Okyanusta balıklar tükenebilir mi ? -Ayana Elizabeth Johnson ve Jennifer Jacquet

Çoğu insan balık avlamayı bir teknede rahatlamak ve sabırlı bir şekilde olta atmak olarak düşünür. Ancak market raflarını dolduran modern endüstriyel balıkçılık daha çok bir savaş gibidir. Ayana Elizabeth Johnson ve Jennifer Jacquet aşırı avlanmayı ve aşırı avlanmanın ekosistemler, gıda güvenliği, iş alanları, ekonomiler ve kıyı kültürleri üzerindeki etkilerini açıklıyor.

Dersi hazırlayan Ayana Elizabeth Johnson ve Jennifer Jacquet, animasyonu hazırlayan Anton Bogaty .

Balıkların başı belada.

1990'larda Kanada'nın Doğu Yakasındaki
morina balığı nüfusu çöktü,

yoğun eğlence ve ticari amaçlı
balık avcılığı,

Güney Florida'daki dev lagos
nüfusunun çoğunu yok etti

ve çoğu ton balığı türünün
nüfusu ortalama %50 düşerken,

Güney Atlantik mavi yüzgeçli orkinozu
tükenmenin eşiğine geldi.

Bunlar yalnızca birkaç örnek.

Aşırı balık avcılığı
dünyanın her yerinde yapılıyor.

Bu nasıl oldu?

Bazı insanlar balık avlamayı

bir botta rahatlamak ve sabırla oltayı
çevirerek balığı almak olarak düşünürler.

Fakat market raflarını dolduran
modern endüstriyel balık avcılığı

daha çok bir savaşa benziyor.

Kullandıkları teknolojiler
aslında savaş için geliştirildi.

Radar,

su altı radarı,

helikopterler,

ve gözleyici uçaklar,

fabrika gemilerini küçülen balık
gruplarına yönlendirmek için kullanılır.

Yüzlerce çengel veya dev ağ dizileri,

çok yüksek miktarlarda balıkla
birlikte deniz kuşları, kaplumbağalar

ve yunuslar gibi diğer türlerin de
etrafını sararlar.

Balıklar dev botlara taşınır,

taşıt üzerinde ani dondurma ve
diğer işlemlerle de tamamlanır.

Bu teknolojilerin tümü, daha önce
ulaşamadığımız derinlikten ve uzaklıktan

balık yakalamamızı sağladı.

Balık avlamanın mesafesi ve
derinliği genişledikçe,

hedef aldığımız
tür çeşitliliği de genişledi.

Örneğin, Patagonya diş balığı
çok da lezzetli görünmez.

1970'lerin sonuna dek balık
avcıları onu yok saymıştı.

Daha sonra, aslında bir morina
türü olmasına rağmen, ABD'deki şeflere

yenilenen Şili deniz levreği
adıyla pazarlandı.

Kısa zaman sonra tüm dünyadaki
marketlerde ortaya çıktı

ve artık nefis bir tat olarak görülüyor.

Bu derin su balıkları ne yazık ki
en az 10 yaşına gelmeden

üreyemiyorlar, bu da genç olanlar

yumurtlama şansı elde etmeden
önce yakalandıklarında

onları aşırı avlanmaya karşı
oldukça korumasız kılıyor.

Tüketicinin damak tadı ve
fiyatların da zararlı etkileri olabilir.

Örneğin, köpek balığı yüzgeci çorbası
Çin ve Vietnam'da o kadar

rağbet görüyor ki yüzgeç, köpek balığının
en karlı kısmı haline geldi.

Bu yüzden çoğu balıkçı, botunu
yüzgeç ile dolduruyor ve

ardında milyonlarca ölü
köpek balığı bırakıyorlar.

Bu sorunlar diş ve köpek
balıklarına mahsus değil.

Dünya balık nüfusunun
neredeyse %31'i aşırı avlanılıyor

ve diğer %58'i de azami
sürdürülebilirlik seviyesinde avlanılıyor.

Vahşi balıklar, 7 milyar insanın
onları yediği hızda üreyemiyorlar.

Balık avcılığının ayrıca daha geniş
ekosistemlere de etkisi var.

Vahşi karides tipik olarak okyanusun
altına futbol sahası büyüklüğünde

ağlar atılarak yakalanıyor, bu da

denizin tabanındaki çevreleri
bozuyor ya da tahrip ediyor.

Yakalananların genelde
%5'i karides oluyor.

Geri kalanı, ölü olarak geri atılan
istenmeyen hayvanlar oluyor.

Sahildeki karides çiftlikleri de
bundan iyi değil.

Kara yengeçleri, karides
çiftliklerine yer açmak için

buldozerle temizleniyor; sahildeki
fırtına barınakları ve doğal su filtreleri

talan ediliyor ve balıklar ana üreme
ortamlarından mahrum oluyor.

Bir balığa huzur vermek ve onu
iyileşmeye bırakmak neye benziyor?

Korumanın birçok biçimi alabilir.

Ulusal sularda devletler
balık avcılığının nasıl, ne zaman,

nerede ve ne kadar yapılacağına,
belirli botları ve aletleri kısıtlayarak

sınırlar koyabilir.

Dip ağı gibi zararlı eylemlerin
tamamı engellenebilir ve ekosistemlerin

düzelmeleri için, balık
avcılığına tamamen kapatılmış

deniz bölgeleri oluşturabiliriz.

Yüzgeçlerin alınması gibi zararlı
eylemleri azaltmakta, avcılık endüstrisini

sürdürülebilir

kılmakta tüketici bilincinin
ve boykotların da bir rolü vardır.

Önceki girişimler, tükenmiş balık
nüfusunun iyileşmelerine yardımcı oldular.

Birçok çözüm var.

Her bir balık avlama alanı için
en iyi yaklaşım bilim,

okyanustan geçimini sağlayan yerli halka
saygı ve vahşi hayvanlar olarak

balıklar baz alınarak düşünülmelidir.

Sonra yaptırımlar uygulanmalıdır.

Uluslararası işbirliğine de genelde
ihtiyaç duyulmaktadır,

çünkü balıklar sınırlarımızı umursamazlar.

Aşırı avlanmayı bitirmeliyiz.

Ekosistemler,

gıda güvenliği,

iş alanları,

ekonomiler,

ve kıyı kültürleri buna bağlıdır.