Return to Video

Waarom ik mezelf in gevaar breng om de verhalen van Gaza te vertellen

  • 0:02 - 0:03
    Hallo.
  • 0:04 - 0:07
    Dit is mijn eerste reis,
  • 0:07 - 0:11
    de eerste keer in mijn leven
    dat ik buiten de muren van Gaza ben.
  • 0:11 - 0:13
    Ik ben zo blij om hier te zijn.
  • 0:13 - 0:16
    (Applaus)
  • 0:19 - 0:25
    Mijn ambitie was altijd om piloot
    te worden, een vliegtuig te vliegen,
  • 0:25 - 0:29
    me vrij te voelen, door de lucht vliegend,
    en de hemel te kunnen aanraken.
  • 0:30 - 0:32
    Maar dat is niet gebeurd.
  • 0:32 - 0:36
    Simpelweg omdat ik in Gaza woon,
    waar geen vliegveld is.
  • 0:37 - 0:40
    Aan alle kanten zijn de grenzen gesloten.
  • 0:41 - 0:44
    We wonen in één van de grootste
    gevangenissen ter wereld.
  • 0:45 - 0:50
    Het enige dat ik kan doen
    is omhoog kijken naar de hemel.
  • 0:50 - 0:53
    Op sommige dagen hebben we geluk,
  • 0:53 - 0:56
    dan hebben we
    vier of vijf uur elektriciteit.
  • 0:57 - 1:03
    Als het koud is maken we een vuurtje,
    voor het huis, of op het dak.
  • 1:03 - 1:05
    Soms maken we ook eten klaar.
  • 1:06 - 1:10
    Mijn taak in Gaza is om alles
    te regelen voor de journalisten
  • 1:10 - 1:16
    die hierheen komen om te vertellen
    wat er in Gaza aan de hand is.
  • 1:16 - 1:19
    Vaak moest ik 's ochtends
    naar de grensgebieden
  • 1:19 - 1:21
    om een journalist op te halen.
  • 1:21 - 1:24
    Als er iets met de journalist gebeurde
  • 1:24 - 1:28
    of als de journalist besloot
    een verhaal te vertellen
  • 1:28 - 1:31
    waarvan de regering niet wilde
    dat het verteld zou worden,
  • 1:31 - 1:33
    konden er erge dingen gebeuren.
  • 1:35 - 1:37
    Door mijn land rijden
  • 1:37 - 1:41
    en journalisten, filmmakers
    en mensen van het nieuws helpen,
  • 1:41 - 1:43
    is mijn werk.
  • 1:44 - 1:48
    Ik geloof dat ik hier succesvol in ben,
    omdat ik een relatie heb opgebouwd,
  • 1:48 - 1:51
    niet alleen met journalisten
    en medewerkers van het nieuws,
  • 1:51 - 1:54
    maar ook met de verschillende
    gemeenschappen in de Gazastrook.
  • 1:55 - 1:59
    Deze gemeenschappen, die niet willen
    dat hun verhaal wordt verteld,
  • 2:00 - 2:04
    heb ik nooit als verhalen
    of nummers beschouwd.
  • 2:04 - 2:07
    Het zijn mensen, net zoals ikzelf.
  • 2:10 - 2:14
    Ik heb de afgelopen tien jaar
    veel relaties opgebouwd.
  • 2:15 - 2:16
    En wat denk je?
  • 2:16 - 2:18
    Het geeft me de mogelijkheid
  • 2:18 - 2:20
    om dichter bij de mensen
    en hun verhalen te komen,
  • 2:20 - 2:22
    wat anderen niet lukt.
  • 2:22 - 2:28
    In sommige situaties voelt het
    alsof ik als vrouw meer macht heb.
  • 2:29 - 2:32
    Veel mannelijke journalisten
    in mijn gemeenschap
  • 2:32 - 2:36
    willen een verhaal vertellen
    over drugsverslaving in mijn land.
  • 2:37 - 2:41
    Dat probleem ontstond
    toen de Gazatunnel werd gebouwd.
  • 2:42 - 2:45
    Tijdens de Gaza-blokkade
  • 2:45 - 2:47
    werden door de tunnels
    alle basisbehoeften aangevoerd,
  • 2:47 - 2:51
    zoals eten, bouwmaterialen
    en andere dingen die we nodig hadden.
  • 2:51 - 2:56
    Maar nu niet meer, want aan de Egyptische
    kant hebben ze ze vol water laten lopen
  • 2:56 - 2:58
    en nu werken ze niet meer.
  • 2:58 - 3:01
    Er werden ook drugs gesmokkeld
  • 3:01 - 3:04
    en veel jonge mensen raakten verslaafd.
  • 3:05 - 3:08
    In de traditie
    van de Palestijnse samenleving
  • 3:08 - 3:12
    is het verboden voor een man
    om andermans huis te betreden.
  • 3:12 - 3:15
    Dus mannelijke journalisten
    kregen dit verhaal niet te horen,
  • 3:15 - 3:17
    maar ik wel.
  • 3:19 - 3:22
    Ik heb een geweldige echtgenoot,
  • 3:22 - 3:25
    een geweldige echtgenoot,
    die me aanmoedigt
  • 3:25 - 3:28
    ondanks alle kritiek
    die hij uit de gemeenschap krijgt.
  • 3:29 - 3:32
    Hij is nu thuis
    samen met mijn twee kinderen
  • 3:32 - 3:34
    en er is er nog eentje op komst.
  • 3:35 - 3:38
    (Applaus)
  • 3:41 - 3:44
    Als ik aan het werk ben,
    bel ik hem elke twee uur
  • 3:44 - 3:48
    en hij weet
    dat als hij niets van me hoort,
  • 3:48 - 3:49
    hij mijn contact moet bellen;
  • 3:49 - 3:52
    degene die mij het verhaal heeft gegeven,
  • 3:52 - 3:55
    dat is degene die ik vertrouw.
  • 3:57 - 3:59
    Een van de keren in Gaza,
  • 3:59 - 4:04
    tijdens de ontvoering
    van de Britse journalist Alan Johnston,
  • 4:04 - 4:08
    werd ik door een Amerikaans
    tijdschrift gevraagd
  • 4:08 - 4:13
    een bijeenkomst in Gaza te regelen
    met de ontvoerders en dat deed ik.
  • 4:14 - 4:21
    De journalist en ik moesten
    voor zijn hotel wachten.
  • 4:22 - 4:27
    Ze kwamen ons ophalen in een zwart
    busje met geblindeerde ramen,
  • 4:27 - 4:29
    ze droegen die dag maskers,
  • 4:31 - 4:37
    en ze namen ons mee, ver weg
    naar het midden van een veld.
  • 4:37 - 4:39
    Ze namen onze telefoons af
  • 4:39 - 4:44
    en we deden het interview
    met de ontvoerder, buiten in dat veld.
  • 4:46 - 4:47
    Ik was die dag zo bang,
  • 4:47 - 4:50
    ik zal die dag nooit vergeten.
  • 4:52 - 4:55
    Dus, waarom doe ik wat ik doe?
  • 4:55 - 4:58
    Ik doe het omdat ik geloof
    dat als ik het niet zou doen,
  • 4:58 - 5:03
    een groot deel van het verhaal
    over Gaza zou ontbreken.
  • 5:04 - 5:08
    Er zijn meer verhalen
    die ik je kan vertellen over mijn land
  • 5:08 - 5:10
    en ze zijn niet allemaal slecht.
  • 5:11 - 5:16
    Ik hou van mijn land, ondanks
    de vreselijke situatie waarin we leven --
  • 5:16 - 5:20
    belegering, armoede, werkloosheid --
  • 5:20 - 5:21
    maar er is leven.
  • 5:22 - 5:27
    Er zijn mensen die dromen
    en er zijn geweldige mensen vol energie.
  • 5:28 - 5:32
    We hebben prachtige muziek
    en een fantastische muziekschool.
  • 5:32 - 5:36
    We hebben parkourdansers
    die tussen het puin van hun huizen dansen.
  • 5:38 - 5:41
    En Gaza is de enige plaats
    in de Arabische wereld
  • 5:41 - 5:45
    waar moslims en christenen
    eensgezind samenleven.
  • 5:47 - 5:49
    (Applaus)
  • 5:52 - 5:53
    In de oorlog
  • 5:53 - 5:57
    is het moeilijkste voor mij
    om 's ochtends van huis te gaan
  • 5:57 - 5:59
    en mijn kinderen achter te laten.
  • 5:59 - 6:03
    Ik neem elke dag een foto van ze
  • 6:03 - 6:07
    omdat ik nooit weet
    of ik weer naar ze zal terugkeren.
  • 6:08 - 6:14
    Bemiddelaar en journalist zijn in Gaza
    is moeilijk en gevaarlijk,
  • 6:15 - 6:18
    maar als ik het geluid hoor
    van beschietingen of bombardementen,
  • 6:18 - 6:21
    ga ik er recht op af.
  • 6:21 - 6:25
    Ik wil er als eerste zijn,
  • 6:25 - 6:29
    want deze verhalen
    moeten worden verteld.
  • 6:32 - 6:36
    Toen mijn kinderen klein waren
    en we het geluid van de oorlog hoorden,
  • 6:36 - 6:40
    vertelde ik ze dat het vuurwerk was.
  • 6:40 - 6:43
    Nu ze ouder zijn, begrijpen ze het.
  • 6:44 - 6:48
    Ik heb vreselijke nachtmerries
  • 6:48 - 6:52
    door alles waarvan ik tijdens
    de oorlog getuige ben geweest.
  • 6:52 - 6:56
    Vooral de levenloze lichamen
    van jonge kinderen.
  • 6:56 - 7:00
    Ik herinner me nog steeds
    een klein meisje dat Hala heet.
  • 7:01 - 7:03
    Ze is de enige overlevende
    van haar familie.
  • 7:04 - 7:07
    Haar beeld zal me altijd bijblijven.
  • 7:07 - 7:09
    Ik zal haar nooit vergeten.
  • 7:13 - 7:17
    Ik ben trots dat ik hier
    bij jullie kan zijn vandaag.
  • 7:18 - 7:25
    Ik ben trots dat ik mijn verhalen
    kan vertellen, verdrietige en blije,
  • 7:25 - 7:29
    verhalen over mijn kleine
    uithoek van de wereld, Gaza.
  • 7:29 - 7:34
    Ik ben er trots op de eerste vrouwelijke
    bemiddelaar in Gaza te zijn
  • 7:34 - 7:38
    en het grappige is, ze noemen me
    'Mr. Rambo' in Gaza.
  • 7:38 - 7:41
    (Gelach)
  • 7:41 - 7:46
    Ik hoop dat ik op een dag de kans krijg
    verhalen van andere vrouwen te vertellen,
  • 7:46 - 7:49
    van alle andere geweldige
    vrouwen die ik ken in mijn land.
  • 7:49 - 7:53
    Ik hoop dat ik op een dag
    andere vrouwen in mijn land kan helpen
  • 7:53 - 7:55
    om bemiddelaar te worden, net als ik.
  • 7:55 - 8:00
    Natuurlijk voelt het soms
    alsof ik dit werk niet meer aankan,
  • 8:00 - 8:02
    alsof het gewoon teveel voor me is.
  • 8:02 - 8:05
    Maar ik vergeet nooit deze woorden:
  • 8:05 - 8:08
    "Beperk niet je uitdagingen,
    maar daag je beperkingen uit.
  • 8:08 - 8:12
    Sta anderen niet toe
    je dromen in de weg te staan."
  • 8:14 - 8:15
    Dank je wel.
  • 8:15 - 8:18
    (Applaus)
Title:
Waarom ik mezelf in gevaar breng om de verhalen van Gaza te vertellen
Speaker:
Ameera Harouda
Description:

Wanneer Ameera Harouda het geluid van bommen of ganaten hoort, gaat ze er meteen op af. "Ik wil er als eerste zijn, want deze verhalen moeten verteld worden", zegt Gaza's eerste vrouwelijke bemiddelaar, een rol die haar toestaat journalisten te begeleiden bij het vertellen van de chaotische oorlogsverhalen uit haar thuisland, waarvan ze ondanks de verschrikkelijke situatie nog steeds houdt. Luister in deze onvergetelijke talk naar de motieven van Harouda om het menselijk lijden in Gaza een stem te geven.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
08:38

Dutch subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.