδύσεις στο χρηματιστήριο,

πολύ άστατο-
θα μπορούσε να είναι η ιατρική κατάσταση.

Η ανατροφοδότηση είναι Άμεση.

Γνωρίζετε την ανατροφοδότηση,
είτε λύνετε τους γρίφους είτε όχι.

Σωστά; Δεύτερον, είναι Αρνητική.

Θυμηθείτε, η τράπουλα
ήταν στοιβαγμένη εναντίον σας,

όσον αφορά το επίπεδο δυσκολίας
αυτών των γρίφων.

Αυτό μπορεί να συμβεί στον ιατρικό τομέα.

Για παράδειγμα, στην αρχή της θεραπείας,

τα πράγματα είναι αρνητικά, η ανατροφοδότηση,
πριν τα πράγματα γίνουν θετικά.

Εντάξει; Μπορεί να συμβεί στο χρηματιστήριο.

Ασταθές χρηματιστήριο, παίρνει αρνητική ανατροφοδότηση
που επίσης είναι άμεση.

Και η ανατροφοδότηση σε όλες αυτές
τις περιπτώσεις είναι Συγκεκριμένη.

Δεν είναι ασαφής·
ξέρετε αν έχετε λύσει τον γρίφο ή όχι.

Επιπλέον, εκτός απ' αυτήν την Αμεσότητα,

την Αρνητικότητα, αυτή τη Συγκεκριμενοποίηση,

τώρα έχετε μια αίσθηση του Παράγοντα.

Ήσασταν υπεύθυνος για την απόφασή σας.

Έτσι τι κάνετε;

Εστιάζετε στην επιλογή που δεν κάνατε.

Λέτε, ξέρετε κάτι;
Έπρεπε να είχα επιλέξει το άλλο τσάι.

(Γέλια)

Αυτό αμφισβητεί την απόφασή σας,

μειώνει τη σιγουριά που έχετε για την απόφαση,

μειώνει την εμπιστοσύνη
που έχετε κατά την επίδοση,

την επίδοση όσον αφορά
την επίλυση του γρίφου.

Κι επομένως,
λιγότερη προσπάθεια για το καθήκον

λύνει λιγότερους γρίφους, φέρνει
λιγότερο ευνοϊκό αποτέλεσμα σε σύγκριση με σας.

Αυτό μπορεί να συμβεί στον ιατρικό τομέα,
εάν το καλοσκεφτείτε.

Σωστά; Ένας ασθενής στο κάθισμα του οδηγού,
για παράδειγμα.

Λιγότερη προσπάθεια, η οποία συνεπάγεται
στο να κρατά τον εαυτό του ή εαυτό της

λιγότερο σε φόρμα, σωματικά δραστήριο
για να επιταχύνει τη διαδικασία αποκατάστασης,

κάτι που υποστηρίζεται συχνά.
Πιθανώς δεν θα το έκανες αυτό.

Επομένως, υπάρχουν φορές
που αντιμετωπίζετε το ΑΣΠΑ

όταν η ανατροφοδότηση θα είναι Άμεση, Αρνητική,

Συγκεκριμένη, και θα έχετε την αίσθηση του Παράγοντα,

όπου είστε πολύ καλύτερα στη θέση του συνοδηγού

και να οδηγεί κάποιος άλλος.

Τώρα, ξεκίνησα

σε έναν μελαγχολικό τόνο.

Θέλω να τελειώσω σε έναν πιο αισιόδοξο τόνο.

Τώρα έχουν περάσει πέντε χρόνια,
λίγο περισσότερο από πέντε χρόνια,

και τα καλά νέα, δόξα τω Θεώ,

είναι ότι ο καρκίνος είναι ακόμα σε ύφεση.

Τέλος καλό, όλα καλά,

αλλά ένα πράγμα που δεν ανέφερα ήταν

ότι, πολύ νωρίς στη θεραπεία της,

η γυναίκα μου κι εγώ αποφάσισαμε
ότι θα κάτσουμε στη θέση του συνοδηγού.

Και αυτό έκανε τόσο μεγάλη διαφορά

όσον αφορά την ηρεμία που ήρθε με αυτό,

μπορέσαμε να επικεντρωθούμε
στην ανάρρωσή της.

Αφήσαμε τους γιατρούς να πάρουν
όλες τις αποφάσεις,

να κάτσουν στο κάθισμα του οδηγού.

Ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)