รู้ทุกข์ไว้ อะไรคือทุกข์
กาย จิตคือทุกข์
รู้อย่างไร รู้อย่างที่มันเป็น รู้กายอย่างที่กายเป็น
คือเป็นอะไร เป็นไตรลักษณ์
รู้จิตอย่างไร รู้จิตอย่างที่จิตเป็น
จิตเป็นอย่างไร จิตเป็นไตรลักษณ์
จะรู้กายรู้จิตว่าเป็นไตรลักษณ์ได้
ไม่หลง ไม่ลืมกายลืมใจ
ไม่หลงไปอยู่ในโลกของความคิดความฝัน
แล้วก็ไม่บังคับแทรกแซงกาย แทรกแซงจิต
เรียกว่ารู้กายอย่างที่กายเป็น รู้จิตอย่างที่จิตเป็น
ไม่ลืมกาย ไม่ลืมจิต
แล้วก็ไม่ไปแทรกแซงให้มันผิดจากความเป็นจริง

หัดรู้ไปเรื่อยๆ หัดรู้อย่างไร หัดหมายรู้
ถ้าหมายรู้ถูก ต่อไปความคิดมันก็จะถูก
เมื่อความคิดถูก ความเห็นมันก็จะถูก
ความเห็นถูกเขาเรียกว่าสัมมาทิฏฐิ
สัมมาทิฏฐินั่นล่ะ เกิดขึ้นเมื่อไร
อวิชชาตายไปแล้วเมื่อนั้น
พออวิชชาตายไปแล้ว อาสวะก็ย้อมจิตไม่ได้
ชาติภพอะไร มันก็ไม่สามารถก่อตัวขึ้นที่จิตได้แล้ว
ภพชาติไม่ได้ก่อตัวที่อื่นเลย มันก่อตัวที่จิตนี้ล่ะ
เมื่อจิตยังไม่รู้แจ้งเห็นจริง
ภพชาติก็ก่อตัวขึ้นได้ ด้วยกำลังของอาสวะ

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
13 มกราคม 2567

อ่านถอดบทความฉบับเต็มได้ที่ https://www.dhamma.com/persevere-in-seeing-dukkha/

สารบัญวีดีโอ
0:00 อารัมภบท
2:40 เห็นความจริงซ้ำแล้วซ้ำอีก จิตจะเบื่อหน่ายคลายความยึดถือ
15:48 โรดแม็ปของการปฏิบัติ
28:24 ปฏิจจสมุปบาท
36:25 ดูจากของจริงถึงจะได้รสชาติของธรรมะที่แท้จริง
41:48 ช่วงส่งการบ้าน