คณิตศาสตร์เบื้องหลังระยะลอยตัวกลางอากาศในตำนานของไมเคิล จอร์แดน (Michael Jordan) - แอนดี้ ปีเตอร์สัน (Andy Peterson) และ แซค แพตเตอร์สัน (Zack Patterson)
-
0:13 - 0:15ไมเคิล จอร์แดนเคยกล่าวว่า
-
0:15 - 0:16"ผมไม่รู้หรอกว่าผมบินได้หรือไม่
-
0:16 - 0:19แต่ผมรู้เมื่อผมลอยอยู่กลางอากาศ
-
0:19 - 0:22บางครั้งผมรู้สึกราวกับว่า
จะไม่ได้กลับลงมาอีก" -
0:22 - 0:23แต่ต้องขอบคุณไอแซค นิวตัน
-
0:23 - 0:27ที่ทำให้เราได้รู้ว่าอะไรก็ตามที่ลอยขึ้นไป
จะต้องกลับลงมาในที่สุด -
0:27 - 0:32ที่จริง คนเรามีข้อจำกัด
บนพื้นราบในเรื่องระยะลอยตัว -
0:32 - 0:36หรือเวลาที่เท้าของคุณลอยออกจาก
พื้นจนถึงเมื่อพวกมันลงมาแตะพื้นอีกครั้ง -
0:36 - 0:39เพียงแค่ราวหนึ่งวินาทีเท่านั้น
-
0:39 - 0:42และใช่ นั่นรวมถึง
ภาวะกลางอากาศของเขา -
0:42 - 0:44การลอยตัวยัดห่วงอันไร้เทียมทาน
จากเส้นโยนโทษ -
0:44 - 0:49คำนวนได้ 0.92 วินาที
-
0:49 - 0:54และแน่นอนแรงดึงดูดนั้นทำให้ยาก
ที่จะลอยอยู่ในอากาศได้นาน -
0:54 - 0:59แรงดึงดูดของโลกดึงวัตถุใกล้เคียง
ลงมายังพื้นผิวโลก -
0:59 - 1:03เร่งความเร็วของมัน
ที่ 9.8 เมตรต่อวินาทียกกำลังสอง -
1:03 - 1:09ทันทีที่คุณโดด
แรงดึงดูดก็ดึงคุณกลับลงมาแล้ว -
1:09 - 1:11ใช้สิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับแรงดึงดูด
-
1:11 - 1:15เราจะได้มาซึ่งสูตรคำนวณคร่าว ๆ
ที่สร้างแบบจำลองให้กับระยะลอยตัว -
1:15 - 1:20สูตรนี้บอกเราว่า ความสูง
ของวัตถุที่ตกเหนือพื้นผิว -
1:20 - 1:25เท่ากับความสูงตั้งต้นของวัตถุ
จากพื้นบวกด้วยความเร็วตั้งต้น -
1:25 - 1:29คูณด้วยจำนวนวินาที
ที่ลอยอยู่บนอากาศ -
1:29 - 1:32บวกด้วยครึ่งหนึ่ง
ของความเร่งจากแรงดึงดูดของโลก -
1:32 - 1:37คูณด้วยจำนวนวินาที
ที่ลอยในอากาศยกกำลังสอง -
1:37 - 1:41แล้วเราก็จะใช้สูตรนี้ช่วยจำลอง
การยัดห่วงจากเส้นโยนโทษของไมเคิล -
1:41 - 1:45ให้เอ็มเจเริ่ม เช่นเดียวกับคนอื่น
ที่ศูนย์เมตรจากพื้น -
1:45 - 1:52และกระโดดด้วยความเร็วแนวดิ่งเริ่มต้น
ที่ 4.51 เมตรต่อวินาที -
1:52 - 1:55มาดูกันว่าอะไรจะเกิดขึ้นถ้าเราจำลอง
สูตรนี้บนตารางพิกัด -
1:55 - 1:57เนื่องจากสูตรเป็นสมการสองชั้น
-
1:57 - 2:01ความสัมพันธ์ระหว่างความสูง
และเวลาที่ใช้ในอากาศ -
2:01 - 2:03มีรูปทรงแบบพาราโบลา (เส้นโค้งเรขาคณิต)
-
2:03 - 2:06แล้วมันบอกอะไรเรา
เกี่ยวกับการยัดห่วงของเอ็มเจล่ะ? -
2:06 - 2:10จุดยอดของพาราโบรานั้นแสดงให้เราเห็นว่า
จุดสูงสุดของเขาจากพื้น -
2:10 - 2:14อยู่ที่ 1.038 เมตร
-
2:14 - 2:17และจุดตัดแกน x บอกเราว่า
เมื่อเขาลอยตัวขึ้น -
2:17 - 2:22และเมื่อเขาลงพื้น
เป็นเวลาที่เขาใช้ลอยตัว -
2:22 - 2:25มันดูเหมือนว่าแรงดึงดูดของโลก
จะทำให้ยากลำบาก -
2:25 - 2:28ซึ่งแม้แต่เอ็มเจยังยาก
ที่จะอยู่กลางอากาศได้นาน -
2:28 - 2:33แต่จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาไปเล่นเกมเยือน
ที่ไหนซักแห่ง ที่ไกลออกไป? -
2:33 - 2:38แรงโน้มถ่วงบนดาวเพื่อนบ้าน
ที่ใกล้เคียงกับเราที่สุด ดาวศุกร์ -
2:38 - 2:44คือ 8.87 เมตรต่อวินาทียกกำลังสอง
ค่อนข้างใกล้เคียงกับของโลก -
2:44 - 2:48ถ้าไมเคิลกระโดดที่นี่ด้วยแรงเท่ากัน
กับที่เขาทำบนโลก -
2:48 - 2:51เขาจะสามารถกระโดดได้
สูงกว่าจากพื้นดิน -
2:51 - 2:56ทำให้เขามีเวลาค้างกลางอากาศ
ได้นานกว่าหนึ่งวินาทีเล็กน้อย -
2:56 - 2:59การแข่งขันกันบนดาวพฤหัสบดี
ซึ่งมีแรงดึงดูด -
2:59 - 3:0524.92 เมตรต่อวินาทียกกำลังสอง
ย่อมต้องสนุกสนานน้อยกว่า -
3:05 - 3:09ที่นี่ ไมเคิลจะไม่สามารถแม้กระทั่ง
จะโดดได้สูงซักครึ่งเมตรจากพื้นดิน -
3:09 - 3:13และจะอยู่ค้างกลางอากาศ
ได้เพียง 0.41 วินาทีเท่านั้น -
3:13 - 3:17แต่เกมบนดวงจันทร์
จะค่อนข้างน่าดื่นเต้น -
3:17 - 3:20เอ็มเจสามารถจะลอยตัวจากครึ่งสนามอีกฟาก
-
3:20 - 3:22โดดสูงกว่าหกเมตร
-
3:22 - 3:25และการค้างกลางอากาศของเขา
นานกว่าห้าวินาทีครึ่ง -
3:25 - 3:29จะนานพอที่ใครบางคน
จะเชื่อว่าเขาสามารถบินได้จริง ๆ
- Title:
- คณิตศาสตร์เบื้องหลังระยะลอยตัวกลางอากาศในตำนานของไมเคิล จอร์แดน (Michael Jordan) - แอนดี้ ปีเตอร์สัน (Andy Peterson) และ แซค แพตเตอร์สัน (Zack Patterson)
- Description:
-
ดูบทเรียนแบบเต็มได้ที่: http://ed.ted.com/lessons/the-math-behind-michael-jordan-s-legendary-hang-time-andy-peterson-and-zack-patterson
การยัดห่วงอย่างหนักหน่วงรุนแรงเป็นตำนานของไมเคิล จอร์แดนจากเส้นโยนโทษได้รับการคำนวณว่ามีระยะค้างกลางอากาศนาน 0.92 วินาที แต่แล้วจอร์แดนจะสามารถทำได้กี่วินาทีล่ะ ถ้าเขากระโดดแบบเดียวกันนี้บนดาวอังคาร? หรือดาวพฤหัสบดี? แอนดี้ ปีเตอร์สัน และ แซค แพตเตอร์สันจะมาแบ่งบันสูตรคณิตศาสตร์เบื้องหลังระยะลอยตัวนี้
บทเรียนโดย แอนดี้ ปีเตอร์สัน และ แซค แพตเตอร์สัน, ภาพเคลื่อนไหวโดย อ็อกซ์โบว์ ครีเอทีฟ (Oxbow Creative)
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TED-Ed
- Duration:
- 03:46