چرا ما نیازمند تصور آینده های متفاوتی هستیم
-
0:01 - 0:04کار من دیدن آینده است
-
0:04 - 0:06نه یک آینده
-
0:06 - 0:08بلکه خیلی آیندههای محتمل را دیدم،
-
0:08 - 0:12و وقایع را از آن آیندهها برای شما آوردم
تا امروز آنها تجربه کنید -
0:13 - 0:15مانند یک باستان شناس آینده.
-
0:16 - 0:19در طول سال ها سفرهای بسیار من
خیلی چیزها را به عقب بازگردانده اند -
0:19 - 0:23مانند یک گونه ی مهندسی شده ی
مصنوع از زنبورها -
0:25 - 0:27کتابی با نام "حیوانات به عنوان پروتئین"
-
0:28 - 0:31یک ماشین که با بازرگانی اطلاعات
ژنتیکی تان شما را توانمند میکند -
0:31 - 0:33یک لامپ که از نیروی شکر استفاده میکند
-
0:34 - 0:36یک رایانه برای رشد غذا
-
0:37 - 0:41خب، من واقعا به آینده های
مختلفی سفر نمیکنم--هنوز -
0:41 - 0:44ولی همسر من جان و من
زمان زیادی را صرف تفکر -
0:44 - 0:48و خلق تصوراتی از آینده های
مختلف در اتاق کارمان میکنیم. -
0:48 - 0:51ما دائما مراقب سیگنال های ضعیفی هستیم که
-
0:51 - 0:53از آینده ای بالقوه زمزمه میشوند.
-
0:53 - 0:57سپس این رگه های بالقوه را تا
همان آینده دنبال میکنیم و میپرسیم: -
0:58 - 1:00زندگی در چنین آینده ای چه حسی خواهد داشت؟
-
1:01 - 1:04چه چیزهایی ممکن است ببینیم،
بشنویم و حتی استنشاق کنیم -
1:05 - 1:10سپس ما تجربیات را به اجرا در می آوریم،
نمونه ها را میسازیم و اشیاء را درست میکنیم -
1:10 - 1:12نمود های این آینده ها را به زندگی می آوریم
-
1:12 - 1:14آنها را سازگار و ملموس میکنیم
-
1:14 - 1:19بنابراین شما میتوانید تاثیر
احتمالات آن آینده ها را احساس کنید -
1:19 - 1:20اینجا و اکنون.
-
1:21 - 1:24اما این کار، پیش بینی نیست.
-
1:24 - 1:26این خلق ابزار است--
-
1:26 - 1:29ابزاری که میتوانند
حال و آینده ی ما را به هم متصل کنند -
1:29 - 1:34بنابراین ما به طور فعال در خلق آینده ای
که میخوایم سهیم میشویم-- -
1:34 - 1:36آینده ای که برای همه ی ما جواب میدهد.
-
1:37 - 1:39خب حالا چگونه این کار را انجام بدهیم؟
-
1:39 - 1:42اخیرا برای پروژه ای به نام پهپاد آشیانه ای،
(پرنده هدایتپذیر از دور) -
1:43 - 1:44ما علاقمند بودیم به کاوش اینکه
-
1:44 - 1:47زندگی با پهپاد هواپیماهای
بدون سرنشین در شهرمان چگونه است. -
1:47 - 1:50پهپاد هایی که قدرت مشاهده ی
چیزهایی را دارند که ما نداریم، -
1:50 - 1:52جاهایی میروند که ما نمیتوانیم
-
1:52 - 1:55و با استقلال رو به افزایشی کارهایی میکنند
که ما نمیتوانیم انجام بدهیم. -
1:55 - 1:57ولی برای فهمیدن فن آوری آن
-
1:57 - 1:58کلنجار رفتن با آن ضروری است.
-
1:59 - 2:01بنابراین ما در اتاق کار خودمان
چندین پهپاد ساختیم -
2:02 - 2:05به آنها نام و کارکرد دادیم
و سپس آنها را پراندیم-- -
2:05 - 2:07ولی این بدون هیچ دشواری نبود.
-
2:07 - 2:09چیزها گم شدند،
-
2:09 - 2:10سیگنال های سیستم ردیاب مختل شدند.
-
2:10 - 2:12و پهپاد ها سقوط کردند.
-
2:13 - 2:15اما در خلال اینچنین آزمایشی بود
-
2:15 - 2:19که ما توانستیم برشی بسیار واقعی و تجربی
-
2:19 - 2:21از یک آینده ی محتمل بسازیم.
-
2:22 - 2:24پس اکنون بیاید به آن آینده برویم
-
2:24 - 2:28بیاید تصور کنیم در شهری
با پهپاد هایی مانند این یکی که -
2:28 - 2:30اسمش را نگهبان تاریکی میگذاریم
زندگی میکنیم. -
2:31 - 2:35اون خیابان ها را پرسه میزند،
اغلب در غروب و شب هنگام -
2:35 - 2:39در ابتدا بسیاری از ما به خاطر فعالیت کند
و کم آن اذیت میشدیم. -
2:39 - 2:42ولی بعد مانند هرچیز دیگری به آن عادت کردیم،
-
2:42 - 2:45حالا چطور میشود اگر بتوانید
جهان را از چشمان آن ببینید؟ -
2:47 - 2:51ببینید اون چگونه مرتب هر آنچه در
همسایگی ماست را ثبت میکند؛ -
2:51 - 2:54ثبت کردن کودکانی که فوتبال بازی میکنند
در ناحیه ای که بازی انجام نمیشود -
2:54 - 2:57و اونها رو آزاردهندگان
قانونی علامت گزاری میکند. -
2:57 - 2:58(صدای خنده)
-
2:58 - 3:02و ببینید سپس چگونه
این گروه از نوجوانان را متفرق میکند، -
3:02 - 3:05با تهدید توسط یک حکم صادر شده ی خودگردان.
-
3:06 - 3:10و بعد از آن این صفحه ی پرنده ی بزرگ
که مادیسون نام گرفته(مسابقه دو استقامت) -
3:10 - 3:12حضور واضح آن بسیار غالب است،
-
3:12 - 3:15من نمیتونم به اون خیره نشوم
-
3:15 - 3:17اما هر بار که به آن نگاه میکنم
این حس را دارم که -
3:17 - 3:19در مورد من مقداری بیشتر میداند--
-
3:20 - 3:23مثل اینکه همه ی این تبلیغات
برایان ایر را به خاطر من ادامه میدهد، -
3:23 - 3:25انگار میداند که برای
تعطیلات برنامه ریزی کرده ام. -
3:26 - 3:30مطمئن نیستم که این رو کم و بیش
سرگرم کننده بدانم. -
3:30 - 3:32یا کاملا هجوم آور و مشکل ساز
-
3:34 - 3:35برگردیم به زمان حال.
-
3:36 - 3:38در خلق این آینده، ما بسیار آموختیم.
-
3:38 - 3:41نه تنها در مورد چگونگی کارکرد این ماشین
-
3:41 - 3:44بلکه احساس کردیم در کنارشان زندگی میکنیم.
-
3:44 - 3:46پهپادهایی مثل مادیسون و نگهبان شب
-
3:47 - 3:48در این فرم بخصوص،
-
3:48 - 3:50هنوز واقعی نیستند،
-
3:50 - 3:54در واقع بسیاری عناصر آینده ی یک پهپاد،
امروزه بسیار موجود هستند. -
3:54 - 3:55مثلا،
-
3:55 - 3:58سیستم های تشخیص چهره همه جا هستند--
-
3:58 - 4:00در تلفن های ما،
حتی در ترموستات(کنترل کننده گرما) های ما -
4:00 - 4:02و در دوربین های شهر ما--
-
4:03 - 4:05گزارشی را از آنچه انجام میدهیم را نگهداری میکنند.
-
4:05 - 4:10خواه تبلیغی باشد که به آن نگاهی انداخته ایم
یا اعتراضی که در آن شرکت کرده ایم. -
4:10 - 4:11این چیزها اینجا هستند
-
4:11 - 4:14و بسیاری اوقات ما نمیفهمیم
چگونه کار میکنند، -
4:14 - 4:16و چه عواقبی دارند.
-
4:17 - 4:19و همه ی این ها را اطراف خود میبینیم.
-
4:19 - 4:21این دشواری حتی در تصور کردن
-
4:21 - 4:25چگونگی تاثیر نتایج اعمال
امروز ما در آینده ی ما -
4:25 - 4:29سال گذشته، جایی که من زندگی میکنم،
در انگلستان، همه پرسی ای برگزار شد -
4:29 - 4:32برای اینکه مردم رای بدهند
که انگلستان اتحادیه اروپا را ترک کند -
4:32 - 4:33یا در اتحادیه اروپا بماند،
-
4:33 - 4:36به زبان ساده به عنوان "براگزیت"
(ترکیب دو واژه خروج و انگلستان) شناخته شد -
4:36 - 4:37و با آمدن نتایج به سرعت
-
4:37 - 4:41یک کلمه شروع به ظاهر شدن کرد "برگرت"
(ترکیب دو واژه پشیمانی و انگلستان) -
4:41 - 4:42(صدای خنده)
-
4:42 - 4:44که معترضانی را که به
براگزیت رای دادند را توصیه میکرد، -
4:44 - 4:47ولی بدون فکر کردن به عواقب پنهانی آن
-
4:49 - 4:53و این گسستگی در برخی
چیزهای ساده مشهود است. -
4:54 - 4:56مثلا شما برای یک نوشیدنی بیرون میروید
-
4:56 - 4:58بعد تصمیم میگیرید که کمی بیشتر بنوشید.
-
4:58 - 5:01میدانید که صبح با حال بسیار
بدی بیدار میشوید -
5:01 - 5:02ولی با گفتن یک جمله آن را توجیه میکنید:
-
5:02 - 5:05"منِ دیگر، در آینده با آن کنار خواهد آمد."
-
5:06 - 5:07اما همونطور که صبح میفهمیم
-
5:07 - 5:09آینده ی "تو" همان تو است
-
5:10 - 5:14زمانی که من در هند بزگ میشدم
در اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰، -
5:14 - 5:15احساسی بود که
-
5:15 - 5:18آینده هم نیاز دارد،
و هم در حقیقت میتواند برنامه ریزی شود. -
5:18 - 5:22بخاطر می آورم که والدینم مجبوربودند
برای ساده ترین چیزها برنامه ریزی کنند. -
5:22 - 5:24زمانی که در منزلمان یک تلفن میخواستند،
-
5:24 - 5:26نیازداشتند که آن را سفارش بدهند
و منتظربمانند-- -
5:26 - 5:29انتظار برای نزدیک به ۵ سال
تا راه اندازی آن در خانه مان. -
5:29 - 5:30(صدای خنده)
-
5:30 - 5:34و بعد اگر میخواستند با پدرمادرشان
تماس بگیرند که در شهر دیگری زندگی میکردند -
5:34 - 5:37مجبور بودند چیزی به نام
"اتصال تلفنى بين دو مشترک" را رزرو کنند، -
5:37 - 5:39و دوباره برای ساعت ه
ا یا حتی روزها منتظر بمانند. -
5:39 - 5:42و سپس ناگهان تلفن ساعت ۲ صبح زنگ میزد
-
5:42 - 5:46و همه ی ما از رختخوابمان میپریدیم
و دور تلفن جمع میشدیم -
5:46 - 5:48داخل آن فریاد میزدیم،
-
5:48 - 5:50و در ساعت ۲ صبح با هم احوالپرسی میکردیم.
-
5:50 - 5:53امروزه چنین به نظر میرسد
که همه چیز سریع میگذرد -
5:53 - 5:55آنقدر سریع که میتواند دشوار باشد
-
5:55 - 5:58برای ما جهت شکل دادن
به درکی از جایگاهمان در تاریخ -
5:58 - 6:02احساسی مشقت آور از
بلاتکلیفی و اضطراب ایجاد میکند، -
6:02 - 6:05و سیس به آینده اجازه میدهیم
که خودش برایمان اتفاق بیافتد. -
6:06 - 6:08ما به آن "ما" ی آینده متصل نمیشویم.
-
6:09 - 6:11با آینده ی خودمان مثل غریبه برخورد میکنیم،
-
6:11 - 6:13و با آینده مثل یک سرزمین خارجی.
-
6:14 - 6:15اون سرزمین خارجی نیست
-
6:15 - 6:17اون آشکارا در مقابل ماست،
-
6:17 - 6:19پیوسته با اعمال کنونی ما شکل میگیرد.
-
6:20 - 6:21ما آن آینده هستیم،
-
6:22 - 6:25و من معتقدم به جنگ
برای آینده ای که میخواهیم -
6:25 - 6:27از هروقت دیگری ضروری تر و حیاتی تر است
-
6:28 - 6:30ما در کارمان آموختیم
-
6:30 - 6:33که یکی از قویترین ابزار تغییر موثر
-
6:33 - 6:37زمانی است که مردم میتوانند
مستقیما و بطور ملموس و حسی -
6:37 - 6:40برخی پیامدهای
اعمالشان را امروز تجربه کنند. -
6:41 - 6:45اوایل امسال،
دولت امارات متحده عرب مارا دعوت کرد -
6:45 - 6:48تا فنون و تدابیر نیروی کشورشان را بطور کامل
-
6:48 - 6:49تا سال ۲۰۵۰ شکل دهیم.
-
6:50 - 6:54براساس اطلاعات اقتصادی دولت،
ما این مدل بزرگ شهری را خلق کردیم، -
6:54 - 6:57و بسیاری از آینده ها را روی آن متصور شدیم.
-
6:58 - 7:02از آنجایی که من به طور هیجان انگیزی
برای گروهی از صاحب منصبان دولتی -
7:02 - 7:03و اعضای شرکت های نیرو
-
7:03 - 7:06یک آینده ی پذیرفتنی را
روی مدلمان توضیح میدادم، -
7:06 - 7:08یکی از شرکت کنندگان به من گفت
-
7:08 - 7:11"من نمیتوانم تصور کنم
در آینده مردم با ماشین رانندگی نکنند -
7:11 - 7:13و از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنند."
-
7:14 - 7:15و بعد گفت،
-
7:15 - 7:19"اصلا راه ندارد من به پسرم
بگویم که ماشینت را نرانند" -
7:20 - 7:22اما ما برای این واکنش آماده بودیم.
-
7:23 - 7:27طی کارکردنمان با دانشمندان
در آزمایشگاه شیمی در زادگاهم در هند، -
7:27 - 7:29ما نمونه های تقریبی را خلق کردیم
-
7:29 - 7:34که با همین وضعیت در سال ۲۰۳۰
هوا چگونه خواهد بود. -
7:34 - 7:38و بعد از پیش گروه به سمت این شئ رفتم
-
7:38 - 7:40که از آن هوای نمونه بخار ساتع میکرد.
-
7:41 - 7:45تنها یک وزش از
آلودگی هوای ۲۰۳۰ را آلوده کرد -
7:45 - 7:48توانست کاری کند
که هیچ داده ای انجام نمی دهد. -
7:49 - 7:52این آینده ای نیست که شما بخواهید
فرزندانتان به ارث ببرند. -
7:53 - 7:55روز بعد، دولت آگهی بزرگی درست کرد.
-
7:55 - 7:58آنها میلیاردها دلار برای انرژیهای
تجدیدشدنی سرمایه گذاری کردند -
7:58 - 8:03نمیدانیم کدام بخش از تجربیات
آینده موجب این تصمیم گیری شد، -
8:03 - 8:05اما میدانیم که آنها
سیاست انرژی خود را تغییر دادند -
8:05 - 8:07تا سناریوی این چنینی را سبک تر کنند.
-
8:07 - 8:10درحالیکه چیزی مثل هوا در
آینده خیلی موثر و ملموس است -
8:10 - 8:13سیر حرکت ما از حال به نتایج آینده
-
8:13 - 8:15همیشه هم خیلی خطی نیست
-
8:15 - 8:19حتی زمانی که یک تکنولوژی
با ایده آل های خیالی توسعه داده شده است، -
8:19 - 8:21لحظه ای که ازمایشگاه را ترک میکند
و وارد دنیا میشود، -
8:21 - 8:25به نیروهایی خارج از
کنترل خلق کننده وابسته است. -
8:26 - 8:30برای یک پروژه ی خاص،
ما ژنوم دارویی را بررسی کردیم -
8:30 - 8:33تکنولوژی جمع آوری داده های ژنتیکی مردم
-
8:33 - 8:35برای خلق داروهای شخصی سازی شده.
-
8:35 - 8:37ما میپرسیدیم:
-
8:37 - 8:40نتایج پیش بینی نشده ی پیوند ژنتیک ما
-
8:40 - 8:42به مراقبت بهداشتی چه خواهد بود
-
8:43 - 8:45بعدا برای کشف این پرسش
-
8:45 - 8:47دادگاه خیالی را بوجود آوردیم&
-
8:48 - 8:52و آن را توسط ۳۱ تکه
از وقایع بادقت کارشده به زندگی آوردیم. -
8:53 - 8:56بنابراین ما یک کلینیک
غیرقانونی ژنتیک را ساختیم، -
8:56 - 8:59یک محفظه ی رشد کربن دی اکسید دست ساز،
-
8:59 - 9:01لو حتی خرید موش یخ زده در سایت ای بِی
-
9:02 - 9:05حالا بیاید به آن آینده برویم،
جاییکه این دادگاه گشوده میشود -
9:05 - 9:08و با خوانده، آرنولد من ملاقات میکند
-
9:08 - 9:12آرنولد توسط این شرکت عظیم بیوتکنولوژی
مورد پیگرد قرار گرفته -
9:12 - 9:13نام شرکت ژنتیک های پویاست،
-
9:14 - 9:15چراکه آنها شواهدی دارند
-
9:15 - 9:20مبنی بر اینکه آرنولد به طور
غیرقانونی ماده ای ژنتیکی اختراعی را -
9:20 - 9:21وارد بدنش کرده است.
-
9:21 - 9:24جدا آرنولد چگونه این کار را انجام داده بود؟
-
9:25 - 9:26خب، همه چیز از آنجا شروع شد که
-
9:26 - 9:30زمانی که از آرنولد خواسته شد که
نمونه بزاق دهانش را روی کیت ارائه دهد -
9:30 - 9:32برای ان اچ آی
-
9:32 - 9:35یا خدمات بیمه ی سلامت ملی انگلستان
-
9:35 - 9:38زمانی که آرنولد قبض بیمه سلامت خود را دریافت کرد
-
9:38 - 9:40شوکه شد و ترسید
-
9:40 - 9:42که دید هزینه بیمه ی وی سر به فلک کشیده،
-
9:42 - 9:45فراتر از هرآنچه خود او یا
خانواده اش استطاعت داشتند. -
9:46 - 9:49الگوریتم وضعیت داده ی
ژنتیک وی را بررسی کرده بود -
9:49 - 9:53و خطر وضعیت مزمن سلامتیِ
پنهان در دی ان ای او پیدا کرده بود. -
9:53 - 9:56و سپس آرنولد مجبور به پرداخت هزینه های بالقوه
-
9:57 - 9:58برای بیماری آن آینده شد بود--
-
9:58 - 10:00بیماری بالقوه آینده از امروز.
-
10:00 - 10:02در آن لحظات ترس و وحشت
-
10:02 - 10:04آرنولد از شهر بدون سر و صدا گذشت
-
10:04 - 10:07به سمت سایه های تاریک این کلینیک
غیرقانونی برای درمان رهسپار شد-- -
10:07 - 10:10درمانی که ممکن بود دی ان ای او را اصلاح کند
-
10:10 - 10:13که دیگر الگوریتم حالت او را به عنوان خطر نبیند،
-
10:13 - 10:16و هزینه های درمانی او دوباره قابل استطاعت بشوند.
-
10:16 - 10:18ولی آرنولد دستگیر شد
-
10:18 - 10:22و اقدامات قانونی در مورد
ژنتیک پویای آغاز شد. -
10:23 - 10:25به زندگی آوردن اینچنین زندگی
-
10:25 - 10:28آنچه برای ما مهم بود این بود
که مردم میتوانستند پتانسیل آن را لمس کنند، -
10:28 - 10:29ببینند و حس کنند
-
10:30 - 10:33چراکه مواجهه ی سریع
و نزدیک این چنینی مردم را برمی انگیزد -
10:33 - 10:34تا سوال صحیح را بپرسند
-
10:35 - 10:36سوالی مثل:
-
10:36 - 10:38پیامدهای زندگی در دنیایی که
-
10:38 - 10:40من با ژنتیکم قضاوت میشوم چیست؟
-
10:41 - 10:44یا: چه کسی داده ژنتیک من را مطالبه میکند،
-
10:44 - 10:46و چکاری ممکن است با آن انجام دهند؟
-
10:47 - 10:50اگر حتی کمی عجیب و بعید بنظر برسد،
-
10:50 - 10:54امروزه لایحه ی کمتر شناخته شده ای وجود دارد
که توسط مجلس سنای آمریکا تصویب شده -
10:54 - 10:58و به نام HR 1313 شناخته میشود
که حافظ برنامه های کارکرد خوب کارمندان است. -
10:58 - 11:03این لایحه برای اصلاح اطلاعات ژنتیک کارکرد
غیر تبعیض آمیز ارائه شده است، -
11:03 - 11:05که با نام GINA شناخته میشود،
-
11:05 - 11:08و به کارمندان اجازه میدهد
تا در مورد تاریخچه درمانی خانواده -
11:08 - 11:09و داده ژنتیکی آن بپرسند،
-
11:09 - 11:12برای اولین بار برای همه کارکنان.
-
11:13 - 11:16کسانی که امتناع کنند
با جریمه های بزرگی روبرو میشوند. -
11:17 - 11:19در عمل من تا اینجا نشان دادم
-
11:19 - 11:21که اگر پهپاد ها باشند
یا مجازات های ژنتیکی، -
11:21 - 11:24اینها مسايل مشکل سازی
را آینده های ایجاد میکنند -
11:24 - 11:27به این هدف که به ما برای دوری
از این شکلات در آینده ها کمک کنند. -
11:27 - 11:30اما در مورد چیزهایی که نمیتوانیم
از آنها دوری کنیم چه؟ -
11:30 - 11:32امروزه،بخصوص با تغییرات اقلیمی
-
11:32 - 11:34بنظر میرسد که داریم با مشکلی روبرو میشویم
-
11:34 - 11:37و کاری که الان مایل به انجام آن هستیم
آماده شدن برای آن آینده است -
11:37 - 11:42با توسعه ی ابزار و استعداد ها
که به ما کمک کنند برای یافتن -
11:42 - 11:44امیدی که الهام بخش عمل باشد.
-
11:45 - 11:48هم اکنون ما در حال اجرای
یک آزمایش در استدیوی مان هستیم. -
11:48 - 11:50کاری است که در حال پیشرفت
-
11:50 - 11:52بنا به نقشه ی داده ی اقلیمی
-
11:52 - 11:53ما در حال اکتشاف آینده ای هستیم
-
11:53 - 11:57که دنیای غرب از فراوانی
به کمیابی رسیده است. -
11:57 - 12:00ما زندگی در شهری در آینده را متصور شدیم
با طوفان های ممتد -
12:00 - 12:03زمان هایی با تقریبا هیچ غذایی
در سوپرمارکت ها -
12:03 - 12:05ناپایداری اقتصادی
-
12:05 - 12:06زنجیره ی عرضه ی از هم گسیخته
-
12:07 - 12:11چه کاری میتوانیم نه تنها برای نجات بلکه برای
موفق شدن در این چنین جهانی انجام دهیم؟ -
12:12 - 12:13چه غذایی میتوانیم بخوریم؟
-
12:14 - 12:16برای اینکه به درون این سوالات قدم بگذاریم،
-
12:16 - 12:20ما فضای لندن در ۲۰۵۰
را در یک آپارتمان می سازیم. -
12:21 - 12:24مانند یک محفظه زما
ن کوچکه که از آینده فرا خوانده ایم. -
12:24 - 12:26ما آن را کوچک کردیم.
-
12:26 - 12:28هر چیز دوست داشتنی که در خانه مان داریم،
-
12:28 - 12:30مثل تلویزیون
-
12:30 - 12:32یخچال های متصل به اینترنت
-
12:32 - 12:33و لوازم خانگی دست ساز
-
12:33 - 12:34همه باید می رفت.
-
12:34 - 12:37و به جایش از مواد رهاشده، اوراق و بازیافتی
-
12:37 - 12:40کامپیوترهای غذایی می سازیم از
-
12:41 - 12:43تبدیل پسماندهای امروز به غذاهای فردا.
-
12:45 - 12:46برای مثال،
-
12:46 - 12:50ما ساخت اولین ماشین تمام خودکار کشاورزی
مِه گونه( زیر پلاستیک) را تمام کرده ایم. -
12:50 - 12:53از تکنیک مه گونه استفاده می کند
که درآن مِه به عنوان ماده مغذی بکار می رود -
12:53 - 12:55خاک و آبی در کار نیست--
-
12:55 - 12:56باعث رشد سریعتر می شود.
-
12:57 - 12:59در حال حاضر،
-
12:59 - 13:01ما به طور موفقیت آمیز گوجه کشت کرده ایم.
-
13:01 - 13:05اما به غذاهای بیشتری از محصولاتی
که دراین اتاق کوچک پرورش میدهیم نیازمندیم. -
13:05 - 13:08پس چه چیز دیگری را از
این شهر باید پیدا کنیم؟ -
13:08 - 13:11حشرات؟ کبوترها؟ روباه ها؟
-
13:14 - 13:16قبل تر ما هوا را از آینده به حال آوردیم.
-
13:16 - 13:19این بار کل اتاق را از آینده می آوریم.
-
13:19 - 13:21اتاقی پر از امید، ابزار و تاکتیک ها
-
13:22 - 13:25برای انجام حرکتی مثبت در محیطی نامطلوب.
-
13:25 - 13:27صرف زمان در این اتاق
-
13:27 - 13:29اتاقی که می تواند خانه آینده ما باشد،
-
13:29 - 13:33عواقب تغییرات اقلیمی و ناامنی غذایی را
-
13:33 - 13:35بدون واسطه تر و ملموس تر می کند.
-
13:37 - 13:40چیزی که ما از چنین
آزمایشها و تمرین هایی می آموزیم -
13:40 - 13:42و مردمی که با آنها مشارکت داریم
-
13:42 - 13:44این است که تجربه ای واقعی فراهم می کنیم
-
13:44 - 13:47که بتواند بین امروز و فردا پل بزند.
-
13:48 - 13:51به وسیله قراردادن خودمان
درآینده های محتمل گوناگون، -
13:51 - 13:52با ذهنی باز و راغب
-
13:52 - 13:57تا مشتاقانه بپذیریم که کارهای امروزمان
چه سختی و بی ثباتی به همراه دارد، -
13:57 - 14:00ما این فرصت را داریم
که احتمالات جدیدی تصور کنیم. -
14:00 - 14:02می توانیم آینده خوشبینانه ای را پیدا کنیم؛
-
14:02 - 14:04می توانیم مسیری رو به جلو پیدا کنیم؛
-
14:04 - 14:06می توانیم از امید به سمت عمل حرکت کنیم.
-
14:07 - 14:10این بدان معنیست
که ما شانس تغییر مسیر را داریم -
14:11 - 14:13شانسی برای شنیده شدن صداهایمان&
-
14:14 - 14:18شانسی برای نوشتن آینده ای که می خواهیم.
-
14:20 - 14:22جهان های دیگ محتمل هستند.
-
14:22 - 14:24متشکرم.
-
14:24 - 14:27(تشویق حضار)
- Title:
- چرا ما نیازمند تصور آینده های متفاوتی هستیم
- Speaker:
- آناب جین
- Description:
-
آناب جین آینده را به زندگی می آورد، تجرباتی را خلق میکند که مردم میتوانند پتانسیل دنیایی که خلقش میکنیم را لمس کنند، ببینند و احساس کنند.مثلا آیا ما دنیایی را میخواهیم که ماشین های هوشمند در خیابان های ما پرسه میزنند یا جایی را که ژنتیک موروثی مراقبت سلامت ماست؟ پروژه ی جین نشان میدهد که چرا جنگیدن برای دنیایی که میخواهیم ضروری است. نگاهی به این سخنرانی خیره کننده در مورد آینده های ممکن بیاندازید.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 14:41
soheila Jafari approved Persian subtitles for Why we need to imagine different futures | ||
soheila Jafari accepted Persian subtitles for Why we need to imagine different futures | ||
soheila Jafari edited Persian subtitles for Why we need to imagine different futures | ||
soheila Jafari edited Persian subtitles for Why we need to imagine different futures | ||
soheila Jafari edited Persian subtitles for Why we need to imagine different futures | ||
soheila Jafari edited Persian subtitles for Why we need to imagine different futures | ||
Javid Naseri edited Persian subtitles for Why we need to imagine different futures | ||
soheila Jafari edited Persian subtitles for Why we need to imagine different futures |